Sissors schreef op maandag 19 maart 2018 @ 21:25:
Misschien is kleur bekennen iets logischer als het erom gaat dat de belangen van het land waar je politicus bent dient, en niet als je als Nederlandse politicus kleur moet bekennen waarbij het doel is dat je de belangen van een ander land (Turkije) voorop stelt? Is dat een hele vreemde gedachte?
Ik denk dat je daar een fundamentele denkfout maakt. Volgens jou stelt hij de belangen van een ander land voorop, maar volgens mij stelt hij de belangen van zijn achterban voorop... Ik ben bijna 32 jaar en bijelkaar opgeteld ben ik nog geen jaar in Turkije geweest, spreek die taal ook niet goed. M'n roots maken wel deel uit van m'n identiteit.
Overigens vraag ik me wel af wat jij vijf jaar geleden in Wilders zag. Ik kan je één ding wel vertellen wat je moet doen om geaccepteerd te worden: Niet op DENK stemmen.
Ik zag iemand die het beestje bij de naam noemde. Hij, zijn collega's, volgelingen en een deel van de samenleving zijn daarin behoorlijk doorgeschoten.
Dat ik het opneem voor Denk betekent niet dat ik daarop ga stemmen. Zie mijn eerdere reactie in dit topic waarin ik aangeef dat noch Denk noch leefbaar/pvv/fvd de oplossing zijn. Niet op denk stemmen, zouden Baudet en Wilders mij dan accepteren? Vast niet.

Ik ken dat onderzoek niet, en ik geloof je (serieus) op je woord dat het een belabberd onderzoek is. Maar ik blijf zwaar teleurgesteld zijn in de Turkse gemeenschap in Nederland dat er zoveel steun is voor Erdoghan.
Ik weet niet of het bij jou ook het geval is, maar ik heb wel zwaar de indruk dat je in Nederland een Erdoğan-aanhanger bent als je niet tegen hem bent. Dat vind ik niet correct. Ik ben geen fan hem, maar toch word ik aangezien voor Erdoğan-aanhanger omdat ik Turkije steun in de acties naar aanleiding van de mislukte couppoging. Dat ondanks zijn botte bijl enkele neven van mij hun baan heeft gekost.
Eén van de voornaamste redenen dat hij aanzien geniet van Turken in het buitenland is dat hij het durft op te nemen tegen het 'boze westen', al blijft het vaak bij woorden. Het 'boze westen' dat deze mensen het idee geeft tweederangs burgers te zijn...
Deze mensen willen gehoord worden, niet over één kam geschoren worden. Niet bij ieder nieuwsbericht over een terroristische aanval te moeten hopen dat de dader géén Arabische naam heeft of geen 'Allahu Ekber' heeft geroepen. Zij moeten zich altijd distantiëren van terroristen. Deze mensen willen net als Henk en Ingrid naar de supermarkt moeten kunnen gaan, ook na een terroristische aanval. Deze mensen willen na de aanslag in Parijs niet een weekje niet naar huis kunnen gaan omdat ze zich onveilig voelen (been there done that).
De gevestigde partijen die al die tijd stemmen hebben geronseld met hun kandidaten met een etnische achtergrond bij de moskeeën kunnen tegenwoordig fluiten naar die stemmen. Zij beloven iets, maar doen het omgekeerde. Dat noemen we kiezersbedrog, en dat maakt Denk inzichtelijk tot de woede van die partijen uiteraard.

En wat betreft gevraagd worden tot afstand nemen: Dat krijg je ervan als je het zo twijfelachtig maakt waar je loyaliteit ligt. Kijk naar een Sylvana Simons, mijn mening over haar is bekend, maar niemand zal zich afvragen of ze niet wordt aangestuurd door de Surinaamse regering. Of Khadija Arib, ook daar speelt dit totaal niet. Maar wel bij DENK, misschien is daar een reden voor.
Tja, laten we de vvd maar opdoeken dan. Hun loyaliteit ligt niet bij de bevolking maar bij hun eigen toekomstige portemonnee. Sorry, die moest even.
Even serieus, het grootste verschil tussen Tunahan en Khadija is dat de één zijn roots heeft geaccepteerd (combineren van Nederlanderschap en Turkse roots) terwijl de ander helemaal niets meer met die roots van doen heeft. Opkomen voor die Turkse roots (voor zover mogelijk) betekent niet per definitie dat je loyaal bent aan een ander land.
Nogmaals, ik stelde me vroeger altijd voor als "Nederlander met een Turkse achtergrond", want zo voelde ik me ook. De politiek en maatschappij zorgen er echter voor dat ik meer richting word "Turk in Nederland" geduwd.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb het naar m'n zin in Nederland, heb een prima baan, voel me veilig en word door het gros van de mensen ook vriendelijk behandeld. Het punt is dat de groep mensen die me minder vriendelijk behandelen groter lijkt te worden. Of ze krijgen meer exposure... Dat baart mij zorgen. Ik ben oud en wijs genoeg om hun provocaties uit de weg te gaan, maar genoeg anderen (vooral jongeren) die dat niet kunnen. Er groeit straks een generatie op met wederzijdse haat.