Frenz64 schreef op woensdag 7 augustus 2019 @ 16:50:
In Amerika krijgen kleuters geen onvoldoende, want dat geeft ze mss een minderwaardigheidscomplex. Dus de voldoende is niets waard en hoe denk dat iemand zich voelt als hij erachter komt dat die waardering helemaal niks is? Stel een doel en ga trainen, je weet voor jezelf echt wel wanneer je hardloopt.
Kleuters hebben sowieso nog geen zak aan een cijfer

het niet-geven van een onvoldoende is een halfzachte "oplossing" voor het probleem dat "Obsessief beoordelen" heet. Alles moet maar cijfertjes krijgen, want dan kunnen we tenminste als school bewijzen dat we het goed doen.
Trek dit eens door naar hardlopen: een recreatieve loper kan ook prima lopen voor de gezonde beweging, zónder een cijfertje in de vorm van timing of snelheid. Dan doe je écht nog steeds aan hardlopen, net als de schoolklas die aan basketbal doet. Het niveau is alleen ver verwijderd van een loper of basketballer met wat specifieke training onder de riem.
Daar kun je wel verdrietig om worden (en dat snap ik echt wel hoor, ik herken dit bijvoorbeeld met camping-pingpongers die denken dat ze heel wat kunnen maar het veruit afleggen tegen ondergetekende die in de allerlaagste twee klassen heeft gespeeld bij de senioren), maar zonder die zeer laagdrempelige introductie zouden deze sporten waarschijnlijk een schrijnend gebrek aan verenigingsleden hebben.
Misschien is een betere oplossing het oordelen in zijn algemeen wat te verminderen. Juist in dit topic, en in de kleinere hardloopwedstrijden die ik meegemaakt heb, wordt er behoorlijk wat waardering gedeeld tussen de eersten en laatsten in het veld. Het "probleem" speelt zich vooral af bij degenen die daar ergens tussen zitten

Waarom? Ik denk dat de toppers hun energie slimmer besteden door gewoon met trainen bezig te zijn

en de
back of the pack maakt zich niet zo druk om degenen die ze toch niet in gaan halen.
Dus maak je niet zo druk om trimmers, joggers, atleten, wedstrijdvreters, ultralopers, sprinters, mooiweerlopers of elk ander mogelijk type hardloper; we hebben allemaal dezelfde rare tic om het op een rennen te zetten zonder dat we in gevaar zijn