Motions schreef op maandag 23 september 2019 @ 16:14:
Ik zie graag de onderbouwing voor hoe een gemiddelde van nu 25-jarige man rechstreeks bijgedragen heeft aan de onderdrukking van vrouwen over de eeuwen heen en waarom er van van hem verwacht moet worden hier iets aan te doen.
Dat voegwoord, 'en' is heel interessant. Je koppelt hiermee twee dingen aan elkaar die helemaal niet met elkaar te maken hebben.
Niemand van ons heeft de mogelijkheid om het verleden te veranderen. En dat verleden, met alle pech en geluk, brengt ons hier. Ik had niet kunnen typen wat ik nu typ als er niet ergens onderweg het schrift was uitgevonden, of de boekdrukkunst, of het gebruiken van electriciteit.
Maar dan het tweede deel, waarom je er iets aan moet doen. Omdat we er NU wel iets aan kunnen doen, en omdat het ons beinvloedt.
Iets oneerlijk vinden en hierover klagen is verbonden aan de mentaliteit dat anderen het voor je op moeten lossen.
Ik denk meer aan dat we het samen op moeten lossen. Omdat we een samenleving zijn. En omdat we allemaal deel hebben aan die samenleving, en dus samen kunnen kiezen hoe we het inrichten.
Jij bent hier en kunt doen wat je doet (wat dat ook is) door een geschiedenis vol van samenwerking en kennisdelen. (Ja, ook ruzie, onderdrukking en oorlog, maar ook die dingen gebeuren vooral in samenwerking.)
Wat jij wilt is alle voordelen, maar dan vervolgens als het jouw beurt is om ook bij te dragen ineens zeggen 'ok, nu niet meer, nu is het ieder voor zich.' Makkelijk natuurlijk, zeker als je inderdaad een 25-jarige man uit een gezin met ondersteunende ouders zonder grote beperkingen of ernstige ziektes bent. Maar een toets van moraliteit is bv: je mag de samenleving zo inrichten als je wilt - maar je weet niet hoe of op welke positie je geboren wordt.
Alsof 'eerlijkheid' uberhaupt iets is naar waar we moeten streven in deze wereld. Iedereen even lang, slim, rijk, aantrekkelijk, gezond, etc.
Terwijl je het dan niet hebt over eerlijkheid maar over gelijkheid, en dan vooral in de stropop-overdrijving 'exact identiek zijn'. (Ik vraag me dan vaak of de reden dat die stroman zo vaak gebruikt wordt is omdat het veel vervelender zou zijn om daadwerkelijk na te denken over wat het onderwerp is.)
Maar eerlijkheid heeft al veel meer genuanceerds in zich. 'Eerlijk' betekent helemaal niet dat alles altijd hetzelfde is. Eerlijkheid gaat juist ook om kijken naar meerdere kanten en daar balans in vinden. En ja, dat is een goed streven.
En dan vooral iedereen die ergens in uitblinkt straffen (zoals mannen aan de top in het bedrijfsleven).
Maar, nu ben ik wel benieuwd: waarin blinken ze dan uit? Want een beleid dat meer gericht is op gelijkwaardige representatie van man en vrouw laat de uitblinkende, goedfunctionerende mannen op zich ruimte genoeg. De mannen die uitvallen zijn degenen die daar komen omdat ze juist
niet uitblinken in hun eigen kwaliteiten of kennis, maar omdat ze op allerlei momenten vooral de mazzel hadden om niet het nadeel te hebben van vrouw zijn / zwart zijn / uit een heel arm gezin komen / oorlog mee maken.
Volgens mij zijn veel mannen die zich zo vastklampen aan dit beeld van 'straf' heel bang dat ze de test van
werkelijk op hun kunnen beoordeeld worden niet kunnen doorstaan.
Maar aangezien je voor gelijkheid tussen man en vrouw bent en vrouwen 'simpelweg, niet te betwisten' een nadeel hebben ten opzichte van mannen. Wanneer gaan we vrouwen 4 keer zo vaak zelfmoord laten plegen en 5 keer zo vaak dakloos laten worden om het gat tussen man en vrouw te dichten?
Nee. Maar denk terug aan hoe je eerder reageerde: wil je de mannen die daar het slachtoffer van worden helpen? Uit jouw tekst maak ik dat niet op: ieder voor zich toch? Als je je het lot aantrekt van anderen en vindt dat dit nare statistieken zijn en dat we zowel dakloosheid als zelfmoord zouden moeten voorkomen, dan ja, daar moeten we over praten.
MAAR, als je het niet interessant vindt hoe het met anderen gaat omdat het ieder voor zich is en het een mentaliteitsprobleem als je een eerlijkere samenleving wilt, DAN kun je dit soort statistieken natuurlijk niet gebruiken. Het is het een of het ander. Of we doen het samen, en dan verdient iedereen fatsoenlijke kansen, fatsoenlijke hulp en een thuis, OF het is ieder voor zich maar dan moet je het ook echt zelf doen. Niet het gebruiken van andermans leed om begrip te krijgen.
Ik snap dat deze gedachtegangen zeer controversieel zijn en ik nu als vrouwenhatende extremist gezien ga worden, alhoewel het gewoon objectieve feiten zijn die ik benoem. Maar ik ben dan ook niet van plan in deze discussie te blijven verder.
Ik zie wel een interessant patroon in eerst ergens gebruik van maken, en dan gauw de regels veranderen. Durf dan te staan voor je 'controversiele gedachtegangen' en ga het aan!