Ik zou May niet zo resoluut als lame duck wegzetten. Haar positie, haar functie, die staat in sommige opzichten op losse schroeven. Dat is echter niet enkel haar situatie, dit strekt zich uit tot Regering, in de escalatie van parlementaire escapades. Ik denk dat we onderschatten hoe significant de verstoring van verhoudingen Regering / HoC / HoL is.
Binnen de partijpolitieke structuren van haar partij staat May niet stabiel nee, maar punt van eerlijkheid, niemand staat stabiel. Dat was al zo met al de perikelen van stoelendans en zagen aan poten als kunstvorm wat sinds Thatcher traditie geworden is. Rol en bereik zijn voor machtsbeheersing echter al tijden niet langer het domein van de politici, maar van verbonden netwerken. Het is echter nu voor het eerst dat je daar breuklijnen en verschuivingen ziet. Dat is waarom May zo moet dansen (maar anderen net zo), maar ook waarom haar machtspositie zo vloeibaar is geworden.
maar toch is het wel iets om op te merken, nl. dat er in europa momenteel een zeker 'wegvallen' van autoriteit is bij nationale regeringsleiders... juist degenen die in dit soort situaties uiteindelijk (vaak in de late avonduren en last-second) knopen moeten doorhakken en dane rop vertouwen dat de eigen parlementen en partijen daarin ook instemmen.
Mwa, dat valt best mee hoor. Het is trouwens zelden of nooit "aan" regeringsleiders, maar aan structuren van besluitvorming en procedures van handeling. Zeker, er komt van alles in beeld, maar dat is een kwestie van moment/uitzondering, de processen gaan door. Er is slechts een lidstaat waar überhaupt sprake is van concentratie zodat je inderdaad kan spreken van een situatie van regeringsleider die beslissingen neemt.
Laat ik het zo zeggen, de problematiek waar je op wijst is waar aanwezig veel meer een combinatie van aanwezige politiek-organisatorische (cyclische) complicaties en maatschappelijke perceptieproblematiek ten aanzien daarvan.
Ik heb soms het idee dat veel mensen uit lijken te gaan van het idee van leider = beslissing = actie als realiteit, waarbij de reële aard, structuur en werking van open bestel volledig vergeten lijkt te worden. Dat wil niet zeggen dat er geen uitdagingen liggen, of dat er geen veranderingen zijn in posities of bereik, absoluut niet.
Maar dat zijn vrij normale, cyclische, kwesties volledig conform de functionaliteit van open bestel.
Het VK is de uitzondering omdat de cycli daar onderhevig gesteld zijn geworden aan toevoeging van drukpunten en breuklijnen, veel van & voor extern nut, waar politiek gedrag uitermate basaal bij geworden is én er sprake is van het knappen van touwtjes over de gehele linie bij gecompromitteerd open bestel.
Op het continent is er net zo weinig inzicht in realiteit van Corbyn's handelen, al is her en der er enig inzicht, zoals in een aantal Duitse media. Het is een ronduit opmerkelijke tijdlijn van keuzepunten.
Valstrik derde weg denken.
[
Voor 8% gewijzigd door
Virtuozzo op 20-03-2019 12:47
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.