SkiFan schreef op vrijdag 6 september 2019 @ 12:46:
[...]
Nee, doe daar niet aan mee. Punt is gewoon inderdaad dat sommige mensen bv
- eerder verslavingsgevoelig zijn
- minder hersens hebben
- het beetje wat ze hebben niet zinnig gebruiken
Met een goede opvoeding en goede scholing kom je dan al een heel eind om het te corrigeren en er normale goed functionerende mensen van te maken. Desondanks, het je dan nog de extremisten, de mensen die het echt niet willen. En geloof me, die types zijn niet leuk om in je omgeving te hebben.
Dat gezegd hebbende, daar ligt dus gewoon een hele belangrijke taak voor de overheid. Het de boel bij elkaar houden. Dit wordt alleen door de extremisten als gutmenschen gedrag en dergelijke genoemd, waardoor het hele debat vergiftigd wordt. Virtuozzo geeft dit ook al aan. Rechts gebruikt nu termen waarvoor Janmaat in de 80er jaren van de vorige eeuw veroordeeld is. Nu wordt dat normaal gevonden.
Het is een zijsprong, meer iets voor een ander topic maar in de kwestie Brexit is het een factor van relevantie.
Er zijn opmerkelijke correlaties in menselijk gedrag die vaak en makkelijk haaks staan op perceptie en overtuiging, zo zijn bijvoorbeeld mensen die (spreekwoordelijk) beter af zijn sneller en makkelijker beïnvloedbaar door opinie en beeld dan mensen die het moeilijker hebben. Opmerkelijk, hoe hoger opgeleid des te groter de reflex tot internaliseren daarvan.
Het is al snel een onderwerp wat gevoelig ligt, wat makkelijk kan leiden tot hevige discussie, maar het loont zich om onze sociale psychologie eens goed onder de loep te leggen. Denk bijvoorbeeld aan de laagdrempelige transitie van conservatief naar autoritair gedrag, de link tussen welvaart en afname van sociaal gedrag e.d.
Ja, in de toepassingen die we het afgelopen decennium de revue hebben zien passeren is sprake van een katalyserend effect van gebruik van segmenten waar negatieve emotie ten aanzien van omstandigheden een rol spelen. In die toepassingen is dat een voedingsbodem voor de toepassing van disproportioneel signaal in verbinding met oneigenlijk gebruik. Bot gezegd, daar waar men meer wil en/of veel denkt te verliezen bij andere perspectieven dan status quo is de bereidheid groot om gebruik te maken van disproportioneel signaal én het investeren in voedingsbodems daarvan (het stimuleren van problematiek).
Wat is het probleem in demografische segmenten daarbij? De kleine minderheid van alt-rechts? De gekanaliseerde uiting van frustratie en afname van vertrouwen? Het normaliseren van oneigenlijk gebruik wat leidt tot normaliseren van perceptie opgebouwd door disproportioneel signaal en kaders die door de hefbomen van alt-rechts geïntroduceerd of geherdefinieerd worden?
Het is in ieder geval geen kwestie van spreekwoordelijk lager opgeleiden en werklozen. Het is meer complex dan dat. En terwijl er absoluut sprake is van voedingsbodems zit het hem veel meer in de combinatie van cultiveren daarvan en de verschuivingen in gedragslijnen daar waar men wel opbouw heeft.
Door de geschiedenis heen zijn de meeste progressieve veranderingen of correcties op negatieve ontwikkelingen gevolgd op verbinding tussen elite en middenstand, heel simplistisch gezegd. Die laatste is er nauwelijks nog, die eerste wordt juist geprikkeld om te verschuiven in gedrag. Dat is in veel opzichten een breuk met het patroon.
Ja, investeren in onderhoud van democratie is opvoeding en onderwijs. In het VK is in het eerste een duidelijk effect van segregatie daarbij zichtbaar. Teken aan de wand. Kwaliteit van beide is ook afgenomen. Ook een teken aan de wand. Maar het is even zo investeren in en onderhouden van grenzen aan én gedrag én prikkels bij gedrag.
De rol van de overheid? Absoluut. Maar zie daar de grootste enablers in dit alles, ons algemeen bijna cultureel denken vanuit kaders geïntroduceerd in de jaren '80. Vraag een politicus of burger naar de rol van de overheid en je krijgt zelfs aan progressieve zijden een ander antwoord dan die van daadwerkelijk onderzoek en studie. Teken aan de wand.
Misschien is de grotere les hier die van dat laatste, de frames uit die tijd bepalen onze ordening én in hoge mate onze kwetsbaarheid voor de nieuwe, subversieve, frames. In het VK zit dit al langer dieper genesteld dan in Nederland, al zit het er niet echt ver vanaf. Zeker niet met de versnelling van het afgelopen jaar in maatregelen gericht op termijn effecten.
Misschien is de meest pijnlijke les niet eens die voor het VK zelf, zoals altijd bij structuurverschuivingen kost reparatie van rimpeleffecten een generatie, in vele opzichten. Maar die voor Nederland, de confrontatie met de pijlers van ons denken. Individualisme, neoliberalisme, rol van overheid, functie van bedrijf, vereisten voor de burger.
En om weer even ontopic te gaan, juist het verschuiven naar rechts, het verslechteren van opleiding en opvoeding door de overheid, het meer aan hun lot overlaten van mensen, da's juist een van de zaken die uiteindelijk de Brexit veroorzaken. Door het naar rechts gaan, versterk je dit proces.
Ja, echter hier wreekt zich onze sociale psychologie vanuit de verandering in ordening, onderwijs en denken sinds de jaren '80. De verschuiving naar conservatief gedrag is de motor voor het verschuiven naar rechts en het ontstaan van een groeiende subcultuur van politiek ondernemen. Wat niet iets van politici is, maar van burger en bedrijfsleven, pas daarna de daadwerkelijke politiek.
Het is niet langer mogelijk om daar harde lijnen bij te trekken. Ook hier gaat op, reparatie kost een generatie. Echter omdat Nederland niet in het zelfde tempo op dezelfde lijnen loopt is er dus wel ruimte voor correctie.
In het VK niet meer. Ongeacht het lot van Boris, het potentieel van verkiezingen en de afbraak van structuren en gedragslijnen - dit staat hoe dan ook vast. Het VK kan het schip niet meer van de koers halen, men zal uiteindelijk een nieuwe boot moeten bouwen.
En dat is nou precies de doelstelling bij Brexit. Wie mag dat gaan doen en dus bepalen hoe dat uitziet en wie er aan boord mag tegen welke prijs. Nu struikelt dat uiteindelijk altijd, status quo en revisionisme zuigt ecosystemen van zowel sociale als economische activiteit uit omdat alle andere opties aan de vereisten ervan raken. Dus, het struikelt. En dan komt hun kans voor correctie, het probleem is wel dat men in het beste geval het met een half begonnen bouw van nieuwe boot van een ander moet doen.
Brexit is voor intern perspectief een totale zero sum toepassing, voor de aansturing ervan is het een dual use toepassing. Niet te onderschatten. Praktisch gesteld, zelfs bij continu verliezen kan Boris een win leveren voor dat laatste.
begintmeta schreef op vrijdag 6 september 2019 @ 15:08:
[...]
Dat is niet alleen een taak van de overheid, maar van iedereen. Uiteindelijk is de boel bij elkaar houden vooral afhankelijk van bij elkaar willen blijven, hierbij is overheidsbeleid natuurlijk wel faciliterend of bemoeilijkend, maar ook hier is het overheidsbeleid weer sterk afhankelijk van, voortkomend uit, de samenleving.
De vraag is
IMHO uiteindelijk hoe wij kunnen zorgen dat de naarsten onder ons niet teveel invloed krijgen.
Investeer in het aanleren van nuttige kaders en prikkels voor gedrag, voor individu en groep, én stel keiharde grenzen aan het kunnen introduceren van niet nuttige kaders en prikkels voor gedrag.
Maar dat is meteen een moeras vol met hete aardappels die héél erg snel op heel veel plekken in conflict komen met de aanwezige en genestelde frames van denken.
Ik zal één voorbeeld op tafel leggen. Vermogen en inkomen. Laat ik dat laatste eens onder de loep van economie en sociale psychologie leggen. De gedragsverschuivingen ten gevolge van de jaren '80 frames hebben in elk segment van bevolking prikkels geïntroduceerd van geloof en zucht. De kruimel, het mag wat meer zijn, je mag extra. Ga zo door. Tegelijkertijd is een een verontrustend effect daarvan (meer dan een, maar goed). Vanaf specifieke niveau's van besteding van energie daarbij en/of niveau's van bereiken van inkomen / vermogen treedt een verandering in gedrag op die zich doelmatig richt op het ondermijnen van stabiliteit en functionaliteit van het geheel van economische en sociale activiteit.
Simplistisch uitgedrukt, je kan meten vanaf welk inkomen mensen onder welke omstandigheden overgaan van normaal naar gulzig naar ondermijnend gedrag en perceptie.
Die discussie is niet niet nieuw. De wetenschap hierbij ook niet. In het VK was deze discussie actief in het instabiele pre-Thatcher tijdperk. Het gevolg was het vrij collectief ruimte geven aan gedrag wat de deur open deed zetten voor austerity measures.
En precies dat deed het energetisch potentieel scheppen waardoor het VK kwetsbaar werd voor vijandige toepassing zoals deze resulterend in Brexit.
De discussie kon nauwelijks gevoerd werden, het werd een theater van ideologische oneliners en gesponsorde opinie, onder omstandigheden die weinig stabiel waren en waar mensen voelden dat er iets moest veranderen maar ze wilden niet toegeven want ze wilden hun kruimel hebben of terug krijgen.
Precies de confrontatie met dit soort hete aardappels die niet te verhapstukken waren vanuit aanwezige perceptie onder aanwezige omstandigheden van (dreigende) krapte was de reden dat de samenleving daar zichzelf onderuit haalde.
Het is absoluut een taak van iedereen. Maar opnieuw, hete aardappels. Aangeleerd consumptief en narcistisch gedrag schept stimuli voor gulzig en conservatief gedrag. Hoezo participeren, ik wijs toch iemand aan die het voor mij moet doen, waarom zou ik de vinger aan de pols houden of meedoen als ik hem of haar toch met mijn stem gekocht heb alsof het een pakje van bol.com is?
Overheid zal een oude rol terug moeten zien te vinden én verkopen wil het weer mogelijk worden om de kaders de herstellen die dat participerend en niet consumptief gedrag t.a.v. bestel weer aan gaan leren.
Dat vraagt een post-mortem. Dat vraagt visie.
En zie dan de kracht van frames en memes. Post-mortem is statistiek. Visie is óf een vies woord, óf een toepassing van gerechtigde ideologie.
Dat vraagt nogal wat.
Alt-rechts heeft goed geleerd van de marketeers van neo-klassieke kaders voor ordening na de jaren '80. Saillant, wie sponsort de verschuiving naar rechts nu, en wie toen. je krijgt hetzelfde antwoord.
[
Voor 37% gewijzigd door
Virtuozzo op 06-09-2019 15:27
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.