Salvatron schreef op dinsdag 27 juni 2017 @ 00:12:
[...]
Het klinkt ook erg moeilijk om iemands gedrag te sturen via ads en reclame. Echter wordt gedrag wel gestuurd door tabloids, fox news, breitbart, geenstijl, etc, door middel van subjectieve/onware berichtgeving die wordt geslikt door de lezers & kijkers. Desondanks klinkt micro targeting te moeilijk te zijn om veel effect te hebben onder de bevolking en zal het in de praktijk vaak niets uithalen omdat veel mensen niet beïnvloedbaar genoeg zijn.
De verkenning van de Correspondent is vrij rudimentair, vanuit gevestigd perspectief op technologie en commerciële inzet daarvan zoals we het gewend zijn. Vrij begrijpelijk, maar dat maakt het moeilijker om over door de spiegels te breken die we als mensen hebben. Juist op onderwerpen als dit.
Helaas gaat de realiteit verder dan die spiegels. Maar het vereist wel een ander perspectief van onderzoek dan wat traditioneel prima toepasbaar was. Om een praktisch voorbeeld te noemen, een van de bedrijven in dat onderzoek is slim genoeg om heel andere presentaties aan media te geven dan aan overheden dan aan overige partijen. Dit is niet uitzonderlijk, maar waar "vroeger" er wel verschillen waren in focus, gaat menig journalist heel verklaarbaar voorbij aan de mogelijkheid dat er sprake kan zijn van verschil in inzicht en scope.
Ik kan het helaas op het moment niet vinden, maar bij de Guardian kun je een breder, ietwat dieper en meer concreet verslag van journalistieke verkenning terugvinden. Zelfde hoofdpersonen, zelfde bedrijven, in specifieke focus op het VK. Als ik het me goed herinner is op zijn minst één van de publicaties in dat onderzoek in het Brexit topic voorbij gekomen. Buiten dat medium ook, maar helaas door de bank genomen nog steeds binnen academische media en nog slechts weinig daarbuiten. Niet zonder reden, observaties stroken niet met ons zelfbeeld. Inertie is het gevolg.
Enfin, om terug naar de kern te gaan. Menselijk gedrag is per definitie beïnvloedbaar. Groepsgedrag is juist veel meer een afgeleide van interactie tussen maten en vormen van beïnvloedbaarheid dan van aard / tempo / richting van beïnvloeding op groepsniveau. Dat is niet enkel een verlengde van evolutie van onze hersenen, maar ook een kwestie van evolutie van gedrag op basis van stimuli en omstandigheden. Het ligt moeilijk om dit toe te geven, omdat we een perceptie hebben van onszelf als individu, onaantastbaarheid van individualiteit, ons vermogen tot zelfredzaamheid (en andere aangeleerde overtuigingen met ideologische voet). Bijkomende complicatie is ons beeld van ons als rationeel mens. Dat zijn we niet. We kunnen rationeel denken en handelen, maar dat komt pas na dat we onze perceptie gevormd hebben - een proces waar we als individu weinig tot geen echte invloed op hebben, omdat we componenten zijn binnen en van kringen en groepen. Zintuiglijke waarneming werkt in op zowel de sterkte- als zwaktepunten van onze biologie én aangeleerd gedrag, dat vertaald zich in perceptie vanuit gevoel, en pas daarna komt ons rationaliseren.
Daarom dat we ook vrijwel voorgeprogrammeerd zijn om in communicatie gelijk te zoeken. Gevoel is afhankelijk van bevestiging én continuïteit van stimuli middels waarneming in blootstelling. Onze hersenen zijn geëvolueerd op basis van patroonherkenning, daar zijn ze briljant in. De keerzijden zijn dat we op dezelfde wijze kwetsbaar zijn voor het opleggen van patronen, en het opgelegd krijgen daarvan.
Wat tegenwoordig de hybride en snel ontwikkelende wetenschap van beïnvloedbaarheid van individueel en groepsgedrag voor identiteit, associatie, oriëntatie en gedragspsychologie is, is al zo oud als de mensheid zelf, maar de belangrijkste versnelling kwam in de vorige eeuw naar boven in de toenmalige Soviet Unie. Briljant in analyse en praktische focus ontwikkelde Andropov een methodiek vanuit zijn primaire perspectief op toepasbaarheid van wat toen nog in heel jong wetenschappelijk jasje zat. Ver voor op zijn tijd. Maar te vroeg om effectief te zijn, ook al vormde zijn inzicht en kennis de basis voor heel wat instrumentatie voor beïnvloeding op terreinen van overheid, economie, cultuur en collectief gedrag voor inlichtingen- en veiligheidsorganisaties in de decennia erna.
Technologie in zijn moderne vorm is een enorme factor in het berekenbaar en beheersbaar maken van individueel en groepsgedrag op basis van snel toenemend inzicht in stimuli en interactie van beiden. Nu voert dit wat ver voor het huidige topic, maar dit is waarom we in het licht van de ontwikkelingen van de afgelopen paar jaar, beginnen met vragen te stellen over de rol van technologie en technologische bedrijven in sectoren van sociale en andere communicatie. Meer nog zelfs over de sector van Big Data.
De analyse van de toepassing van dit alles op uiterst praktische wijze weet de trend én het ontwikkelingspatroon (tempo & richting) van een Brexit (als voorbeeld) te herleiden tot een triggermodel van iets minder dan 600.000 mensen (minder nog als je het doet herleiden voor primaire en secondaire kringen). Als je dat afzet tegen een bevolking, dan legt dat al snel pijnlijke vragen op tafel ten aanzien van het erkennen van onze fundamentele beïnvloedbaarheid - en de omgang daarmee. Een snel gemaakte fout in bijvoorbeeld journalistieke verkenning hier is de insteek op basis van gekende concepten in werkbaarheid op basis van gekende mechanismen van marketing en communicatie. Terwijl die juist enorm aan verandering onderhevig zijn gebleken. Nu is dit geen verwijt, alles is een aanpassing, en in ieder geval begint men met vragen te stellen. Maar het is een ontwikkeling die heel, heel erg snel en ver buiten het gevestigde beeld (van zowel onze eigen perceptie als onze kaders) valt.
We zijn bruut makkelijk beïnvloedbaar. Juist op individueel niveau. Microtargeting is niet het nieuwe hier. De effectiviteit daarvan is al heel, heel oud. Wij kijken er echter enkel naar vanuit een idee dat juist dit het technologische element is of niet anders kan zijn. Dat zit echter veel meer in de meet- en beheersbaarheid van de correlaties tussen groep en individu. Dit staat haaks op ons wereldbeeld. Praktisch voorbeeld, het idee dat als een absolute minderheid van een groep een bepaald negatief idee heeft dat dit op basis van triggers voor die minderheid - zonder dat de rest er een blootstelling aan heeft - toch het perspectief van de volledige groep dat minderheidsperspectief eigen laat maken - het strijkt ons tegen de haren in. Maar het is wel de realiteit. Dat werkt meer dan een kant uit, zowel in positieve als negatieve werkingen. Kwestie van omgang, inzicht, bewustzijn en kaders. Moeten we wel eerst over menige hobbel heen.
Elk mens is beïnvloedbaar. Op bruut eenvoudige wijze. Zoals ik al zei, het gaat te ver voor dit topic, maar de menselijke psychologische realiteit strookt nu eenmaal niet met ons wereldbeeld. Dat hoeft ook niet, vaak is het zelfs beter van niet. Maar we moeten er wel omgang mee hebben, en dat vereist inzicht. En aangezien verandering de enige constante is volgt daaruit dat ook omgang en inzicht innovatie vereisen op basis van erkenning van ontwikkelingen.
Terug naar het onderwerp
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.