Bean77 schreef op vrijdag 31 maart 2017 @ 14:49:
[...]
Die waren flink gepiepeld inderdaad. Maar daarom zou het verstandig zijn van Wilders om de verhoudingen te verbeteren of mogelijk hoopt hij op de klapper over 4 jaar.
Daarom gewoon de CU erbij en een goed kabinet vormen minimaal de komende 4 jaar met een progressieve vleug van d66 erbij.
Alleen is D66 te kwetsbaar - te makkelijk te verleiden - om als punt van balans te kunnen functioneren. We mogen daar best eerlijk over zijn, de partij heeft daar een indrukwekkend consistente geschiedenis in. Men zit tevens toch met een zeker gebrek aan vermogen tot inzicht in de werking van machtspolitiek.
We weten ook de prijs niet van, en voor, de CU. Daar zit niet enkel een conflict met D66, maar toch in hoge mate ook met VVD - als het inderdaad op dat ene punt aankomt. Het is ook niet zonder eigen overwegingen voor de CU, die best hard aan de weg getimmerd heeft voor verjonging, en de termijneffecten van het traditionele uitruilen verschuiven het termijnvoordeel van die investering naar het CDA. Weg van CU. Er zijn goede redenen waarom de partijleiding van het CDA vorig jaar de aandacht deed vestigen op de investeringen bij CU als grootste electorale bedreiging op (lange) termijn voor het CDA zelf. En ja, dat was weer een schoolvoorbeeld van hoe machtspolitiek best ook heeft voor de lange termijn, maar enkel voor het eigen uitermate selectieve belang volledig los van de kiezer.
Onderschat in deze niet de effecten van een "goede coalitie" als een van de kernen van beleid waar opnieuw het beter weten dan/voor de burger (ten aanzien van vermogen of zelfstandig beslissingen te nemen ongeacht positie of overtuiging) op tafel komt te liggen. En daar wringt wel de schoen hier. Nu is dat an sich een kleine kwestie, maar zet het even in politiek perspectief en de ontwikkeling van een "goede coalitie" die inherent conservatief en dogmatisch is over de jaren heen. Zet daarnaast de ontwikkeling van een CDA in deze. Precies in hun straatje - en dat met een beleid wat niet enkel duur is, maar op te veel punten afbraak van bestel in de hand werkt.
Ik begrijp de reflex van het moment, de verkiezingen zijn voorbij, spijkers met koppen slaan en schouders eronder. Krachtig bestuur, visie op wat belangrijk
voelt, en niet leuteren.
Maar we zitten wel op een punt waar de effecten van keuzes nu uitwerkingen hebben voor de komende 6 tot 10 jaar. Misschien klinkt dat wat overdreven, maar het is wel een bestuurlijke realiteit. Wat besloten wordt tijdens een kabinet, begint zijn cyclus tijdens die periode, zijn opbouw in effectiviteit de volgende, en de culminatie van consequenties op zijn vroegst pas die daarna. En dat terwijl we nog steeds consistent beheersing over afhankelijkheden aan het verliezen zijn. Het komt een beetje neer op het bouwen van een huis naast een stromende rivier die zich aan het verplaatsen is.
Het maakt de keuzes nu belangrijker dan we heel lang gewend waren. Wat is dan een "goede coalitie", dat kan veel zijn, maar "goed beleid" is een vraag die nog veel belangrijker is. En dan komt toch een stuk pijn op tafel: conservatief vertegenwoordigend kan het eigenlijk niet langer zijn. Daar hebben we veel te veel voor op ons bord liggen.
Nu staren we ons een beetje blind op de rol van een D66 in deze, maar laten we eerlijk zijn, dit is geen partij die in staat is om zo'n balans / midden positie voor beleid af te dwingen of zelfs maar te stimuleren. Een coalitie over conservatief heen is niet gericht op balans of aanpassing conform vereisten. Het mag inmiddels vanuit zowel programma's als handelen ook wel duidelijk zijn dat het niet gericht is op investering naar toekomst van zelfs maar korte termijn toe. En ja, we weten best wel hoe makkelijk het is om D66 liberaal te triggeren en dan is het beste scenario er een waar het VVD draaiboek voor de Pvda over hen uitgegoten wordt.
En dit nota bene op een moment waar het CDA weer exact hetzelfde gedrag kent als na haar samensmelting: de partij als regent met beheer van netwerk en beheersing over alle verdeling daarvan, én toegang daartoe. Het is alsof men niets geleerd heeft van de Val. Prima, historisch gezien niet uitzonderlijk dat een machtspartij zich daarin doet verliezen. Dat merkt een VVD op dit moment zelf ook best wel.
Maar een regeerperiode waarin we voor al die uitdagingen staan maar de twee grote jongens zitten met elkaar te concurreren voor selectief belang? Hoe kan dat in godsnaam op ook maar enige wijze behartigend zijn voor het burgerlijke eigenbelang, wat causaal afhankelijk is van balans met collectief belang. Ik gooi het er maar even in, maar we lijken deze strijd te onderschatten. Dit is de meest belangrijke politieke arena voor de komende vier jaar, en het heeft niets, maar dan ook niets, te maken met de goede burger.
Het is prima te begrijpen dat mensen kijken naar punten voor hen van belang. Dat is normaal. Maar we moeten er wel naar kijken zonder de traditionele bril. Al was het maar omdat het wel gebleken is dat vanuit angst voor dan wel gebruik van populistische én conformistische instrumentatie dat het enige is waar vanuit machtspartijen op wordt ingezet. Dit is niet behartiging. Integendeel. Zo krijgen we onze punten van belang niet gediend. Toch lopen we in die valstrik, maar goed, de beeldvorming is ook enorm sterk.
We hebben dat hier in het topic gezien. De reflex om labels rond te strooien ter verdediging van wat in zijn essentie niets anders is dan marketing is enorm. Slechts een paar keer waren er berichten die moeite deden om een brug van perceptie en taal te slaan, om er doorheen te prikken. Maar zelfs dat bleef stranden in de stokpaardjes van afwijzen van ook maar enige impuls om verder te kijken dan het aangeleverde beeld ontworpen voor gewenst gevoel bij onze eigen punten van belang - waar de realiteit die op zijn best doet afbreken voor stabiliteit en continuïteit.
We worden op het moment behoorlijk getriggerd om een beeld te bevestigen van iets waar we ons best wel bij mogen afvragen of het in de onderliggende realiteit ook daadwerkelijk gezond is. Terwijl ondertussen op dit moment voor de politieke dynamiek het nuttig is om lekker langzaam zaken te laten sudderen richting de zomer. Dat heet opbouw van perceptieproblematiek, en dat is best een teken aan de wand: dit is niet iets wat nuttig is om belangen ook echt behartigd te krijgen. We zien dit eigenlijk altijd wanneer er enkel focus is op het gebruiken van electorale frustratie en geloof. En zodra het rustig wordt en mensen zijn met andere zaken bezig gaan de beslissingen van de achterkamer ineens door.
Wilders is een non-factor zolang er stimulans is voor en bewustzijn van bewegen vanuit het midden met oog op constructieve balans. Dan haal je zonder veel moeite de voeding voor Wilders weg. Waarom zijn we daar tot nu toe niet in geslaagd? Omdat er aan de ene kant bewust wordt ingezet op gebruik van aanwezigheid populisme, en aan de andere kant we heel erg veel gewicht hebben staan aan slechts één kant van ons politieke spectrum. En dus niets wat tegenwicht biedt om balans - en dus collectieve behartiging (en dus behartiging van individueel eigenbelang wat daar op volgt) - te hebben.
Maar wij blijven vastzitten in labels. En dus kijken we langs de realiteit heen. Wil je problemen oplossen, en er voor zorgen dat mensen er de schouders onder kunnen zetten? Dan kun je per definitie niet vanuit selectief overwicht beleid en bestuur inzetten. Als de vrachtwagen massaal beladen is aan één kant dan trekt het ding vanzelf uiteindelijk de weg af. Hier zitten we met strategische keuzes, maar we verwarren de lijn en richting van relaties hier. Selectief belang is afhankelijk van collectief belang. We kunnen dat ontkennen, en proberen door te duwen, maar het enige wat dat soort gedrag doet is eigen fundamenten ondergraven. En dan kom je in een situatie terecht waar alle systemen zichzelf komen aan het opeten. Al heb je dan wat extra geld, het blijft afschuiven en opvreten. Dit is wel waar we nu zitten.
Maar goed, de kans dat een GL in een coalitie komt is gering. Verstandig voor hen als partij is het niet. Voor D66 is deelname in een coalitie überhaupt nooit verstandig

Effecten zijn nihil en uitzonderlijk, de prijs is consistent hoog. CU zat altijd in een positie van uitruilen kleine puntjes. Maar daar is nu geen echte sprake van, het puntje is niet zonder effecten op termijn, en de CU zelf is behoorlijk aan het veranderen - hun keuzes in deze zijn ook niet zonder effecten. Gedraagt men zich als van weleer, dan verliest men op termijn veel. Ook al krijgt men een kruimeltje, het CDA loopt met het banket, het personeel en de gasten weg.
Het is allemaal zo simpel niet. Wat nu noodzakelijk is, komt neer op iets wat we al heel lang niet meer gekend hebben: bewegen vanuit het midden, inzet op lange termijn. Is dat haalbaar? Nee. Niet zolang burger en bedrijf zicht laten uitspelen met labels. Waar we nu naar zouden moeten zoeken komt neer op drukmiddelen om ongeacht welke coalitie dan ook politiek vanuit het midden te laten werken. Hard werken. Zonder ruimte voor marketing, zonder ruimte voor partijpolitiek, zonder ruimte voor eigen concurrentie.
Met de huidige verkiezingsuitslag is dat niet makkelijk, maar wel mogelijk. Maar niet zolang mensen zich laten triggeren om enkel met de gekende labeltjes te gooien zonder echt na te denken over wat er achter het vernis van het beeld ligt - en hoe dat echt uitwerkt voor eigen belang.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.