Na de 7h van een week eerder wilde ik afgelopen zondag de VIB-loop om de Maarsseveense plassen lopen. Doel: eindelijk weer een 10KM onder de 40 minuten lopen. Mijn intervals gingen goed de afgelopen weken en de 7h gaf aan dat het met het uithoudingsvermogen wel goed zat. Alleen was het dus een week na de 7h, die ik niet op mijn gemak had gelopen.
Maar goed, het weer was bijna perfect: droog, koel en bijna windstil. Dus in ieder geval proberen, ook al voelde ik mij niet top.
Eerste kilometer ging in 3;53. Goed, maar heel vlot ging het niet. Tweede in 3:56 en zeker niet makkelijker.
Derde in 3:55, maar dat ging al zo zwaar dat ik het doel van een sub40 had laten varen. Een sub20 op de 5 moest echter nog kunnen.
En toen schoot na 3520 meter ineens mijn hartslag omhoog. Ik kon niet anders dan overgaan in wandelen. Mijn horloge gaf een hartslag van 177 aan. Degene die de afgelopen kilometers achter mij aan had gelopen liep me voorbij.
Toen mijn hartslag gedaald was naar 151 ben ik weer gaan rennen en probeerde mijn tempo weer op te pakken. Dat ging best aardig.
Vierde kilometer in 4:27
Vijfde in 4:03, over de finish in zo'n 20:25.
Daarna uitgehijgd en rustig begonnen aan een tweede ronde. Eerst kilometers van ongeveer 5:00, achter een duo aan. Na twee kilometer kwam een jonge vrouw voorbij en heb ik bij haar aangeklampt. Vervolgens heb ik versneld en haar meegenomen. Uiteindelijk de laatste kilometer weer in ongeveer 4:00 gelopen.
Dus niet geslaagd in mijn doel die dag.
Op mijn vijftigste herstel ik niet meer zo snel als vroeger.
Uiteindelijk had ik die 7h dus echt rustig aan moeten lopen, of echt voluit om een mooie tijd neer te zetten, niet iets ertussenin.
Misschien gaat die sub40 nooit meer lukken, alhoewel ik nog steeds geloof dat het erin zit.
Aan de positieve kant:
Mijn snelste 5KM in 22 jaar gelopen
Mijn maximale hartslag is kennelijk hoger dan ik dacht, 177.
Mijn hartslag daalt snel. Na afloop van de tweede ronde van 167 naar 111 in de tijd die mijn Garmin daarvoor stelt. Dat is 33,5%
https://www.strava.com/activities/2887460369
https://www.strava.com/activities/2887462470
Maar goed, het weer was bijna perfect: droog, koel en bijna windstil. Dus in ieder geval proberen, ook al voelde ik mij niet top.
Eerste kilometer ging in 3;53. Goed, maar heel vlot ging het niet. Tweede in 3:56 en zeker niet makkelijker.
Derde in 3:55, maar dat ging al zo zwaar dat ik het doel van een sub40 had laten varen. Een sub20 op de 5 moest echter nog kunnen.
En toen schoot na 3520 meter ineens mijn hartslag omhoog. Ik kon niet anders dan overgaan in wandelen. Mijn horloge gaf een hartslag van 177 aan. Degene die de afgelopen kilometers achter mij aan had gelopen liep me voorbij.
Toen mijn hartslag gedaald was naar 151 ben ik weer gaan rennen en probeerde mijn tempo weer op te pakken. Dat ging best aardig.
Vierde kilometer in 4:27
Vijfde in 4:03, over de finish in zo'n 20:25.
Daarna uitgehijgd en rustig begonnen aan een tweede ronde. Eerst kilometers van ongeveer 5:00, achter een duo aan. Na twee kilometer kwam een jonge vrouw voorbij en heb ik bij haar aangeklampt. Vervolgens heb ik versneld en haar meegenomen. Uiteindelijk de laatste kilometer weer in ongeveer 4:00 gelopen.
Dus niet geslaagd in mijn doel die dag.
Op mijn vijftigste herstel ik niet meer zo snel als vroeger.
Uiteindelijk had ik die 7h dus echt rustig aan moeten lopen, of echt voluit om een mooie tijd neer te zetten, niet iets ertussenin.
Misschien gaat die sub40 nooit meer lukken, alhoewel ik nog steeds geloof dat het erin zit.
Aan de positieve kant:
Mijn snelste 5KM in 22 jaar gelopen
Mijn maximale hartslag is kennelijk hoger dan ik dacht, 177.
Mijn hartslag daalt snel. Na afloop van de tweede ronde van 167 naar 111 in de tijd die mijn Garmin daarvoor stelt. Dat is 33,5%
https://www.strava.com/activities/2887460369
https://www.strava.com/activities/2887462470