het is erg beperkt in zwart-wit tweedelingen te denken wat betreft politieke orientatie...Apache4u schreef op vrijdag 3 februari 2017 @ 14:30:
Moet je trouwens "links" zijn om anti-Trump te zijn? Ik ben redelijk "rechts", zeker qua economische principes maar heb nog nooit zo'n grote afkeer jegens een democratisch gekozen regeringsleider gehad als nu.
hoe populair het ook in alle tijden geweest is
- links <> rechts
- conservatief <> progressief
- Whigs <> Tories (engelse politiek)
- Girondists <> Jacobijnen/Montagnards (Franse politiek na de revolutie)
- Patriotten <> Orangisten (Nederland voor de bataafse republiek, 17e en 18e eeuw)
- Federalists vs Democratic-Republicans (amerikaanse politiek direct na de onafhankelijkheid, Jefferson vs. Hamilton, de Federalists waren tegen teveel overheidsbemoeienis en veel decentralisatie, terwijl de democratic -republicans juist voor en sterkere overheid waren, centralisatie en meer regulatie...
Uit de Federalists kwam later de Democratic Party voor die vooral in het zuiden populair was, maar dat was een heel andere partij dan nu, sterker nog de standpunten en ook gebieden waar ze populair zijn lijken nu diametraal omgekeerd tov )
Dat idee van twee partijen is vaak erop gebaseerd dat in veel politieke machtsdiscussies het gaat om een strijd voor of tegen.
Iedereen die dan de ene partij steunt, zou dan ook alle voorstellen van die ene partij goedvinden en alles van de andere partij is dan fout.
Heel zwart-wit
Het werkt perfect in een tijd van zeer gepolariseerde politiek, waar politici een houding hebben of mensen voor of tegen hen zijn, en vervolgens kunnen claimen dat een steun die een achterban geeft aan een politicus ook betekent dat hij overal een bijna onbeperkt mandaat op heeft...
Zulke politici hebben veelal de neiging gewoon zelf hun koers uit te zetten, en hierna ondersteuning te halen bij hun aanhangers vanuit het idee dat ze vooral 'tegen' de tegenpartij moeten zjn en dat dus de politieke keuzes van de 'ons'-partij altijd goed moeten zijn, want de 'ander' is fout...
Tevens, het verlies van de andere partij is daarin altijd gelijk met de winst van de eigen partij.
Probleem is wel dat het vaak ook uitmond in blokade-politiek en vooral en politiek van 'overal op tegen zijn'.
mensen worden hierbij vaak ook niet aangezet om na te denken over constructieve oplossingen.
Niet enkel zeggen waar je op tegen bent, maar ook hoe je zou willen dat het dan 'beter' zou kunnen.
Tegenover polarisatie en tweedelings-politiek staat dan weer meer 'polder-politiek'...
Samenwerken en compromissen sluiten, en het idee dat er een situatie gecreeerd kan worden waar iedereen van kan profiteren en er beter op wordt (non-zerosum-politiek)
Intelligente mensen zoeken in tijden van crisis naar oplossingen, Idioten zoeken dan schuldigen