En dan nog even een andere invalshoek.
Een jachtmaatje van me bezit een bescheiden Estate in Schotland, een kleine 30.000 acre. Toen hij het kocht, nooit nagedacht over of hij het zou mogen bezitten, er wonen, en er zijn bedrijfje runnen. De goede man woont er 360 dagen per jaar, op dat ene weekendje dat hij in Nederland is, na. (over zijn kinderen maakt hij zich geen zorgen, die wonen gewoon in Nederland en gaan hier naar school, want hij bezit ook nog een bescheiden Brabants landgoedje van enkele honderden hectare)
Maar nu begint het probleem: hij organiseert op zijn Estate fazantenjachten zoals we die kennen van Downton Abbey. Daarvoor betalen (voornamelijk Europese, want de Rees-Moggjes en andere Brexiteers hebben natuurlijk hun eigen
grousemoors bij hun Estate) de gasten veel geld. En om als Europese jager daar te komen jagen moet u wat dingen doen:
- Een kopie van de eigen jachtpapieren opsturen. In Europa hebben we deze redelijk gelijk getrokken (de jachtopleidingen zijn gebaseerd op de Engelse Deer Stalking license).
- Een Europees vuurwapenpaspoort hebben.
- Een jachtverzekering met EU-dekking van ongeveer 5 miljoen hebben. (de meeste estates vragen om een dergelijke dekking)
De lokale politie en de environment&wildlife en weetikhet maken de papieren in orde, en met een paar weken tot een maand kunt u de papieren in de bus verwachten en mag u bij de Ferry melden dat u met vuurwapens reist waarop uw Landrover vooraan mag staan.
En dan komt het probleem van Brexit:
- Worden Europese vuurwapenpaspoorten nog erkend, ná de Brexit?
- Worden Europese jachtvergunningen nog geaccepteerd?
- De verzekering moet een werelddekking worden, ipv alleen EU-dekking.
- Die auto waar u mee komt, is die nog wel toegelaten op de Britse wegen?
Het maatje heeft staan flyeren, maar hij ziet nu al een enorme terugval in het aantal boekingen.
Quelle chimère est-ce donc que l'homme? Quelle nouveauté, quel monstre, quel chaos, quel sujet de contradiction, quel prodige!