Inderdaad hier ook een klein beetje aan het overstappen op elektisch.
Maaien gebeurt nu door de robot, wat per jaar denk ik 500 liter benzine scheelt (10 liter/maaibeurt), nog afgezien van het onderhoud, de stroom is "gratis".
En ook de elektrische bosmaaier pak ik makkelijker dan de benzine, voor kleine stukjes dan.
De tractor rijdt hier inderdaad op HVO100.
Maar de rest blijft gewoon op superbenzine met tweetaktolie draaien, Aspen is me daar te duur voor .
De twee blauwe jerrycans blijven lang staan, geen idee op ik daar ook simpel olie bij kan gooien maar dat is meer wat voor 4-taktjes.
Vandaag een vreemde gast.......
De buurvrouw appte dat haar hulp een grote schildpad gevonden had.
Of ik naar haar toe wlde komen.
Dus zo snel mogelijk een groentekratje leeggemaakt en daar heen gegaan.
Eenmaal daar bleek er een flinke schildpad op het zandtaludje te zitten die ook gegraven leek te hebben.
Het was een boleet, geen ei.
Hoe zij het enige stukje zandgrond gevonden kan hebben is een raadsel.
Na wat zoekwerk, ik dacht eerst een geelwang maar het bleek een roodwang, de schildpad in de krat gezet en de dierenambulance gebeld.
De schildlengte was 26 cm, en waarschijnlijk een vrouwtje omdat mannetjes maar 20 cm worden begreep ik, en vrouwtjes tot 30 cm.
Haar schild zat vol groene alg.
Ondertussen de schildpad wat appel en paardebloemblad gegeven.
Bij de dierenambulance gevraagd of ze haar op kwamen halen, of dat ik haar kon terugzetten.
Het is te koud in Nederland dus voortplanten lukt niet echt, een plaag zal het dus niet worden. Ik dacht eerder gezien ze alles eten dat ze de rivierkreeftjes misschien wel zouden eten die hier wel een plaag zijn.
De dierenambulance ging in overleg en ik zou het nog horen.
Ondertussen bij de dierenbescherming een
stromingschema gevonden waar uit bleek dat gezonde dieren niet opgehaald werden.
Even later bericht dat hij teruggezet mocht worden........
Dus terug om haar het ruime sop te laten kiezen.
Ik had een mooi shotje in gedachten waarin de schildpad naar het water kroop, de sloot in ging, waar ze zich nog een keer omdraaide om te zwaaien, om daarna weg te zwemmen.
Een beetje een David Attenborough scenario dus.
Eenmaal bij de krat aangekomen..........was de schildpad ontsnapt.
Schiet mij maar lek, geen idee hoe ze daar uit geklommen is, of gesprongen. Het kratje is niet onder haar gewicht gekanteld, anders hadden de appelstukjes en blaadjes aan één kant gelegen (of toch?).
Ze is naar boven "ontvlucht", je kan het kruippad zien.
Het "spoor" gevolgd en ze bleek een meter of 20 verderop het onkruid in gelopen richting sloot.
Daar verder gezocht, maar niet te vinden.
Er zijn wat poeltjes langs de beschoeiing maar dan kan ze er niet onderdoor.
Een meter of 6 naar links bleek deels een "pad" zichtbaar, en daar was ook een groot genoeg gat onder het gaas waar ze wel het water in kon.
Vermoedelijk heeft ze daar dus het ruime sop gekozen....
En ze leefde, hoop ik, nog lang en gelukkig.
Nooit geweten dat schildpadden kunnen klimmen, springen en hardlopen.
Stay away from negative people, they have a problem for every solution.