Ik fiets de afgelopen 2 jaar met gewone racefiets (en met regen of winter op een sportieve winterfiets) naar mijn werk, van Hoofddorp naar Amsterdam, zo'n 20km enkele reis. In eerste instantie ging ik 4 keer per week, weer of geen weer. Ik bleek toch niet zo'n bikkel en vooral viel het me tegen dat het eigenlijk ook niet makkelijker werd. Ik
dwing mezelf nu nog maar 2 keer per week op de fiets en keer op keer is dat een enorme drempel. Het levert me stress op thuis omdat ik mezelf eigenlijk teleurstel als ik weer in de luxe auto in de file ga staan. Als ik met veel aarzelen eenmaal weer op de fiets zit voel ik me wel al beter maar dat ben ik de volgende dag al vergeten.
De kou en regen kan ik nog mee leven, ik heb het zelfs eens door de aangevroren sneeuw gefietst en zag het als een avontuurtje. Hagel en regen vind ik kut maar ook wel weer machtig om te trotseren en nog lekkerder om dan bij aankomst droge kleren aan te trekken. Mijn grootste ergernis is en blijft de eeuwige wind omdat ik het hele stuk dan extra moeilijk, extra langzaam door de saaie open polder moet en hij altijd tegen staat. Ik kan ook niet goed rustig fietsen, ik heb maar één stand en dat is vol gas en met mijn tong tussen de spaken, ik probeer vaak snorbrommertjes te zoeken en daar achter te blijven op de rechte stukken maar die zijn er niet altijd.
Door het harde fietsen en andere factoren zoals weinig slaap, stress op werk etc, krijg ik vaak direct na een inspannende rit lichte ziekte klachten, zwakheid, hoofdpijn, soms wordt het ook een beetje zwart voor m'n ogen als ik na een tocht sta te douchen.
Laatst werd ik ingehaald door een SP, ik had een goeie dag, mooi weer met een lichte wind in de rug en reed al tevreden tegen de 40km/u. Toen hij langs kwam gaf ik direct alles wat ik in me had, mocht ik achter hem kunnen hangen dan had ik de eerstvolgende 10km namelijk om uit te rusten en zou ik niet zo moe thuiskomen. Hij zag in zijn spiegel wat ik probeerde en zette zelf ook aan, ik zag zijn hele fiets eerlijk gezegd zuchten onder de enorme kracht die op de relatief dunne bandjes kwam te staan. Tot mijn spijt kwam hij niet dichterbij terwijl ik al mijn kracht opgebruikte, mijn teller gaf een tijdje zelfs iets boven de 50 km/u aan en ik moest opgeven. Hij reed minstens 55, dat kan niet anders.
Hoe kan een SP zo hard gaan? Zelfs met kracht van de bestuurder, boven de 45 houdt de motor er toch helemaal mee op? Ik heb enkel ervaring met normale e-bikes en boven de 25km/u moet je het helemaal zelf doen, is dat bij een SP niet hetzelfde? Ik snap het niet, maar ik ben geobsedeerd. Was hij opgevoerd?
Sinds dat moment ben ik me aan het oriënteren op deze fietsen, ik wil ook zo snel naar mijn werk kunnen, en daar mag ik best nog iets voor doen, beter dit dan elke dag in die suffe auto. Toen zag ik een stromer ST2 (of ST5) staan op mijn werk, comfortabele brede banden erop, ik zag het helemaal zitten.

Even internetten later wist ik dat dit financieel niet zou lukken.
Nu toch maar oriënteren op een eventueel fietsplan op het werk en een redelijker geprijsde SP, waarmee ik zo'n 45km per dag mee af kan leggen (iets verder omdat we naar een ander kantoor verhuizen).
Ik zie genoeg fietsen voorbij komen waar ik me nog in moet verdiepen voordat ik hier vragen ga stellen, maar tot nu toe ben ik teleurgesteld in de snelheid die men zegt te halen. Ik ga er hoe dan ook op vooruit bij harde tegenwind en in alle andere omstandigheden zal ik ook veel frisser aan komen dus het is ongetwijfeld een no-brainer. Maar wat is bij jullie SP ongeveer de rijtijd over 22km? (grofweg). Ik wil niet zeggen dat ik met mijn racefiets dezelfde gemiddelden haal als een SP maar ik zou de afstand wel onder de 30 minuten willen doen. (lange rechte en brede fietspaden, slechts 1km stad)