hoevenpe schreef op woensdag 13 maart 2019 @ 16:28:
[...]
Ik ben gestopt met dit logisch proberen te interpreteren, men kan helemaal 'no-deal' niet uitsluiten net als dat je met een motie niet kan besluiten dat de zwaartekracht vanaf morgen niet meer geldt...

Tja, Brexit is een pijnlijk prachtig voorbeeld van het verschil tussen menselijke perceptie en de realiteit.
Het is ook
niet rationeel,
mensen zijn dat ook niet, al kunnen ze nog zo veel amendementen met magische eenhoorns
rationaliseren.
Even heel serieus, als je mensen in discussie ziet over Brexit en daarbij naar van alles en nog wat ziet wijzen wat - inderdaad - volstrekt ridicuul of erger is, bedenk dan ook dat het enige verschil tussen hier en daar situationele omstandigheid is. Het spectrum van gedrag is hetzelfde, Britten zijn ook mensen
Het is een reality check waar de Nederlandse politiek in het vergeten van een eigen post mortem mee struikelt. Men feliciteert elkaar à la "nou, dat beëindigd dat Nexit verhaal".
Ondertussen gaan de intriganten verder met spin van ontkenning klimaatverandering om het negatieve electorale potentieel maar rationaliserend emotioneel te blijven triggeren, compleet met slimme marketing van oneigenlijk gebruik van aanstippen reële problematiek - doelbewust voor gebruik, zonder oplossing of zelfs maar gedachte of wens tot oplossing.
Vergeet nooit dat intriganten en gebruikers altijd inzetten op gebruik van termijneffect, proces en de reële aard van dat spectrum van menselijk gedragen. Daar ligt de focus op, daarbij wordt bewust ingezet op het triggeren van politiek gedrag om te schuiven - en dat is niet "de politiek", dat is alles van politiek gedrag, of dat nu in de Tweede Kamer is, de Achterkamer, of de Huiskamer.
Het is verleidelijk om Brexit te bezien en ons achter de oren te krabben à la "rare jongens die Britten", maar eenvoudige oefeningen in substitutie leggen hier exact dezelfde kwetsbaarheden én perverse prikkels bloot.
Brexit, it's a lost cause.
Wij zijn dat niet, mag ik hopen.
Maar, dat hebben we bij het kijken zelf in de hand.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.