Verwijderd1 schreef op dinsdag 3 september 2019 @ 22:10:
[...]
Maar dat theater is toch enorm opzichtig? De sprekers nu hebben het ook steeds over zijn overt sarcasme tijdens zijn praatje en zelfs binnen zijn eigen partij (Dominic Grieve volgens mij) werd gezegd dat het wel heel kinderachtig is om te dreigen met het uit de partij gooien als iemand niet meestemt met de regering.
Ja, absoluut. Maar dit is het resultaat wanneer oneliners en positioneren voor beeld traditie worden. Op gegeven moment verwordt politiek, met name partijpolitiek, op die manier tot marketing. De blik gaat naar binnen, theatraliteit is dan een vereiste om positie te bereiken en te vullen.
Dat tweede, dat is volstrekt normaal, ook een natuurlijk resultaat van het tot traditie verworden van partijdiscipline. Politiek is ook maar een groepsdynamiek, de lessen van bestuur- en organisatiekunde gaat ook hier keihard op. Op gegeven moment wordt de organisatie gulzig, uiteindelijk autoritair - in het VK nog verergerd door bijkomende tradities als whips e.d.
Of dat laatste daadwerkelijk een probleem is (uitgezette leden worden vervangen door nieuwe minions). De vraag is dan of het Britse publiek de nieuwe conservatieven instemt ten gunste van de gematigden die er nu zitten (en dan uitgezet zouden worden).
In het VK heeft men daar het spook van versplintering al over de kling voor gejaagd. Deselectie is iets van meestal harde consequenties. Tenzij je de kleinzoon van Churchill bent of eigen sponsoren hebt is het een politieke, organisatorische, financiële sanctie. Met flink wat consequenties voor netwerk en verbindingen.
Het is iets om serieus te nemen. Ook omdat er altijd gretige figuren zijn die graag als plaatsvervanger zijn, en zich daarvoor te koop zetten.
Bribe, bluster, bust - dit is wat er rest van Britse politiek. Links, rechts, midden, boven, onder, blauw, rood, groen, pimpelpaars. Dit is het.
Waarom denk je dat ik zo hamer op het lering trekken van Brexit en Britse politiek? Nederland oriënteert zich al sinds '77 in toenemende mate met toenemende blindheid van bubbel & blootstelling op Angelsaksische ordening en gedragslijnen. Zo hard ook, we kunnen nu heel duidelijk praktische consequenties zien van gedrag.
En de prijs daarvan, voor burger, bedrijf, voor bestel als geheel.
Oh, ruggengraat is er. Het is een zeloot. Zijn kleine teen heeft nog ruggengraat van titanium.
Er is al genoeg te vinden
Teveel zelfs.
Associatie, niet noodzakelijkerwijze van toepassing. Rees-Mogg is een aristrocraat, geboren in de verkeerde eeuw. Autoritair, elitair, zeloot. Ik zou hem eerder met zekere pausen vergelijken.
Hij wordt zelden bij naam genoemd trouwens. Ook binnen de ERG. De minst erge nickname is die van Honourable Member for the Eighteenth Century. Harry Potter komt ook voor als context.
Rees-Mogg wordt vaak omschreven als iemand met eigenaardige verbinding tussen confessioneel en autoritair-conservatief perspectief. First en foremost is hij corporatistisch. De wereld bestaan in "haves" en "resources". Zo spreekt hij in conversatie, daar is hij volstrekt duidelijk in. De kiezer is geen mens tenzij die kiezer vermogend, gelovig, corporatistisch ingewijd en gehoorzaam is. En zelfs dan is het nog een kiezer, die bestaat eigenlijk enkel als iets in organisatie van partij.
Ik ga misschien wat ver, maar het is iemand die in persoon enger is dan een Trump of Sergey Naryshkin.
DaniëlWW2 schreef op dinsdag 3 september 2019 @ 22:29:
[...]
Zo lang je het op bijna houdt.
[...]
Maar Brexit just got worse round 6571...
Als ik het goed begrijp probeert het lagerhuis nu de controle te krijgen over de parlementsagenda van de regering, willen ze vervolgens een wet erdoor krijgen die een no deal Brexit verbied en Johnson moet dan om verlenging vragen. Hoe zit het dan met "the lords"? Gaan die dat pikken of gaat er eentje of een paar de boel saboteren met een filibuster?
Verkiezingen zullen er niet komen tenzij er een ongeluk gebeurd. Niemand heeft echt wat te winnen met verkiezingen. Derde is wat er gebeurd als Johnson uitstel moet vragen. Gaat hij dat ook echt doen of negeert hij die wet? Verder gaat met name Macron nog wel akkoord met uitstel als het vooruitzicht op een deal met Jonhson vrijwel nul is? Ik ben daar niet zeker van. Die wet om no deal te verbieden, lijkt ook weer typisch de arrogantie van de Britse politiek te zijn. Ze kunnen dat net zo goed bepalen als de Ierse grens...
Bribe, bluster, bust.
Het is een confrontatie tussen een tot op het bot verdeeld lagerhuis en regering van een politieke partij waarbij de agenda bepaald wordt door een lobbygroep.
begintmeta schreef op dinsdag 3 september 2019 @ 22:29:
[...]
Ik denk altijd dat een belangrijk punt is bij het tegengaan van ontwikkelingen die tot brexit leiden is om bewust te blijven en te zorgen voor bewustzijn van het gegeven dat door mensen gevormte entiteiten (staten, bedrijven, partijen, verenigingen...) uiteindelijk toch nog individuele mensen bevatten, en/ondanks dat het wel zo is dat mensen in die entiteiten zich anders kunnen gedragen dan ze in andere entiteiten of buiten meer-of-minder duidelijke entiteiten zouden doen.
Bewust blijven? Dat was in de jaren '90 nog een optie. Ik zie de termijn effecten van invulling curricula op gedrag en huiver. Gulzige robots met bullshitbanen die geloven dat ze een kruimel krijgen van de helden met goede oneliners. Dat is het nestelende patroon van conformistische prikkels.
Ik vrees dat een harde crash op korte afstand zo slecht nog niet zou zijn. Maar goed, Brexit is geen crash, het is een rimpeleffect, zoals beoogd.
[
Voor 20% gewijzigd door
Virtuozzo op 03-09-2019 22:40
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.