polthemol schreef op zondag 14 mei 2017 @ 23:21:
De boze blanke amerikaanse man die Trump aan de macht heeft geholpen is daar een sterk voorbeeld van: 'hij' woont hoofdzakelijk in achtergestelde, oerconservatieve staten. Er is weinig interesse in de wereld buiten de grenzen en het idee dat alles wat aan je beurs dreigt te komen een bedreiging is, zonder zich te bedenken dat misschien de tijd vooruit gaat en sommige zaken veranderen. Het zijn ook mensen die vaak (daar zijn onderzoeken naar geweest, maar helaas heb ik die bron niet, ik dacht dat Bild er een heel stuk over heeft geschreven) gecommandeerd willen worden, liever de valse zekerheid van stoere taal, dan toegeven dat je de wereld niet begrijpt. Dit is ook waar het succes van Trump op lijkt te drijven, je moet eens opletten hoe al zijn mensen 'tough guy', 'hard man' enz. zijn, hij noemt zichzelf een 'straight hitter' en maakt de wereld extreem zwart/wit. Elk tegenargument pakt hij op als een aanval en die slaat hij af door gewoon onder de gordel te meppen (schelden, zich niet aan sociale conventies van beleefdheid houden, enz.). Hij voldoet volledig daarmee aan het beeld van wat daadkrachtig zou zijn en men is entertained.
Voorzichtig, ons beeld in deze is een tikkeltje gekleurd, omdat we kijken naar de buitenkant. Als je van binnen uit de dynamiek kijkt, dan valt eigenlijk iets op wat meer pijnlijk is.
Ja, er zitten componenten van beperkte perceptie, maar dat zijn op hun beurt afgeleiden - effecten, zo gezegd. Cumulatief opgebouwd, overgedragen, zelf versterkend.
En ja, de blik is inherent naar binnen. Dat staat zeker apart. Maar ook dit is een afgeleide, een resultaat van 20+ jaar aan messaging, maar ook een resultaat van cumulatieve opbouw in frustratie op basis van enerzijds de externe conflicten van de VS, anderzijds de interne. Voeg toe een massieve dosis machtspolitieke marketing en het resultaat is dat men alles af doet wijzen.
Maar het moet gezegd worden. Ga eens in gesprek met deze mensen. Over de gehele linie, van rijk tot arm, van werkzaam tot al twintig jaar werkloos. Dit is de subgroep die gevormd is op basis van overtuigingen en ideologie. Zelfredzaamheid pur sang. De schouders eronder. Niet zeuren maar handen uit de mouwen. Beleid je overtuiging. Verkondig en deel het. Geloof er in, volg er in (!) en dan maak je deel uit van de Droom.
Zelfs nu nog steeds, terwijl op alle fronten klip en klaar duidelijk is dat dit elke vereiste van systemische stabiliteit omzet in gulzig en zelfs pervers gedrag (zie het uitvloeisel van - bijvoorbeeld - machtspolitiek daar: als het niet verboden is, dan is het prima om toppie mee te zijn, en anders doen we gewoon Wij van WC Eend - herkenbaar symptoom in recent Nederlands nieuws trouwens?), terwijl over die hele linie niet te ontkennen valt dat er geen enkele realistische basis is voor toegang/verdeling tot/van die Droom, gelooft men nog steeds.
It's rigged, zegt men dan, maar dat is de
schuld van de ander.
Label erop, vinger er naar, en voila:
geloof en volg.
...
Nu niet om kil of bot te zijn, maar
is dit niet herkenbaar? Wat we de afgelopen 8 jaar in Nederland zich hebben zien consolideren in gedrag (voortvloeiend uit beleidsmatige inzet van overtuigingen voor marketing) is precies wat we in de VS in de jaren '90 zich hebben zien consolideren.
We volgen keihard dezelfde lijn van ontwikkeling. En vooraleer iemand zegt dat geloof hier niet zo'n factor is, neem eens een kijkje in onderwerpen als zorgmarkt, hra, belastingwetgeving, de heilige koe, vermogensbeleid, inkomensbeleid en zo meer. Je kan er een roedel psychologen op loslaten, maar de observaties hier zijn dezelfde als daar. Wij staren ons enkel blind op smaakjes en percepties van definities. Het daadwerkelijk enige verschil is dat Geloof (de hoofdletter) daar een aparte status heeft, die hier slechts regionaal aanwezig (maar de afgelopen jaren sterk gegroeid) is.
Noem het geloof, overtuiging, ideologie - het komt voor effecten op hetzelfde neer. Maar vergis je hier niet. Het is makkelijk om ons onbewust af te laten leiden door details van observatie. Er zijn zeer zeker segmenten waar bevolking al lang niet meer voldoende inschattingsvermogen heeft. Er zijn hele gebieden waar informatievoorziening volledig in de ban van echokamers zit. Maar je moet naar de ontwikkeling kijken. De boze blanke man is niet enkel de werkloze arbeider in het rurale industriegebied. Die is er, maar hij is niet de meerderheid van het draagvlak. Dat zit bij modaal X1/X2, ongeacht kleur of achtergrond. De boze blanke man die wij zien is er, maar de meeste boze blanke mannen zijn niet altijd blank, en zijn gewoon werkzaam en verdienen goed. En als je dan kijkt naar wie men volgt, dan zie je de 1%. Dus kijkt niet enkel naar datgene wat het meest in het beeld komt, vergeet nooit dat we niet graag in de spiegel van de ander kijken. Onderschat niet dat wat we zien, ongeacht detail of overzicht, een cumulatief effect is.
De ontwikkeling moet centraal staan voor observatie.
Niet enkel voor het teken aan de wand voor hier, maar omdat in die verkenning ook het antwoord zit. De kern van problematiek ligt voor een heel groot deel in cumulatieve effecten van aangeleerd gedrag. Ik heb het eerder gezegd:
reparatie kost een generatie. In meer dan één opzicht. Tijd, maar ook de acceptatie dat er op zijn minst één generatie volledig verloren voor nut en functie is. Pijnlijk, maar realiteit.
Weet je, het is alsof met de situatie VS/Trump/GOP/Mercer/e.d. Nederland een brute spiegel wordt voorgehouden. A propos, we mogen nog van geluk spreken dat Trump dat Zembla debat in de VS niet gezien heeft en er geen aandacht voor heeft, we weten immers hoe hij dan zou reageren. Dan komt de sneer en de tweet, en is Nederland vervolgens een crimineel land. Bad for business, believe me
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.