dawg schreef op woensdag 18 oktober 2017 @ 18:41:
vanavond te zien bij nieuwsuur op npo2, de eerste resultaten aangaande de staatscommissie over het parlementaire stelsel zijn bekend.
erg interessant, dus even wat quotes:
[...]
[...]
[...]
[...]
het onderzoek gaat nog verder komend jaar.
ik ben benieuwd wat er de komende tijd verder nog onderzocht zal worden en wat de conclusies zullen zijn, evenals optionele aanpassingen in het stelsel. en niet onbelangrijk, of de politieke machtsstructuren en methodologieën zoals vaak beschreven door @
Virtuozzo eindelijk doorbroken zullen worden en politiek weer wat meer iets van en voor burgers zal worden.
Tja, daar zit een beetje een staartje. De sturing van signaleren zwarte doos komt uit een andere tijd, waar het er heel erg op begon te lijken dat beheersing Eerste Kamer een groot probleem voor partijpolitiek zou gaan worden. Inmiddels is men zelfs de dans van blik op verstrengelingen ontsprongen, die drempel is er aldus niet meer. Nu wordt gedacht dat het een mogelijke ingang is voor gebruik werving en beeldvorming in het licht van dat niet gecontroleerde bruin op rechts.
Maar let op, ja de commissie signaleert breekpunten en stresspunten. Maar dit zijn geen zaken die binnen ons bestel onderhevig kunnen zijn aan daadwerkelijke "oplossing" of zelfs maar innovatie van boven af. Ons bestel is zo ingericht dat dit processen zijn die van beneden naar boven werken vanuit consistentie van participatie, controle van primair plus stimuleren van gewenst afgeleide gedrag.
Burger en bedrijf dus. Niet politiek. Helaas begrijpen beide al heel lang niet meer instinctief aan welke kant van de lijn het pijltje zit.
DaniëlWW2 schreef op woensdag 18 oktober 2017 @ 18:55:
[...]
Oh op deze manier. Het compromis is dus een CDA'er die het ministerie niet naar zijn hand kan zetten, en daar tegenover een incompetente VVD minister die geofferd kan worden voor het volgende lijk in de kast. Best slim van de VVD hier hoor.

In essentie, ja. Al wordt deel twee van dat scenario slechts in strikt beperkte kring serieus genomen, en zelfs daar wordt het als bruikbaar gezien.
[...]
Toen ik zag dat dit monsterministerie intact bleef, had ik de hoop al opgegeven dat er weer een terugkeer naar basale rechtsstatelijke principes, zoals scheiding van opsporing en vervolging zouden zien...
Dat het nu ook nog eens twee ministers gaan worden die beiden weinig inhoudelijks zullen bereiken maakt het er niet beter op.
Dat is wel heel zacht uitgedrukt. Binnen de VVD is dit een stille discussie. Er is veel erkenning gekomen voor de observatie van het monster als symptomatische en zelfdestructieve valstrik van partijpolitiek. Maar het kan niet hardop besproken worden. Dat is gewoon niet mogelijk, dat is niet enkel einde politieke loopbaan, maar ook persoonlijke. Zo hard is het. Maar omdat het daar zo fout zit, is dit het nieuwe spel. Ik neem aan dat dit enig inzicht geeft in hoe over prioriteiten nagedacht wordt.
Maar let op. Dat is niet uniek aan de hedendaagse VVD kern. Dit is net zo goed CDA. Dit gedrag is toepassing van machtspolitiek denken. Je kan ons in deze naadloos verwisselen, de dynamiek blijft exact hetzelfde. Het enige verschil zit hier in beheersing beeldvorming en interne dynamiek, de VVD heeft geen Eurlings bijvoorbeeld. Al moet daarbij gezegd worden dat dit meer een kwestie is van incompetentie van Eurlings en het toenmalige CDA partijbestuur dan dat er binnen VVD zo ontzettend veel meer bewustzijn is van vereiste beheersing van pervers gedrag.
Als persoonlijke noot, ik vraag mij oprecht af hoe het mogelijk is dat Buma deze valstrik niet heeft gezien vanuit het voor hem vereiste perspectief van overzicht condities en scenario's. Maar enkel vanuit intern politiek perspectief. Hier laat men een flinke steek vallen.
Ondertussen schuilt er wel een gevaar hier. Als je twee partijen hebt die constant over veiligheid hebben, en deze nu samen verantwoordelijk zijn, dan is dat potentieel een electorale zwakte van proporties. Ik denk dat onder andere aan een de jihadistenproblematiek, of erger nog, een aanslag. Dat kan rampzalig zijn voor beide partijen als daar steken vallen, los van de aanslag zelf.

Welk risico? Je wil zeggen dat zodra er eindelijk iets komt te gebeuren er op de trom geroffeld kan worden voor verharding en symboolpolitiek?
Mag ik je wijzen op de kwestie Turkije tijdens de verkiezingen als insteek voor verkenning van toepassing gedragspsychologie hier?
Daarbij, is er überhaupt iemand (anders) die over instrumentatie beschikt met voldoende breedte én vermogen tot individuele patroongeleiding om tegenwicht te bieden op zo'n moment? Media van nieuws en journalistiek zitten keihard vast in de loopgraven van commerciële valstrikken (en in toenemende mate bestuurlijke / gepolitiseerde inmenging. Zelfs vanuit gebruik zogenaamd nieuwe media is maar zoveel mogelijk, omdat de aard daarvan haaks staat op de vereisten. En zelfs vanuit de voor Nederland traditionele hoeken van kritisch entertainment zijn er beperkingen. Niemand die het in zijn hoofd haalt om met Lübach's schrijvers te corresponderen. En ja, we kunnen wel alles naar de Verleiders lekken, maar dat is een extreem beperkt publiek.
Hoe kom je erbij dat conflagratie als ongewenst gezien wordt? Ja, ik besef heel goed wat ik hier zeg.
[...]
Gezondheidszorg is dan ook maar lastig. Iedereen boven een bepaalde leeftijd, zonder behoorlijke financiële middelen, moet je gewoon dood laten gaan. Is veel goedkoper...
Dat is ook gewoon onderdeel instrumentatie van Staat. Het klinkt misschien hard, maar heb je al eens nagedacht over de oorsprong van stimuli voor onderzoek beleidsmaatregelen limieten responstijden voor alarmdiensten? Komt ook gewoon uit de koker van ministerieel overleg met SCP en een tweetal andere instellingen. Wat dacht je van vertragingsmethodiek bij verwerking rapportage over trombolyse protocollen en conditionele invoering daarvan met stimuli vanuit verzekeringswezen. Wat dacht je van de voortdurende en bitter trage vraag vanuit het ministerie voor meer specifiek en herhalingsonderzoek oude wingewesten en industriegebieden (saillante voorbeelden, Rijnmond en Oostelijke Mijnstreek) in relatie tot gezondheidszorg. Of vanuit een andere hoek, strategisch overleg voedingsindustrie voor b&b socio-demografische projecties.
Er wordt wel eens over gelachen, maar doodsangst en mortaliteit zijn berekening én instrumentatie. Het ligt vanzelfsprekend gevoelig om daar over na te denken, maar er valt voor ondeugende onderzoeksjournalistiek genoeg te vinden van waar grenzen vanuit politisering overschreden zijn.
À propos, je zegt het met scheve grijns, maar je beseft - hoop ik - dat het als doel gestelde zorgmodel als fase vier van hervorming van de zorg zoals ingeleid door de zorgverzekeraars met het ten einde brengen van het ziekenfonds/particuliere zorgmodel precies dat fondsenmodel van capabiliteit en individueel draagvlak is? De enige drempel voor het doorstomen is fase drie, winstuitkeringen. En dat is al zwart op wit toegezegd. Het viel enkel niet te verkopen met "al dat gedoe van recessie en herstel", vervolgens "al dat gedoe van vluchtelingen". Een stuk perceptieproblematiek per periodiek, niet meer.
Dat is trouwens iets waar de CDA lobby zich heel sterk op doet richten, omdat het die sector terug wenst te hebben voor de baantjescarrousel. Publiek verkopen zal echter niet lukken, dus gradueel en onder dekking. Dat is één van de drie mogelijke grote ingangen waar men mee speelt.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.