flyguy schreef op zaterdag 22 augustus 2020 @ 20:55:
[...]
Oh het moet gewoon hersenloos bankieren-bashen zijn dus...
Dat financiële takken vooruitgang brengen voor de maatschappij dat is historisch vaak zat aangetoond. Of het nu gaat om de bankiers in Florence die instrumentaal waren voor de Renaissance of het samen poolen van kapitaal en dit verhandelen op een beurs hier in Amsterdam wat resulteerde in de VOC en de Nederlandse Gouden Eeuw, de geschiedenis zit vol met voorbeelden waar financials vooruitgang stuwden.
Dat valt best tegen ... de geschiedenis laat juist zien dat we op zijn minst een onderscheid moeten maken tussen financiële activiteit verbonden aan reële economie, en financiële activiteit van niet-reële economie.
In die eerste categorie is het geen motor maar een vereist smeermiddel. Het schept geen groei, het faciliteert het vermogen tot scheppen van groei.
In die tweede categorie is het een drama van hogere orde. Zonder enige historische uitzondering.
Maar, dat ligt gevoelig. Voornamelijk omdat veel van wat in die categorie zit verbinding heeft met symboliek en opbouw van historisch verloop. Anders gezegd, het verschil tussen de mythologie van een VOC en de realiteit van de enorme financiële en fiscale kosten met pijnlijk langdurig negatieve rimpeleffecten is voor perceptie van mensen opgegroeid met het idee en het symbool iets wat gewoon gevoelig ligt.
Zeker in het Nederlandse, mensen gaan op verklaarbare wijze uit van wat ze in toepassing van canon aangeleerd hebben gekregen. Die canon is best wel een dingetje, met name de aanwezigheid van historische frames blijkt in toenemende mate geworteld te zijn in verklaarbaar maar scheef perspectief. Met als resultaat nogal wat onbewust geïntroduceerde prikkels voor geloofsgedrag.
Het is wel een interessante verkenning om toch eens te ondernemen. Geloof is immers geen best fundament voor beslissingen, zeker niet waar de belangen groot zijn en de afhankelijkheden voor behartiging van eigen belangen op zijn minst divers en complex.
Doe de verkenning eens, duik eens in op de VOC. De eerste multinational ter wereld. De eerste die dusdanige schaal wist te bereiken met malafide praktijken van institutionele corruptie dat het er in slaagde om concurrerende economische activiteit, zoals de Oostzee handel (de toenmalige motor van handel en reële economie) om zeep te helpen. Het eindresultaat? Het verzanden in conflicten, het afschuiven van enorme schulden op staat en samenleving decennium na decennium, het segregeren van interne reële economie, het breken van de toenmalige correlatie van MKB & R&D en het introduceren van een vorm van regentisme die zelfs tegenwoordig nog zijn sporen nalaat.
Neem het niet van mij aan, doe de verkenning. We hadden prima zonder een VOC gekund. Op zijn minst vanwege de enorme rekening. En wat de rest aangaat, de Medici identificeerden een patroon wat reeds aanwezig was onder toenmalig MKB wat dankzij sectorale organisatie er in slaagde om meer diverse verbindingen voor sectorale financiering van economische activiteit te coördineren. En daarbij aan de slag ging met marketing, en dankzij opbouw van armslag leuke dingen kon doen. De Renaissance was niet het resultaat van patroonheren en bankiers, maar een gevolg van een brede verruiming in organisatie van economische activiteit waar de bankiers vervolgens op sprongen
Als mensen is het volstrekt normaal dat we - vanuit het leven in perceptie en het internaliseren van kaders vanuit wat we geleerd krijgen - instinctief en vrij onbewust afgaan op herinnering aan symbolen en gereduceerde abstractie van verhalen. Het is echter nogal een zaak van eigen belang om daar altijd wel een vinger bij aan de pols te leggen. Bankieren we er op, dan moeten we ons goed realiseren dat we bankieren op a) selectieve herinnering aan b) marketingtoepassingen in c) een heel andere tijd.
Anders gezegd, het is niet verstandig om af te gaan op wat afgeschilderd wordt. De realiteit is op zijn minst altijd meer complex, en maar al te vaak heel erg anders dan het beeld.
Het niet corrigeren van dergelijk beeld is in historisch perspectief vrij regulier de basis van foute grote beslissingen van samenlevingen en staten. De moderne (modern is good right) onderliggende problematiek van virtuele groei, transnationale verschuivingen en concentratie bij kapitaalstromen is een erfenis van selectieve maar aangeleerde herinnering. Corrigeren we die voor de realiteit, dan voorkomen we het struikelen van vorige iteraties.
Ik zeg niet dat bankiers slecht zijn. Ik ben er een geweest, ik ken de sector. Ik heb er geleerd dat het cruciaal is om onderscheid te maken zoals omschreven. En ik heb er geleerd hoe weinig productief voor eigen belang het is om af te gaan op marketing, en hoe productief het is om anderen af te laten gaan op marketing. Waar men aldus geen onderscheid maakt ten bate van toetsingen daarbij wordt geraakt aan basale vereisten voor beheersing van afhankelijkheden. En aan stabiliteit van motoren van samenleving en economie.
Vraag je eens af waar de historisch cyclische culturele trends van banker bashing vandaan komen. Werk dan eens een tijdlijn uit.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.