Indoubt schreef op vrijdag 13 december 2019 @ 20:27:
@
Virtuozzo Wederom interessante bijdrage. Het ziende blind zijn zie je vaker.
Behalve bv een Bregman nog andere literatuur adviezen die precies hierover gaan? In de kerstvakantie heb ik misschien weer eens tijd voor een boekje (of wat) en het onderwerp is interessant genoeg
Het is menselijk, zowel voor individu als groep. Maar ja, het is iets waar investering bij vereist is voor bescherming. Dat laatste valt weg omdat het eerste langzaam maar zeker verdwenen is onder invloed van de grote frames uit de jaren '80.
Bregman is zo'n beetje de enige die daar vrij doelmatig aan raakt, buiten de domeinen van het meer droog wetenschappelijk onderzoek. En ook daar zit menige blinde vlek, voornamelijk door diezelfde grote frames, en de invloed daarvan op curricula.
En dat maakt het geven van leestips moeilijk. Het is pas sinds heel recent dat dit soort kwesties en terugblik überhaupt opgedoken is. Droog, saai, complex onderzoek is er. Maar hapklaar is dat nauwelijks, op zijn best.
Het is in veel opzichten makkelijker om het van een andere kant te benaderen. Nederland is altijd al gidsland geweest, op menige manier. Toen we dat lieten vallen, ten faveure van de B.V. Nederland is er een verandering in patroon ontstaan. Nederland begon te volgen. Maar, langzamer, met onderbrekingen, pas recent met versnelling.
Het kan dus makkelijker zijn om te kijken naar ontwikkelingen op basis van gedragslijnen en besluitvorming die elders, ondanks verschillen in lokale culturele / historische achtergrond, ingang zijn gaan vinden in Nederland.
Voornamelijk door het omarmen van Angelsaksische blootstelling en het stelselmatig introduceren en normaliseren van daar bij horende frames (primair door ABDUP lobby, maar ook via ideologische sporen - zowel conservatief als progressief).
Er is een boek wat misschien wat eigenaardig is vanuit context van Brexit, al heb ik het eerder kort aangestipt in het NL Politiek topic, omdat het raakt aan een kwetsbaarheid van menselijke sociale psychologie die flink impact heeft op menselijke groepen wanneer er ruimte voor dan wel focus ontstaat op gebruik daarvan: welvaart boven niveau van vereist vermogen / inkomen om te voorzien in belangenbehartiging. De paradox van rijkdom, eenvoudig gezegd.
-
The Wealth Paradox, F. Mols, J. Jetten.
Meer lokaal, meer specifiek, maar ook wat meer beperkt in blikveld is een ander boek. Het neemt symptomen van de door Mols en Jetten uitgewerkte ziekte in het Nederlandse op de korrel. Beetje onschuldig perspectief, maar wel met een benadering die goed zichtbaar maakt hoe spel & verstrengeling naar Angelsaksisch voorbeeld zich in het Nederlandse uitwerkt.
-
Vriendjespolitiek.Fraude en corruptie in Nederland, Bart de Koning.
Een paar andere titels om te overwegen, voor wat breder perspectief waar het Nederlands ondanks alles nog wat tijd heeft om bij stil te staan, zijn de volgende:
Scherp boek, met frappante zijdelingse verkenning naar de rol van het Nederlandse, het bouwt verder aan de verkenningen uitgewerkt in boeken als The Road from Mont Pelerin (2009), The Great Persuasion (2015), Constructions of Neoliberal Reason (2010) en Masters of the Universe (2012). Het belangrijkste misverstand dat Slobodian de wereld uit wil helpen, is de gelijkstelling van neoliberalisme met laisser faire: met spontane, zelfregulerende markten en wegkwijnende overheden. Want waarom spreken we nog steeds over zelfregulerende markten?. We leven tenslotte in een tijd van handelsverdragen, arbitragehoven, mondiale investeringswetgeving, en zeer uitgebreide productwetgeving. Het is eveneens misleidend om te spreken van marktfundamentalisme, omdat neoliberale denkers van het begin af aan de nadruk hebben gelegd op de extra-economische voorwaarden voor het functioneren van de vrije markt, om te beginnen een juridisch raamwerk. De netwerkfunctie én de memetische toepassing van neoliberalisme richten zich niet zozeer op het ontketenen van de markt, maar juist op het inkaderen daarvan. Het belangrijkste middel daartoe is het opzetten van regelgevende instanties die de vrije markt beschermen tegen verstorend overheidsingrijpen en de onvoorspelbaarheid van de moderne democratie. Het boek weet scherp de historische contexten in beeld te brengen, waar meer overeenkomsten zitten met huidige Europese en mondiale condities dan we eigenlijk willen weten.
-
Globalists: The end of empire and the birth of neoliberalism, Quinn Slobodian.
Zeer goede Nederlandse vertaling trouwens, die scherp de nuances weet te brengen. De focus van dit werk van haar is iets wat we bij Brexit als toepassing hebben kunnen zien, sinds het door Thatcher scheppen van de voedingsbodem, de controversiële stelling is dat het neoliberalisme stilletjes aan de voorwaarden aan het ondermijnen is voor het voortbestaan van de democratie. Planmatig.
-
Het ontmantelen van de demos, Wendy Brown.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.