OMX2000 schreef op zondag 5 maart 2017 @ 00:30:
Waar of niet waar is niet meer relevant lijkt het. Wat ik echter wel denk is dat Trump dit gedoe niet volhoudt. Het lijkt alsof die man constant bezig is met brandjes veroorzaken of blussen of ontkennen.
En de het is denk ik een kwestie van tijd dat de media een list vindt om die "fake news" truuk te counteren.
Nu ja, zijn hele loopbaan is een grote aaneenschakeling van dit soort gedrag. Consistente lijn zonder interrupties. Al decennia lang. Het idee dat hij het niet vol zou kunnen houden is te begrijpen, maar het is wensdenken.
Wat het tweede punt aangaat, zeker - maar ik betwijfel ten zeerste of men daar de reserves voor heeft. Daarbij komt ook nog de factor van vermoeidheid, de factor van marktvereisten en de glijdende schaal van perceptie en verschuivingen ten gevolge daarvan in de echte wereld. Er is nu al enorme druk om de rol van media als het zogeheten
Fourth Estate aan banden te leggen. Enerzijds middels indirecte druk, anderzijds ook via wet- en regelgeving.
Het antwoord moet eerder gezocht worden bij de componenten van het groepsgedrag waar zowel politiek als media een afgeleide van zijn: mensen als individu.
Voor de VS is dat te laat. Onderwijs is dermate afgebroken, mensen krijgen enkel nog beroepen en taken aangeleerd, flexibilisering is volledig doorgeslagen, effecten van instrumentatie voor conformistisch gedrag zijn dominant en collectieve perceptie zit volledig vast in een bijna binaire verdeling waar één zijde mogelijkheden en wil heeft om de andere zijde langzaam maar zeker te beïnvloeden. Er is geen bewustzijn meer van waarheid, van participatie, van afhankelijkheden. Extreem gevaarlijke combinatie altijd in de menselijke geschiedenis.
Hier zitten behoorlijke tekenen aan de wand voor een land als Nederland, wat vooralsnog in vrijwel elk opzicht de lijnen van ontwikkeling daar volgt. Soms loopt Nederland als microkosmos er in escalaties van effecten er wat op voor (schoolvoorbeeld blijft het gegeven Fortuyn), soms wat achter (omstandigheden zijn nu eenmaal op punten anders, cultuur en meer directe blootstelling buurlanden zijn ook factor, net als de diepere buffers tegen verschuivingen vanuit polarisering en partijspecifieke machtspolitiek). Maar de lijn is er, we hoeven enkel maar naar de ontwikkelingen in onderwijs te kijken over de afgelopen twintig jaar (alsmede tegenwoordig) om daar bevestiging van te kunnen zien.
In zeker opzicht is het drama in de VS niet slecht voor ons hier waar het aankomt op bewustzijn van verhoudingen, maar ook in zekere mate gedrag. In het Nederlandse verkiezingstopic zagen we dat toch al menige keren voorbij komen. Als stimulans om wat verder na te denken over effecten van het blind volgen van de onderbuik (maar ook de consequenties van gebruik willen maken van dat soort groepsgedrag) is het niet slecht om een beetje de vinger aan de pols te houden van de VS. Maar goed, het blijft een potentieel heel duur amalgaam van ontwikkelingen daar, voor een handelsland als Nederland. Enkel al de afhankelijkheden voor renteposities pensioenen, AOW en verzekeringen is een flink punt van zorg.
Enfin, Trump is een klassiek voorbeeld van een vrij typisch Amerikaans model van predatory capitalism zonder fundament van of voor stabiliteit. Een con artist zoals dat heet. Gebaat bij chaos en perceptie van symboliek, gevoed door sentiment en menselijk gedrag, gezekerd door het gebrek aan kaders voor excessen ervan. In veel opzichten is de huidige situatie pure ironie als dynamiek van effecten van Amerikaanse collectieve culturele marketing. Hij kan niet veranderen, hij kan niet beheerst worden.
En toch is Trump het echte probleem niet. Ja, hij schept problemen, maar hij is een afgeleide van een totaal verstoorde dynamiek binnen de Amerikaanse samenlevingen. Politiek en politici zijn afgeleiden daarvan, hun gedrag, verschijnen en macht is een volgen van en op sociaal-economisch gedrag van burger en bedrijf. Reparatie is mogelijk, maar in het geval van de VS kost dat veel meer dan een generatie. Tenslotte werken enkel consequenties van een termijn zich over 10 tot 20 jaar erna uit. Ik heb het dan nog niet eens over de effecten.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.