De basis waarop ik sta heb ik grotendeels buiten ons onderwijssysteem gelegd. Ik had geluk met een hoger opgeleide ouder, en later een natuurkunde docent die doorhad dat zijn lessen voor mij slechts een startpunt waren. Op de uni bleek het opeens te wemelen van zulke mensen, en die hadden vaak nog veel meer dingen mee (de mij nu bekende betere middelbare scholen in Amsterdam bijvoorbeeld). Met andere woorden: als ik om mij heen kijk wordt het verschil niet gemaakt door het onderwijs zoals ontworpen door Den Haag en schoolbesturen. Dat wordt gemaakt door mensen die de leerling zien, en de belangstelling aanmoedigen daar waar die is. School heeft mij zelden aangemoedigd, dat deed een vader, een docent (die ook buiten school onderzoek deed en boeken schreef).Verwijderd schreef op vrijdag 1 februari 2019 @ 14:14:
[...]
Maar jij kon geen PhD halen zonder die reproductie. Je moest eerst een basis leggen. Ook al wist je tig jaar geleden niet dat je het ooit nodig zou hebben voor een PhD.
Waarmee ik niet zeg dat sommige dingen gewoon gestampt moeten worden
Een studiegenoot die ergens in de top 5% van zijn opleiding zat, omschreef het eens zo: hij is door school (en ook uni) getraind toetsen te halen, en is daar steengoed in. Maar nadenken, dat leer je bijna nergens. Wij deden een toen nieuwe opleiding die daar nadruk op legde, en mensen uit die tijd werden ook bovengemiddeld succesvoller in de specialisatie erna.Heel veel mensen, ook hier, gaan verschrikkelijk de fout in met het overschatten van hun eigen kennis.
M.a.w.: in zowel literatuur als in mijn eigen ervaring heb ik gezien hoe focus op nadenken ipv herhalen, oefenen of wat dan ook, werkt. Achteraf stel ik vast dat school meestal initiatief of nadenken ontmoedigde, je moet gewoon blokken en goede cijfers halen! We hebben nu ene stagiaire van de docentenopleiding op het werk, en die is druk met zijn klassengemiddelden. Als die te lang te laag zijn, dan komt ie op het matje bij schoolbestuur. Ik begrijp waar dit vandaan komt, maar dit leidt niet tot betere scholieren.
Herhalen is goed, maar het is geen focus. De focus is wmb emancipatie: wordt iemand onafhankelijk, handelsbekwaam, capabel, met zelfvertrouwen, in staat ook moeilijke zaken aan te maken (in praktische en mentale zin). Met focus op reproductie krijg je na-apers, geen denkers.
Een fundamentele aanname voor elk geemancipeert mens is dat hij alles in potentie kan. Onderwijsprestatie worden het best voorspelt door opleidingsniveau van de ouders. Het verschil zit hem dus in de kwaliteit van het denken dat je aangeleerd krijgt. En het zelfvertrouwen gewoon aan een moeilijke vraag te beginnen.Verwijderd schreef op vrijdag 1 februari 2019 @ 14:14:
[...]
En je vergeet wat je hebt moeten leren, en voor hoe lang, voordat je op dat punt bent aanbeland. Kinderen weten zo goed als niks, missen allerlei vaardigheden die voor jou second nature zijn. En dan de dooddoener: het is toch allemaal niet zo moeilijk? Dat kan een kind toch ook?
Humanist | Kernpower! | Determinist | Verken uw geest | Politiek dakloos



