defiant schreef op zondag 12 februari 2017 @ 01:51:
[...]
Ik ben het eens, maar ik denk ook zeker dat de rol van techniek onder de loep moet worden genomen. Zoals ook al een beetje blijkt uit m'n vorige post, wordt er binnen sillon valley kringen vaak nogal extreem gedacht over de inrichting van de maatschappij en zijn de producten die eruit vloeien vaak een uitvloeisel van dat gedachtegoed.
Kijk bijvoorbeeld hoe het hele 'sharing economy' met veel marketing gebracht werd als iets positiefs, terwijl het vaak een nieuwe middlemen zijn die op z'n libertarisch buiten de regels om alleen opkomen voor selectieve belangen.
Hetzelfde zie je met informatie en nieuws, het hele idee dat alles te bevatten en te reguleren is met slimme algoritmes is een zelfde soort gedachtegoed. Maar over de consequenties van die algoritmes is nooit nagedacht, vaak is het gedreven vanuit commerciële motieven. Facebook en google zijn feitelijk advertentie bedrijven en het is voor die bedrijven juist lucratief om mensen op te sluiten in hun eigen informatie bubble. Hoe meer tijd en aandacht mensen besteden op dit soort advertentie mediums hoe meer exposure voor hun werkelijke adverterende klanten en dus meer winst.
Google en facebook (maar ook anderen) zijn geen journalistieke bedrijven met vaak een bijhorende ethiek, maar bepalen wel steeds meer de selectie wat mensen voorgeschoteld krijgen. Dat mensen zelf hun eigen echo chambers bewust opzoeken is 1 ding, het is iets anders als een tech gigant je die kamer indrukt. Ik ben van mening dat facebook op de huidige manier eigenlijk geen nieuws zou moeten mogen voeren.
Actief door mensen gemodereerde aggregators zoals reddit zijn dan eigenlijk betere oplossingen, je hebt dan altijd nog menselijke interactie en feedback bij nieuwsberichten. Maar ook dat soort sites zijn niet zonder hun beperkingen.
Het grootste probleem van fakenews in huidige vorm is niet dat de eigen echo chambers blijft voeden, maar dat het de mainstream van mensen bereikt die vertrouwen op het systeem dat het hun van goede informatie voorziet. De oplossing is imho dat niet fakenews moet worden verboden, maar dat bepaalde bedrijven zich terug zouden moeten trekken uit algoritmisch nieuws. Ik denk dat het WP artikel hierin de plank mis slaat.
Oh zeker, technologie is een frappante factor. Het is niet enkel instrument, het is ook trend. Op interessante wijze is technologie ook aan het integreren in menselijk gedrag (en dan te bedenken dat mensen zich ooit zorgen maakten over integratie van technologie in het lichaam

).
Maar het blijft een oefening in bewustzijn en balans in gedrag. Ja, menselijk denken is geneigd tot extremen en excessen. Er zit daar een flinke evolutionaire component, die niet echt productief is nu we zelf dingen scheppen - het probleem zit in zowel de kracht, als de zwakte, van de hersenen - patroonherkenning en gevoeligheid voor stimuli ten behoeve van perceptie.
Ik merk dan ook op dat je zeker een punt voor verkenning hebt in wat je aanwijst, maar dat wel de vraag gesteld moet worden of het symptoom of ziekte is. Aangezien onze omgang met zaken en ontwikkelingen zo bepalend is, lijkt me die vraag altijd van wezenlijk belang.
In dat opzicht, een interessante publicatie bij Axios (binnen context van dit topic natuurlijk):
How tech ate the media and our minds. De moeite waard om in deze discussie als onderwerp mee te nemen, zeker op een site annex platform als T.net
Frappant tweede stukje trouwens, met kleine focus op de generatie die opgroeit vanuit het gecompromitteerde onderwijssysteem in blootstelling aan het bovenstaande:
Millennials less likely to remember news sources.
Maar let op, in zijn rauwe essentie is dit geen nieuwe ontwikkeling. Het is een uitdaging in wording sinds we konden praten en begonnen met verhalen te vertellen rond het kampvuur. Een belangrijke versnelling van gevoeligheid in omgang daarmee kwam met de introductie van technologie. Ooit waren dat kleitabletten die iedereen kon kopiëren (piraterij bestond trouwens ook al in de Cradles of Civilisation), op gegeven moment kwam de drukpers en toen begon het echt snel te gaan. Kranten waren zo'n technologische evolutie welke niet enkel directe consequenties hadden voor onze inrichting en ordening, maar via een omweg van effecten op denken en gedrag. Het klinkt misschien vreemd, maar we hebben tijden gekend waarin kunnen lezen en schrijven gezien werd als iets wat verboden zou moeten worden

Laat staan dat jan en alleman zelf krantjes zouden kunnen drukken
We hebben daar uiteindelijk een balans in weten te vinden tijdens de daarop volgende periodes van technologische en menselijk-organisatorische ontwikkelingen. In combinatie met heel wat bloedige lessen in andere domeinen hebben we zo een redelijke balans weten te scheppen. Maar toen kwam er een verschuiving, een nieuwe versnelling. In technologie, maar ook in andere ontwikkelingen. En dus staan we weer voor uitdagingen die nu nieuw lijken, maar in hun essentie enkel een andere vorm, richting en tempo kennen dan wat we gewend zijn - en waar ons bestel (ons werk, ons leven) op ingericht is. Logisch dan ook dat we geconfronteerd worden met nieuwe kwetsbaarheden (dezelfde als de vorige eigenlijk) en nieuwe effecten (die ook niet veel verschillen, aangezien ze zich uiten in menselijk denken en handelen, enkel met nieuw vormen - maar ook oude in een nieuw jasje).
Dat er mensen zijn die daar op vooruit lopen is niet nieuw. Dat er mensen zijn die daar gebruik van willen maken ook niet. Dat er mensen zijn die nut willen hebben van het vooruit lopen op gebruik ervan is al helemaal niet nieuw.
Probleem is wel dat we ons bewustzijn (en ondersteunende processen en mechanismen daarvoor) best wel afgebroken hebben, of laten verkommeren. Waar wringt dan de schoen meer? In het symptoom, of de ziekte? Of in de afbraak van ons vermogen tot weerstand?
Ik misken niet de problematiek, ook niet negativiteitsfenomenen of perverse / subversieve ontwikkelingen. Absoluut niet. Ik merk wel heel bewust op (zie mijn vorige bericht met de verwijzing naar dat artikel) dat het heel makkelijk is om juist het negatieve resultaat te bewerkstelligen terwijl we menen het juiste te doen (terwijl we symptoom met ziekte verwarren - waarbij ik moet erkennen dat op veel punten we al zover in de lijn van ontwikkeling zitten dat we heel erg dicht bij het punt aangekomen zijn waar we allebei moeten aanpakken).
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.