gambieter schreef op donderdag 24 januari 2019 @ 22:31:
[...]
De hypocrisie straalt daar weer vanaf, zeker bij Frank Field. Die is heel erg pro-Brexit en heeft vaker met de regering meegestemd, en is totaal niet geinteresseerd in de "austerity on steroids" die Brexit in zijn kiesgebied gaat veroorzaken. En Heidi Allen heeft eerder gewoon met de regering meegestemd met zeer veel kwalijke voorstellen die austerity veel erger hebben gemaakt.
Ja, derhalve mijn verbazing. Nu is het altijd mogelijk dat er een perspectiefverschuiving kan optreden, zeker met druk van confrontatie. Hoe realistisch is dat? Ik heb er in ieder geval mijn twijfel bij.
Dat gezegd zijnde, ik ben eens wat verder gaan duiken. Die tour laat wel nogal wat zaken door de traditionele blokkades breken. En dan niet zozeer in relatie tot "typische" armoedeproblematiek, maar op veel plekken juist in relatie tot segmenten van samenleving waar menig beeld van heerst op basis van ideologie en aannames, waar echter structureel breuken zitten tussen het beeld en de realiteit.
Kijk, het beeld van de "typische" ongeletterde die nergens binnen komt bij het Universal Credit drama, dat was gevestigd. Maar het beeld van de hardwerkende midden tot hoog opgeleide die trots deelneemt aan maatschappij en economie ook. Dat eerste beeld wordt bevestigd, met observaties van toename van die fenomenen. Dat tweede beeld breekt echter, op een manier die inderdaad herleidbaar is tot austerity measures & policy mechanisms, waar die segmenten al lang niet meer stabiel staan, waar zelfs de statistiek op extreem creatieve wijze niet meer te verenigen is met het beeld.
Ik begon me bij de verkenning wel af te vragen of er misschien toch een correlatie was in deze verschuivingen met de opmerkelijke impact van hypernormalisatie rondom Brexit. De stereotypische voedingsbodems zijn voor spreiding/bereik/volume niet genoeg om tempo/richting daarvan volledig te verklaren.
twerk schreef op donderdag 24 januari 2019 @ 22:39:
Brexit Lessen voor Nederland volgens Coen Teulings. Hij singaleert eerst twee lange termijntreds In de UK waarom Brexit voet aan de grond kon krijgen door partijlijnen heen. De factie binnen de conservatieven die al sinds de stemming in1975 tegen de EU is en in labour de anti derde weg factie van Jeremy Corbyn, die ook in 1975 tegen stemde.
Voor Nederland:
[...]
Het is misschien hard om het volgende te stellen, we zijn snel geneigd om ons zelf buiten vergelijkingen of observaties te houden, we zitten ook best diep in aangeleerde aannames en overtuigingen van individualisme, opleiding, intelligentie en zo meer.
Informatie is net als idee en gedrag besmettelijk ongeacht wat we denken of voelen, ongeacht hoe vermeend hoog of laag opgeleid, ongeacht overtuiging van eigen vermogens. Zelfs ongeacht afstand, standpunt, mening of overtuiging.
Blootstelling doet de rest.
In politieke zin: ook dit is een valstrik van het "goede" populisme en partijpolitiek. Door telkens negativiteit en onjuistheid te herhalen schep je destructieve voedingsbodems die uiteindelijk ook jou zelf raken.
Voor de burger zit hier best wel een lakmoesproef voor bepalen van keuze bij stemmen, maar goed ..._______________________________________________________________________________
Wat mij vandaag heeft verrast zijn de ongekend harde worden van Airbus baas Tom Enders. Hij gaat over een halfjaartje weg en neemt geen blad voor de mond. Enkele citaten
"If there is a no-deal Brexit, we at Airbus will have to make potentially very harmful decisions for the U.K."
“Please don’t listen to the Brexiteers’ madness which asserts that, because we have huge plants here, we will not move and we will always be here. They are wrong.”
“Make no mistake, there are plenty of countries out there who would love to build the wings for Airbus aircraft,”
Tja, het is inderdaad wel signaal.
Aan de andere kant, ik heb ook wel andere signalen van Airbus gezien. Pas sinds een jaar is men gedraaid. Dan merk ik toch wel op, "let op, het is een bedrijf".
Men richt zich strikt op eigen belang. Ja, de huidige invalshoek is signaal en in zekere zin druk. Maar, zo pijnlijk als het misschien is, May bijvoorbeeld weet ook heel goed dat Airbus als een blad in de wind kan draaien op basis van omstandigheden van ontwikkeling.
Dat is ook waarom het signaal zo makkelijk afgewimpeld wordt in politieke kringen rond May, maar ook rond Corbyn. Het maakt het vanuit aanwezige dynamiek ook makkelijker om het signaal te verdraaien en er een vijandsbeeldje aan te geven.
Vanuit politiek perspectief is het in kaders van machtspolitieke instrumentatie ook een ingang voor gevestigde politiek. Kort gezegd ter illustratie: "nadat we over de klippen gaan mag jij het lid zijn van vakbond voor je werknemers uitsluiten met creatieve constructie XYZ, had ik wel graag dat je het leuk vindt om over de klippen te gaan".
Nu is dat een extreem scenario, maar het zijn wel zaken die spelen. En vergeet niet, vanuit machtspolitiek denken partijpolitieke evolutie is de Britse politiek macht verloren. Dit is een ingang voor die politiek om toch macht uit te oefenen, en daar zit nogal een perverse impuls bij. Dit is ook een ingang voor groot-zakelijk domein om harder gebruik te maken van politiek, en daar zit ook menige perverse impuls bij.
Wat Enders hier doet is "setting the stage" voor bedrijfsdoeleinden aandeelhoudersperspectief. Nu hij er nog zit is het signaal / pressie. Vanuit aankomend vertrek is het wijzen naar de ingang.
Zeker na de Kwestie Dividendbelasting hier, nogal een teken aan de wand voor het Nederlandse in navolging van Angelsaksisch model en partijpolitiek gedrag rond externe consultatie (en erger).
ERG
Need I say more. Heel serieus, ik kom er met mijn hoofd niet bij dat hun rapportages en briefings nog steeds in Den Haag rond gaan

Ook elders, maar inmiddels in veel mindere mate, gelukkig. Vrijwel overal is wel duidelijk waar de ERG op gemodelleerd is (zie Tea Party / NRA organisatiemodellen, VS). Helaas niet overal.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.