Verwijderd1 schreef op zaterdag 10 februari 2018 @ 03:04:
[...]
Gewoon een grote marketingtool dus?
Doet me denken aan Richard Vevers, voorheen een marketing specialist, maar sinds een aantal jaar oprichter van non-profit The Ocean Agency, bekend van de Netflix docu Chasing Coral. In die documentaire vertelt hij onder andere hoe hoe zijn marketingtechnieken toe wilde passen om een probleem (stervende koraalriffen) bij het grote publiek bekend te maken.
Precies hetzelfde als wat Baudet probeert, "overtuigen vanuit het scheppen van een beeld wat past bij emotie". De emotie in de koraaldocu is eigenlijk dat er geen emotie is, enerzijds onwetendheid en anderzijds onduidelijkheid (afstervend koraal is ook mooi).
Dat ''essentieel gereedschap om mensen te overtuigen'' is dus, volgens mij, iets wat alle partijen kunnen gebruiken om hun boodschap aan de man te brengen. Het probleem bij FvD is volgens mij dat hun boodschap inhoudelijk niet heel erg goed is, de verspreiding ervan is daarentegen prima (zoals al gezegd werd, zelfs de NOS bericht er zeer regelmatig over).
Ja, gewoon marketing. Laten we eerlijk zijn, dit is precies wat hedendaagse politiek is. Het maakt niets uit aan welke kant van het spectrum we hier bij kijken. Het maakt niets uit of we hier bij naar een gevestigde partij kijken, of een gesponsord populistisch initiatief wat weigert zich te conformeren aan de fundamentele vereisten van een open bestel.
Het probleem van oorzakelijkheid ligt in deze niet bij de spreekwoordelijke politiek. Veel meer in ons collectieve idee dat politiek leidend is, omdat we er een mandaat aan geven. Nu voert dit veel te ver door voor dit topic, maar het is een relevante oefening om dat eens een keer in eigen tijd onder de loep te leggen. De consequenties van sociaal-economische gedragslijnen voor interactie politiek gedrag hebben hoe dan ook "de politiek" gereduceerd tot een arena waar marketing bepalend is voor het voedingssysteem van politieke organisatie.
Omdat het een arena van marketing geworden is zou je denken dat we daar als burgers en bedrijven doorheen zouden prikken. Toch blijkt het omgekeerde waar, er is juist sprake van een patroon waarbij die voedingssystemen over alle domeinen heen steeds meer voet krijgen in marketing, en dus afhankelijk worden van beheersing van beeldvorming.
Dat is best frappant, aangezien marketing (ook niet in politieke toepassingen) niet onberekenbaar of onvoorspelbaar is. Laat ik het zo zeggen, de ontwikkeling van gedragslijnen in de Nederlandse politiek zijn juist pijnlijk voorspelbaar, zowel in vorm als in methodologie. Zo mag je van Baudet verwachten dat de eerstvolgende fase van beeldvorming zijn voeten in de aarde zal hebben van wat we gaslichting noemen. Tegelijkertijd zijn de gedragslijnen van reacties daarop ook jammerlijk berekenbaar. Het gegeven dat die lijnen berekenbaar, en dus beïnvloedbaar (triggers) zijn is juist de reden waarom voor een volgend toneelstuk methodologie op basis daarvan effectief zal zijn voor de combinatie van brand repair en consolidatie van draagvlak.
De FvD heeft geen boodschap, maar wel een heel goed beeld van gevoel. Het is heel begrijpelijk dat we dit soort zaken vaak door elkaar halen. Er is geen enkel verwijt in deze aan wie dan ook. We zijn mensen. Helaas zijn we in dit soort zaken gewoon meer kwetsbaar dan we (willen) weten.
Andere politieke partijen hebben vaak wel een boodschap en/of beeld maar geen of een te beperkt beeld van gevoel. Kenmerkend onderscheid is dat ze meer inzetten op het verkopen van de boodschap óf het beeld, en minder op de relatie tussen beeld en gevoel (in dienst van het gebruik maken van de menselijke reflex om zich het idee van een boodschap eigen te maken puur vanuit reflex tot associatie, of erger, vanuit de psychologie van bias of de te dure stofzuiger - iets leuks om op te zoeken).
Daar zit meteen ook een volgende kwetsbaarheid, omdat het overige politieke landschap het bovenstaande patroon volgt is het voor mensen die niet dagdagelijks in de politieke arena zitten (maar hun input uit andere kanalen en kringen krijgen) veel makkelijker om dat landschap weg te zetten als iets wat niet correspondeert aan hun eigen boodschap. Het maakt geen verschil of die individuele boodschap van mensen überhaupt overeenkomt met wat een "nieuwe" partij presenteert, zolang er maar sprake is van een gevoelsmatige of vormafhankelijke associatie. Denk bijvoorbeeld aan al de marketing voor de democratische structuren en persoonlijke invloed op het forum, of de marketing van innovatief gebruik van technologie ten gunste van representatieve democratische input van de burger. Maar denk ook aan het uitermate uitgekiende uitnodigen van gastsprekers op bijeenkomsten, sprekers waar geïdentificeerde segmenten gevoelsmatige associaties mee hebben, of dat nu gaat over connotaties van al dan niet direct of indirect alt- of ander right, of perspectieven op economische kwesties uit populaire publieke discussie of publicaties. De inhoud is irrelevant, aldus de stelling dat er geen boodschap is, wel is er de stringente focus op associatie. Zolang er maar een match is in gevoel, vorm of kring.
Dus ja, het is marketing. En marketing werkt. Zolang mensen de discussie niet aan willen gaan over eigen menselijke kwetsbaarheden voor toepassing van marketing zal dat effect enkel toenemen. We zitten immers op een punt op de lijn waarin het psychologische equivalent van economies of scale bereikt is. Bijkomend gegeven, ook al vereist dit het eerlijk kunnen zijn over de veranderingen in ons denken ten gevolge van de effecten van normalisering en internaliseren vanuit blootstelling, is dat ons algemeen collectieve denken inmiddels ons andere gedragslijnen heeft laten volgen.
Praktisch politiek voorbeeld is hoe spreekwoordelijke traditioneel rechts meer rechts in gebruik van beeldvorming geworden is, vanuit normaliseren van sociaal-economisch gedrag in interactie met politiek gedrag in de samenleving, en dus tevens kwetsbaar voor coöptatie vanuit "meer" rechts (in concurrentie voor druk en invloed) terwijl het vanuit vereisten van beleid en bestuur meer politiek centraal dient te functioneren, wat enkel de impuls tot verder verschuiven naar verder rechts in beeld versterkt. Dat zie je over de gehele linie, over de hele schaal. Grootste bijdrage aan polarisatie het afgelopen decennium dit, maar dit terzijde. Uiteindelijk eindigt dit met een verschuiving naar behoorlijke extreme posities op de politieke lijn, waar de inzet beheersing over beleid en bestuur is, waar dus de politieke school die dit weet te bereiken extreem kwetsbaar is voor druk vanuit de extreme posities op de rechterkant van de schaal.
We hebben dit in het VK gezien, we hebben dit in de VS gezien. We kunnen er ook een geschiedenisboek bij pakken, dit is een bekend patroon wat extreem makkelijk te instigeren is zolang er geen bewustzijn (laat staan gebruik) is van de verschuiving van gedragslijnen ten gevolge van normaliseren. Voila, het recept en de reden voor de schepping van de FvD als drukmiddel voor beïnvloeding van dit patroon.
Een initiatief als een FvD is er niet voor de burger of het bedrijf, maar voor het kleine pluche en als wapen gericht op de ontwikkeling en rol van de Nederlandse politieke partijen gestoeld op de machtspolitieke school. VVD en CDA, met als bonus (handig voor coöptatie en koehandel) het triggeren van het overige deel van het politieke spectrum op traditionele valstrikken waar men struikelt over persoon, positie en uitspraak in plaats van te focussen op issues en gevoel. De marketingtechnische basis voor deze oefening is exact dezelfde als de inmiddels ver in het verleden liggende commerciële brand wars tussen Nvidia en ATI, met als innovatie het verleggen van focus op sturing vanuit invloed in plaats van overname en concurrentie.
Beeld, gevoel, vorm, focus. Neem als oefening
de reactie op mijn eerdere bericht eens onder de loep. De impact van marketing op de insteek voor interactie is vrij duidelijk navolgbaar. Het effect van polarisatie ook. De toevoeging van emotie, vanuit het vermijden van uitwisseling van data ten gevolge van wijzen op historisch bewustzijn, is net zo duidelijk navolgbaar. De verdere toevoeging van emotie vanuit confrontatie met weigering tot versterking van polarisatie idem.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.
/u/73249/crop621645f964331.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/25212/crop5bb715b4827b7_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/8305/crop5bdf4dc21dfa0_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/6995/crop5778dcb1264b5_cropped.jpeg?f=community)
/u/569555/crop65b56700cdbe9_cropped.png?f=community)
:strip_exif()/u/417802/crop563540b38fe2f_cropped.gif?f=community)
:strip_exif()/u/48361/icon.gif?f=community){kind=icon}
).
/u/117810/cupcake2.png?f=community)
/u/24411/img.png?f=community)
/u/9441/crop658f49c35ef2a.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/36378/crop5a3f931ecfec0_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/301255/crop5632215ae014a.jpeg?f=community)
) dan komen ze voor deze en andere issues met een alternatief wat breed gedragen wordt. Bijvoorbeeld treinen naar grote steden in de buurt (Londen, Parijs, Berlijn, etc.) die competitief in de markt gezet worden. Gisteren kwam de NOS precies met zo'n artikel (over de trein naar Londen*). De belangrijkste infrastructuur ligt er al sinds 1994, maar het is pas in 2019 mogelijk (volgens huidige planning) om van Amsterdam of Rotterdam direct naar Londen te gaan met de trein. /u/470671/elephant.png?f=community)
:strip_exif()/u/134183/Barbabeau-5.gif?f=community)
Dit topic is gesloten.