Verwijderd schreef op donderdag 14 december 2017 @ 21:36:
[...]
Definieer "voordeel hebben van". Misschien dat bezuinigen op de zorg en onderwijs tot wat procentjes minder belasting leidt, maar op lange termijn heb ik er wel last van als
het onderwijsniveau in Nederland daalt en ik geen fatsoenlijke verpleegkundige aan mijn bed kan hebben. Wellicht is mijn belastingaanslag wat minder zwaar dit jaar, maar op termijn heb ik daar alsnog niks aan.
Cursief in de quote van mijn hand. Weliswaar is de daling van kwaliteit geen algemene lijn, maar zelfs waar kwaliteit gehandhaafd is geworden de afgelopen twintig jaar is er sprake van vernauwing van die segmenten (studies van het SCP daarover kwamen eerder in het topic al voorbij).
Met alle discussie hier, over beeldvorming, marketing, nostalgie als evenredige factor naast vervlakking en afbraak van bewustzijnsprocessen. Van de verbazing die sommigen ten toon spreiden over subtiele maar ingrijpende verschuivingen in kiesgedrag op basis van stimuli - die eigenlijk te simplistisch voor woorden zijn - tot gemorrel over deze of gene kloof compleet met reflexen om het ene negatieve dan maar (onder het mom van "ja maar" en "weet je wel") af te wijzen door een ander negatief te omarmen.
Is de relatie tussen onderhoud van een open samenleving en haar (sociale, economische, politieke en algemeen gedragsmatige) vereisten van stabiliteit (en functionaliteit) en de veranderingen in gedrag met als factor onderwijs de afgelopen twee á drie decennia nu echt zo mysterieus? Ja, niet de enige veranderingen. En nee, ook niet de enige veranderingen vergezeld van effecten die op elkaar inwerken. Maar ongeacht welk onderwerp wordt aangesneden, er is altijd een enorme voet van aangeleerd gedrag. Wat voor het overgrote deel op cultureel niveau een onderwijsmatige rol heeft.
offtopic:
Nu heb je het over de verpleegkundige aan het bed. Frappant. Ik kom zojuist terug thuis van een leuke avond met een aantal mensen werkzaam in die sector. Mensen die zich enorm zorgen maken omdat consistent vanuit opleidingen niet enkel de invloed op curricula en procedures van zorgverzekeraars zo toegenomen is, maar omdat de leerlingen die ze krijgen over vrijwel de gehele linie zelden of nooit op vereist niveau inzetbaar zijn - laat staan dat in de tijd beschikbaar voor inwerken en toetsen er nog iets van gemaakt kan worden. En dus kan men niet anders dan niveau's compromitteren. Geld is het probleem niet, voor de opleidingen en trainingen althans. Prioriteiten zijn wel het probleem. Maar bovenal, de stimuli binnen de opleidingen liggen klaarblijkelijk niet in lijn met vereisten van de praktijk.
Dan wordt hen dus gezegd dat ze die praktijk maar moeten aanpassen. Dat heet dus afbouwen.
hoevenpe schreef op donderdag 14 december 2017 @ 20:57:
[...]
Uiteindelijk gaat het slechts om een procentje meer of minder, daarom ook imo dat immateriële zaken zoveel belangrijker gevonden worden in het stemhokje: dat gaat over emotie, gevoelens en zorgen waarbij het niet eens echt uitmaakt of het realiteit is of beeldvorming.
Af en toe waai je een beetje hard met de wind mee kerel. Immateriële zaken als actueel onderwerp van publiek debat? Ja dat zijn factoren. Nee, ze doen hoe dan ook niets af aan basaal voedingsgedrag van mensen. Prioriteiten stellen op basis van wil / hoop / wens bovenop wat nodig is, plus een portie conformistisch gedrag vanuit vrees / onzekerheid. Dat laat slechts heel weinig ruimte over voor immateriële zaken. Natuurlijk vinden mensen dat belangrijk, maar de ruimte is er de dag door niet of nauwelijks. Waarom denk je dat stress "ineens" een ziekte is geworden.
Dat procentje, daar houden mensen zich aan vast. Men wil (!) geloven omdat men wil bouwen maar niet meer kan of wil vertrouwen. Dit is al zo oud als dogma's van "hou jij ze dom / arm / boos" e.d. Heel serieus, kijk eens in dit topic rond, je ziet zonder veel moeite associatief gedrag hierbij van mensen die van alles over een kam scheren, maar met beeld van beter blij zijn terwijl ze zouden moeten kunnen zien dat ze per saldo telkens iets meer inleveren - waarna dat een topic wordt als er electoraal draagvlak nodig is (immers negatieve energie is goedkoper). En voor de rest maakt dat procentje niets uit, het zit in de marge, men is met belangrijkere zaken bezig. Bijvoorbeeld hard werken voor brood op de plank. Niet ver van het bed.
En altijd op een bedje van nostalgie, met een saus van negativiteit en een klein snufje frisse boosheid.
noguru schreef op vrijdag 15 december 2017 @ 00:40:
[...]
Zoals vroeger is het zeker niet meer.
Doel je op ZZPers en tijdelijke contracten? De ongelijkheid in rechten tussen vaste werknemers en tijdelijke is problematisch, maar komt dat omdat "losse" contracten te los zijn of zijn de "vaste" te hard? Wie roept dat de oplossing in het midden ligt komt de vakbonden tegen.
Modern is altijd goed, niet waar? Toch bestaat er zoiets als best practices. Die komen altijd voort uit ervaringen in het verleden

In een tijd van nostalgische frustratie valt mij op dat het vrij logisch is dat het onderhuids doorduwen van dit soort naalden een van de grote oorzaken is van verstoringen in stabiliteit van het sociaal-economisch (en dus politiek) bestel.
Enfin, los versus vast is een discussie van loopgraven. Die leidt nergens toe, enkel tot budgetten voor bevriende onderzoeksbureau's, bijvoorbeeld (en bij voorbaat)
Extremen zijn nooit goed, dat staat voorop. Echt interessant is het om te kijken naar ontwikkelingen elders waar het hier gevolgde patroon zich reeds geconsolideerd heeft. Dan stap je over de loopgraven heen, en kun je naar de effecten kijken. Dan komt de vraag of zich dat patroon loont voor de heilige huisjes. Ik durf te stellen dat het zich niet loont om die weg te volgen, het is louter een weg van segregatie die eindigt met een 21e eeuwse variant van wat ooit indentured servitude heette.
Vakbonden zijn in Nederland een non-factor. Niemand komt ze tegen, behalve dan bijvoorbeeld mensen in het onderwijs (die tien jaar moesten knokken tegen eigen vakbond om ergens te komen) of de zorg (die nog steeds nergens komen met hun verbond). Behoudens dan de scouts die de frisse slimmeriken er uit pikken, en de gulzigen coöpteren om ergens anders te gaan werken na glansrijke loopbaan

Het spijt me echt, maar de stelling "die komt de vakbonden tegen"? Beeld, geen realiteit.
[
Voor 16% gewijzigd door
Virtuozzo op 15-12-2017 03:15
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.