Dat moet van twee kanten komen. Volgens mij hebben al die zogenaamde pogingen om kloven te dichten vooral geleid tot meer legitimatie van schadelijk gedrag. Niet dat er niet geluisterd wordt is het probleem, maar dat mensen steeds weer heel veel kunnen bereiken ten koste van anderen juist door een rel te schoppen.handige_harrie schreef op maandag 27 februari 2017 @ 16:12:
[...]
Dit is echter niet zo relevant m.i. Het gaat mij meer om discussies op grassroots niveau; in een poging de enorme kloof te dichten.
Weet je hoeveel het oplevert als mensen op redelijke toon onrecht aan de orde stellen? Vrijwel niks. Bijna alle bewegingen die in gang gezet zijn op gebied van civil rights zijn ontstaan doordat mensen hun redelijke, vriendelijke, vragende toon lieten varen en kozen voor een duidelijke stellingname in dat bepaalde dingen niet meer acceptabel zijn, punt. (Dat kan overigens nog steeds pacifistisch en geweldloos. Maar het is niet nodig om eenzijdig steeds begrip te hebben voor de kwetsende partij.)
En als we dat willen veranderen, laten we dan vooral niet praten met de mensen die al partij hebben gekozen, maar juist met al die anderen. Dialoog met gematigden, maar blokkeren van extremen. Aan gedrag en keuzes zitten consequenties. Een van de aspecen die ook meespeelt is de enorme ruimte die mensen menen te hebben om wel bepaalde dingen te doen / uiten, maar vervolgens niet te mogen worden aangesproken op de consequenties van hun handelen.
Daar hoeven we niet aan mee te doen, daar is al veel te veel aan meegedaan.
Maar mijn punt is een ander: als er geen interesse is om min of meer consistent te zijn in dat soort zaken, is er gewoon geen basis voor een gesprek. Dat lijken mensen heel moeilijk te aanvaarden te vinden, maar er IS soms gewoon geen basis als de ander niet streeft naar een soort van eenheid in handelen of overtuiging.Verder ben ik het 100% met je eens dat een standpunt als 'pro-life' de hypocrisie perfect weergeeft. Je hoort mij ook niet zeggen dat we allemaal volgens onze normen en waarden handelen of dat ze zelfs maar consistent zijn.
En Louis Theroux had destijds een belangrijk voordeel dat wij meestal niet hebben: de mensen waren gecommitteerd. Hij was daar een tijd. Hij ging niet zomaar weg. Maar wat je in veel andere situaties ziet is dat mensen gewoon niet lang genoeg verbonden blijven om eens na te denken over dat soort dingen. In een 1-op-1-situatie kun je die connectie maken, maar in een multi-multicommunicatie werkt dat niet, en dat betekent dat mensen elkaar sneller aansteken met leugens dan je bv met feiten kunt bestrijden.
Never explain with stupidity where malice is a better explanation
