Welke film(s) heb je laatst gezien en wat vond je? [Deel 28]

[P-Rock]

Color Out of Space (2019)
Tweakers: 7.8 | IMDb: 6.2 | Genre: Horror, Mystery, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 111 min | MPAA: Unrated Richard Stanley, de excentrieke regisseur bekend van cult films als Hardware en Dust Devil, is terug na een afwezigheid van 23 jaar. Na het debacle van The Island of Dr Moreau (prachtig gedocumenteerd in the docu 'Lost Soul: The Doomed Journey of Richard Stanley's Island of Dr. Moreau') had Stanley er zijn buik van vol en richtte zich vooral op het schrijven en produceren. Voor zijn grote terugkeer in de regisseursstoel heeft hij zich aan een verhaal van cosmic horrorschrijver H.P. Lovecraft gewaagd. Op de afgelegen boerderij van de familie Gardner slaat op een nacht een kleine meteoriet in, die een vreemde roze gloed heeft. Daarna gebeuren er allerlei onverklaarbare dingen op en rondom de boerderij, zoals vreemde bloemen die opeens als paddestoelen uit de grond schieten, bomen die van kleur veranderen en bliksem dat aangetrokken wordt door de mysterieuze ruimtesteen. Ook de familie (bestaande uit vader, moeder, drie kids en de hond) begint zich steeds vreemder te gedragen, iet wat wetenschapper Ward - die als waterexpert naar het gebied is gestuurd omdat de burgermeester er een waterkering wil bouwen - ook opvalt. Mensen die bekend zijn met de film Annihilation zal bovenstaande vast bekend in de oren klinken, want in principe gebeurt er in deze film hetzelfde: Een buitenaardse levensvorm die langzaam de omgeving overneemt en zich vermengd met al het bestaande leven. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat de schrijver van het boek, Jeff Vandermeer, niet geïnspireerd is door Lovecraft. Nicholas Cage speelt vader Nathan Gardner en doet dit voor zijn doen erg ingetogen. Pas tegen het einde aan mag hij weer lekker gek doen. Joely Richardson als zijn vrouw, die herstellende is van kanker en maar moeilijk kan wennen aan haar nieuwe situatie en leefomgeving, deed het ook prima. Het acteerwerk van de kids en andere bijrollen is redelijk, maar niet echt opvallend. Wel grappig om Tommy Chong (That 70's Show, Cheech & Chong) weer eens te zien opduiken. De cinematografie was uitstekend, met een hoop sfeervolle beelden van een omgeving die steeds meer veranderd in een nachtmerrie, en de spaarzame cgi-momenten waren niet storend. De practical effects waren soms ietwat goedkoop ogend, maar gelukkig blijft dit beperkt tot enkele shots. De muziek van Colin Stetson was ook prima. Color Out of Space is een dikke aanrader voor liefhebbers van Cosmic & Sci-fi Horror, H.P. Lovecraft, Nicolas Cage, Annihilation en The Thing, en is wat mij betreft ook gelijk één van de beste verfilmingen van een verhaal van Lovecraft.
8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Jorgen]

P-Rock schreef op dinsdag 25 mei 2021 @ 18:03:

Army of the Dead (2021)	[Afbeelding: Army of the Dead (2021)]
Tweakers: 4.1 | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Crime, Horror, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 148 min | MPAA: R Laat je niet misleiden door de kleurrijke poster: De film blinkt vooral uit in grijs- en bruintinten. Van al die kleuren op de poster is in ieder geval helemaal geen sprake. Zack Snyder keert terug naar het zombie genre, na zijn prima remake van Romero's Dawn of the Dead, ook gelijk zijn debuutfilm. Helaas verstapte hij zich met het zeer matige Sucker Punch en zijn de meningen verdeeld over zijn DC superheldenfilms. Een groep huurlingen onder leiding van Scott Ward (Dave Bautista) worden door de Japanse zakenman Bly Tanaka (Hiroyuki Sanada) ingehuurd om een kluis te kraken in hartje Las Vegas, welke overspoeld is met zombies. Om de zombie-uitbraak in te dammen, hebben ze een omheinig van zeecontainers om Las Vegas gelegd. Als ze erin slagen om de inhoud van de kluis te retourneren, dan mogen ze een grote som geld zelf houden. Ze hebben niet veel tijd, want de regering heeft besloten om een atoombom op de gokstad te gooien. Scott verzamelt zijn team en net voordat hij aan de klus wil beginnen, staat zijn dochter voor zijn neus met de mededeling dat ze ook mee wil doen, omdat een vriendin van haar vermist is en vermoedelijk ergens in Las Vegas zit. Al snel blijken ze met slimmere zombies te maken hebben dan ze gedacht hadden, en lijkt één van de mannen er ook een andere agenda op na te houden. Army of the Dead moet toch wel één van de domste films zijn die ik in jaren heb gezien. Snyder slaat hier de plank ontzettend mis. Het verhaal is één grote gatenkaas en als je er even over nadenkt dan slaat het helemaal nergens op. Personages maken de domste beslissingen en sommige verhaallijnen worden gewoon opzij gezet, om er nooit meer op terug te komen. Ook het tijdsbesef is volkomen zoek en gaan personages op de meest verkeerde momenten met elkaar in overleg, terwijl ze daar helemaal geen tijd voor hebben. Het verhaal, neergepend door Snyder zelf, is een samenraapsel van veel betere (zombie)films. Je zal scenes herkennen uit Land of the Dead, Peninsula, An American Werewolf in London, Ghosts of Mars, Silent Hill, Aliens, Shaun of the Dead en ook Snyder's eigen Dawn of the Dead. "Beter goed gejat dan slecht verzonnen!", moet Snyder hebben gedacht. De film duurt ook nog eens veel te lang: 150 minuten. Een film als dit moet niet langer duren dan 2 uur. Er zitten nu teveel dipjes in en die extra minuten worden niet besteed aan bv. karakterontwikkeling. Gelukkig zijn er ook nog wel pluspunten, zoals de tijgerzombie, het acteren van Bautista en de actie. Het acteerwerk is over het algemeen redelijk, met Bautista als uitschieter. Hij is ook zo'n beetje het enige personage die wordt uitgediept. De rest is vooral vers voer voor de duizenden zombies. De cinematografie is deze keer door Snyder zelf gedaan en dit doet hij aardig, al wordt een Larry Fong zeker gemist. Deze krijgt overigens nog een leuke referentie in de film. Snyder legt namelijk teveel nadruk op hyperfocus en depth of field, wat dus een hoop wazige beelden oplevert. Op een gegeven moment stoort het zelfs een beetje. Onze eigen Tom Holkenborg aka Junkie XL verzorgt de enerverende, maar niet echt memorabele muziek. Ik heb betere soundtracks van hem gehoord. Net zoals bij Sucker Punch heeft Snyder hier zelf het script geschreven. Hij is een erg visueel ingestelde regisseur, maar van schrijven lijkt hij geen kaas te hebben gegeten. De film zit zo vol met plotgaten, dat suspension of disbelief niet meer aan de orde is. Zelfs als je je verstand op nul zet, zullen genoeg dingen je wenkbrauwen doen fronsen. Als je een waardig vervolg verwacht op Dawn of the Dead, dan kun je deze film beter skippen. Ik kan Army of the Dead dan ook nauwelijks aanbevelen en ondanks een paar aardige actiescenes, en een goed acterende Bautista, zijn er zat betere zombiefilms.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

In het genre vond ik het een prima te verteren zombiefilm, maar dat komt ook omdat er gewoon een hoop rotzooi is. Het ziet er meestal prima uit, maar sommige dingen zijn inderdaad gewoon stom. Ik zou de film een 6½ à 7 geven. Het is bijlange na niet het niveau van de beste momenten uit TWD, maar ook nergens alleen maar slecht.

spoiler:

Zombietijger en zombiepaard zijn aardig

, maar er wordt veel te weinig mee gedaan. Na de aanvankelijke hype, kon hij de verwachtingen niet waarmaken.

[Tomba]

Army of the Dead (2021)
Tweakers: 4.5 | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Crime, Horror, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 148 min | MPAA: R Een Heist film gemengd met een Zombie film met Dave Bautista. What's not to love? Nou best wat, nadat de film afgelopen was had ik echt een wtf did I just watch moment. Deze film had zoveel potentie en voor mijn gevoel wordt er niet alleen werkelijk niks mee gedaan maar bovendien slaat het hele script nergens op... spoiler: De setup is al bijzonder, een man wordt verwend door zijn vrouw en ziet daardoor in een stikdonkere woestijn het konvooi met daarin een Zombie niet. De soldaten uit dit konvooi zien schijnbaar ook de lichten niet en dus rijden ze vol tegen elkaar op. De auto en de truck met oplegger knallen spectaculair tegen elkaar op en uiteraard is de truck geen match, ergo deurtje open zombie escape De soldaten melden dat er een ongeluk is geweest en dat de kooi open is. Ze krijgen de opdracht om direct weg te gaan dus gaan ze nog zeker een minuut lanterfanten waardoor de Zombie op 2 na alle soldaten al omlegt. De 2 die over blijven die naast een humvee staan besluiten niet alleen te voet te gaan maar zien dusdanig weinig urgentie dat ze ophouden met rennen zodra ze een heuveltje over zijn Vegas is overgenomen door Zombies dus zetten we er scheepscontainers om heen die 3 hoog zijn maar je kunt er zo doorheen als je dat wilt, er lijkt niet eens een slot op te zitten Er is een refugee kamp gebouwd recht tegen die scheepscontainers aan (?) De enige echte badass (Maria Cruz) is degene die vooraf zegt dat ze nog nooit een Zombie gedood heeft en sterft vervolgens de meest nutteloze dood ooit. Sowieso de manier waarop (en waarom??) ze door Martin in de val gelokt wordt is lame. Desondanks vecht ze zich magistraal er een weg doorheen om vervolgens door haar complete team in de steek gelaten te worden. Niemand probeert ook maar te schieten of te helpen en geeft haar gewoon nodeloos op... De band tussen Vanderoh en Dieter (Dieter red Vanderoh maar waarom? Geen idee) Waarom bleven Vanderoh en Dieter achter? Waarom kan Mikey Guzman ineens niet meer schieten als het penibel wordt terwijl hij bekend is geworden is met Youtube filmpjes met headshot na headshot De hele reden dat (de super irritante dochter) Kate mee gaat is Geeta... Geeta zit tijdens de ontsnapping in de heli en vervolgens na de crash? She was never heared of again Je hebt nog een paar minuten voor een Nucleaire bom komt terwijl er een 'Alpha Zombie' achter je aan zit en gaat nog rustig overleggen en praten voor je in de fucking heli stapt De Coyote die in plaats van in de helicopter te stappen blijft staan met dat hoofd van die Zombie chick en vervolgens rustig wegkijkt terwijl de rest ontsnapt zodat ze gespiest kan worden Een zombie op een dood paard die letterlijk een hele wolkenkrabber naar beneden moet is sneller op de plaats des bestemmings dan een fucking heli Martin die niet gewoon gelijk toeslaat als letterlijk de eerste zombie die ze zien degene is wiens hoofd hij uiteindelijk afhakt Dat rare helmpje van de Alpha Zombie die als een soort kogelspons werkt; letterlijk elk schot op hem ketst daarop af.... Sowieso; als je zo rijk bent als Tanaka en samenwerkt met het leger waarom dan een of ander team met een leugen die kant opsturen Zaken die je voorbij ziet komen die mijn aandacht trokken maar waar letterlijk niks mee gedaan wordt: spoiler: 2 UFO's bij het konvooi De supervette intro van de karakters De zaag van Vanderohe; hij is er continu mee bezig en niemand mag hem aanraken maar er wordt geen Zombie mee gekilld. Wel zagen ze ipv het slot dat Martin voor hun neus dicht gooit door een....gewapend betonnen muur heen De uitgedroogde zombies waarover gezegd wordt dat als het regent ze weer tot leven komen; wordt niets mee gedaan De doden in de gang richting de Vault die dezelfde kleren etc hebben als het team. Er wordt zelfs nog een toespeling gedaan op een Timeloop maar dat zijn ze na 1 minuut ook alweer vergeten Robot Zombies (hoezo dan?) Wat is het doel van het 'vasthouden' van die vrouwen zonder ze te turnen (ik gebruik quotes omdat het gemak waarmee Kate bij hen kwam er op lijkt te duiden dat er totaal geen bewaking was, dus waarom die vrouwen niet allang gevlucht waren?) De Zombie baby And I could go on.... Daar waar ik Dawn of the Dead en Sucker Punch erg vermakelijk vond heb ik me bij deze film alleen geërgerd. Enige pluspunten vond ik de introductie van de characters en de spoiler: Tijger die een mooie indruk op me maakte, de rest is het aanzien niet waard. Vette afrader dus, niet kijken....
2 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Vrijdag]

Tomba schreef op maandag 31 mei 2021 @ 09:22:
[table bgcolor=transparent width=100% cellpadding=6][tr][td fontsize=14]Army of the Dead (2021)[/td][td align=right valign=top rowspan=2 fontsize=9][Afbeelding: Army of the Dead (2021)][/td][/tr][tr][td valign=top]Tweakers: 4.5 | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Crime, Horror, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 148 min | MPAA: R

---

[justify]
Zaken die je voorbij ziet komen die mijn aandacht trokken maar waar letterlijk niks mee gedaan wordt:

spoiler:

• 2 UFO's bij het konvooi
• De supervette intro van de karakters
• De zaag van Vanderohe; hij is er continu mee bezig en niemand mag hem aanraken maar er wordt geen Zombie mee gekilld. Wel zagen ze ipv het slot dat Martin voor hun neus dicht gooit door een....gewapend betonnen muur heen
• De uitgedroogde zombies waarover gezegd wordt dat als het regent ze weer tot leven komen; wordt niets mee gedaan
• De doden in de gang richting de Vault die dezelfde kleren etc hebben als het team. Er wordt zelfs nog een toespeling gedaan op een Timeloop maar dat zijn ze na 1 minuut ook alweer vergeten
• Robot Zombies (hoezo dan?)
• Wat is het doel van het 'vasthouden' van die vrouwen zonder ze te turnen (ik gebruik quotes omdat het gemak waarmee Kate bij hen kwam er op lijkt te duiden dat er totaal geen bewaking was, dus waarom die vrouwen niet allang gevlucht waren?)
• De Zombie baby

spoiler:

Ja, die timeloop! Ik dacht "oh gaaf, we krijgen een bad-ass bankroversfilm met zombies, idioot zware lompe wapens én een timeloop!". Helaas, zien we niks meer van.

Ik denk dat ze die vrouwen willen gebruiken als "legbatterij". Om de één of andere reden kunnen de alphazombies zich voortplanten. Waardoor ik trouwens denk dat het niet echt zombies zijn maar meer infected zoals 28 days later.

Ik zat me trouwens wel te bedenken dat een dergelijke setting met

spoiler:

zelfbewuste infected

me wel wat deed denken aan de comic The Crossed. Aanrader trouwens als je wel houdt van infected/zombies, post apocalyptische setting, vreselijk grof geweld, bloederige dingen en zwarte humor. Geschreven door Garth Ennis, onder meer bekend van Preacher en The Boys.

[G_Dragon]

Cruella (2021)
Tweakers: N/A | IMDb: 0 | Genre: Comedy, Crime | Runtime: 134 min | MPAA: PG-13 De titel verklapt het al dat deze film het levensverhaal verteld over Cruella, iedereen kent haar natuurlijk van de 101 Dalmatiers. Ik wist eerst niet wat ik van de film moest verwachten en of ik het wel een leuke film zou vinden na het zien van de trailer, maar ik ben positief verrast. Want heb in tijden niet zo'n goede volwassen Disney film gezien, vind hem persoonlijk een stuk beter dan Alladin. De film verteld een heel mooi verhaal over haar leven, hoe ze van niks zich langzaam weer omhoog werkt in de wereld. Helaas blijkt na een tijdje alles niet zo positief als Cruella denkt en ontdekt ze een vreselijk geheim over haar moeder, wat ervoor zorgt dat ze de Cruella word die wij kennen. Ik zal niet teveel spoilen over het verhaal aangezien vele hem nog moeten zien!
8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[MrFl0ppY]

The Doors (1991)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.2 | Genre: Biography, Drama, Music | Runtime: 140 min | MPAA: R Bij toeval erachter gekomen dat er een film bestaat van de The Doors. Nouja eigenlijk over Jim Morrison want daar gaat de film eigenlijk echt over. De film is geregisseerd door Oliver Stone en dat zet meteen de toon van de film. Het is gefilmd als één grote trip van Jim die verandert van een "dichter" naar een rockster en dit niet goed kan verwerken. Dit uit zich dan in wazig en onvoorspelbaar gedrag van Jim en een vlucht in alcohol en drugs. Maar daarnaast ook een geweldige songwriter en artiest die een concert net wat extra kon geven. Bijzonder is ook te zien dat de muziek destijds zo controversieel was en de band meerdere keren daarvoor van het podium is gebonjourd en gearresteerd is. Mede door de muziek van The Doors die natuurlijk perfect past bij een tripje acid kijkt deze film heerlijk weg. Ik denk dat in 80% van de film muziek (op de achtergrond) is te horen en dat geeft een mooie sfeer. Jammer is wel dat door de opzet van de film je eigenlijk details leert en dat de rest van de band grof onderbelicht wordt. Dat maakt de film wel uniek maar je houdt wel het gevoel dat je meer te weten had willen komen. Desalniettemin zeker een aanrader voor liefhebbers van deze geweldige band. Een extra punt verdient de film overigens zeker voor het acteerwerk van Val Kilmer. Ik vind hem normaal niet zo sterk en vrij eendimensionaal maar hier zet ie toch echt een geweldige performance neer. Ook het zangwerk wat hij voor zijn rekening neemt is erg fraai. Ik denk dat dit veruit zijn beste film is die ik heb gezien.
8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[VirinR]

Pathe begint vandaag met de ticketverkoop. Wel is het zo dat de voorstellingen van zaterdag 5 juni zijn alleen voor Unlimited-abonnees zijn. Daarnaast is het zo dat de voormalige Euroscoop-bioscopen (Amsterdam Noord, Schiedam en Tilburg) nu verder gaan als Pathe-bioscopen waardoor je nu voor deze bioscopen ook via de Pathe-website tickets kan bestellen.

Vroeger wachtte ik altijd totdat de film op iTunes te koop was zodat ik de film thuis kon bekijken zonder reclame maar met zoveel films die dit jaar uitkomen kan ik eigenlijk niet wachten dus ik ga wellicht een Unlimited abonnement nemen.

[X-DraGoN]

Wrath of Man (2021)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.4 | Genre: Action, Thriller | Runtime: 119 min | MPAA: R De titel geeft het weg, waar het over gaat, maar dat is helemaal niet erg bij deze film. Je weet namelijk dat Jason Statham er in meespeelt en dat het gerne "action, thriller" is. Dan weet je toch genoeg? Maar wist je ook dat dit de nieuwe film is van Guy Ritchie, die van Lock, Stock and Two Smoking Barrels, Snatch en meer recent The Gentleman. Is geen slecht visitekaartje zou ik zelf denken. En gelukkig is het dat ook niet! Je ziet verhaal opbouwen vanuit verschillende perspectieven en er worden gaandeweg meer en meer vragen beantwoord. Je moet je niet verwachten aan een pyschologische thriller waar je nachten lang van gaat wakker liggen maar een goede actie film waar meer in zit als losse flodders. Dat is ook wel eens welkom. Ik heb er zelf zeker van genoten en ik raad iedereen aan die een beetje goede actie kan verdragen om er ook eens naar te kijken. Zet hem maar op je lijstje! Wordt dat van jou ook alleen maar langer?
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[ErikT738]

@G_Dragon Ik heb Cruella niet gezien en was het ook niet echt van plan, maar van wat ik er tot nu toe van langs heb zien komen word ik niet echt enthousiast.

spoiler:

Dat ze proberen Cruella sympathiek te maken door haar moeder vermoord te laten worden door Dalmatiërs... Het idee alleen al had moeten worden afgeschoten, en de scene zelf ziet er ook nog slap uit.

Ik ben benieuwd hoeveel films er nog gaan volgen met deze set-up. Voor Jafar is het werk in ieder geval al voor ze gedaan.

[Erik070]

P-Rock schreef op zondag 30 mei 2021 @ 22:53:

Color Out of Space (2019)	[Afbeelding: Color Out of Space (2019)]
Tweakers: 7.8 | IMDb: 6.2 | Genre: Horror, Mystery, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 111 min | MPAA: Unrated Richard Stanley, de excentrieke regisseur bekend van cult films als Hardware en Dust Devil, is terug na een afwezigheid van 23 jaar. Na het debacle van The Island of Dr Moreau (prachtig gedocumenteerd in the docu 'Lost Soul: The Doomed Journey of Richard Stanley's Island of Dr. Moreau') had Stanley er zijn buik van vol en richtte zich vooral op het schrijven en produceren. Voor zijn grote terugkeer in de regisseursstoel heeft hij zich aan een verhaal van cosmic horrorschrijver H.P. Lovecraft gewaagd. Op de afgelegen boerderij van de familie Gardner slaat op een nacht een kleine meteoriet in, die een vreemde roze gloed heeft. Daarna gebeuren er allerlei onverklaarbare dingen op en rondom de boerderij, zoals vreemde bloemen die opeens als paddestoelen uit de grond schieten, bomen die van kleur veranderen en bliksem dat aangetrokken wordt door de mysterieuze ruimtesteen. Ook de familie (bestaande uit vader, moeder, drie kids en de hond) begint zich steeds vreemder te gedragen, iet wat wetenschapper Ward - die als waterexpert naar het gebied is gestuurd omdat de burgermeester er een waterkering wil bouwen - ook opvalt. Mensen die bekend zijn met de film Annihilation zal bovenstaande vast bekend in de oren klinken, want in principe gebeurt er in deze film hetzelfde: Een buitenaardse levensvorm die langzaam de omgeving overneemt en zich vermengd met al het bestaande leven. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat de schrijver van het boek, Jeff Vandermeer, niet geïnspireerd is door Lovecraft. Nicholas Cage speelt vader Nathan Gardner en doet dit voor zijn doen erg ingetogen. Pas tegen het einde aan mag hij weer lekker gek doen. Joely Richardson als zijn vrouw, die herstellende is van kanker en maar moeilijk kan wennen aan haar nieuwe situatie en leefomgeving, deed het ook prima. Het acteerwerk van de kids en andere bijrollen is redelijk, maar niet echt opvallend. Wel grappig om Tommy Chong (That 70's Show, Cheech & Chong) weer eens te zien opduiken. De cinematografie was uitstekend, met een hoop sfeervolle beelden van een omgeving die steeds meer veranderd in een nachtmerrie, en de spaarzame cgi-momenten waren niet storend. De practical effects waren soms ietwat goedkoop ogend, maar gelukkig blijft dit beperkt tot enkele shots. De muziek van Colin Stetson was ook prima. Color Out of Space is een dikke aanrader voor liefhebbers van Cosmic & Sci-fi Horror, H.P. Lovecraft, Nicolas Cage, Annihilation en The Thing, en is wat mij betreft ook gelijk één van de beste verfilmingen van een verhaal van Lovecraft.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Echt nog nooit van deze film gehoord, bedankt voor de tip. Nu nog ergens tijd vinden om hem te kijken. Lees hier dan men het lastig vind om 4 uur tijd te maken voor 1 of andere film op een avond. Ik vind 2 uur al lastig en zal deze waarschijnlijk zoals veel films in 2 stukken kijken

[Bootje]

RicoK schreef op dinsdag 25 mei 2021 @ 16:32:
Army of the Dead. IMDB: Army of the Dead (2021)

Wat een heerlijke film. Zwaar over the top, maar dat was heerlijk. 2,5 uur genoten op de schrikmomenten na dan. Nee, niet dat ik schrok van een zombie, maar van pixelfouten. Regelmatig waren er actieve (lees: witte) pixels te zien. Maar omdat deze niet in elke scene te zien waren, weet ik deze al gauw aan defecten in de gebruikte camera's.

Ik ben heel blij om dit te lezen! Ik was al bang dat mijn tv de geest aan het geven was.

[AvK]

Erik070 schreef op maandag 31 mei 2021 @ 17:03:
[...]


Echt nog nooit van deze film gehoord, bedankt voor de tip. Nu nog ergens tijd vinden om hem te kijken. Lees hier dan men het lastig vind om 4 uur tijd te maken voor 1 of andere film op een avond. Ik vind 2 uur al lastig en zal deze waarschijnlijk zoals veel films in 2 stukken kijken

Color out of Space is een prima film.
Vrijwel exact een jaar geleden was dit mijn recensie:

Gisteravond Color Out of Space gezien. Met Nicolas Cage in de hoofdrol. Ben niet een echte fan van hem maar deze rol was em op het lijf geschreven. Gaat globaal over een gezin (met de nodige onderlinge problemen) dat de grote stad is ontvlucht en in de natuur is gaan wonen. Op zich perfect totdat er een meteoor of iets dergelijks bij hun in de tuin neerstort. Daarna breekt de hel los. Er wordt een soort virus verspreid dat alles wat leeft, dus mens, dier en planten aanpakt.
Color Out of Space kan je letterlijk nemen want het gebruik van kleur in de verder erg donkere film is meer dan fantastisch. Wat een schouwspel! Erg goed gedaan.
De ontwikkelingen met mens, dier en plant gaat bij het gezin behoorlijk op de zenuwen werken. Letterlijk. Cage verbeeld de gekte erg goed. Ook de rest van het gezin gaat de gekte in zal ik maar zeggen.
Uiteraard zit er ook een held in de film die de boel overleeft, hoewel het toch wat abrupte einde, enigszins afbreuk doet aan dit schouwspel.
Denk dat ik em over enkele weken nog een keer ga kijken maar dan in een volledig verduisterde kamer. Alleen al vanwege het bijzondere gebruik van kleur. Ook omdat de film vol zit met scenes die erg aan andere (voornamelijk oudere) films doen denken. Zoals Invasion of the Bodysnatchers, The Thing, War of the Worlds, Annihilation ed.
7.5 / 10

NB: Heb em nu meerdere keren gezien en wat dan opvalt is dat er vanaf de eerste scene al heel subtiel met de kleuren gespeeld wordt. Haarlokjes in paars bijvoorbeeld. Dat spel met de kleuren wordt door de hele film heen erg mooi opgebouwd en steeds intenser. In dit genre is het echt een pareltje. Complimenten voor de regisseur en de mannen van het licht / kleur ontwerp.

[ Voor 71% gewijzigd door AvK op 31-05-2021 18:16 ]

[Dr. Strangelove]

Black Sea (2014)
Tweakers: N/A | IMDb: 6.4 | Genre: Adventure, Drama, Thriller | Runtime: 114 min | MPAA: R Je moet maar de balls hebben om een duikbootfilm te maken. Het is moeilijk om dan de slag aan te gaan met de big daddy van het genre. Je kan er een spy story aan toevoegen en 50% van de film ergens ander laten spelen, zoals The Hunt For Red October, wat een beetje cheating is. Of je gaat voor comedy, zoals Down Periscope. Niet echt een succes. Maar je hebt ook films die het aandurven om op gelijke voet het gevecht aan te gaan met Das Boot. Black Sea is er zo eentje. Claustrophobics need not apply, deze film speelt zich op de eerste paar minuten na volledig af in de krappe omgeving van een ouwe Sovjetsub. Robinson (Jude Law) is een afgedankte subsea salvage expert die ingehuurd wordt om een Naziduikboot met goud te vinden. Hij sleept een crew bij elkaar met acteurs die allemaal net klaar waren met de opnames van een seizoen Game of Thrones en gaat naar de Zwarte Zee om met een afgedankte roestbak onder de golven te verdwijnen. Ik moet zeggen dat ik het eerste uur niet erg veel kon met Black Sea. Het was prima geacteerd maar het verhaal kwam erg bekend over. Veel standaardtropes uit het thriller/actie genre en uit andere duikbootfilms. Characters die assholes lijken maar dan een heldenrol vervullen, zinken naar crushing depth, stil zijn want de surface fleet komt eraan, ruzie aan boord, Nazi's, onbetrouwbare apparatuur etc. etc. Naar het einde toe kan je daar 'orange & teal' actiescenes aan toevoegen. Maar het laatste half uur maakt nogal wat goed omdat het plot dan eindelijk wat onverwachter wordt. Jude Law zet ook een uitstekende acteerprestatie neer en Game of Thrones of niet, de rest van de cast is prima in orde, met name Ben Mendelssohn is erg sterk. Al met al is Black Sea zeker een bovengemiddelde actiethriller en eentje die met opgeheven hoofd in de schaduw van Das Boot mag staan.
7.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

A Beautiful Day in the Neighborhood (2019)
Tweakers: 6.5 | IMDb: 7.3 | Genre: Biography, Drama | Runtime: 109 min | MPAA: PG Een film over Meneer Aart. Dat is hoe ik me van tevoren A Beautiful Day in the Neighborhood voorstelde. Niet echt iets waar ik me normaal gesproken voor zou interesseren, maar de enorm goede reviews, en Tom Hanks haalden me over hem toch te kijken. En ik ben blij dat ik dat gedaan heb. A Beautiful Day in the Neighborhood is gebaseerd op een Esquire artikel over Fred Rogers. Ik had nooit van Rogers gehoord maar de man is een legende in de VS, een maker van kinderprogramma's die een haast heiligenstatus behaalde tijdens zijn leven al. De film zit slim in elkaar, en in plaats van te focussen op Rogers is de hoofdpersoon Lloyd Vogel (Mark Rhys), een fictieve versie van de journalist die het originele Esquire artikel schreef. Lloyd is een harde, cynische journalist die een puff piece moet schrijven over Fred Rogers, kindervriend. Hij ziet dit absoluut niet zitten maar hij raakt gefascineerd door Rogers bij hun eerste ontmoeting omdat hij zich gaat afvragen 'Is this guy for real?'. Zijn gesprekken met Rogers laten hem echter ook reflecteren over hoe hij zelf met de mensen om hem heen omgaat, zoals zijn vrouw, zijn pasgeboren zoontje en zijn vader, die hij jaren niet gezien heeft. Ik ken Rogers niet maar Hanks geeft een magnetische performance van een zeer bijzondere man die bij miljoenen Amerikanen enorm veel losgemaakt heeft, en de manier waarop raakte me echt terwijl ik de film keek. Het knappe aan de film, is dat het ontzettend makkelijk zou zijn om te verzanden in twee uur sentimentele hero worship. Dat is echter pertinent niet wat er gebeurt: Vogel en zijn problemen zijn herkenbaar, ook als je ze niet zelf ervaren hebt, en de oplossingen ervoor liggen niet bij Rogers maar bij hemzelf, zoals het in het echte leven ook behoort te gaan. Rogers komt ook niet over als een belerende predikant (hij wás een predikant) maar iemand die een visie op het leven aanhoudt en mensen in hun waarde laat om daarmee te doen wat zij willen. Hanks en Rhys zijn fantastisch in hun rollen en de presentatie van de film middels de sets van de originele TV show werkt erg goed. Ook in de bijrollen zitten sterke acteurs; Chris Cooper als Lloyd's vader is zo iemand die een slechte film naar een hoger niveau tilt en Susan Kelechi Watson was voor mij een onbekende maar iemand die ik graag vaker wil zien, prachtig low key werk als de geplaagde vrouw van Lloyd. A Beautiful Day in the Neighborhood is een film die wat te vertellen heeft, en wat mij betreft meer dan ik in een enkele viewing mee wilde nemen. Ik ga hem zeker nog een keer kijken.
8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[ Voor 38% gewijzigd door Dr. Strangelove op 31-05-2021 22:52 ]

[P-Rock]

Ride Your Wave (2019)
Tweakers: 7.0 | IMDb: 6.8 | Genre: Animation, Comedy, Drama, Family, Fantasy, Romance | Runtime: 95 min | MPAA: Not Rated Je kunt me gerust een fan noemen van Masaaki Yuasa, de regisseur van creatieve pareltjes zoals Mind Game, Night Is Short - Walk On Girl en Lu Over The Wall. Zijn films vallen op door gekke perspectieven, het gebruik van felle kleuren en simpele doch creatieve animatietechnieken. Ride Your Wave is zijn laatste wapenfeit en gaat over een ontluikende liefde tussen een surfmeisje en een jonge brandweerman. Hinako ontmoet na een brand in haar appartementencomplex de brandweerman Minato en wordt verliefd. Een noodlottig ongeluk waarbij Minato is betrokken gooit echter roet in het eten van het kersverse stel. Hinako is ontroostbaar, totdat ze erachter komt dat ze zijn geest kan oproepen door hun liedje te zingen. Hij kan echter alleen maar tevoorschijn komen als er water in de buurt is. Dit levert een hoop rare situaties op, waarbij Hinako tegen haar bidon en opblaaswalvis praat. De vrienden en familie van Hinako denken echter dat ze haar verstand is verloren en in de ontkenningsfase zit. Ride Your Wave is de meest conventionele film van zijn hand tot nu toe. De creatieve uitspattingen zijn er nog wel, maar zo gek als voorgenoemde films wordt het niet. De film kabbelt rustig voort en verrast qua verhaal bijna niet, wat bij mij een beetje teleurstelde. Ik had een toch iets creatievere film verwacht. Ondanks dat is de animatie weer van een hoog niveau en zijn de stemmen goed gekozen. Het nummer Brand New Story van de Japanse boyband Generations From Exile Tribe is het hoofdthema en wordt zo vaak herhaald dat het je neus uitkomt. Ondanks dat dit het liedje van Hinako en Minato is, had het wel wat minder gemogen. Wie bekend is met het werk van Yuasa, zal er goed aan doen de verwachtingen iets te temperen. Zo gek als Mind Game en Night Is Short - Walk On Girl wordt het helaas niet. En dat is enigszins jammer, want Yuasa heeft bewezen dat hij films kan leveren die zowel style als substance bevatten. Ride Your Wave is echter wel een geslaagde en vertederende film wanneer het aankomt op het tonen van het rouwproces van een jonge vrouw, en hoe haar omgeving daarop reageert.
7 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[apollo13]

@Dr. Strangelove Ik zal deze eens gaan bekijken.
Hunt for Red October is een van mijn favo movies, kijk hem om de zoveel jaar weer eens.
Wat betreft: Down Periscope, als ik me wat down voel of gewoonweg iets lolligs wil zien is dit een van de films die ik opzet, of Caddy Shack. Onderbroekenlol optima forma. Niets meer of minder. Gewoonweg kijken met een biertje en chips en mijn avond is weer goed.

[X-DraGoN]

apollo13 schreef op dinsdag 1 juni 2021 @ 00:02:
@Dr. Strangelove Ik zal deze eens gaan bekijken.
Hunt for Red October is een van mijn favo movies, kijk hem om de zoveel jaar weer eens.
Wat betreft: Down Periscope, als ik me wat down voel of gewoonweg iets lolligs wil zien is dit een van de films die ik opzet, of Caddy Shack. Onderbroekenlol optima forma. Niets meer of minder. Gewoonweg kijken met een biertje en chips en mijn avond is weer goed.

Ik ook, interesse is gewekt...

[G_Dragon]

ErikT738 schreef op maandag 31 mei 2021 @ 16:57:
@G_Dragon Ik heb Cruella niet gezien en was het ook niet echt van plan, maar van wat ik er tot nu toe van langs heb zien komen word ik niet echt enthousiast.

spoiler:

Dat ze proberen Cruella sympathiek te maken door haar moeder vermoord te laten worden door Dalmatiërs... Het idee alleen al had moeten worden afgeschoten, en de scene zelf ziet er ook nog slap uit.

Ik ben benieuwd hoeveel films er nog gaan volgen met deze set-up. Voor Jafar is het werk in ieder geval al voor ze gedaan.

Ik denk dat je hem gewoon een keer moet gaan kijken, want die haat komt daar niet helemaal weg.
Maar daar laat ik me verder niet over uit want wil niet spoilen

[Dr. Strangelove]

apollo13 schreef op dinsdag 1 juni 2021 @ 00:02:
@Dr. Strangelove Ik zal deze eens gaan bekijken.
Hunt for Red October is een van mijn favo movies, kijk hem om de zoveel jaar weer eens.
Wat betreft: Down Periscope, als ik me wat down voel of gewoonweg iets lolligs wil zien is dit een van de films die ik opzet, of Caddy Shack. Onderbroekenlol optima forma. Niets meer of minder. Gewoonweg kijken met een biertje en chips en mijn avond is weer goed.

Ben misschien een beetje hard over Down Periscope, is natuurlijk een beetje een guilty pleasure movie. Niks mis met dat soort films.

HfRO is pas nog langsgekomen hier, dat vinden de meesten toch wel een topper Maar een echte submovie is het niet, alleen de ruimte al die je ziet aan boord van die boten... lijken wel balzalen. Niettemin echt een heerlijke actiethriller.

[AvK]

Dr. Strangelove schreef op dinsdag 1 juni 2021 @ 16:38:
[...]


Ben misschien een beetje hard over Down Periscope, is natuurlijk een beetje een guilty pleasure movie. Niks mis met dat soort films.

HfRO is pas nog langsgekomen hier, dat vinden de meesten toch wel een topper Maar een echte submovie is het niet, alleen de ruimte al die je ziet aan boord van die boten... lijken wel balzalen. Niettemin echt een heerlijke actiethriller.

Laatst een Franse duikboot film gezien. Over zo'n geluids deskundige die aan de ruis het type onderzeeër kan herkennen. Was best een goede film. Ben wel de titel kwijt. Post ik hier straks wel even onder.

Edit: The Wolf's Call
IMDB: Le chant du loup (2019)

[ Voor 8% gewijzigd door AvK op 01-06-2021 18:55 ]

[PolarBear]

Dr. Strangelove schreef op dinsdag 1 juni 2021 @ 16:38:
[...]
Maar een echte submovie is het niet, alleen de ruimte al die je ziet aan boord van die boten... lijken wel balzalen. Niettemin echt een heerlijke actiethriller.

Nou zijn missile subs natuurlijk ook echt groot, zo een ICBM stop je niet in een kleine onderzeeër.

[AvK]

Dr. Strangelove schreef op dinsdag 1 juni 2021 @ 16:38:
[...]


Ben misschien een beetje hard over Down Periscope, is natuurlijk een beetje een guilty pleasure movie. Niks mis met dat soort films.

HfRO is pas nog langsgekomen hier, dat vinden de meesten toch wel een topper Maar een echte submovie is het niet, alleen de ruimte al die je ziet aan boord van die boten... lijken wel balzalen. Niettemin echt een heerlijke actiethriller.

Down Periscope:
Zie net dat Harry Dean Stanton daar in speelt. Een van mijn favoriete acteurs.
Dat wordt kijken dus!!!

[X-DraGoN]

AvK schreef op dinsdag 1 juni 2021 @ 18:37:
[...]


Laatst een Franse duikboot film gezien. Over zo'n geluids deskundige die aan de ruis het type onderzeeër kan herkennen. Was best een goede film. Ben wel de titel kwijt. Post ik hier straks wel even onder.

Edit: The Wolf's Call
IMDB: Le chant du loup (2019)

Die heb ik ook gezien, inderdaad zeer de moeite vond ik.

[Dwarlorf]

Ik vond hem ook de moeite waard.

[josh-hill]

4 Elements (2006)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.6 | Genre: Documentary | Runtime: 89 min | MPAA: N/A Mooie documentaire zonder audio commentaar waarin de klassieke vier elementen (vuur, water, aarde, hemel) een voor een aan bod komen middels een voorbeeld van hardwerkende mensen. Vuur: brandbestrijders in de bossen van Siberië. Water: krabvissers in Alaska (je kent het wel van Deadliest Catch). Aarde: steenkoolmijnwerkers in Duitsland (vond ik heel herkenbaar, omdat ik een paar jaar geleden een mijn in Duitsland heb bezocht). Hemel: kosmonauten in Rusland/Kazachstan. Naast de sfeervolle beelden is er wat bijpassende muziek, maar zoals gezegd geen audio commentaar. Dit vond ik goed werken en dat was naar mijn mening ook een van de pluspunten van de film Apollo 11. Deze Nederlandse documentaire, die vooral leuk is als je even wilt relaxen, staat op Amazon Prime.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[apollo13]

AvK schreef op dinsdag 1 juni 2021 @ 19:07:
[...]


Down Periscope:
Zie net dat Harry Dean Stanton daar in speelt. Een van mijn favoriete acteurs.
Dat wordt kijken dus!!!

Een van mijn favoriete scenes in de film:

spoiler:

YouTube: Down Periscope Whale mating calls

[Arjantje72]

apollo13 schreef op donderdag 3 juni 2021 @ 18:04:
[...]


Een van mijn favoriete scenes in de film:

spoiler:

YouTube: Down Periscope Whale mating calls

Daarin doet weer een favoriete acteur van mij mee:
Kelsey Grammer

[AvK]

Down Periscope (1996)
Tweakers: 7.0 | IMDb: 6.2 | Genre: Comedy | Runtime: 92 min | MPAA: PG-13 Ha ha ha ha. Deze film is dus echt veeeel beter dan je zou verwachten. Wat een bij vlagen hilarische film. Er zitten echt ongeëvenaarde scenes in. De Walvis geluiden scene. De piraten met de plank scene. Tegelijkertijd zitten er ook heel veel kleine subtiele grapjes in. Hoe hebben ze het zo kunnen maken. Je ziet het speel plezier tussen de acteurs. Zeer goed geregisseerd en geëdit. Natuurlijk weten we dat bij dit soort films de underdog altijd wint. Moet ik toegeven dat het hier wel zeer goed is uitgewerkt. Heb me echt vreselijk vermaakt voor anderhalf uur. En ja, Harry Dean Stanton voldeed volledig aan mijn verwachtingen.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Edit: Bij de aftiteling duurde het even voordat ik door had dat het niet de Village People waren...... In the Navy..... Ook echt grappig.

[ Voor 3% gewijzigd door AvK op 03-06-2021 21:56 ]

[josh-hill]

Blue Jay (2016)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.3 | Genre: Drama, Romance | Runtime: 80 min | MPAA: Unrated Een man en een vrouw, die op de middelbare school een stel waren en daarna allebei de geboortegrond zijn ontvlucht, lopen elkaar bij toeval tegen het lijf in de supermarkt, wanneer ze beiden even terug zijn. Ondanks de ongemakkelijke situatie (één van hen is getrouwd), trekken ze die avond met elkaar op en halen oude herinneringen naar boven. Door de ongemakkelijke situatie is er een duidelijke spanning en dat maakt het een extra boeiende film om te kijken. Er wordt ook uitstekend in geacteerd. Ik las achteraf dat er geen script was, dus het is grotendeels geïmproviseerd. Dat verklaart het een en ander, en maakt het nog bijzonderder.
8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[P-Rock]

Pontypool (2008)
Tweakers: N/A | IMDb: 6.6 | Genre: Fantasy, Horror, Thriller | Runtime: 93 min | MPAA: Not Rated Aardige, ietwat warrige variant op het uitgeputte zombiegenre. Een shock jock, zijn bazige collega en zijn assistente zijn live on the air getuige van een virusuitbraak en moeten - opgesloten in de kleine radiostudio - ervoor zorgen dat de wereld op de hoogte blijft van dit fenomeen. Echter wordt het virus niet verspreid via de normale weg. Dit zorgt ervoor dat ze voor een groot dilemma komen te staan. Pontypool is gebaseerd op een boek, maar de film doet ook sterk denken aan het radiodrama 'The War Of The Worlds' van Orson Welles uit 1938, waarbij sommige luisteraars in paniek raakten en dachten dat er echt een ruimte-invasie plaatsvond. Het is zeker een interessant gegeven dat het virus zich deze keer niet via de normale wegen verspreidt, maar hoe de infectie precies werkt blijft nogal onduidelijk. Er wordt wel een poging toe gedaan, maar dit schept eigenlijk alleen maar meer verwarring. Het einde was ook een beetje eigenaardig en nogal een stijlbreuk met de rest van de film. De rol van shock jock Grant Mazzy is Stephen McHattie op het lijf geschreven en hij heeft er ook de juiste stem voor. Zijn collega Sidney, gespeeld door Lisa Houle, deed het ook goed als bossy bitch. Grappig is dat ze in het echte leven getrouwd zijn met elkaar. De rest van de cast was niet vervelend, maar niet echt bijzonder en de acteur die Dr Mendez vertolkte zelfs een beetje irritant. De cinematografie was niks op aan te merken en ook de onheilspellende muziek deed zijn werk prima. Pontypool is leuk om een keer gezien te hebben, zeker als je van films houdt die zich op één locatie afspelen en als je een beetje moe bent van de conventionele zombiefilms. Ondanks dat het verhaal grotendeels wordt verteld via journalisten op locatie, wordt de film nooit echt saai en wordt ook het tempo er goed ingehouden. Het is alleen jammer dat de film de opbouwende spanning niet tot het einde vast weet te houden en er geen duidelijke uitleg wordt gegeven over de uitbraak.
6.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[ Voor 3% gewijzigd door P-Rock op 04-06-2021 10:42 ]

[mefjoew]

P-Rock schreef op donderdag 3 juni 2021 @ 23:38:

Pontypool (2008)	[Afbeelding: Pontypool (2008)]
Tweakers: N/A | IMDb: 6.6 | Genre: Fantasy, Horror, Thriller | Runtime: 93 min | MPAA: Not Rated Aardige, maar ietwat warrige variant op het uitgeputte zombiegenre. Een shock jock, zijn bazige collega en zijn assistente zijn in de studio live getuige van een virusuitbraak en moeten - opgesloten in de kleine radiostudio - ervoor zorgen dat de wereld op de hoogte blijft van dit fenomeen. Echter wordt het virus niet verpreid via de normale weg, maar via de Engelse taal. Mensen die geïnfecteerd zijn komen warrig over, vallen in herhaling en worden uiteindelijk erg agressief en moordzuchtig. Pontypool is gebaseerd op een boek, maar de film doet ook sterk denken aan het radiodrama 'The War Of The Worlds' van Orson Welles uit 1938, waarbij sommige luisteraars in paniek raakten en dachten dat er echt een ruimte-invasie plaatsvond. Het is zeker een interessant gegeven dat het virus zich deze keer niet via de normale wegen verspreidt, maar door bepaalde (Engelse) woorden uit te spreken. Hoe deze geïnfecteerd zijn geraakt blijft echter onduidelijk. Er wordt wel een poging toe gedaan, maar dit schept eigenlijk alleen maar meer verwarring. Het einde was ook een beetje eigenaardig en nogal een stijlbreuk met de rest van de film. De rol van shock jock Grant Mazzy is Stephen McHattie op het lijf geschreven en hij heeft er ook de juiste stem voor. Zijn collega Sidney, gespeeld door Lisa Houle, deed het ook goed als bossy bitch. Grappig is dat ze in het echte leven getrouwd zijn met elkaar. De rest van de cast was niet vervelend, maar niet echt bijzonder en de acteur die Dr Mendez vertolkte zelfs een beetje irritant. De cinematografie was niks op aan te merken en ook de onheilspellende muziek deed zijn werk prima. Pontypool is leuk om een keer gezien te hebben, zeker als je van films houdt die zich op één locatie afspelen en als je een beetje moe bent van de conventionele zombiefilms. Ondanks dat het verhaal grotendeels wordt verteld via journalisten op locatie, wordt de film nooit echt saai en wordt ook het tempo er goed ingehouden. Het is alleen jammer dat de film de opbouwende spanning niet tot het einde vast weet te houden en er geen duidelijke uitleg wordt gegeven over de uitbraak.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Je review leest een beetje als een spoiler. In elk geval zelf het idee dat ik em niet meer hoef te kijken. Dat was wellicht anders geweest als je het deel over hoe het virus zich verspreidt had weggelaten. Wellicht dat even aanpassen? Tenzij natuurlijk dit al vanaf het begin helder is.
Verder goede, uitgebreide recensie trouwens hoor!

[X-DraGoN]

Dr. Strangelove schreef op maandag 31 mei 2021 @ 21:32:

Black Sea (2014)	[Afbeelding: Black Sea (2014)]
Tweakers: N/A | IMDb: 6.4 | Genre: Adventure, Drama, Thriller | Runtime: 114 min | MPAA: R Je moet maar de balls hebben om een duikbootfilm te maken. Het is moeilijk om dan de slag aan te gaan met de big daddy van het genre. Je kan er een spy story aan toevoegen en 50% van de film ergens ander laten spelen, zoals The Hunt For Red October, wat een beetje cheating is. Of je gaat voor comedy, zoals Down Periscope. Niet echt een succes. Maar je hebt ook films die het aandurven om op gelijke voet het gevecht aan te gaan met Das Boot. Black Sea is er zo eentje. Claustrophobics need not apply, deze film speelt zich op de eerste paar minuten na volledig af in de krappe omgeving van een ouwe Sovjetsub. Robinson (Jude Law) is een afgedankte subsea salvage expert die ingehuurd wordt om een Naziduikboot met goud te vinden. Hij sleept een crew bij elkaar met acteurs die allemaal net klaar waren met de opnames van een seizoen Game of Thrones en gaat naar de Zwarte Zee om met een afgedankte roestbak onder de golven te verdwijnen. Ik moet zeggen dat ik het eerste uur niet erg veel kon met Black Sea. Het was prima geacteerd maar het verhaal kwam erg bekend over. Veel standaardtropes uit het thriller/actie genre en uit andere duikbootfilms. Characters die assholes lijken maar dan een heldenrol vervullen, zinken naar crushing depth, stil zijn want de surface fleet komt eraan, ruzie aan boord, Nazi's, onbetrouwbare apparatuur etc. etc. Naar het einde toe kan je daar 'orange & teal' actiescenes aan toevoegen. Maar het laatste half uur maakt nogal wat goed omdat het plot dan eindelijk wat onverwachter wordt. Jude Law zet ook een uitstekende acteerprestatie neer en Game of Thrones of niet, de rest van de cast is prima in orde, met name Ben Mendelssohn is erg sterk. Al met al is Black Sea zeker een bovengemiddelde actiethriller en eentje die met opgeheven hoofd in de schaduw van Das Boot mag staan.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]7.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

A Beautiful Day in the Neighborhood (2019)	[Afbeelding: A Beautiful Day in the Neighborhood (2019)]
Tweakers: 6.5 | IMDb: 7.3 | Genre: Biography, Drama | Runtime: 109 min | MPAA: PG Een film over Meneer Aart. Dat is hoe ik me van tevoren A Beautiful Day in the Neighborhood voorstelde. Niet echt iets waar ik me normaal gesproken voor zou interesseren, maar de enorm goede reviews, en Tom Hanks haalden me over hem toch te kijken. En ik ben blij dat ik dat gedaan heb. A Beautiful Day in the Neighborhood is gebaseerd op een Esquire artikel over Fred Rogers. Ik had nooit van Rogers gehoord maar de man is een legende in de VS, een maker van kinderprogramma's die een haast heiligenstatus behaalde tijdens zijn leven al. De film zit slim in elkaar, en in plaats van te focussen op Rogers is de hoofdpersoon Lloyd Vogel (Mark Rhys), een fictieve versie van de journalist die het originele Esquire artikel schreef. Lloyd is een harde, cynische journalist die een puff piece moet schrijven over Fred Rogers, kindervriend. Hij ziet dit absoluut niet zitten maar hij raakt gefascineerd door Rogers bij hun eerste ontmoeting omdat hij zich gaat afvragen 'Is this guy for real?'. Zijn gesprekken met Rogers laten hem echter ook reflecteren over hoe hij zelf met de mensen om hem heen omgaat, zoals zijn vrouw, zijn pasgeboren zoontje en zijn vader, die hij jaren niet gezien heeft. Ik ken Rogers niet maar Hanks geeft een magnetische performance van een zeer bijzondere man die bij miljoenen Amerikanen enorm veel losgemaakt heeft, en de manier waarop raakte me echt terwijl ik de film keek. Het knappe aan de film, is dat het ontzettend makkelijk zou zijn om te verzanden in twee uur sentimentele hero worship. Dat is echter pertinent niet wat er gebeurt: Vogel en zijn problemen zijn herkenbaar, ook als je ze niet zelf ervaren hebt, en de oplossingen ervoor liggen niet bij Rogers maar bij hemzelf, zoals het in het echte leven ook behoort te gaan. Rogers komt ook niet over als een belerende predikant (hij wás een predikant) maar iemand die een visie op het leven aanhoudt en mensen in hun waarde laat om daarmee te doen wat zij willen. Hanks en Rhys zijn fantastisch in hun rollen en de presentatie van de film middels de sets van de originele TV show werkt erg goed. Ook in de bijrollen zitten sterke acteurs; Chris Cooper als Lloyd's vader is zo iemand die een slechte film naar een hoger niveau tilt en Susan Kelechi Watson was voor mij een onbekende maar iemand die ik graag vaker wil zien, prachtig low key werk als de geplaagde vrouw van Lloyd. A Beautiful Day in the Neighborhood is een film die wat te vertellen heeft, en wat mij betreft meer dan ik in een enkele viewing mee wilde nemen. Ik ga hem zeker nog een keer kijken.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Bedankt voor Black Sea, heb hem gisteren gezien, was inderdaad de moeite.

[Dr. Strangelove]

In the House (2012)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.4 | Genre: Drama, Mystery, Thriller | Runtime: 105 min | MPAA: R Germain (Fabrice Luchini) is een wat uitgebluste leraar Frans aan een middelbare school. Eén van zijn leerlingen, Claude Garcia (Ernst Umhauer) schrijft een essay dat zijn interesse opwekt; Claude schrijft over zijn bezoek aan het huis van zijn vriend Rapha. Germain ziet dat Claude talent heeft maar is ook gefascineerd door zijn voyeuristische vertellingen over het familieleven van Rapha en zijn ouders. Germain moedigt Claude aan maar verliest de controle over de situatie. Dans la Maison (de Franse titel van deze Franse film, ik weet niet waarom IMDB het nodig vindt de Engelse titel te geven) is een licht komische, licht thriller-achtige film over twee mensen die elkaar manipuleren en daarbij weinig interesse hebben voor hun omgeving. Ik vond het een interessant verhaal omdat er in feite twee unreliable narrators zijn en dat laat je continu raden naar wat er gaat gebeuren. Op basis van de reviews had ik wat meer vuurwerk verwacht dan er uiteindelijk in zit maar dat is misschien mijn focus op Amerikaanse en Britse films die hier spreekt. Luchini, Umhauer en ook Kristin Scott Thomas en Emmanuelle Seigner leveren topacteerwerk af en maken dit wel tot een zeer kijkbare film. Aanrader als je eens wat anders wil zien; ik denk dat @josh-hill deze misschien wel leuk vindt.
7.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[josh-hill]

Bedankt voor de tip. Ik zal eens kijken of die ergens te zien is.

Verhaal doet me deels denken aan The Kindergarten Teacher (2018), maar daar is de leerling een kleuter. Ook wel een leuke film.

[P-Rock]

mefjoew schreef op vrijdag 4 juni 2021 @ 08:11:
[...]


Je review leest een beetje als een spoiler. In elk geval zelf het idee dat ik em niet meer hoef te kijken. Dat was wellicht anders geweest als je het deel over hoe het virus zich verspreidt had weggelaten. Wellicht dat even aanpassen? Tenzij natuurlijk dit al vanaf het begin helder is.
Verder goede, uitgebreide recensie trouwens hoor!

Daar heb je wel gelijk in. Aangepast.

[X-DraGoN]

Spiral: From the Book of Saw (2021)
Tweakers: N/A | IMDb: 5.5 | Genre: Crime, Horror, Mystery | Runtime: 93 min | MPAA: R Kan je Chris Rock af? Dan komt het wel goed met deze film. Weet je nog Saw? De eerste film in deze reeks? Ik heb die, toen hij uit kwam gezien en daarna intresse in de reeks verloren (en afgaande op de reviews) ook niet veel gemist. In deze zitten weer een paar referenties naar de eerste film en dat vond ik zeer leuk. Het verhaal is goed gedaan en ik zag het niet direct aankomen hoe de vork nu eigenlijk in de steel zat. Deze keer gaat het over een bepaalde politie 'precinct' die onze killer wilt zuiveren van de corruptie. Vallen zijn goed opgezet, er komt uiteraard 'gore' in maar naar mijn menig niet extreem veel. Ieder slachtoffer heeft weer de kans om zich te redden maar moet daar weer iets voor opofferen. Ik heb deze feitelijk vooral gekeken omdat ik een youtuber (Chris Ramsay) volg die er een mini rol in speelt en die zo op mijn radar is gekomen. Kijk hem maar als je van de eerste SAW houdt (rest kan ik niet over oordelen, die heb ik niet gezien) Ik ben trouwens geen liefhebber van het Horror genre maar dit kan voor mij gerust.
7 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Vrijdag]

Rogue (2007)
Tweakers: N/A | IMDb: 6.2 | Genre: Action, Adventure, Drama, Horror, Thriller | Runtime: 99 min | MPAA: R Nogmaals een krokodillen creature feature. Deze keer gesitueerd in Australië (waar natuurlijk alles er op uit is om je dood te maken en op te eten ) Een groep toeristen gaat met een gids de rivier op om krokodillen te spotten. Tijdens de terugreis zien ze een noodsignaal en besluiten te kijken of ze kunnen helpen. Nou, dat gaat natuurlijk helemaal fout en ze komen terecht op een piepklein eilandje in het midden van de rivier. Als dat nog niet erg genoeg is, zal het water nog stijgen ook omdat de rivier uitkomt op zee. Het is een gemeleerd groepje, met natuurlijk wat archetypes er in. Ook komen er nog twee Aussie varianten van hilbillies voorbij. Net als in Crawl speelt het grootste gedeelte van de film zich af op een vrij klein oppervlakte. Omdat er meer personages zijn, is er wat afwisseling in karakters, hoewel op de twee hoofdrollen na ze weinig achtergrond krijgen. Ook de hoofdpersonen hebben niet heel veel expositie maar dat is niet echt zo erg vond ik. Reacties op het beest vond ik redelijk geloofwaardig, iedereen verwerkt het op zijn/haar eigen manier. De krokodil is, voor een (redelijke) kleine productie, best realistisch weergegeven en gelukkig zie je er niet meteen teveel van. Dit komt de spanningsopbouw wel ten goede. Het is geen Saw, dus verwacht niet al te veel gore, hoewel er hier en daar wel bijtwonden te zien zijn. Dat is echter geen doel van de film. Al met al een vermakelijke creature feature voor door de week als het je genre is.
6.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Dr. Strangelove]

Dr. Strangelove schreef op dinsdag 16 maart 2021 @ 23:01:
[...]

---

Must-buy... vanaf 8 juni, 40 jaar Raiders:

[Afbeelding]

Ik heb geen UHD speler maar eind vorig jaar op iTunes de LotR trilogie gekocht in de aanbieding en die kreeg een paar dagen later een gratis 4K upgrade

Net op iTunes voor 18 euro aangeschaft in HD. Met wat mazzel dus volgend weekend voor de derde keer dit jaar Raiders kijken, ditmaal in 4K

[Haay]

Zo, de bioscopen gaan (morgen) weer open! Wie gaat er naar welke film in de bios?

Ik heb in ieder geval al kaartjes gekocht voor De Slag om de Schelde, voor volgende week. Ben benieuwd en kijk er naar uit!

[Dr. Strangelove]

Heb überveel zin maar:

1) Ik ga pas als ik mijn vaccinaties allebei heb (vrouw in de risicogroep), dus nog een maandje wachten
2) Er moet wel iets draaien wat de moeite waard is en als ik zo even kijk dan is het grotendeels bagger. Eerste wat ik enigszins interessant vind is The Mauretanian.

[ Voor 8% gewijzigd door Dr. Strangelove op 04-06-2021 14:40 ]

[Vrijdag]

Maar in de bioscoop zitten mensen. Dat vind ik eng

[AvK]

Haay schreef op vrijdag 4 juni 2021 @ 13:55:
Zo, de bioscopen gaan (morgen) weer open! Wie gaat er naar welke film in de bios?

Ik heb in ieder geval al kaartjes gekocht voor De Slag om de Schelde, voor volgende week. Ben benieuwd en kijk er naar uit!

Morgenavond. Slag om de Schelde met mijn zoon. Hij heeft de kaartjes gekocht.

[Glorfindel76]

AvK schreef op vrijdag 4 juni 2021 @ 14:57:
[...]

Morgenavond. Slag om de Schelde met mijn zoon. Hij heeft de kaartjes gekocht.

Ik wilde ook met mijn zoon van 15 gaan.
Helaas moet je 16 zijn. Ook met begeleiding van een volwassene.

[Schizo007nl]

Glorfindel76 schreef op vrijdag 4 juni 2021 @ 17:28:
[...]


Ik wilde ook met mijn zoon van 15 gaan.
Helaas moet je 16 zijn. Ook met begeleiding van een volwassene.

Net terug van de bioscoop!

Ik vind het persoonlijk echt een goede film! Goede acteurs, sterk verhaal en een aantal mooie verhaallijnen.
Mag met recht een van de beste NL films genoemd worden.

[Vrijdag]

The Conjuring: The Devil Made Me Do It (2021)
Tweakers: N/A | IMDb: 0 | Genre: Horror, Mystery, Thriller | Runtime: 112 min | MPAA: R Mja, deel zoveel in de Conjuring franchise. Wat kan ik zeggen, het wordt een beetje een soort Fast & The Furious reeks zo. Je weet precies wat je gaat krijgen, er zit een soort plottwist in die iedereen al aan ziet komen en het is zoals gebruikelijk heel lang nacht. De eerste vond ik best goed, en de eerste Annabelle ook wel. Daarna werd het een beetje same old gevoel, ook The Nun was minder dan ik gehoopt had. Elke film is gebaseerd op een zaak welke echt heeft plaatsgevonden, uiteraard aangedikt en geromantiseerd om het interessant te maken. Maar dan weer net niet teveel om het ongeloofwaardig te maken, in het genre dan. In dit verhaal moeten de Warrens de strijd aanbinden met een vloek. Deze vloek is redelijk complex, aangezien er meerdere slachtoffers nodig zijn. Een groot gedeelte van de film bestaat dan ook om uit te zoeken wat de vloek nu precies inhoud en waar de slachtoffers zullen vallen. En uiteraard zoeken wie er nu verantwoordelijk is. Tja, erg opzienbarend is het allemaal niet meer. De jumpscares met "EEN HEEL HARD GELUID" kennen we ondertussen wel. Echt, het zou regisseurs sieren als ze eens een keer niet zoiets zouden gebruiken, maar blijkbaar is dat net zoiets als hopen dat je ooit eens omhoog zal vallen. Ook is het wel jammer dat er niet zo diep wordt ingegaan op de motivatie van spoiler: de uitspreker van de vloek . Magere voldoende.
6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Virtuozzo]

On My Skin: The Last Seven Days of Stefano Cucchi (2018)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.3 | Genre: Biography, Drama | Runtime: 100 min | MPAA: TV-MA Harde film, maar absoluut een aanrader. Mijn verwachting was een tamme weergave van een waargebeurd verhaal, jongeman die vastgenomen wordt door de Italiaanse politie en uiteindelijk komt te overlijden, die vlieger ging echter niet op. Pakkend, scherp in beeld gebracht zonder rauw te worden. Fijne regie, focus op het verhaal en de ervaring. Geen film voor gedachteloos entertainment, maar wel een die je meeneemt.
0 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[josh-hill]

Virtuozzo schreef op zaterdag 5 juni 2021 @ 20:22:

On My Skin: The Last Seven Days of Stefano Cucchi (2018)	[Afbeelding: On My Skin: The Last Seven Days of Stefano Cucchi (2018)]
Tweakers: N/A | IMDb: 7.3 | Genre: Biography, Drama | Runtime: 100 min | MPAA: TV-MA Harde film, maar absoluut een aanrader. Mijn verwachting was een tamme weergave van een waargebeurd verhaal, jongeman die vastgenomen wordt door de Italiaanse politie en uiteindelijk komt te overlijden, die vlieger ging echter niet op. Pakkend, scherp in beeld gebracht zonder rauw te worden. Fijne regie, focus op het verhaal en de ervaring. Geen film voor gedachteloos entertainment, maar wel een die je meeneemt.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]0 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Wat voor cijfer zou je de film geven?

[Virtuozzo]

josh-hill schreef op zaterdag 5 juni 2021 @ 20:47:
[...]

Wat voor cijfer zou je de film geven?

Daar ben ik nog steeds niet over uit. Cinematografie, storytelling, performance, knap. Maar het is ... moeilijk om een waardering aan te hangen juist omdat dat stuk realiteit zo verteld wordt.

[josh-hill]

Snap ik. Volgens mij heb ik deze film wel gezien, maar heb hem zo te zien ook geen cijfer gegeven.

edit:
Blijkbaar wel: 4 sterren (van de 5).

"A Prayer Before Dawn" is dan trouwens ook wel een aanrader.
IMDB: A Prayer Before Dawn (2017)

of "A Twelve Year Night" of "The Endless Trench" (ook op Netflix).

[ Voor 63% gewijzigd door josh-hill op 05-06-2021 21:19 ]

[Dr. Strangelove]

The Man from Earth (2007)
Tweakers: 6.0 | IMDb: 7.9 | Genre: Drama, Fantasy, Mystery | Runtime: 87 min | MPAA: Not Rated John Oldman (David Lee Smith) gaat er vandoor. Hij heeft op stel en sprong zijn baan aan de universiteit opgegeven en zijn collega's zoeken hem thuis op om afscheid te nemen. John vertelt hen dat dit is wat hij altijd doet als de mensen om hen heen zich realiseren dat hij niet ouder wordt - hij is namelijk een holbewoner die al 14000 rondloopt op aarde zonder ouder te worden. De premise van The Man from Earth is zeker interessant. Interessanter nog is de structuur van de film; dit is eigenlijkt een anderhalf uur lange discussie tussen een stel academici, die John ondervragen over zijn verleden en herkomst. De discussies worden nooit saai, maar naarmate ze richting theologische onderwerpen gingen werd het wat minder engagerend, vooral toen de film richting het einde naar 'jumping the shark' territorium dreef. Dat is jammer en ook niet nodig. David Lee Smith is een acteur die ik niet kende maar hij zet deze oude holbewoner erg intrigerend neer; iemand die veel gezien en meegemaakt heeft en zichzelf stoïcijns door de rationele en emotionele reacties van zijn ondervragers worstelt. Aardig om te zien. Ik zie dat de film veelal neergezet wordt als intellectuele SF maar dat vond ik het niet; ten eerste is het voor mij niet echt SF, meer een drama en ten tweede is er nogal wat aan te merken op de wetenschappelijke elementen in de film. Maar ja, dat is een beetje spijkers op laag water zoeken. Weinig films nemen de moeite om hun kijkers wat te leren en The Man From Earth is zeker een film waar je wat van kan opsteken. Misschien maakt het wat mensen nieuwsgierig en dat zou heel wat zijn.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

The Man from Earth: Holocene (2017)
Tweakers: N/A | IMDb: 5.3 | Genre: Drama, Fantasy, Sci-Fi | Runtime: 98 min | MPAA: N/A Ik geef het toe: The Man From Earth greep me en toen ik na wat googlen zag dat er een sequel was, heb ik die meteen maar mee gebinged. Helaas, dit is geen Godfather Part 2. John Oldman, onze krasse jonge knar, heet inmiddels John Young (get it???). We zijn tien jaar later en John, die elke tien jaar iemand anders is, blijkt ondanks dat lange leven een voorkeur te hebben voor een carriere als universiteitsprofessor, want hij is een paar honderd kilometer verderop als theologische docent aan de slag gegaan. Holocene is alles wat het origineel niet is. De setting is niet meer beperkt tot een serie dialogen, de oudere acteurs van het origineel zijn grotendeels vervangen door een krat irritante high school students en alles wat intellectueel was aan de eerste film is vervangen door een totaal belachelijk thriller scenario. Kort gezegd, Holocene zuigt. Holocene faalt keihard omdat het alles weggooit dat het origineel zo leuk maakte. De focus ligt vooral op de studenten die John proberen te ontmaskeren waardoor de film een slecht geacteerd, totaal voorspelbaar thriller-achtig karakter krijgt. C-film niveau. Het schijnt de intentie te zijn dat er meer vervolgen komen en de aanleiding daarvoor wordt erin getimmerd door een werkelijk hilarisch belachelijke post-credits scene. In de categorie 'die twee uur krijg ik nooit meer terug'.
2 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[ Voor 31% gewijzigd door Dr. Strangelove op 05-06-2021 21:56 ]

[D-Three]

@Dr. Strangelove Deze heb ik lang geleden ooit eens gezien. Veel kan ik er mij niet meer van herinneren maar ik kan me wel vinden in jouw review al zou ik het waarschijnlijk een iets lagere score geven. Nu zie ik ook dat er een sequel bestaat... Volgens mij is dat niet echt nodig want dit doet een beetje afbreuk aan het einde van de 1ste film. Of herinner ik mij dat verkeerd?

edit:
De sequel heb je ook gezien dus
Liet deel 1 niet open of zijn verhaal waar was of niet of herinner ik mij dat verkeerd?

[ Voor 16% gewijzigd door D-Three op 05-06-2021 22:00 ]

[Dr. Strangelove]

Deel 1 gooit de deur in het slot ja, wat m.i. een fout was. Een open einde was beter geweest.

Deel 2 is als geheel gewoon bagger maar de post-credits scene is werkelijk te erg voor woorden en schijt keihard over de hele eerste film heen. Echt absurd.

[ Voor 45% gewijzigd door Dr. Strangelove op 05-06-2021 22:17 ]

[Snowdog]

X-DraGoN schreef op vrijdag 4 juni 2021 @ 11:48:

Spiral: From the Book of Saw (2021)	[Afbeelding: Spiral: From the Book of Saw (2021)]
Tweakers: N/A | IMDb: 5.5 | Genre: Crime, Horror, Mystery | Runtime: 93 min | MPAA: R Kan je Chris Rock af? Dan komt het wel goed met deze film. Weet je nog Saw? De eerste film in deze reeks? Ik heb die, toen hij uit kwam gezien en daarna intresse in de reeks verloren (en afgaande op de reviews) ook niet veel gemist. In deze zitten weer een paar referenties naar de eerste film en dat vond ik zeer leuk. Het verhaal is goed gedaan en ik zag het niet direct aankomen hoe de vork nu eigenlijk in de steel zat. Deze keer gaat het over een bepaalde politie 'precinct' die onze killer wilt zuiveren van de corruptie. Vallen zijn goed opgezet, er komt uiteraard 'gore' in maar naar mijn menig niet extreem veel. Ieder slachtoffer heeft weer de kans om zich te redden maar moet daar weer iets voor opofferen. Ik heb deze feitelijk vooral gekeken omdat ik een youtuber (Chris Ramsay) volg die er een mini rol in speelt en die zo op mijn radar is gekomen. Kijk hem maar als je van de eerste SAW houdt (rest kan ik niet over oordelen, die heb ik niet gezien) Ik ben trouwens geen liefhebber van het Horror genre maar dit kan voor mij gerust.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]7 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Nice headsup, wist niet dat deze film al uitwas. Vond de Saw-films zelf altijd wel top, maar vond dit eigenlijk wel de slechtste van ze allemaal. Ik vond het acteerwerk in deze iig niet erg best en ook het verhaal was (imo) vrij matig en voorspelbaar. Ik zou hem een 4 of 5/10 geven denk ik, al vond ik hem het kijken nog wel waard puur omdat Saw.

[X-DraGoN]

Nobody (2021)
Tweakers: 4.5 | IMDb: 7.4 | Genre: Action, Crime, Drama, Thriller | Runtime: 92 min | MPAA: R Deze had ik gemist toen die uitkwam een tijdje geleden, maar volledig ten onrechte zo blijkt. Ik snap ook feielijk niet dat er bij de genres geen comedy staat want dat vond ik het meest aanwezige doch meest subtiele aanwezig. Verhaal is kort samen te vatten. Een familie wordt overvallen en de vader heeft de kans om de inbraak te verijdelen maar beslist omdat niet te doen, dat is de duidelijke opbouw naar een reeks van verwijzingen dat hij een 'nietsnut' zou zijn. Om het tegendeel te bewijzen gaat hij 's nachts op weg om amok te maken en wonder boven wonder komt hij in een situatie waar hij de held kan zijn. Beetje bij beetje breek de film hier open naar meer actie en comedy. Je kan het vervolg natuurlijk wel al raden maar het blijft toch leuk om naar te kijken. Zeker op het einde had ik een beetje het A-Team gevoel van vroeger terug. Leuk om te zien
7.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[AvK]

The Forgotten Battle (2020)
Tweakers: N/A | IMDb: 0 | Genre: Drama, War | Runtime: 124 min | MPAA: N/A Zoals sommigen van jullie wellicht vooraf gelezen hebben heb ik vanavond samen met mijn zoon De slag om de Schelde in de bioscoop gezien. Heerlijk om weer eens in de bios te kunnen zitten. Halve liter bier erbij en gaan met die banaan. DSodS heeft mij zeer positief verrast. En mijn zoon ook. Het ziet er allemaal prima uit. Je gaat echt terug in de tijd. De beelden, de soldaten, de voertuigen, de uniformen, zelfs de medailles, de huizen, het schilderijtje aan de muur. Zeer veel aandacht aan besteed. Groot compliment. Dat is het eerste dat opvalt. Er lopen 3 verhaal lijnen door elkaar. Daar moest ik (oude man) even aan wennen. Die verschillende verhaal lijnen zijn interessant en de moeite waard. Ik had sympathie met alle drie. Dat is best knap dat ze dat zo voor elkaar hebben gekregen. Er zaten een aantal scenes in die behoorlijk heftig waren. Gevecht scenes die vrij dicht op de persoon gefilmd zijn en daardoor extra diep binnen komen. Ik heb het in andere films nog niet zo gezien. Het voelde bijna persoonlijk. De zaal was ook helemaal stil. Een ander mooi aspect van DSodS is dat het verschil tussen goed en kwaad (nazi's en geallieerden) niet zo makkelijk aan te wijzen is. In een crisis situatie maken mensen keuzes. Die vallen achteraf goed of slecht uit. Dat is goed verbeeld en zonder direct oordeel. De beslissingen die van beide kanten genomen worden zijn begrijpelijk in die situatie. Toch zitten er voor mijn gevoel ook een aantal niets zeggende scenes in. Die hadden ze ook weg kunnen laten. Of op zijn minst in kunnen korten. Geen hals zaken hoor. Merk aan mezelf dat ik een beetje moeite heb om deze recensie te schrijven. Ben toch ietwat overdonderd door de kwaliteit van deze film. Moet nog even landen denk ik. Maar post het toch maar.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[emil_406]

De Oost (2020)
Tweakers: 5.0 | IMDb: 7.1 | Genre: Drama, Thriller, War | Runtime: 137 min | MPAA: N/A Vanavond De Oost gezien. Blank ingegaan dus ik had geen idee wat ik mocht verwachten. Zoon van een NSBer gaat na de oorlog naar Indië om daar de rust terug te brengen nadat de jappen zich hebben teruggetrokken. Hij weet zich in een bevoorrechte rol te duwen en wordt uiteindelijk onderdeel van een elite eenheid. Maar dan speelt zijn verleden hem parten. Een Nederlandse film van een behoorlijk niveau met haast Tarantino-achtige invloeden. Ik kende de regisseur nog niet, maar ben wel benieuwd nu wat ie in de toekomst nog meer maakt. Zeker een film die de moeite waard is om een avondje voor vrij te maken.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Arjantje72]

AvK schreef op zaterdag 5 juni 2021 @ 23:59:

The Forgotten Battle (2020)	[Afbeelding: The Forgotten Battle (2020)]
Tweakers: N/A | IMDb: 0 | Genre: Drama, War | Runtime: 124 min | MPAA: N/A Zoals sommigen van jullie wellicht vooraf gelezen hebben heb ik vanavond samen met mijn zoon De slag om de Schelde in de bioscoop gezien. Heerlijk om weer eens in de bios te kunnen zitten. Halve liter bier erbij en gaan met die banaan. DSodS heeft mij zeer positief verrast. En mijn zoon ook. Het ziet er allemaal prima uit. Je gaat echt terug in de tijd. De beelden, de soldaten, de voertuigen, de uniformen, zelfs de medailles, de huizen, het schilderijtje aan de muur. Zeer veel aandacht aan besteed. Groot compliment. Dat is het eerste dat opvalt. Er lopen 3 verhaal lijnen door elkaar. Daar moest ik (oude man) even aan wennen. Die verschillende verhaal lijnen zijn interessant en de moeite waard. Ik had sympathie met alle drie. Dat is best knap dat ze dat zo voor elkaar hebben gekregen. Er zaten een aantal scenes in die behoorlijk heftig waren. Gevecht scenes die vrij dicht op de persoon gefilmd zijn en daardoor extra diep binnen komen. Ik heb het in andere films nog niet zo gezien. Het voelde bijna persoonlijk. De zaal was ook helemaal stil. Een ander mooi aspect van DSodS is dat het verschil tussen goed en kwaad (nazi's en geallieerden) niet zo makkelijk aan te wijzen is. In een crisis situatie maken mensen keuzes. Die vallen achteraf goed of slecht uit. Dat is goed verbeeld en zonder direct oordeel. De beslissingen die van beide kanten genomen worden zijn begrijpelijk in die situatie. Toch zitten er voor mijn gevoel ook een aantal niets zeggende scenes in. Die hadden ze ook weg kunnen laten. Of op zijn minst in kunnen korten. Geen hals zaken hoor. Merk aan mezelf dat ik een beetje moeite heb om deze recensie te schrijven. Ben toch ietwat overdonderd door de kwaliteit van deze film. Moet nog even landen denk ik. Maar post het toch maar.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Deze wil ik graag zien door jouw review, waar kan ik die kijken?

[Hahn]

emil_406 schreef op zondag 6 juni 2021 @ 00:23:

Vanavond De Oost gezien. Blank ingegaan dus ik had geen idee wat ik mocht verwachten.

Ik denk niet dat je een huidskleur wou benoemen, maar blanco bedoelde

[Arjantje72]

Hahn schreef op zondag 6 juni 2021 @ 00:25:
[...]

Ik denk niet dat je een huidskleur wou benoemen, maar blanco bedoelde

Ik ga kapot hier van het lachen

[ Voor 9% gewijzigd door Arjantje72 op 06-06-2021 00:28 ]

[Honesty]

emil_406 schreef op zondag 6 juni 2021 @ 00:23:

De Oost (2020)	[Afbeelding: De Oost (2020)]
Tweakers: 5.0 | IMDb: 7.1 | Genre: Drama, Thriller, War | Runtime: 137 min | MPAA: N/A Vanavond De Oost gezien. Blank ingegaan dus ik had geen idee wat ik mocht verwachten. Zoon van een NSBer gaat na de oorlog naar Indië om daar de rust terug te brengen nadat de jappen zich hebben teruggetrokken. Hij weet zich in een bevoorrechte rol te duwen en wordt uiteindelijk onderdeel van een elite eenheid. Maar dan speelt zijn verleden hem parten. Een Nederlandse film van een behoorlijk niveau met haast Tarantino-achtige invloeden. Ik kende de regisseur nog niet, maar ben wel benieuwd nu wat ie in de toekomst nog meer maakt. Zeker een film die de moeite waard is om een avondje voor vrij te maken.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

mooi dat 2 mensen dezelfde film zien en er toch twee andere dingen uit halen.
vond het zelf een 7 maar meer door de film dan door het verhaal. dat stuk over de nsb deed me niet veel en speelt ook volgens mij niet te veel meer als je al veel inlanders hebt vermoord. Geeft ook veel van de clue weg.

[josh-hill]

Arjantje72 schreef op zondag 6 juni 2021 @ 00:24:
[...]

Deze wil ik graag zien door jouw review, waar kan ik die kijken?

In de bioscoop. Draait volgens mij in elke reguliere bioscoop.

[Sharky]

P-Rock schreef op zondag 30 mei 2021 @ 22:53:

Color Out of Space (2019)	[Afbeelding: Color Out of Space (2019)]
Tweakers: 7.8 | IMDb: 6.2 | Genre: Horror, Mystery, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 111 min | MPAA: Unrated Richard Stanley, de excentrieke regisseur bekend van cult films als Hardware en Dust Devil, is terug na een afwezigheid van 23 jaar. Na het debacle van The Island of Dr Moreau (prachtig gedocumenteerd in the docu 'Lost Soul: The Doomed Journey of Richard Stanley's Island of Dr. Moreau') had Stanley er zijn buik van vol en richtte zich vooral op het schrijven en produceren. Voor zijn grote terugkeer in de regisseursstoel heeft hij zich aan een verhaal van cosmic horrorschrijver H.P. Lovecraft gewaagd. Op de afgelegen boerderij van de familie Gardner slaat op een nacht een kleine meteoriet in, die een vreemde roze gloed heeft. Daarna gebeuren er allerlei onverklaarbare dingen op en rondom de boerderij, zoals vreemde bloemen die opeens als paddestoelen uit de grond schieten, bomen die van kleur veranderen en bliksem dat aangetrokken wordt door de mysterieuze ruimtesteen. Ook de familie (bestaande uit vader, moeder, drie kids en de hond) begint zich steeds vreemder te gedragen, iet wat wetenschapper Ward - die als waterexpert naar het gebied is gestuurd omdat de burgermeester er een waterkering wil bouwen - ook opvalt. Mensen die bekend zijn met de film Annihilation zal bovenstaande vast bekend in de oren klinken, want in principe gebeurt er in deze film hetzelfde: Een buitenaardse levensvorm die langzaam de omgeving overneemt en zich vermengd met al het bestaande leven. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat de schrijver van het boek, Jeff Vandermeer, niet geïnspireerd is door Lovecraft. Nicholas Cage speelt vader Nathan Gardner en doet dit voor zijn doen erg ingetogen. Pas tegen het einde aan mag hij weer lekker gek doen. Joely Richardson als zijn vrouw, die herstellende is van kanker en maar moeilijk kan wennen aan haar nieuwe situatie en leefomgeving, deed het ook prima. Het acteerwerk van de kids en andere bijrollen is redelijk, maar niet echt opvallend. Wel grappig om Tommy Chong (That 70's Show, Cheech & Chong) weer eens te zien opduiken. De cinematografie was uitstekend, met een hoop sfeervolle beelden van een omgeving die steeds meer veranderd in een nachtmerrie, en de spaarzame cgi-momenten waren niet storend. De practical effects waren soms ietwat goedkoop ogend, maar gelukkig blijft dit beperkt tot enkele shots. De muziek van Colin Stetson was ook prima. Color Out of Space is een dikke aanrader voor liefhebbers van Cosmic & Sci-fi Horror, H.P. Lovecraft, Nicolas Cage, Annihilation en The Thing, en is wat mij betreft ook gelijk één van de beste verfilmingen van een verhaal van Lovecraft.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Soort van in het verlengde ervan, wat vond/vind je van Mandy en Willy's Wonderland? Die kon ik ook wel waarderen, vooral de eerste.

[P-Rock]

Sharky schreef op zondag 6 juni 2021 @ 00:47:
[...]


Soort van in het verlengde ervan, wat vond/vind je van Mandy en Willy's Wonderland? Die kon ik ook wel waarderen, vooral de eerste.

Mandy viel me tegen, vooral de eerste helft gebeurt er eigenlijk niks (boeiends) en is het wachten op Nic Cage die uit zijn bol gaat, wat gelukkig ook gebeurt. Willy's Wonderland was best grappig, maar in dezelfde categorie vond ik The Banana Splits Movie beter. Een andere leuke 'Nic Cage doet gek' film is Mom and Dad.

[josh-hill]

Happy Old Year (2019)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.2 | Genre: Drama, Romance | Runtime: 113 min | MPAA: N/A Wilde een goede film vandaag kijken en had nog even geen zin om Seven Samurai op te zetten, dus even door wat films op Prime en Netflix gebladerd. Het was helaas allemaal niks... tot ik deze opzette. Het gaat over een Thaise jonge vrouw die in haar (ouderlijk) huis een minimalistisch kantoor wil opzetten voor haar minimalistisch werk, aangestoken door haar tijd in Zweden. Het huis zit echter vol gestouwd met meuk, dus ze wil alles weggooien. Zo gezegd, zo gedaan. Of toch niet? Objecten die je in je bezit hebt, hebben allemaal een historie en vaak een connectie met relaties met andere personen. Zoiets weggooien is zoiets als het ontkennen dat deze relaties hebben bestaan. En daar zoomt deze film verder op in. De cinematografie is uitstekend en de hoofdrolspeelster acteert ook sterk. Er zitten misschien wat veel momenten in de film waarin ze een lange tijd in beeld is waarbij ze dan emoties toont, maar ik vond het verder een sterke film. Het was de Thaise inzending voor de Oscars dit jaar, maar werd niet genomineerd. De genomineerde films nog niet gezien. Die moeten dan wel echt goed zijn, denk ik dan. "Quo Vadis, Aida?" was in ieder geval wel genomineerd. Een film over de val van Srebrenica. Is volgens mij binnenkort in de bioscoop te zien (1 juli?).
8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Arjantje72]

josh-hill schreef op zondag 6 juni 2021 @ 00:37:
[...]

In de bioscoop. Draait volgens mij in elke reguliere bioscoop.

Een film van een jaar oud?

[Dr. Strangelove]

Steven Spielberg – 2000s – New Horizons

Tijd voor deel vier in mijn reviewserie van het werk van Steven Spielberg. In deze post al zijn werk uit het eerste decennium van de 21ste eeuw; zeven heel verschillende films waarin Spielberg laat zien zichzelf niet te willen herhalen en zich nog steeds ontwikkelt.

Vorige delen in deze serie:
Steven Spielberg – 1970s – The Boy Wonder
Steven Spielberg – 1980s – Superstar
Steven Spielberg – 1990s – The Stuff of Legend

---

A.I. Artificial Intelligence (2001)
Tweakers: 8.0 | IMDb: 7.2 | Genre: Drama, Sci-Fi | Runtime: 146 min | MPAA: PG-13 Een jaartje terug heb ik A.I. hier gereviewed en ik gaf hem toen een 8. Tot dat moment was het voor mij een van de slechtste Spielbergfilms maar toen ik hem vorig jaar zag raakte de emotionele impact van een klein jongetje dat verstoten wordt door zijn ouders me heel erg. Ik heb A.I. nu opnieuw gekeken en ik ga opnieuw mijn mening herzien. De film speelt zich af in de nabije toekomst waarin de samenleving door climate change aangewezen is geraakt op robots, of 'mechas' zoals ze in A.I. worden genoemd. David (Haley Joel Osment) is een revolutionaire mecha, een robotjongen die ontworpen is om zelfstandig te denken en dromen. Zijn ontwerper Professor Hobby (William Hurt) wil dit bereiken door David liefde te laten voelen voor zijn eigenaar. David wordt getest bij een echtpaar wiens zoon in coma ligt en met succes; hij hecht zich aan zijn moeder en zij aan hem. Als hun zoon echter ontwaakt uit zijn coma leidt dit eerst tot spanning en dan verstoting van David uit huishouden. David, geprogrammeerd om te houden van zijn moeder, gaat op zoek naar hereniging en acceptatie door haar. Toen ik de film vorig jaar keek werd ik vooral getroffen door de liefde die David voor zijn moeder heeft en hoe hij daarmee omgaat. Als je zelf vader bent heeft de film een hele andere dimensie dan toen ik hem in 2001 zag en hij raakte me heel erg. Maar nu ik de film opnieuw keek viel me op dat dit slechts de oppervlakte van A.I. is; dit is een film die fundamentele vragen stelt over wat het betekent om te leven, te denken en wat liefde precies is. A.I. is ontsprongen aan het meesterbrein van Stanley Kubrick. Kubrick was goed bevriend met Spielberg en vond dat deze meer geschikt was om de emotionele aspecten van het script goed te verfilmen; Spielberg nam de taak op zich maar liet Kubrick’s script grotendeels intact. A.I. is in feite een vrij episodische film die ruwweg in vier grote set pieces te verdelen is; het huiselijk leven (David’s liefde voor zijn moeder), de flesh fair (de houding van mensen ten opzichte van mecha’s), Sin City en Man Hattan (David als Pinocchio) en de controversiële afsluiting. Het is dat laatste half uur van de film dat me na deze laatste viewing eindeloos fascineert omdat het vragen oproept die op veel verschillende manieren beantwoord kunnen worden. Waar ligt de lijn tussen mecha en mens? Wat is het doel van de laatste momenten die we met David beleven en wat zegt dat over zijn, en onze toekomst? A.I. is voor mij zonder enige twijfel Spielberg’s meest ambitieuze werk tot dit moment in zijn oeuvre; een deel daarvan mag op het konto van Kubrick maar het is Spielberg die zijn script op een fascinerende, gevoelige en visueel ontzettend indrukwekkende manier verfilmd. Het is geen film voor iedereen; je moet de moeite nemen om onder het oppervlak te kijken en dat is niet vanzelfsprekend want de film is bij wijlen traag en in tegenstelling tot andere Spielbergfilms worden de thema’s niet met een moker erin gehamerd. Het is, net als 2001: A Space Odyssey een film die niet alles meteen prijsgeeft maar je dubbel en dwars beloont voor de tijd die je erin steekt.
9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Minority Report (2002)
Tweakers: 6.5 | IMDb: 7.6 | Genre: Action, Crime, Mystery, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 145 min | MPAA: PG-13 Ook Minority Report heb ik vorig jaar gereviewed hier en ook deze heb ik nogmaals gekeken. Deze review behoefde niet veel herzieningen maar toch heb ik hem herschreven om wat beter in de serie te passen. John Anderton (Tom Cruise) is detective in de Pre-Crime divisie in Washington D.C. in de nabije toekomst. Pre-Crime kan door de visioenen van een drietal door drugs aangetaste kasplantjes moorden zien voor ze gebeuren. De daders in spé worden voor ze de moord kunnen begaan te grazen genomen en gevangengezet. Doordat Anderton een afwijkend visioen van een van de kasplantjes te zien krijgt komt hij in een lastig pakket te zitten en wordt zelf aangeduid als een target voor de rest van de Pre-Crime divisie, die overgenomen is door Treasury Agent Danny Witwer (Colin Farrell). Aan John om zijn onschuld te bewijzen voordat de tijd op is. Minority Report is near future SF, net als A.I. Waar die laatste een sterk filosofische boodschap heeft is Minority Report primair een thriller, maar wel eentje die poogt met de pre-crime aspecten een intellectueel en moreel interessante achtergrond te creëren. Zoals te verwachten is heeft de wetenschappelijke basis erachter een nogal hoog mumbo-jumbo gehalte maar wat vooral jammer is, is dat de morele kwesties rondom pre-crime niet aan de kijker voorgelegd worden om over te oordelen; de film doet dit zelf al voor je. Dat maakt de thema’s van Minority Report vrij dun en leidt tot een film die eigenlijk niet meer is dan een whodunnit. Daar is echter niks mis mee. Dit is opnieuw een lange Spielberg film, hij klokt in op bijna 2,5 uur, maar in die tijd zit je op het puntje van je stoel en blijf je tot het einde toe in spanning. Naast Cruise staan een hoop goede acteurs en samen leveren ze een hele rits memorabele scenes af. De sequence met Peter Stormare en zijn lovely assistant zijn heerlijk komisch en de spiders scene die erop volgt is virtuoos gefilmd. De hele sfeer van de film is vrij donker en grimmig en de grove film grain en overwegend grijstinten dragen daar sterk aan bij. Cruise doet zijn trademark character, de bijna onkreukbare held, en zoals altijd doet hij dat heel goed. De bijrollen van Lois Smith, Max von Sydow en Colin Farrell zijn ook erg overtuigend. Minority Report doet niet veel dingen fout; het is een zeer sterke actiethriller vanaf de eerste minuut en het einde van de film laat je grotendeels tevreden achter. Spielberg zet helaas de schmaltz nog even te hoog in de epiloog. Het doet denken aan het originele einde van Blade Runner. Dat was niet echt nodig en past niet bij de vrij donkere sfeer van de film. Terugkijkend naar Spielberg’s eerdere werk is Minority Report veel meer Jurassic Park dan A.I.; ondanks een intellectueel aandoende premise is er niet heel veel achter het gordijn. Gelukkig staat dit, net als in Jurassic Park, geen moment in de weg van het vermaak.
8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Catch Me If You Can (2002)
Tweakers: 6.0 | IMDb: 8.1 | Genre: Biography, Crime, Drama | Runtime: 141 min | MPAA: PG-13 Een terugkerend thema in Spielberg’s werk is de scheiding van zijn ouders. Zijn vader verliet zijn moeder toen hij 19 was en de impact hiervan op zijn films is terug te zien in veel van zijn vroege werk. De houding van Roy ten opzichte van zijn familie in Close Encounters, Elliott die bij zijn alleenstaande moeder woont in E.T., de eenzaamheid van kinderen die opgroeien zonder hun ouders in Empire of the Sun en Hook, het komt zo vaak terug in zijn werk. Catch Me If You Can is echter misschien wel het werk waarin dit het meest naar voren komt; de film reflecteert echter ook zaken die Spielberg naar verloop van tijd leerde over de reden dat zijn ouders uit elkaar gingen en dat maakt het misschien wel tot zijn meest persoonlijke film. Catch Me If You Can vertelt het op waarheid beruste verhaal van tiener Frank Abagnale Jr. (Leonardo DiCaprio) die bij zijn op het oog gelukkig getrouwde ouders woont maar zich ontpopt als één van de grootste oplichters uit de moderne geschiedenis. Als zijn moeder vreemd blijkt te gaan, rent Frank weg van huis. Hij slaagt erin zijn aanleg voor het misleiden van mensen te combineren met een talent voor het vervalsen van cheques. Zich uitgevend als piloot, arts en advocaat fraudeert hij voor miljoenen, maar haalt zich ook de aandacht van de FBI op de hals en probeert hen uit handen te blijven. Op het eerste gezicht is Catch Me If You Can een vrolijke lichte comedy die doet denken aan het betere werk van Blake Edwards (Breakfast at Tiffany’s, The Pink Panther). De stijl en look van de film is een perfecte homage aan de jaren '60, met mooie, lichte sets en al het beste wat de mode uit die tijd te bieden had. Het geeft de film een erg prettige feel, geholpen door een onweerstaanbaar charmante vertolking van Frank door DiCaprio. Dit was de film die mij ervan overtuigde dat hij echt een goed acteur was met een behoorlijke range; hij is echt perfect in deze rol. Tom Hanks is veel meer low key maar niet minder sterk als FBI-man Carl Hanratty. Hanratty is een workaholic, een saaie kantoorpik die niet weet hoe hij zijn pistool uit de holster moet halen, maar ook het karakter heeft van een bulldog die niet loslaat. Hanratty torst echter zijn eigen levenservaring met zich mee en heeft daardoor gevoel voor de tragiek van zijn prooi. Tragiek, want Catch Me If You Can is veel meer dan een comedy over twee mannen die elkaar achtervolgen. Frank's thuissituatie drijft hem weg van zijn ouders, maar bij alles wat hij doet lijkt de achterliggende gedachte te zijn dat hij zijn ouders weer bij elkaar wil brengen. Zijn vader (heerlijk neergezet door Christopher Walken) zit in de schulden en meermaals probeert Frank hem op de been te helpen met financiële support, zich niet realiserend dat wat mensen bij elkaar houdt of ze uit elkaar drijft veel fundamentelere redenen heeft. Ook reflecteert het Spielberg’s eigen inzichten over de redenen waarom zijn ouders uit elkaar zijn gegaan en dat dergelijke gebeurtenissen zelden op het conto van slechts één van beide partijen geschreven kunnen worden. Maar ook als je met dergelijke levenslessen niet lastiggevallen wil worden geeft Catch Me If You Can je die mogelijkheid. De film zit vol met heerlijk amusante scenes. Frank's telefoongesprekken met Hanratty, zijn verleiding door een hoertje in een chic hotel, het gezicht van Abagnale Sr. als hij hoort dat zijn zoon zich heeft uitgegeven voor een docent, het zijn maar een paar van de memorabele momenten in deze film. Na een paar mindere scores is dit ook weer eentje waarin de talenten van John Williams goed naar voren komen. De muziek is jazzy, vrolijk, licht en de perfecte begeleiding van de pasteltinten en die de film er zo goed uit doen zien. Catch Me If You Can is voor mij een perfecte feelgood movie, een film die je aanzet als je een boost nodig hebt. Een echte underrated classic.
9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

The Terminal (2004)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.4 | Genre: Comedy, Drama, Romance | Runtime: 128 min | MPAA: PG-13 Naarmate ik bij de meer recente Spielberg films kom, worden ze ook onbekender voor me omdat ik veel van die films niet zo vaak heb gezien. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn maar in het geval van The Terminal is het me wel duidelijk: Ik vond het niet zo'n beste film toen ik hem in 2004 zag en tot nu toe heb ik ook niet de behoefte gehad om hem opnieuw te kijken. Terecht? Let's find out. In The Terminal raakt Viktor Navorski (Tom Hanks) na aankomst op JFK Airport in New York door een revolutie in zijn fictieve vaderland Krakhozia zijn paspoort kwijt. Viktor blijkt tussen de naden van het systeem door te vallen en zit vast in de terminal van het vliegveld; hij mag niet naar buiten en mag ook niet terug naar huis. Voor Dixon (Stanley Tucci), security chief van het vliegveld, is Viktor's aanwezigheid een doorn in het oog en hij probeert op verschillende manieren van hem af te komen. Viktor heeft echter zwaarwegende persoonlijke redenen om zich niet zomaar aan de kant te laten schuiven en door zijn eigen doorzettingsvermogen, creativiteit en wat hulp van werknemers van het vliegveld met wie hij vriendschappen opbouwt slaagt hij erin een bestaan te creëren voor zichzelf. The Terminal is een wat vreemde film; het is comedy en drama maar in tegenstelling tot Catch Me If You Can, die beide genres zeer effectief combineert, mist de film voor mij een zekere gravitas die ik in een Spielbergfilm verwacht. Zeker, er worden thema's aangesneden als burgerlijke ongehoorzaamheid ten opzichte van autoriteit, de tragiek van blinde verliefdheid op de verkeerde persoon en het meest nog de behoorlijk uitgekauwde boodschap dat als je maar doorzet je krijgt wat je verdient, maar ligt er allemaal heel dik bovenop en na de ruim twee uur die de film duurt voel je je nogal murw gebeukt door al dit goed bedoelde advies. Het helpt niet dat The Terminal nogal zwaar leunt op humor om die boodschap over te brengen en het scenario is gewoon te zwak om dat overtuigend doen. De grappen herhalen zich nogal eens (hoe vaak kan je lachen om iemand die uitglijdt over een natte vloer?) of slaan de plank gewoon mis. Dat de film geen onvoldoende krijgt van me is volledig op het conto van Tom Hanks te schrijven. Hij zet Navorski erg sterk neer en zijn karakter wekt veel sympathie op, en het voelt ook alsof hij die sympathie verdient. In eerste instantie lijkt Hanks terug te vallen op de maniertjes die hij zo succesvol gebruikte in Forrest Gump, maar Navorski is een interessanter karakter dan Gump; waar die laatste door toeval en onnozelheid slaagt in het leven, is Navorski iemand die ondanks de taal- en kennisbarrières die er voor hem zijn door zijn eigen intelligentie en doorzettingsvermogen zijn einddoel bereikt. Hanks draagt deze film in zijn eentje en houdt hem kijkbaar. De rest van de cast is een mixed bag. Stanley Tucci is voortreffelijk als Dixon, de security chief. Dixon is een interessante man en waardig tegenspeler voor Navorski: Hij is een professional die altijd binnen de lijntjes kleurt maar met een situatie te maken krijgt waarin de regels hem niet helpen. Zijn werkwijze is niet altijd sympathiek maar vanuit zijn situatie begrijpelijk. Catherina Zeta Jones is de love interest, de stewardess die een spark heeft met Navorski maar moeite heeft haar relatie met een getrouwde man op te zeggen. Ik heb wat moeite te zien hoe haar rol essentieel is voor het verhaal maar ze doet haar best en het mag best gezegd worden, ze is zelfs in haar saaie stewardess outfit een prachtige verschijning. De rest van de supporting cast heeft kleinere rollen en daar zitten nogal wat clunkers tussen, wat op een gegeven moment gaat irriteren. The Terminal is geen slechte film; het verhaal kabbelt rustig voort en is goed gestructureerd en Hanks laat zien zelfs met minder materiaal enorm veel te kunnen. Maar het is ook geen film die veel nieuws te melden heeft en er blijft vrijwel niets van hangen als de aftiteling rolt.
6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

War of the Worlds (2005)
Tweakers: 6.2 | IMDb: 6.5 | Genre: Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 116 min | MPAA: PG-13 Some aliens like music, some aliens want to phone home and some aliens just want to watch the world burn. Voor de derde keer verkent Spielberg buitenaarde sferen, maar dit keer hebben de visitors minder prettige plannen met ons. Zo licht van toon als zijn vorige twee films waren, zo donker is War of the Worlds. Spielberg baseert zich opnieuw op bestaand materiaal, maar hij is in dit geval niet de eerste: Het boek van H.G. Wells is waarschijnlijk een van de meest geadapteerde boeken ooit, en de moeder van een heel eigen SF-subgenre, de invasion movie. Ray Ferrier (Tom Cruise) is een gescheiden, lousy dad die zijn kinderen op bezoek heeft voor het weekend. Zijn opvoedkundige skills zijn aan zoon Robbie (Justin Chatwin) en dochter Rachel (Dakota Fanning) niet besteed en de beide tieners laten dat op elk hun eigen wijze goed merken. De huiselijke idylle wordt wreed verstoord door de invasie van een buitenaards ras dat zich voortbeweegt in gigantische tripods en iedereen methodisch uit de weg ruimt. Ray neemt zijn kinderen op sleeptouw om te ontsnappen aan de tripods én de hordes medevluchtelingen die allemaal hun leven proberen te redden. War of the Worlds is dus een invasion movie maar in tegenstelling tot veel van deze films blijft de focus heel nauw: Geen heldhaftige presidenten die hun volk redden, geen monumenten die opgeblazen worden, geen halfgestoorde wetenschappers die aan plot exposition doen. Dit is het verhaal van Ray en zijn kinderen en de hel waaraan zij proberen te ontsnappen. Ook blijft Spielberg dicht bij het source material. De film is een gecondenseerde versie van het boek en de belangrijkste plotelementen en sommige set pieces zijn rechtstreeks van Wells overgenomen. Spielberg voegt ook zijn eigen creativiteit toe aan de mix en dat leidt tot een aantal behoorlijk indrukwekkende scenes, met als hoogtepunt het passeren van een sneltrein door een dorp. Dit is er eentje die in de top tien van Spielberg's beste scenes kan, mijn bek zakte gewoon open van de fantastische combinatie van horror en humor die hierdoor tegelijk werd opgeroepen. Geniaal. Helaas zijn deze scenes het enige memorabele aan de film. Of het aan Wells ligt of niet, maar het verhaal van War of the Worlds vind ik gewoon niet zo sterk. Ja, het is de daddy van de invasion movie misschien, maar er is een reden dat er in de eeuw erna allerlei plotelementen aan zijn toegevoegd. We leren weinig tot niets over de aliens; Ray en zijn kinderen wekken sympathie op (geholpen door prima acteerwerk van Cruise en Fanning), maar hun verhaal is erg lineair; het einde van het boek wordt ook gehandhaafd en dat is naar mijn mening een grove fout. Niet dat ik op een Independence Day-achtige scene zat te wachten maar het biedt niet de juiste closure omdat het te passief aanvoelt. Dit is sinds ik de film in 2005 in de bios zag mijn tweede viewing en de derde zal nog wel even duren. War of the Worlds is beter dan ik me herinnerde maar niet veel. Het is een enorm donkere, sfeervolle en visueel indrukwekkende film maar dramatisch heeft het te weinig om het lijf. Er zijn parallellen met 9/11 die interessant zijn maar voor hedendaags publiek waarschijnlijk niet eens opvallen, Spielberg geeft Wells' verhaal wat meer persoonlijkheid door zijn trademark family life thema's toe te passen maar de som van dit alles is een film die voelt alsof hij net wat meer wil vertellen dan hij eigenlijk doet.
6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Munich (2005)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Drama, History, Thriller | Runtime: 164 min | MPAA: R 'Every civilization finds it necessary to negotiate compromises with its own values'. Vroeg in Munich worden we geconfronteerd met deze woorden van Golda Meir (Lynn Cohen), gesproken als reactie op de kidnapping en dood van 9 Israëlische teamleden op de Olympische Spelen van München in 1972. Het is dan al duidelijk dat Spielberg met Munich voor hem ongebaand territorium bewandelt. Munich is een thriller en een karakterstudie maar bovenal is het Spielberg's eerste echte politieke film en voor een regisseur die naam en reputatie gebouwd heeft met licht entertainment is het zeker een risicovol project. Avner Kaufmann (Eric Bana) is een agent van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Hij wordt gevraagd zijn relatief rustige taken en familieleven op te geven om een speciale missie te gaan uitvoeren voor zijn land; het opsporen en doden van 11 Palestijnen die betrokken zijn bij de planning van de aanslag in München. Avner accepteert de missie, en krijgt een team toegewezen door zijn handler Ephraim (Geoffey Rush). Naarmate zij afrekenen met meer targets eist de emotionele impact van hun daden zijn tol op Avner en zijn team (Daniel Craig, Matthieu Kassovitz, Ciaran Hinds en Hanns Zischler). Spielberg maakt twee statements met Munich. De film werd bij release aangevallen door zowel Palestijnse als Israëlische groeperingen omdat beiden ervan overtuigd waren dat ze zwart werden gemaakt. Het is voor mij zonneklaar dat Spielberg hier geen partij kiest en zeer duidelijk maakt dat hij geen heil ziet in de oog om oog, tand om tand mentaliteit die de relatie tussen beide partijen typeert. Het is triest om te zien dat de recente ellende in het Midden-Oosten de film nog steeds zeer relevant maakt. Daarnaast is Munich een heldere aanklacht tegen het beleid van de regering Bush in de nasleep van 9/11. De parallellen tussen Israëls beslissing om vergeldingsacties uit te voeren en de aanval van de VS op Irak zijn duidelijk aanwezig en ook de discussie over de aanwezigheid van WMDs in Irak komt even langs in een scene waarin Avner van Ephraim eist dat hij bewijs laat zien dat zijn slachtoffers inderdaad betrokken waren bij de aanslag. Het laatste frame van de film vormt een uitroepteken achter die boodschap. Het thema van de film is dus duidelijk en verwoord in het citaat aan het begin van deze review; hoever gaan we om onze vijanden te verslaan voordat we niks beter zijn dan zij zelf? Maar uiteindelijk komen we hier voor een avond entertainment en niet een politiek pamflet. Gelukkig levert Munich hier ook; het is een sterke thriller met veel spannende momenten en veel karakterontwikkeling. We zien hoe Avner en zijn team al doende het vak van aanslagplegers leren maar ook ambivalenter worden over de taak die hun is toebedeeld; Bana doet fantastisch werk in de hoofdrol en het benadrukt voor mij opnieuw hoe jammer het is dat hij verdwenen is van de Hollywood A-list. Verder ziet de film er heerlijk sfeervol uit; Spielberg haalt inspiratie uit de beste William Friedkin en John Frankenheimer classics. De jaren ’70 setting is prachtig neergezet met de kostuums, straatbeelden en auto’s. Special mention voor de Snoek waarin louche information broker Louis (Matthieu Amalric) Avner naar zijn Papa (Michael Lonsdale) brengt. Net als The Terminal en War of the Worlds was het pas de tweede keer dat ik Munich zag; dit is echt zeker een return to form van Spielberg na twee mindere films en eentje waarin hij opnieuw laat zien niet bang is om zichzelf uit te dagen om nieuwe genres te verkennen en politiek kleur te bekennen.
9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008)
Tweakers: N/A | IMDb: 6.1 | Genre: Action, Adventure | Runtime: 122 min | MPAA: PG-13 Jarenlang heb ik naar deze film uitgekeken. In mijn vriendenkring was bijna twee decennia lang hét terugkerende topic als het om film ging: Wanneer komt Indy 4? In 2008 was het eindelijk zover. Spielberg, Ford, Lucas, the gang was back together. En de rest van de cast was steengoed ook; de verwachtingen waren hoog. Omdat het zo lang duurde om Indy weer op het witte doek te brengen is het inmiddels begin jaren ’50 en hebben we Nazi’s ingewisseld voor Sovjets. Een krat commies onder leiding van Irina Spalko (Cate Blanchett) heeft Indy te grazen genomen om in Area 51 een alien skull te vinden, die hen kan helpen om mind control powers te krijgen. Met hulp van Mutt (Shia LeBoeuf) gaat Indy op zoek naar zijn oude vriend Oxley (John Hurt) die de sleutel tot het geheim zou hebben. Crystal Skull begint erg goed. De openingsscene met de hot rod en de army colonne werkt supergoed en drijft op zijn Hitchcocks de spanning op, om die even te laten schieten en over te gaan naar een effectieve herintroductie van onze held. De scenes in Area 51 werken verder redelijk en de knipogen naar de eerdere films zijn heerlijk om te zien. Helaas is het downhill from there. Het plot van Crystal Skull is erg onsamenhangend en de verschillende set pieces hangen zeer losjes aan elkaar. Ik heb de film nu denk ik 4 keer gezien en ik heb nog steeds niet helder hoe het causaal allemaal aan elkaar hangt. Vervelender nog is dat de emotionele drive die zo sterk aanwezig is in de betere films van Spielberg hier afwezig is; er is geen chemie tussen Ford en LaBeouf waardoor de reveal halverwege de film weinig impact heeft. De rollen van Karen Allen en John Hurt zijn erg één-dimensionaal, vooral Hurt spreekt alleen maar gibberish tot het allerlaatst waardoor we weinig met hem meevoelen. Ook Ray Winstone is underused. Het aparte is dat de film best dialog-heavy is maar veel daarvan is exposition en te weinig is character development. Ook is het niet grappig; van de humor van Raiders en Crusade is niks te vinden en ook The Temple of Doom is van een veel hoger niveau. Dan het acteerwerk; het is een genot om Ford terug te zien maar hoewel hij de beste lines in de film heeft en er met zijn leeftijd op een slimme en effectieve manier wordt omgesprongen heb je vooral een gevoel van ‘what could have been’. LaBeouf is matig en niet amusant, Blanchett speelt op de automatische piloot met een van de slechtste russische accenten die ik ooit in een film gehoord heb en Karen Allen en John Hurt zijn gewoon wasted. En dan ben ik nog niet klaar; één van de meest bekritiseerde aspecten van Skull is de CGI en ik ben het ermee eens, die is, zelfs voor een tien jaar oude film, niet al te best. Veel erger nog is de algehele look van de film. Douglas Slocombe was de cinematographer van de drie eerste films maar was inmiddels retired en sinds Schindler’s List was Janusz Kaminski de vaste partner van Spielberg achter de camera. Kaminski kreeg als opdracht mee om de look en feel van Slocombe’s werk te imiteren maar is daar wat mij betreft niet in geslaagd. De film ziet er overbelicht en kunstmatig uit en mist de meer realistische sfeer die de vorige films karakteriseerde. De Indiana Jones films zijn mijn favoriete filmserie maar Crystal Skull is helaas op afstand de matigste entry. We hadden na bijna 20 jaar wachten op meer gerekend en ik hoop dat James Mangold volgend jaar een mooie swan song kan afleveren met Harrison Ford want hij, en de fans, verdienen dat.
5.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

En zo sluiten we weer een decennium af. Tot nu toe het meest wisselvallige, een paar steengoede films die laten zien dat Spielberg zich blijft ontwikkelen als regisseur, maar ook een paar minder geslaagde entries. Veel van deze films waren diep weggezakt in mijn herinnering en het was interessant om ze opnieuw te kijken en te herwaarderen. Nog zeven films te gaan, op naar het laatste deel in deze serie

[AndereKoekoek]

Cruella (2021)
Tweakers: 8.5 | IMDb: 0 | Genre: Comedy, Crime | Runtime: 134 min | MPAA: PG-13 Zelf had niet niet echt interesse in deze film, maar mijn vrouw wilde Cruella graag zien. Het was al laat en besloten een deel gisteren te bekijken en de rest de dag erna. Uiteindelijk zat we aan de buis gekluisterd tot aan de aftiteling. De film heeft mij positief verrast. Het voelde helemaal niet des Disney's, maar eerder een film van Guy Ritchie bijvoorbeeld. Geen verhaallijn voor kinderen eigenlijk. Niet omdat er veel geweld etc in zit. Het is geen sprookje wat wordt verteld, maar echt een film. Het acteerwerk is ook gewoon goed. Emma Stone als Cruella én Estella steelt wel de show. De film heeft een verhaal te vertellen met actie, humor en emotie en zit goed in elkaar. Is het een iconische film en zal het eindigen in de top 100 IMDb? Nee dat denk ik niet.. Desalniettemin een dikke 8,0 van mij
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[ehtweak]

En dat was het dan... één van de meest bizarre en 'vreemde' films die ik ooit gezien heb (en dat zijn er heel wat de afgelopen tientallen jaren).

https://www.netflix.com/nl-en/title/80185763



En ja, ik heb van tevoren de diverse commentaren alhier en reviews her en der gelezen. Maar dat maakte me toch nieuwsgierig. Ook vanwege Jennifer Lawrence die altijd prettig is om naar te kijken.

Al in het begin was het duidelijk dat er nogal wat bijbelse referenties in zitten.
Maar dat het zo absurdistisch zou worden. Pas in het laatste half uur gaat het letterlijk helemaal los. En pas de laatste paar minuten is het een horror film.

Tja; wat moet je hier nou van vinden?
Ik ziet het meer als het aan de kaak stellen van bijbelse idioterie en welke catastrofale gevolgen godsdienstachtige verheerlijkingen kunnen en zullen hebben.

spoiler:

En dat aan het einde dan alles weer opnieuw begint. Tja...
History repeats itself zullen we dan maar denken.

Leuk detail; het liedje tijdens de aftiteling... 'The End of the World (Cover by Patti Smith)'

[ Voor 0% gewijzigd door tweakduke op 07-06-2021 13:33 . Reden: Spoiler tag toegevoegd ]

[josh-hill]

Arjantje72 schreef op zondag 6 juni 2021 @ 06:52:
[...]

Een film van een jaar oud?

Let niet op het jaartal. Vanwege COVID-19 zijn alle films uitgesteld. Hij ging gisteren in première.

IMDB: De slag om de Schelde (2020) - Release Info
https://www.vprogids.nl/cinema/bioscoop.html
https://www.filmvandaag.nl/filmladder
https://www.volkskrant.nl...et-cliffhangers~bf79c3a3/
etc

[ Voor 17% gewijzigd door josh-hill op 06-06-2021 12:20 ]

[josh-hill]

Dr. Strangelove schreef op zondag 6 juni 2021 @ 07:43:
Steven Spielberg – 2000s – New Horizons

Tijd voor deel vier in mijn reviewserie van het werk van Steven Spielberg. In deze post al zijn werk uit het eerste decennium van de 21ste eeuw; zeven heel verschillende films waarin Spielberg laat zien zichzelf niet te willen herhalen en zich nog steeds ontwikkelt.

Vorige delen in deze serie:
Steven Spielberg – 1970s – The Boy Wonder
Steven Spielberg – 1980s – Superstar
Steven Spielberg – 1990s – The Stuff of Legend

---

A.I. Artificial Intelligence (2001)	[Afbeelding: A.I. Artificial Intelligence (2001)]
Tweakers: 8.0 | IMDb: 7.2 | Genre: Drama, Sci-Fi | Runtime: 146 min | MPAA: PG-13 Een jaartje terug heb ik A.I. hier gereviewed en ik gaf hem toen een 8. Tot dat moment was het voor mij een van de slechtste Spielbergfilms maar toen ik hem vorig jaar zag raakte de emotionele impact van een klein jongetje dat verstoten wordt door zijn ouders me heel erg. Ik heb A.I. nu opnieuw gekeken en ik ga opnieuw mijn mening herzien. De film speelt zich af in de nabije toekomst waarin de samenleving door climate change aangewezen is geraakt op robots, of 'mechas' zoals ze in A.I. worden genoemd. David (Haley Joel Osment) is een revolutionaire mecha, een robotjongen die ontworpen is om zelfstandig te denken en dromen. Zijn ontwerper Professor Hobby (William Hurt) wil dit bereiken door David liefde te laten voelen voor zijn eigenaar. David wordt getest bij een echtpaar wiens zoon in coma ligt en met succes; hij hecht zich aan zijn moeder en zij aan hem. Als hun zoon echter ontwaakt uit zijn coma leidt dit eerst tot spanning en dan verstoting van David uit huishouden. David, geprogrammeerd om te houden van zijn moeder, gaat op zoek naar hereniging en acceptatie door haar. Toen ik de film vorig jaar keek werd ik vooral getroffen door de liefde die David voor zijn moeder heeft en hoe hij daarmee omgaat. Als je zelf vader bent heeft de film een hele andere dimensie dan toen ik hem in 2001 zag en hij raakte me heel erg. Maar toen ik de film nu opnieuw keek viel me op dat dit slechts de oppervlakte van A.I. is; dit is een film die fundamentele vragen stelt over wat het betekent om te leven, te denken en wat liefde precies is. A.I. is ontsprongen aan het meesterbrein van Stanley Kubrick. Kubrick was goed bevriend met Spielberg en vond dat deze meer geschikt was om de emotionele aspecten van het script goed te verfilmen; Spielberg nam de taak op zich maar liet Kubrick’s script grotendeels intact. A.I. is in feite een vrij episodische film die ruwweg in vier grote set pieces te verdelen is; het huiselijk leven (David’s liefde voor zijn moeder), de flesh fair (de houding van mensen ten opzichte van mecha’s), Sin City en Man Hattan (David als Pinocchio) en de controversiële afsluiting. Het is dat laatste half uur van de film die me na deze laatste viewing eindeloos fascineert omdat hij vragen oproept die op veel verschillende manieren beantwoord kunnen worden. Waar ligt de lijn tussen mecha en mens? Wat is het doel van de laatste momenten die we met David beleven en wat zegt dat over zijn, en onze toekomst? A.I. is voor mij zonder enige twijfel Spielberg’s meest ambitieuze werk tot dit moment in zijn oeuvre; een deel daarvan mag op het konto van Kubrick maar het is Spielberg die zijn script op een fascinerende, gevoelige en visueel ontzettend indrukwekkende manier verfilmd. Het is geen film voor iedereen; je moet de moeite nemen om onder het oppervlak te kijken en dat is niet vanzelfsprekend want de film is bij wijlen traag en in tegenstelling dat andere Spielbergfilms worden de thema’s niet met een moker erin gehamerd. Het is, net als 2001: A Space Odyssey een film die niet alles meteen prijsgeeft maar je dubbel en dwars beloont voor de tijd die je erin steekt.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Minority Report (2002)	[Afbeelding: Minority Report (2002)]
Tweakers: 6.5 | IMDb: 7.6 | Genre: Action, Crime, Mystery, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 145 min | MPAA: PG-13 Ook Minority Report heb ik vorig jaar gereviewed hier en ook deze heb ik nogmaals gekeken. Deze review behoefde niet veel herzieningen maar toch heb ik hem herschreven om wat beter in de serie te passen. John Anderton (Tom Cruise) is detective in de Pre-Crime divisie in Washington D.C. in de nabije toekomst. Pre-Crime kan door de visioenen van een drietal door drugs aangetaste kasplantjes moorden zien voor ze gebeuren. De daders in spé worden voor ze de moord kunnen begaan te grazen genomen en gevangengezet. Doordat Anderton een afwijkend visioen van een van de kasplantjes te zien krijgt komt hij in een lastig pakket te zitten en wordt zelf aangeduid als een target voor de rest van de Pre-Crime divisie, die overgenomen is door Treasury Agent Danny Witwer (Colin Farrell). Aan John om zijn onschuld te bewijzen voordat de tijd op is. Minority Report is near future SF, net als A.I. Waar die laatste een sterk filosofische boodschap heeft is Minority Report primair een thriller, maar wel eentje die poogt met de pre-crime aspecten een intellectueel en moreel interessante achtergrond te creëren. Zoals te verwachten is heeft de wetenschappelijke basis erachter een nogal hoog mumbo-jumbo gehalte maar wat vooral jammer is, is dat de morele kwesties rondom pre-crime niet aan de kijker voorgelegd om over te oordelen; de film doet dit zelf al voor je. Dat maakt de thema’s van Minority Report vrij dun en leidt tot een film die eigenlijk niet meer is dan een whodunnit. Daar is echter niks mis mee. Dit is opnieuw een lange Spielberg film, hij klokt in op bijna 2,5 uur, maar in die tijd zit je op het puntje van je stoel en blijf je tot het einde toe in spanning. Naast Cruise staan een hoop goede acteurs en samen leveren ze een hele rits memorabele scenes af. De sequence met Peter Stormare en zijn lovely assistant zijn heerlijk komisch en de spiders scene die erop volgt is virtuoos gefilmd. De hele sfeer van de film is vrij donker en grimmig en de grove film grain en overwegend grijstinten dragen daar sterk aan bij. Cruise doet zijn trademark character, de bijna onkreukbare held, en zoals altijd doet hij dat heel goed. De bijrollen van Lois Smith, Max von Sydow en Colin Farrell zijn ook erg overtuigend. Minority Report doet niet veel dingen fout; het is een zeer sterke actiethriller vanaf de eerste minuut en het einde van de film laat je grotendeels tevreden achter. Spielberg zet helaas de schmaltz nog even te hoog in de epiloog. Het doet denken aan het originele einde van Blade Runner. Dat was niet echt nodig en past niet bij de vrij donkere sfeer van de film. Terugkijkend naar Spielberg’s eerdere werk is Minority Report veel meer Jurassic Park dan A.I.; ondanks een intellectuele aandoende premise is er niet heel veel achter het gordijn. Gelukkig staat dit, net als in Jurassic Park, geen moment in de weg van het vermaak.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Catch Me If You Can (2002)	[Afbeelding: Catch Me If You Can (2002)]
Tweakers: 6.0 | IMDb: 8.1 | Genre: Biography, Crime, Drama | Runtime: 141 min | MPAA: PG-13 Een terugkerend thema in Spielberg’s werk is de scheiding van zijn ouders. Zijn vader verliet zijn moeder toen hij 19 was en de impact hiervan op zijn films is terug te zien in veel van zijn vroege werk. De houding van Roy ten opzichte van zijn familie in Close Encounters, Elliott die zijn alleenstaande moeder woont in E.T., de eenzaamheid van kinderen die opgroeien zonder hun ouders in Empire of the Sun en Hook, het komt zo vaak terug in zijn werk. Catch Me If You Can is echter misschien wel het werk waarin dit het meest naar voren komt; de film reflecteert echter ook zaken die Spielberg naar verloop van tijd leerde over de reden dat zijn ouders uit elkaar gingen en dat maakt het misschien wel tot zijn meest persoonlijke film. Catch Me If You Can vertelt het op waarheid beruste verhaal van tiener Frank Abagnale Jr. (Leonardo DiCaprio) die bij zijn op het oog gelukkig getrouwde ouders woont maar zich ontpopt als één van de grootste oplichters uit de moderne geschiedenis. Als zijn moeder vreemd blijkt te gaan, rent Frank weg van huis. Hij slaagt erin zijn aanleg voor het misleiden van mensen te combineren met een talent voor het vervalsen van cheques. Zich uitgevend als piloot, arts en advocaat fraudeert hij voor miljoenen, maar haalt zich ook de aandacht van de FBI op de hals en probeert hen uit handen te blijven. Op het eerste gezicht is Catch Me If You Can een vrolijke lichte comedy die enigszins doet denken aan het betere werk van Blake Edwards (Breakfast at Tiffany’s, The Pink Panther). De stijl en look van de film is een perfecte homage aan de jaren 60, met mooie, lichte sets en al het beste wat de mode uit die tijd te bieden had. Het geeft de film een erg prettige feel, geholpen door onweerstaanbaar charmante vertolking van Frank door DiCaprio. Dit was de film die mij ervan overtuigde dat hij echt een goed acteur was met een behoorlijke range; hij is echt perfect in deze rol. Tom Hanks is veel meer low key maar niet minder sterk als FBI-man Carl Hanratty. Hanratty is een workaholic, een saaie kantoorpik die niet weet hoe hij zijn pistool uit de holster moet halen, maar ook het karakter heeft van een bulldog die niet loslaat. Hanratty torst echter zijn eigen levenservaring met zich mee en heeft daardoor gevoel voor de tragiek van zijn prooi. Tragiek, want Catch Me If You Can is veel meer dan een comedy over twee mannen die elkaar achtervolgen. Frank's thuissituatie drijft hem weg van zijn ouders, maar bij alles wat hij doet lijkt de achterliggende gedachte te zijn dat hij zijn ouders weer bij elkaar wil brengen. Zijn vader (heerlijk neergezet door Christopher Walken) zit in de schulden en meermaals probeert Frank hem op de been te helpen met financiële support, zich niet realiserend dat wat mensen bij elkaar houdt of ze uit elkaar drijft veel fundamentelere redenen heeft. Ook reflecteert het Spielberg’s eigen inzichten over de redenen waarom zijn ouders uit elkaar zijn gegaan en dat dergelijke gebeurtenissen zelden op het conto van slechts één van beide partijen geschreven kunnen worden. Maar ook als je met dergelijke levenslessen niet lastiggevallen wil worden geeft Catch Me If You Can je die mogelijkheid. De film zit vol met heerlijk amusante scenes. Frank's telefoongesprekken met Hanratty, zijn verleiding door een hoertje in een chic hotel, het gezicht van Abagnale Sr. als hij hoort dat zijn zoon zich heeft uitgegeven voor een docent, het zijn maar een paar van de memorabele momenten in deze film. Na een paar mindere scores is dit ook weer eentje waarin de talenten van John Williams goed naar voren komen. De muziek is jazzy, vrolijk, licht en de perfecte begeleiding van de pasteltinten en die de film er zo goed uit doen zien. Catch Me If You Can is voor mij een perfecte feelgood movie, een film die je aanzet als je een boost nodig hebt. Een echte underrated classic.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

The Terminal (2004)	[Afbeelding: The Terminal (2004)]
Tweakers: N/A | IMDb: 7.4 | Genre: Comedy, Drama, Romance | Runtime: 128 min | MPAA: PG-13 Naarmate ik bij de meer recente Spielberg films kom, worden ze ook onbekender voor me omdat ik veel van die films niet zo vaak heb gezien. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn maar in het geval van The Terminal is het me wel duidelijk: Ik vond het niet zo'n beste film toen ik hem in 2004 zag en tot nu toe heb ik ook niet de behoefte gehad om hem opnieuw te kijken. Terecht? Let's find out. In The Terminal raakt Viktor Navorski (Tom Hanks) na aankomst op JFK Airport in New York door een revolutie in zijn fictieve vaderland Krakhozia zijn paspoort kwijt. Viktor blijkt tussen de naden van het systeem door te vallen en zit vast in de terminal van het vliegveld; hij mag niet naar buiten en mag ook niet terug naar huis. Voor Dixon (Stanley Tucci), security chief van het vliegveld, is Viktor's aanwezigheid een doorn in het oog en hij probeert op verschillende manieren van hem af te komen. Viktor heeft echter zwaarwegende persoonlijke redenen om zich niet zomaar aan de kant te laten schuiven en door zijn eigen doorzettingsvermogen, creativiteit en wat hulp van werknemers van het vliegveld met wie hij vriendschappen opbouwt slaagt hij erin een bestaan te creëren voor zichzelf. The Terminal is een wat vreemde film; het is comedy en drama maar in tegenstelling tot Catch Me If You Can, die beide genres zeer effectief combineert, mist de film voor mij een zekere gravitas die ik in een Spielbergfilm verwacht. Zeker, er worden thema's aangesneden als burgerlijke ongehoorzaamheid ten opzichte van autoriteit, de tragiek van blinde verliefdheid op de verkeerde persoon en het meest nog de behoorlijk uitgekauwde boodschap dat als je maar doorzet je krijgt wat je verdient, maar ligt er allemaal heel dik bovenop en na de ruim twee uur die de film duurt voel je je nogal murw gebeukt door al dit goed bedoelde advies. Het helpt niet dat The Terminal nogal zwaar leunt op humor om die boodschap over te brengen en het scenario is gewoon te zwak om dat overtuigend doen. De grappen herhalen zich nogal eens (hoe vaak kan je lachen om iemand die uitglijdt over een natte vloer?) of slaan de plank gewoon mis. Dat de film geen onvoldoende krijgt van me is volledig op het conto van Tom Hanks te schrijven. Hij zet Navorski erg sterk neer en zijn karakter wekt veel sympathie op, en het voelt ook alsof hij die sympathie verdient. In eerste instantie lijkt Hanks terug te vallen op de maniertjes die hij zo succesvol gebruikte in Forrest Gump, maar Navorski is een interessanter karakter dan Gump; waar die laatste door toeval en onnozelheid slaagt in het leven, is Navorski iemand die ondanks de taal- en kennisbarrières die hij heeft door zijn eigen intelligentie en doorzettingsvermogen zijn einddoel bereikt. Hanks draagt deze film in zijn eentje en houdt hem kijkbaar. De rest van de cast is een mixed bag. Stanley Tucci is voortreffelijk als Dixon, de security chief. Dixon is een interessante man en waardig tegenspeler voor Navorski: Hij is een professional die altijd binnen de lijntjes kleurt maar met een situatie te maken krijgt waarin de regels hem niet helpen. Zijn werkwijze is niet altijd sympathiek maar vanuit zijn situatie begrijpelijk. Catherina Zeta Jones is de love interest, de stewardess die een spark heeft met Navorski maar moeite heeft haar relatie met een getrouwde man op te zeggen. Ik heb wat moeite te zien hoe haar rol essentieel is voor het verhaal maar ze doet haar best en het mag best gezegd worden, ze is zelfs in haar saaie stewardess outfit een prachtige verschijning. De rest van de supporting cast heeft kleinere rollen en daar zitten nogal wat clunkers tussen, wat op een gegeven moment gaat irriteren. The Terminal is geen slechte film; het verhaal kabbelt rustig voort en is goed gestructureerd en Hanks laat zien zelfs met minder materiaal enorm veel te kunnen. Maar het is ook geen film die veel nieuws te melden heeft en er blijft vrijwel niets van hangen als de aftiteling rolt.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

War of the Worlds (2005)	[Afbeelding: War of the Worlds (2005)]
Tweakers: 6.2 | IMDb: 6.5 | Genre: Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 116 min | MPAA: PG-13 Some aliens like music, some aliens want to phone home and some aliens just want to watch the world burn. Voor de derde keer verkent Spielberg buitenaarde sferen, maar dit keer hebben de visitors minder prettige plannen met ons. Zo licht van toon als zijn vorige twee films waren, zo donker is War of the Worlds. Spielberg baseert zich opnieuw op bestaand materiaal, maar hij is in dit geval niet de eerste: Het boek van H.G. Wells is waarschijnlijk een van de meest geadapteerde boeken ooit, en de moeder van een heel eigen SF-subgenre, de invasion movie. Ray Ferrier (Tom Cruise) is een gescheiden, lousy dad die zijn kinderen op bezoek heeft voor het weekend. Zijn opvoedkundige skills zijn aan zoon Robbie (Justin Chatwin) en dochter Rachel (Dakota Fanning) niet besteed en de beide tieners laten dat op elk hun eigen wijze goed merken. De huiselijke idylle wordt wreed verstoord door de invasie van een buitenaards ras dat zich voortbeweegt in gigantische tripods en iedereen methodisch uit de weg ruimt. Ray neemt zijn kinderen op sleeptouw om te ontsnappen aan de tripods én de hordes medevluchtelingen die allemaal hun leven proberen te redden. War of the Worlds is dus een invasion movie maar in tegenstelling tot veel van deze films blijft de focus heel nauw: Geen heldhaftige presidenten die hun volk redden, geen monumenten die opgeblazen worden, geen halfgestoorde wetenschappers die aan plot exposition doen. Dit is het verhaal van Ray en zijn kinderen en de hel waaraan zij proberen te ontsnappen. Ook blijft Spielberg dicht bij het source material. De film is een gecondenseerde versie van het boek en de belangrijkste plotelementen en sommige set pieces zijn rechtstreeks van Wells overgenomen. Spielberg voegt ook zijn eigen creativiteit toe aan de mix en dat leidt tot een aantal behoorlijk indrukwekkende scenes, met als hoogtepunt het passeren van een sneltrein door een dorp. Dit is er eentje die in de top tien van Spielberg's beste scenes kan, mijn bek zakte gewoon open van de fantastische combinatie van horror en humor die hierdoor tegelijk werd opgeroepen. Geniaal. Helaas zijn deze scenes het enige memorabele aan de film. Of het aan Wells ligt of niet, maar het verhaal van War of the Worlds vind ik gewoon niet zo sterk. Ja, het is de daddy van de invasion movie misschien, maar er is een reden dat er in de eeuw erna allerlei plotelementen aan zijn toegevoegd. We leren weinig tot niets over de aliens; Ray en zijn kinderen wekken sympathie op (geholpen door prima acteerwerk van Cruise en Fanning), maar hun verhaal is erg lineair; het einde van het boek wordt ook gehandhaafd en dat is naar mijn mening een grove fout. Niet dat ik op een Independence Day-achtige scene zat te wachten maar het biedt niet de juiste closure omdat het te passief aanvoelt. Dit is sinds ik de film in 2005 in de bios zag mijn tweede viewing en de derde zal nog wel even duren. War of the Worlds is beter dan ik me herinnerde maar niet veel. Het is een enorm donkere, sfeervolle en visueel indrukwekkende film maar dramatisch heeft het te weinig om het lijf. Er zijn parallellen met 9/11 die interessant zijn maar voor hedendaags publiek waarschijnlijk niet eens opvallen, Spielberg geeft Wells' verhaal wat meer persoonlijkheid door zijn trademark family life thema's toe te passen maar de som van dit alles is een film die voelt alsof hij net wat meer wil vertellen dan hij eigenlijk doet.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Munich (2005)	[Afbeelding: Munich (2005)]
Tweakers: N/A | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Drama, History, Thriller | Runtime: 164 min | MPAA: R 'Every civilization finds it necessary to negotiate compromises with its own values'. Vroeg in Munich worden we geconfronteerd met deze woorden van Golda Meir (Lynn Cohen), gesproken als reactie op de kidnapping en dood van 9 Israëlische teamleden op de Olympische Spelen van München in 1972. Het is dan al duidelijk dat Spielberg met Munich voor hem ongebaand territorium bewandelt. Munich is een thriller en een karakterstudie maar bovenal is het Spielberg's eerste echte politieke film en voor een regisseur die naam en reputatie gebouwd heeft met licht entertainment is het zeker een risicovol project. Avner Kaufmann (Eric Bana) is een agent van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Hij wordt gevraagd zijn relatief rustige taken en familieleven op te geven om een speciale missie te gaan uitvoeren voor zijn land; het opsporen en doden van 11 Palestijnen die betrokken zijn bij de planning van de aanslag in München. Avner accepteert de missie, en krijgt een team toegewezen door zijn handler Ephraim (Geoffey Rush). Naarmate zij afrekenen met meer targets eist de emotionele impact van hun daden zijn tol op Avner en zijn team (Daniel Craig, Matthieu Kassovitz, Ciaran Hinds en Hanns Zischler). Spielberg maakt twee statements met Munich. De film werd bij release aangevallen door zowel Palestijnse als Israëlische groeperingen omdat beiden ervan overtuigd waren dat ze zwart werden gemaakt. Het is voor mij zonneklaar dat Spielberg hier geen partij kiest en zeer duidelijk maakt dat hij geen heil ziet in de oog om oog, tand om tand mentaliteit die de relatie tussen beide partijen typeert. Het is triest om te zien dat de recente ellende in het Midden-Oosten de film nog steeds zeer relevant maakt. Daarnaast is Munich een heldere aanklacht tegen het beleid van de regering Bush in de nasleep van 9/11. De parallellen tussen Israëls beslissing om vergeldingsacties uit te voeren en de aanval van de VS op Irak zijn duidelijk aanwezig en ook de discussie over de aanwezigheid van WMDs in Irak komt even langs in een scene waarin Avner van Ephraim eist dat hij bewijs laat zien dat zijn slachtoffers inderdaad betrokken waren bij de aanslag. Het laatste frame van de film vormt een uitroepteken achter die boodschap. Het thema van de film is dus duidelijk en verwoord in het citaat aan het begin van deze review; hoever gaan we om onze vijanden te verslaan voordat we niks beter zijn dan zij zelf? Maar uiteindelijk komen we hier voor een avond entertainment en niet een politiek pamflet. Gelukkig levert Munich hier ook; het is een sterke thriller met veel spannende momenten en veel karakterontwikkeling. We zien hoe Avner en zijn team al doende het vak van aanslagplegers leren maar ook ambivalenter worden over de taak die hun is toebedeeld; Bana doet fantastisch werk in de hoofdrol en het benadrukt voor mij opnieuw hoe jammer het is dat hij verdwenen is van de Hollywood A-list. Verder ziet de film er heerlijk sfeervol uit; Spielberg haalt inspiratie uit de beste William Friedkin en John Frankenheimer classics. De jaren ’70 setting is prachtig neergezet met de kostuums, straatbeelden en auto’s. Special mention voor de Snoek waarin louche information broker Louis (Matthieu Amalric) Avner naar zijn Papa (Michael Lonsdale) brengt. Net als The Terminal en War of the Worlds was het pas de tweede keer dat ik Munich zag; dit is echt zeker een return to form van Spielberg na twee mindere films en eentje waarin hij opnieuw laat zien niet bang is om zichzelf uit te dagen om nieuwe genres te verkennen en politiek kleur te bekennen.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008)	[Afbeelding: Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008)]
Tweakers: N/A | IMDb: 6.1 | Genre: Action, Adventure | Runtime: 122 min | MPAA: PG-13 Jarenlang heb ik naar deze film uitgekeken. In mijn vriendenkring was bijna twee decennia lang hét terugkerende topic als het om film ging: Wanneer komt Indy 4? In 2008 was het eindelijk zover. Spielberg, Ford, Lucas, the gang was back together. En de rest van de cast was steengoed ook; de verwachtingen waren hoog. Omdat het zo lang duurde om Indy weer op het witte doek te brengen is het inmiddels begin jaren ’50 en hebben we Nazi’s ingewisseld voor Sovjets. Een krat commies onder leiding van Irina Spalko (Cate Blanchett) heeft Indy te grazen genomen om in Area 51 een alien skull te vinden, die hen kan helpen om mind control powers te geven. Met hulp van Mutt (Shia Leboeuf) gaat Indy op zoek naar zijn oude vriend OXley die de sleutel tot het geheim zou hebben. Crystal Skull begint erg goed. De openingsscene met de hot rod en de army colonne werkt supergoed en drijft op zijn Hitchcocks de spanning op, om die even te laten schieten en over te gaan naar een effectieve herintroductie van onze held. De scenes in Area 51 werken verder redelijk en de knipogen naar de eerdere films zijn heerlijk om te zien. Helaas is het downhill from there. Het plot van Crystal Skull is erg onsamenhangend en de verschillende set pieces hangen zeer losjes aan elkaar. Ik heb de film nu denk ik 4 keer gezien en ik heb nog steeds niet helder hoe het causaal allemaal aan elkaar hangt. Vervelender nog is dat de emotionele drive die zo sterk aanwezig is in de betere films van Spielberg hier afwezig is; er is geen chemie tussen Ford en LaBeouf waardoor de reveal halverwege de film weinig impact heeft. De rollen van Karen Allen en John Hurt zijn erg één-dimensionaal, vooral Hurt spreekt alleen maar gibberish tot het allerlaatst waardoor we weinig met hem meevoelen. Ook Ray Winstone is underused. Het aparte is dat de film best dialog-heavy is maar veel daarvan is exposition en te weinig is character development. Ook is het niet grappig; van de humor van Raiders en Crusade is niks te vinden en ook The Temple of Doom is van een veel hoger niveau. Dan het acteerwerk; het is een genot om Ford terug te zien maar hoewel hij de beste lines in de film heeft en er met zijn leeftijd op een slimme en effectieve manier wordt omgesprongen heb je vooral een gevoel van ‘what could have been’. LaBeouf is matig en niet amusant, Blanchett speelt op de automatische piloot met een van de slechtste russische accenten die ik ooit in een film gehoord heb en Karen Allen en John Hurt zijn gewoon wasted. En dan ben ik nog niet klaar; één van de meest bekritiseerde aspecten van Skull is de CGI en ik ben het ermee eens, die is, zelfs voor een tien jaar oude film, niet al te best. Veel erger nog is de algehele look van de film. Douglas Slocombe was de cinematographer van de drie eerste films maar was inmiddels retired en sinds Schindler’s List was Janusz Kaminski de vaste partner van Spielberg achter de camera. Kaminski kreeg als opdracht mee om de look en feel van Slocombe’s werk te imiteren maar is daar wat mij betreft niet in geslaagd. De film ziet er overbelicht en kunstmatig uit en mist de meer realistische sfeer die de vorige films karakteriseerde. De Indiana Jones films zijn mijn favoriete filmserie maar Crystal Skull is helaas op afstand de matigste entry. We hadden na bijna 20 jaar wachten op meer gerekend en ik hoop dat James Mangold volgend jaar een mooie swan song kan afleveren met Harrison Ford want hij, en de fans, verdienen dat.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]5.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

En zo sluiten we weer een decennium af. Tot nu toe het meest wisselvallige, een paar steengoede films die laten zien dat Spielberg zich blijft ontwikkelen als regisseur, maar ook een paar minder geslaagde entries. Veel van deze films waren diep weggezakt in mijn herinnering en het was interessant om ze opnieuw te kijken en te herwaarderen. Nog zeven films te gaan, op naar het laatste deel in deze serie

Ik vraag me af of ik A.I. wel gezien heb. Denk het eigenlijk niet... schande! Bedankt voor de tip!

Minority Report is een van mijn favoriete films. Die moet ik echt weer eens uit de kast trekken.

Catch Me If You Can had ik gisteren opgezet, maar ik was blijkbaar niet in de stemming voor een Hollywood film, want het boeide me niet zo. Zelfs Jaws kon ik niet in komen en dat vind ik toch een hele goede film, maar het kan zijn dat die begin scene gewoon wat minder is. Dat heb ik overigens wel vaker met films. Een comedy kan ik ook niet elke avond opzetten. Zo had ik Pitch Perfect ook opgezet, maar die vond ik nog niet eens remotely grappig. Die ga ik ook geen tweede kans geven, denk ik.

The Terminal vond ik vroeger best leuk, maar heb ik al een tijdje niet meer gezien, dus ik durf niet zo 1 2 3 te zeggen of ik tot een veel hoger cijfer kom.

War Of The Worlds en Munich niet gezien. Naar die laatste ben ik nu toch wel nieuwsgierig!

[anandus]

Dr. Strangelove schreef op zondag 6 juni 2021 @ 07:43:
Steven Spielberg – 2000s – New Horizons

Tijd voor deel vier in mijn reviewserie van het werk van Steven Spielberg. In deze post al zijn werk uit het eerste decennium van de 21ste eeuw; zeven heel verschillende films waarin Spielberg laat zien zichzelf niet te willen herhalen en zich nog steeds ontwikkelt.

Vorige delen in deze serie:
Steven Spielberg – 1970s – The Boy Wonder
Steven Spielberg – 1980s – Superstar
Steven Spielberg – 1990s – The Stuff of Legend

offtopic:
Ik geniet erg van je Spielberg-reis. Heb je nog plannen om een andere filmmaker aan te doen nadat je de 2010s hebt gehad?

[P-Rock]

Het stomme is dat Spielberg in diverse interviews had zitten beweren dat Indy 4 weer 'back to basic' zou gaan met echte practical effects en weinig cgi. Maar als je in het begin al getrakteerd wordt op cgi groundhogs en Indy die na een atoomexplosie ongeschonden uit een koelkast stapt, dan weet je al hoe laat het is... Alles ziet er ook veels te clean uit: Mensen rijden door de modderige jungle en vallen in drijfzand, maar daar zie je helemaal niks van in het volgende shot. Aliens is helemaal niet zo vergezocht in een Indiana Jones-film (we hebben bv de Ark des Verbonds en de heilige graal in de vorige films), maar die Tarzan scene...

[Bor]

So What Is Love (2019)
Tweakers: 6.5 | IMDb: 6.9 | Genre: Comedy | Runtime: 103 min | MPAA: N/A Wat is dan liefde is een 13 in een dozijn romantische chick flick welke nergens weet te overtuigen maar ook nergens dermate door de fundering zakt dat het irritant wordt. Een film om met je vriendin te bekijken en om daarna weer te vergeten. Nergens echt overtuigend of bijzonder grappig. Een 6 tot 6.5 lijkt mij de max hier.
6.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Bor]

It Chapter Two (2019)
Tweakers: 7.3 | IMDb: 6.5 | Genre: Drama, Fantasy, Horror | Runtime: 169 min | MPAA: R It chapter two is het logisch vervolg op het eerste deel. Ik vond het prima. Een goede absurdistische en spannende sfeer zonder echt eng te worden. De vibe uit het eerste deel wordt duidelijk doorgezet, mede door de flashbacks en revisits van bekende locaties. De ondersteunende muziek is mooi en past erg goed bij dit genre. Ik heb vele teleurgestelde reacties gehoord over Chapter Two maar wat mij betreft is dit wat het moet zijn. Ik heb mij prima vermaakt.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Dr. Strangelove]

josh-hill schreef op zondag 6 juni 2021 @ 12:38:
[...]

Ik vraag me af of ik A.I. wel gezien heb. Denk het eigenlijk niet... schande! Bedankt voor de tip!

Zeker eentje die de moeite waard is, al is het maar omdat de meningen erover zo uiteen lopen. Maar één manier om te weten in welk kamp je zit

Minority Report is een van mijn favoriete films. Die moet ik echt weer eens uit de kast trekken.

Zo'n film die gewoon oerdegelijk in elkaar zit. Hoog op mijn lijstje van 'rewatchables'.

Catch Me If You Can had ik gisteren opgezet, maar ik was blijkbaar niet in de stemming voor een Hollywood film, want het boeide me niet zo. Zelfs Jaws kon ik niet in komen en dat vind ik toch een hele goede film, maar het kan zijn dat die begin scene gewoon wat minder is. Dat heb ik overigens wel vaker met films. Een comedy kan ik ook niet elke avond opzetten. Zo had ik Pitch Perfect ook opgezet, maar die vond ik nog niet eens remotely grappig. Die ga ik ook geen tweede kans geven, denk ik.

Catch Me If You Can moet even op gang komen misschien. Het is bijna een Coen-brothers achtige-film in de zin dat het enigszins voortkabbelt maar op een gegeven moment realiseer je je dat je meegesleept wordt.

The Terminal vond ik vroeger best leuk, maar heb ik al een tijdje niet meer gezien, dus ik durf niet zo 1 2 3 te zeggen of ik tot een veel hoger cijfer kom.

Ben benieuwd wat je vindt; er zijn mensen die hem in de top-5 van Spielbergfilms zetten (maar dat zijn er niet veel ).

War Of The Worlds en Munich niet gezien. Naar die laatste ben ik nu toch wel nieuwsgierig!

Munich is echt wel een aanrader. WotW kan ik dat niet noemen, op die ene scene na mis je er weinig aan.

[Dr. Strangelove]

P-Rock schreef op zondag 6 juni 2021 @ 12:49:
Het stomme is dat Spielberg in diverse interviews had zitten beweren dat Indy 4 weer 'back to basic' zou gaan met echte practical effects en weinig cgi. Maar als je in het begin al getrakteerd wordt op cgi groundhogs en Indy die na een atoomexplosie ongeschonden uit een koelkast stapt, dan weet je al hoe laat het is... Alles ziet er ook veels te clean uit: Mensen rijden door de modderige jungle en vallen in drijfzand, maar daar zie je helemaal niks van in het volgende shot. Aliens is helemaal niet zo vergezocht in een Indiana Jones-film (we hebben bv de Ark des Verbonds en de heilige graal in de vorige films), maar die Tarzan scene...

Klopt; ook is hij aan boord geklommen met een script van Lucas dat hij niet al te zeer wilde bekritiseren. BFF misschien, maar na 20 jaar wachten en veel failed attempts was het misschien beter geweest de waarheid te zeggen. Of misschien was dat juist het probleem en was het 'let's get this over with'.

Skull faalt voor mij vooral op het emotionele vlak echter, gewoon te weinig betrokkenheid met de personages. Als script en cinematografie dan ook zo tegenvallen blijft er weinig over. Misschien is mijn 5,5 nog wel genereus, maar ja, Indy he

[Dr. Strangelove]

anandus schreef op zondag 6 juni 2021 @ 12:40:
[...]

offtopic:
Ik geniet erg van je Spielberg-reis. Heb je nog plannen om een andere filmmaker aan te doen nadat je de 2010s hebt gehad?

Thanks

Ik vind het op zich wel leuk om op deze manier films te kijken en te zien hoe een filmmaker zich ontwikkelt dus ergens smaakt het wel naar meer, maar ik moet een thema of een persoon vinden die me net zo aanspreekt als Spielberg, en dat zijn er maar weinig (Martin Scorsese misschien). Daar speelt natuurlijk een hoop jeugdsentiment ook mee, veel van deze films ken ik uit mijn jeugd en heb ik op een of andere manier heel goede herinneringen aan, zelfs de objectief gezien mindere entries.

Voor ik met de Spielbergserie begon was ik eigenlijk van plan alle Bondfilms te reviewen; echter dat is al best vaak gedaan en om eerlijk te zijn, veel van die films lijken heel erg op elkaar. Ik heb het idee niet weggegooid maar als ik het doe dan worden het reviews die heel anders van opzet zijn dan de Spielbergserie.

[X-DraGoN]

Dr. Strangelove schreef op zondag 6 juni 2021 @ 07:43:
Steven Spielberg – 2000s – New Horizons

Tijd voor deel vier in mijn reviewserie van het werk van Steven Spielberg. In deze post al zijn werk uit het eerste decennium van de 21ste eeuw; zeven heel verschillende films waarin Spielberg laat zien zichzelf niet te willen herhalen en zich nog steeds ontwikkelt.

Vorige delen in deze serie:
Steven Spielberg – 1970s – The Boy Wonder
Steven Spielberg – 1980s – Superstar
Steven Spielberg – 1990s – The Stuff of Legend

---

A.I. Artificial Intelligence (2001)	[Afbeelding: A.I. Artificial Intelligence (2001)]
Tweakers: 8.0 | IMDb: 7.2 | Genre: Drama, Sci-Fi | Runtime: 146 min | MPAA: PG-13 Een jaartje terug heb ik A.I. hier gereviewed en ik gaf hem toen een 8. Tot dat moment was het voor mij een van de slechtste Spielbergfilms maar toen ik hem vorig jaar zag raakte de emotionele impact van een klein jongetje dat verstoten wordt door zijn ouders me heel erg. Ik heb A.I. nu opnieuw gekeken en ik ga opnieuw mijn mening herzien. De film speelt zich af in de nabije toekomst waarin de samenleving door climate change aangewezen is geraakt op robots, of 'mechas' zoals ze in A.I. worden genoemd. David (Haley Joel Osment) is een revolutionaire mecha, een robotjongen die ontworpen is om zelfstandig te denken en dromen. Zijn ontwerper Professor Hobby (William Hurt) wil dit bereiken door David liefde te laten voelen voor zijn eigenaar. David wordt getest bij een echtpaar wiens zoon in coma ligt en met succes; hij hecht zich aan zijn moeder en zij aan hem. Als hun zoon echter ontwaakt uit zijn coma leidt dit eerst tot spanning en dan verstoting van David uit huishouden. David, geprogrammeerd om te houden van zijn moeder, gaat op zoek naar hereniging en acceptatie door haar. Toen ik de film vorig jaar keek werd ik vooral getroffen door de liefde die David voor zijn moeder heeft en hoe hij daarmee omgaat. Als je zelf vader bent heeft de film een hele andere dimensie dan toen ik hem in 2001 zag en hij raakte me heel erg. Maar toen ik de film nu opnieuw keek viel me op dat dit slechts de oppervlakte van A.I. is; dit is een film die fundamentele vragen stelt over wat het betekent om te leven, te denken en wat liefde precies is. A.I. is ontsprongen aan het meesterbrein van Stanley Kubrick. Kubrick was goed bevriend met Spielberg en vond dat deze meer geschikt was om de emotionele aspecten van het script goed te verfilmen; Spielberg nam de taak op zich maar liet Kubrick’s script grotendeels intact. A.I. is in feite een vrij episodische film die ruwweg in vier grote set pieces te verdelen is; het huiselijk leven (David’s liefde voor zijn moeder), de flesh fair (de houding van mensen ten opzichte van mecha’s), Sin City en Man Hattan (David als Pinocchio) en de controversiële afsluiting. Het is dat laatste half uur van de film die me na deze laatste viewing eindeloos fascineert omdat hij vragen oproept die op veel verschillende manieren beantwoord kunnen worden. Waar ligt de lijn tussen mecha en mens? Wat is het doel van de laatste momenten die we met David beleven en wat zegt dat over zijn, en onze toekomst? A.I. is voor mij zonder enige twijfel Spielberg’s meest ambitieuze werk tot dit moment in zijn oeuvre; een deel daarvan mag op het konto van Kubrick maar het is Spielberg die zijn script op een fascinerende, gevoelige en visueel ontzettend indrukwekkende manier verfilmd. Het is geen film voor iedereen; je moet de moeite nemen om onder het oppervlak te kijken en dat is niet vanzelfsprekend want de film is bij wijlen traag en in tegenstelling dat andere Spielbergfilms worden de thema’s niet met een moker erin gehamerd. Het is, net als 2001: A Space Odyssey een film die niet alles meteen prijsgeeft maar je dubbel en dwars beloont voor de tijd die je erin steekt.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Minority Report (2002)	[Afbeelding: Minority Report (2002)]
Tweakers: 6.5 | IMDb: 7.6 | Genre: Action, Crime, Mystery, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 145 min | MPAA: PG-13 Ook Minority Report heb ik vorig jaar gereviewed hier en ook deze heb ik nogmaals gekeken. Deze review behoefde niet veel herzieningen maar toch heb ik hem herschreven om wat beter in de serie te passen. John Anderton (Tom Cruise) is detective in de Pre-Crime divisie in Washington D.C. in de nabije toekomst. Pre-Crime kan door de visioenen van een drietal door drugs aangetaste kasplantjes moorden zien voor ze gebeuren. De daders in spé worden voor ze de moord kunnen begaan te grazen genomen en gevangengezet. Doordat Anderton een afwijkend visioen van een van de kasplantjes te zien krijgt komt hij in een lastig pakket te zitten en wordt zelf aangeduid als een target voor de rest van de Pre-Crime divisie, die overgenomen is door Treasury Agent Danny Witwer (Colin Farrell). Aan John om zijn onschuld te bewijzen voordat de tijd op is. Minority Report is near future SF, net als A.I. Waar die laatste een sterk filosofische boodschap heeft is Minority Report primair een thriller, maar wel eentje die poogt met de pre-crime aspecten een intellectueel en moreel interessante achtergrond te creëren. Zoals te verwachten is heeft de wetenschappelijke basis erachter een nogal hoog mumbo-jumbo gehalte maar wat vooral jammer is, is dat de morele kwesties rondom pre-crime niet aan de kijker voorgelegd om over te oordelen; de film doet dit zelf al voor je. Dat maakt de thema’s van Minority Report vrij dun en leidt tot een film die eigenlijk niet meer is dan een whodunnit. Daar is echter niks mis mee. Dit is opnieuw een lange Spielberg film, hij klokt in op bijna 2,5 uur, maar in die tijd zit je op het puntje van je stoel en blijf je tot het einde toe in spanning. Naast Cruise staan een hoop goede acteurs en samen leveren ze een hele rits memorabele scenes af. De sequence met Peter Stormare en zijn lovely assistant zijn heerlijk komisch en de spiders scene die erop volgt is virtuoos gefilmd. De hele sfeer van de film is vrij donker en grimmig en de grove film grain en overwegend grijstinten dragen daar sterk aan bij. Cruise doet zijn trademark character, de bijna onkreukbare held, en zoals altijd doet hij dat heel goed. De bijrollen van Lois Smith, Max von Sydow en Colin Farrell zijn ook erg overtuigend. Minority Report doet niet veel dingen fout; het is een zeer sterke actiethriller vanaf de eerste minuut en het einde van de film laat je grotendeels tevreden achter. Spielberg zet helaas de schmaltz nog even te hoog in de epiloog. Het doet denken aan het originele einde van Blade Runner. Dat was niet echt nodig en past niet bij de vrij donkere sfeer van de film. Terugkijkend naar Spielberg’s eerdere werk is Minority Report veel meer Jurassic Park dan A.I.; ondanks een intellectuele aandoende premise is er niet heel veel achter het gordijn. Gelukkig staat dit, net als in Jurassic Park, geen moment in de weg van het vermaak.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Catch Me If You Can (2002)	[Afbeelding: Catch Me If You Can (2002)]
Tweakers: 6.0 | IMDb: 8.1 | Genre: Biography, Crime, Drama | Runtime: 141 min | MPAA: PG-13 Een terugkerend thema in Spielberg’s werk is de scheiding van zijn ouders. Zijn vader verliet zijn moeder toen hij 19 was en de impact hiervan op zijn films is terug te zien in veel van zijn vroege werk. De houding van Roy ten opzichte van zijn familie in Close Encounters, Elliott die zijn alleenstaande moeder woont in E.T., de eenzaamheid van kinderen die opgroeien zonder hun ouders in Empire of the Sun en Hook, het komt zo vaak terug in zijn werk. Catch Me If You Can is echter misschien wel het werk waarin dit het meest naar voren komt; de film reflecteert echter ook zaken die Spielberg naar verloop van tijd leerde over de reden dat zijn ouders uit elkaar gingen en dat maakt het misschien wel tot zijn meest persoonlijke film. Catch Me If You Can vertelt het op waarheid beruste verhaal van tiener Frank Abagnale Jr. (Leonardo DiCaprio) die bij zijn op het oog gelukkig getrouwde ouders woont maar zich ontpopt als één van de grootste oplichters uit de moderne geschiedenis. Als zijn moeder vreemd blijkt te gaan, rent Frank weg van huis. Hij slaagt erin zijn aanleg voor het misleiden van mensen te combineren met een talent voor het vervalsen van cheques. Zich uitgevend als piloot, arts en advocaat fraudeert hij voor miljoenen, maar haalt zich ook de aandacht van de FBI op de hals en probeert hen uit handen te blijven. Op het eerste gezicht is Catch Me If You Can een vrolijke lichte comedy die enigszins doet denken aan het betere werk van Blake Edwards (Breakfast at Tiffany’s, The Pink Panther). De stijl en look van de film is een perfecte homage aan de jaren 60, met mooie, lichte sets en al het beste wat de mode uit die tijd te bieden had. Het geeft de film een erg prettige feel, geholpen door onweerstaanbaar charmante vertolking van Frank door DiCaprio. Dit was de film die mij ervan overtuigde dat hij echt een goed acteur was met een behoorlijke range; hij is echt perfect in deze rol. Tom Hanks is veel meer low key maar niet minder sterk als FBI-man Carl Hanratty. Hanratty is een workaholic, een saaie kantoorpik die niet weet hoe hij zijn pistool uit de holster moet halen, maar ook het karakter heeft van een bulldog die niet loslaat. Hanratty torst echter zijn eigen levenservaring met zich mee en heeft daardoor gevoel voor de tragiek van zijn prooi. Tragiek, want Catch Me If You Can is veel meer dan een comedy over twee mannen die elkaar achtervolgen. Frank's thuissituatie drijft hem weg van zijn ouders, maar bij alles wat hij doet lijkt de achterliggende gedachte te zijn dat hij zijn ouders weer bij elkaar wil brengen. Zijn vader (heerlijk neergezet door Christopher Walken) zit in de schulden en meermaals probeert Frank hem op de been te helpen met financiële support, zich niet realiserend dat wat mensen bij elkaar houdt of ze uit elkaar drijft veel fundamentelere redenen heeft. Ook reflecteert het Spielberg’s eigen inzichten over de redenen waarom zijn ouders uit elkaar zijn gegaan en dat dergelijke gebeurtenissen zelden op het conto van slechts één van beide partijen geschreven kunnen worden. Maar ook als je met dergelijke levenslessen niet lastiggevallen wil worden geeft Catch Me If You Can je die mogelijkheid. De film zit vol met heerlijk amusante scenes. Frank's telefoongesprekken met Hanratty, zijn verleiding door een hoertje in een chic hotel, het gezicht van Abagnale Sr. als hij hoort dat zijn zoon zich heeft uitgegeven voor een docent, het zijn maar een paar van de memorabele momenten in deze film. Na een paar mindere scores is dit ook weer eentje waarin de talenten van John Williams goed naar voren komen. De muziek is jazzy, vrolijk, licht en de perfecte begeleiding van de pasteltinten en die de film er zo goed uit doen zien. Catch Me If You Can is voor mij een perfecte feelgood movie, een film die je aanzet als je een boost nodig hebt. Een echte underrated classic.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

The Terminal (2004)	[Afbeelding: The Terminal (2004)]
Tweakers: N/A | IMDb: 7.4 | Genre: Comedy, Drama, Romance | Runtime: 128 min | MPAA: PG-13 Naarmate ik bij de meer recente Spielberg films kom, worden ze ook onbekender voor me omdat ik veel van die films niet zo vaak heb gezien. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn maar in het geval van The Terminal is het me wel duidelijk: Ik vond het niet zo'n beste film toen ik hem in 2004 zag en tot nu toe heb ik ook niet de behoefte gehad om hem opnieuw te kijken. Terecht? Let's find out. In The Terminal raakt Viktor Navorski (Tom Hanks) na aankomst op JFK Airport in New York door een revolutie in zijn fictieve vaderland Krakhozia zijn paspoort kwijt. Viktor blijkt tussen de naden van het systeem door te vallen en zit vast in de terminal van het vliegveld; hij mag niet naar buiten en mag ook niet terug naar huis. Voor Dixon (Stanley Tucci), security chief van het vliegveld, is Viktor's aanwezigheid een doorn in het oog en hij probeert op verschillende manieren van hem af te komen. Viktor heeft echter zwaarwegende persoonlijke redenen om zich niet zomaar aan de kant te laten schuiven en door zijn eigen doorzettingsvermogen, creativiteit en wat hulp van werknemers van het vliegveld met wie hij vriendschappen opbouwt slaagt hij erin een bestaan te creëren voor zichzelf. The Terminal is een wat vreemde film; het is comedy en drama maar in tegenstelling tot Catch Me If You Can, die beide genres zeer effectief combineert, mist de film voor mij een zekere gravitas die ik in een Spielbergfilm verwacht. Zeker, er worden thema's aangesneden als burgerlijke ongehoorzaamheid ten opzichte van autoriteit, de tragiek van blinde verliefdheid op de verkeerde persoon en het meest nog de behoorlijk uitgekauwde boodschap dat als je maar doorzet je krijgt wat je verdient, maar ligt er allemaal heel dik bovenop en na de ruim twee uur die de film duurt voel je je nogal murw gebeukt door al dit goed bedoelde advies. Het helpt niet dat The Terminal nogal zwaar leunt op humor om die boodschap over te brengen en het scenario is gewoon te zwak om dat overtuigend doen. De grappen herhalen zich nogal eens (hoe vaak kan je lachen om iemand die uitglijdt over een natte vloer?) of slaan de plank gewoon mis. Dat de film geen onvoldoende krijgt van me is volledig op het conto van Tom Hanks te schrijven. Hij zet Navorski erg sterk neer en zijn karakter wekt veel sympathie op, en het voelt ook alsof hij die sympathie verdient. In eerste instantie lijkt Hanks terug te vallen op de maniertjes die hij zo succesvol gebruikte in Forrest Gump, maar Navorski is een interessanter karakter dan Gump; waar die laatste door toeval en onnozelheid slaagt in het leven, is Navorski iemand die ondanks de taal- en kennisbarrières die hij heeft door zijn eigen intelligentie en doorzettingsvermogen zijn einddoel bereikt. Hanks draagt deze film in zijn eentje en houdt hem kijkbaar. De rest van de cast is een mixed bag. Stanley Tucci is voortreffelijk als Dixon, de security chief. Dixon is een interessante man en waardig tegenspeler voor Navorski: Hij is een professional die altijd binnen de lijntjes kleurt maar met een situatie te maken krijgt waarin de regels hem niet helpen. Zijn werkwijze is niet altijd sympathiek maar vanuit zijn situatie begrijpelijk. Catherina Zeta Jones is de love interest, de stewardess die een spark heeft met Navorski maar moeite heeft haar relatie met een getrouwde man op te zeggen. Ik heb wat moeite te zien hoe haar rol essentieel is voor het verhaal maar ze doet haar best en het mag best gezegd worden, ze is zelfs in haar saaie stewardess outfit een prachtige verschijning. De rest van de supporting cast heeft kleinere rollen en daar zitten nogal wat clunkers tussen, wat op een gegeven moment gaat irriteren. The Terminal is geen slechte film; het verhaal kabbelt rustig voort en is goed gestructureerd en Hanks laat zien zelfs met minder materiaal enorm veel te kunnen. Maar het is ook geen film die veel nieuws te melden heeft en er blijft vrijwel niets van hangen als de aftiteling rolt.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

War of the Worlds (2005)	[Afbeelding: War of the Worlds (2005)]
Tweakers: 6.2 | IMDb: 6.5 | Genre: Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 116 min | MPAA: PG-13 Some aliens like music, some aliens want to phone home and some aliens just want to watch the world burn. Voor de derde keer verkent Spielberg buitenaarde sferen, maar dit keer hebben de visitors minder prettige plannen met ons. Zo licht van toon als zijn vorige twee films waren, zo donker is War of the Worlds. Spielberg baseert zich opnieuw op bestaand materiaal, maar hij is in dit geval niet de eerste: Het boek van H.G. Wells is waarschijnlijk een van de meest geadapteerde boeken ooit, en de moeder van een heel eigen SF-subgenre, de invasion movie. Ray Ferrier (Tom Cruise) is een gescheiden, lousy dad die zijn kinderen op bezoek heeft voor het weekend. Zijn opvoedkundige skills zijn aan zoon Robbie (Justin Chatwin) en dochter Rachel (Dakota Fanning) niet besteed en de beide tieners laten dat op elk hun eigen wijze goed merken. De huiselijke idylle wordt wreed verstoord door de invasie van een buitenaards ras dat zich voortbeweegt in gigantische tripods en iedereen methodisch uit de weg ruimt. Ray neemt zijn kinderen op sleeptouw om te ontsnappen aan de tripods én de hordes medevluchtelingen die allemaal hun leven proberen te redden. War of the Worlds is dus een invasion movie maar in tegenstelling tot veel van deze films blijft de focus heel nauw: Geen heldhaftige presidenten die hun volk redden, geen monumenten die opgeblazen worden, geen halfgestoorde wetenschappers die aan plot exposition doen. Dit is het verhaal van Ray en zijn kinderen en de hel waaraan zij proberen te ontsnappen. Ook blijft Spielberg dicht bij het source material. De film is een gecondenseerde versie van het boek en de belangrijkste plotelementen en sommige set pieces zijn rechtstreeks van Wells overgenomen. Spielberg voegt ook zijn eigen creativiteit toe aan de mix en dat leidt tot een aantal behoorlijk indrukwekkende scenes, met als hoogtepunt het passeren van een sneltrein door een dorp. Dit is er eentje die in de top tien van Spielberg's beste scenes kan, mijn bek zakte gewoon open van de fantastische combinatie van horror en humor die hierdoor tegelijk werd opgeroepen. Geniaal. Helaas zijn deze scenes het enige memorabele aan de film. Of het aan Wells ligt of niet, maar het verhaal van War of the Worlds vind ik gewoon niet zo sterk. Ja, het is de daddy van de invasion movie misschien, maar er is een reden dat er in de eeuw erna allerlei plotelementen aan zijn toegevoegd. We leren weinig tot niets over de aliens; Ray en zijn kinderen wekken sympathie op (geholpen door prima acteerwerk van Cruise en Fanning), maar hun verhaal is erg lineair; het einde van het boek wordt ook gehandhaafd en dat is naar mijn mening een grove fout. Niet dat ik op een Independence Day-achtige scene zat te wachten maar het biedt niet de juiste closure omdat het te passief aanvoelt. Dit is sinds ik de film in 2005 in de bios zag mijn tweede viewing en de derde zal nog wel even duren. War of the Worlds is beter dan ik me herinnerde maar niet veel. Het is een enorm donkere, sfeervolle en visueel indrukwekkende film maar dramatisch heeft het te weinig om het lijf. Er zijn parallellen met 9/11 die interessant zijn maar voor hedendaags publiek waarschijnlijk niet eens opvallen, Spielberg geeft Wells' verhaal wat meer persoonlijkheid door zijn trademark family life thema's toe te passen maar de som van dit alles is een film die voelt alsof hij net wat meer wil vertellen dan hij eigenlijk doet.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Munich (2005)	[Afbeelding: Munich (2005)]
Tweakers: N/A | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Drama, History, Thriller | Runtime: 164 min | MPAA: R 'Every civilization finds it necessary to negotiate compromises with its own values'. Vroeg in Munich worden we geconfronteerd met deze woorden van Golda Meir (Lynn Cohen), gesproken als reactie op de kidnapping en dood van 9 Israëlische teamleden op de Olympische Spelen van München in 1972. Het is dan al duidelijk dat Spielberg met Munich voor hem ongebaand territorium bewandelt. Munich is een thriller en een karakterstudie maar bovenal is het Spielberg's eerste echte politieke film en voor een regisseur die naam en reputatie gebouwd heeft met licht entertainment is het zeker een risicovol project. Avner Kaufmann (Eric Bana) is een agent van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Hij wordt gevraagd zijn relatief rustige taken en familieleven op te geven om een speciale missie te gaan uitvoeren voor zijn land; het opsporen en doden van 11 Palestijnen die betrokken zijn bij de planning van de aanslag in München. Avner accepteert de missie, en krijgt een team toegewezen door zijn handler Ephraim (Geoffey Rush). Naarmate zij afrekenen met meer targets eist de emotionele impact van hun daden zijn tol op Avner en zijn team (Daniel Craig, Matthieu Kassovitz, Ciaran Hinds en Hanns Zischler). Spielberg maakt twee statements met Munich. De film werd bij release aangevallen door zowel Palestijnse als Israëlische groeperingen omdat beiden ervan overtuigd waren dat ze zwart werden gemaakt. Het is voor mij zonneklaar dat Spielberg hier geen partij kiest en zeer duidelijk maakt dat hij geen heil ziet in de oog om oog, tand om tand mentaliteit die de relatie tussen beide partijen typeert. Het is triest om te zien dat de recente ellende in het Midden-Oosten de film nog steeds zeer relevant maakt. Daarnaast is Munich een heldere aanklacht tegen het beleid van de regering Bush in de nasleep van 9/11. De parallellen tussen Israëls beslissing om vergeldingsacties uit te voeren en de aanval van de VS op Irak zijn duidelijk aanwezig en ook de discussie over de aanwezigheid van WMDs in Irak komt even langs in een scene waarin Avner van Ephraim eist dat hij bewijs laat zien dat zijn slachtoffers inderdaad betrokken waren bij de aanslag. Het laatste frame van de film vormt een uitroepteken achter die boodschap. Het thema van de film is dus duidelijk en verwoord in het citaat aan het begin van deze review; hoever gaan we om onze vijanden te verslaan voordat we niks beter zijn dan zij zelf? Maar uiteindelijk komen we hier voor een avond entertainment en niet een politiek pamflet. Gelukkig levert Munich hier ook; het is een sterke thriller met veel spannende momenten en veel karakterontwikkeling. We zien hoe Avner en zijn team al doende het vak van aanslagplegers leren maar ook ambivalenter worden over de taak die hun is toebedeeld; Bana doet fantastisch werk in de hoofdrol en het benadrukt voor mij opnieuw hoe jammer het is dat hij verdwenen is van de Hollywood A-list. Verder ziet de film er heerlijk sfeervol uit; Spielberg haalt inspiratie uit de beste William Friedkin en John Frankenheimer classics. De jaren ’70 setting is prachtig neergezet met de kostuums, straatbeelden en auto’s. Special mention voor de Snoek waarin louche information broker Louis (Matthieu Amalric) Avner naar zijn Papa (Michael Lonsdale) brengt. Net als The Terminal en War of the Worlds was het pas de tweede keer dat ik Munich zag; dit is echt zeker een return to form van Spielberg na twee mindere films en eentje waarin hij opnieuw laat zien niet bang is om zichzelf uit te dagen om nieuwe genres te verkennen en politiek kleur te bekennen.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008)	[Afbeelding: Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008)]
Tweakers: N/A | IMDb: 6.1 | Genre: Action, Adventure | Runtime: 122 min | MPAA: PG-13 Jarenlang heb ik naar deze film uitgekeken. In mijn vriendenkring was bijna twee decennia lang hét terugkerende topic als het om film ging: Wanneer komt Indy 4? In 2008 was het eindelijk zover. Spielberg, Ford, Lucas, the gang was back together. En de rest van de cast was steengoed ook; de verwachtingen waren hoog. Omdat het zo lang duurde om Indy weer op het witte doek te brengen is het inmiddels begin jaren ’50 en hebben we Nazi’s ingewisseld voor Sovjets. Een krat commies onder leiding van Irina Spalko (Cate Blanchett) heeft Indy te grazen genomen om in Area 51 een alien skull te vinden, die hen kan helpen om mind control powers te geven. Met hulp van Mutt (Shia Leboeuf) gaat Indy op zoek naar zijn oude vriend OXley die de sleutel tot het geheim zou hebben. Crystal Skull begint erg goed. De openingsscene met de hot rod en de army colonne werkt supergoed en drijft op zijn Hitchcocks de spanning op, om die even te laten schieten en over te gaan naar een effectieve herintroductie van onze held. De scenes in Area 51 werken verder redelijk en de knipogen naar de eerdere films zijn heerlijk om te zien. Helaas is het downhill from there. Het plot van Crystal Skull is erg onsamenhangend en de verschillende set pieces hangen zeer losjes aan elkaar. Ik heb de film nu denk ik 4 keer gezien en ik heb nog steeds niet helder hoe het causaal allemaal aan elkaar hangt. Vervelender nog is dat de emotionele drive die zo sterk aanwezig is in de betere films van Spielberg hier afwezig is; er is geen chemie tussen Ford en LaBeouf waardoor de reveal halverwege de film weinig impact heeft. De rollen van Karen Allen en John Hurt zijn erg één-dimensionaal, vooral Hurt spreekt alleen maar gibberish tot het allerlaatst waardoor we weinig met hem meevoelen. Ook Ray Winstone is underused. Het aparte is dat de film best dialog-heavy is maar veel daarvan is exposition en te weinig is character development. Ook is het niet grappig; van de humor van Raiders en Crusade is niks te vinden en ook The Temple of Doom is van een veel hoger niveau. Dan het acteerwerk; het is een genot om Ford terug te zien maar hoewel hij de beste lines in de film heeft en er met zijn leeftijd op een slimme en effectieve manier wordt omgesprongen heb je vooral een gevoel van ‘what could have been’. LaBeouf is matig en niet amusant, Blanchett speelt op de automatische piloot met een van de slechtste russische accenten die ik ooit in een film gehoord heb en Karen Allen en John Hurt zijn gewoon wasted. En dan ben ik nog niet klaar; één van de meest bekritiseerde aspecten van Skull is de CGI en ik ben het ermee eens, die is, zelfs voor een tien jaar oude film, niet al te best. Veel erger nog is de algehele look van de film. Douglas Slocombe was de cinematographer van de drie eerste films maar was inmiddels retired en sinds Schindler’s List was Janusz Kaminski de vaste partner van Spielberg achter de camera. Kaminski kreeg als opdracht mee om de look en feel van Slocombe’s werk te imiteren maar is daar wat mij betreft niet in geslaagd. De film ziet er overbelicht en kunstmatig uit en mist de meer realistische sfeer die de vorige films karakteriseerde. De Indiana Jones films zijn mijn favoriete filmserie maar Crystal Skull is helaas op afstand de matigste entry. We hadden na bijna 20 jaar wachten op meer gerekend en ik hoop dat James Mangold volgend jaar een mooie swan song kan afleveren met Harrison Ford want hij, en de fans, verdienen dat.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]5.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

---

En zo sluiten we weer een decennium af. Tot nu toe het meest wisselvallige, een paar steengoede films die laten zien dat Spielberg zich blijft ontwikkelen als regisseur, maar ook een paar minder geslaagde entries. Veel van deze films waren diep weggezakt in mijn herinnering en het was interessant om ze opnieuw te kijken en te herwaarderen. Nog zeven films te gaan, op naar het laatste deel in deze serie

Ik was helemaal mee in je lijst met afvinken dat ik die ook allemaal gezien heb, tot in 'Munich' tegen kwam. Die heb ik zeker nooit gezien, bedankt, weeral eentje voor bij op de lijst...

[P-Rock]

Dr. Strangelove schreef op zondag 6 juni 2021 @ 19:19:
[...]


Klopt; ook is hij aan boord geklommen met een script van Lucas dat hij niet al te zeer wilde bekritiseren. BFF misschien, maar na 20 jaar wachten en veel failed attempts was het misschien beter geweest de waarheid te zeggen. Of misschien was dat juist het probleem en was het 'let's get this over with'.

Skull faalt voor mij vooral op het emotionele vlak echter, gewoon te weinig betrokkenheid met de personages. Als script en cinematografie dan ook zo tegenvallen blijft er weinig over. Misschien is mijn 5,5 nog wel genereus, maar ja, Indy he

Frank Darabont had ook nog een paar drafts neergepend, maar die werd afgewezen door Lucas. En dat terwijl Spielberg beweerde dat dit het beste script sinds The Lost Ark was. Dus misschien wilde hij idd zijn oude vriend niet voor het hoofd stoten. Toch hebben ze een hoop scenes uit zijn script gelift, maar het verhaal van Darabont leest toch meer als een ouderwets Indy avontuur dan het uiteindelijke resultaat.

https://indianajones.fand..._and_the_City_of_the_Gods

[josh-hill]

Tallulah (2016)
Tweakers: 5.5 | IMDb: 6.7 | Genre: Comedy, Drama, Romance | Runtime: 111 min | MPAA: N/A Ben een beetje Netflix films aan het zoeken die de moeite waard zijn en ik nog niet gezien heb. Gezien het lage cijfer op imdb (6.7) had ik bij deze van tevoren nog mijn twijfels, maar ik werd aangenaam verrast. Het script is scherp en zit vol met allemaal kleine details die het realistisch maken, ondanks het wat vreemde verhaal. Ik vond het dan ook een genot om te kijken, van begin tot eind. Vooral Page en Janney spelen de sterren van de hemel. Wellicht zou ik het een nog hoger cijfer moeten geven. Voor mij was dit gewoon een perfecte film. Wat nu volgt is een kleine samenvatting van (het begin van) de film. Lees niet verder als je de film blind in wilt gaan. In de film speelt Page een zonderling genaamd Tallulah die in een busje leeft en van iedereen en alles steelt. Als ze dan op een gegeven moment per toeval bij een vrouw in een hotel belandt die een dochter van 1 jaar heeft, vraagt deze haar op het kindje te passen terwijl ze probeert overspel te plegen. De vrouw lijkt geen snars om het kindje te geven, en als ze ladderzat terug komt, besluit Tallulah impulsief om het kindje mee te nemen, met alle gevolgen van dien.
9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[AcidBurn]

Spiral: From the Book of Saw (2021)
Tweakers: 7.0 | IMDb: 5.5 | Genre: Crime, Horror, Mystery | Runtime: 93 min | MPAA: R De bioscoop is weer open, dus ik kies de enige optie die je als horrorliefhebber hebt: Spiral, het nieuwste deeI in de Saw franchise. Helaas is het wederzien met de bioscoop niet echt geweldig. Chris Rock heb ik nooit denderend gevonden, en ook hier trekt hij me niet over de streep. De film begint nog best aardig met een typische Jigsaw marteling, maar daarna zakt het tempo gedurende de eerste helft veel te ver in. Pas in de tweede helft krijg je weer wat leuke horror scenes te zien. Films uit dit genre kijk je niet vanwege het verhaal, maar om creatieve martel technieken te zien. Maar het wordt vrij duidelijk dat deze franchise dood is, want er is gewoon niks nieuws onder de zon. Been there, done that, seen it before. Het grootste probleem is eigenlijk dat je vooraf al weet dat het gros van de karakters de film niet gaat overleven, en je er dus ook geen band mee opbouwd en het je weinig kan schelen dat ze eraan gaan. It's a Saw movie, of course they're gonna die....
5.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Harribo]

Leuk om A.I. weer eens hier te zien.
Mi een van de meest onderschatte films aller tijden.
Maar het moet wel je ding zijn

[XWB]

AvK schreef op zaterdag 5 juni 2021 @ 23:59:

The Forgotten Battle (2020)	[Afbeelding: The Forgotten Battle (2020)]
Tweakers: N/A | IMDb: 0 | Genre: Drama, War | Runtime: 124 min | MPAA: N/A Zoals sommigen van jullie wellicht vooraf gelezen hebben heb ik vanavond samen met mijn zoon De slag om de Schelde in de bioscoop gezien. Heerlijk om weer eens in de bios te kunnen zitten. Halve liter bier erbij en gaan met die banaan. DSodS heeft mij zeer positief verrast. En mijn zoon ook. Het ziet er allemaal prima uit. Je gaat echt terug in de tijd. De beelden, de soldaten, de voertuigen, de uniformen, zelfs de medailles, de huizen, het schilderijtje aan de muur. Zeer veel aandacht aan besteed. Groot compliment. Dat is het eerste dat opvalt. Er lopen 3 verhaal lijnen door elkaar. Daar moest ik (oude man) even aan wennen. Die verschillende verhaal lijnen zijn interessant en de moeite waard. Ik had sympathie met alle drie. Dat is best knap dat ze dat zo voor elkaar hebben gekregen. Er zaten een aantal scenes in die behoorlijk heftig waren. Gevecht scenes die vrij dicht op de persoon gefilmd zijn en daardoor extra diep binnen komen. Ik heb het in andere films nog niet zo gezien. Het voelde bijna persoonlijk. De zaal was ook helemaal stil. Een ander mooi aspect van DSodS is dat het verschil tussen goed en kwaad (nazi's en geallieerden) niet zo makkelijk aan te wijzen is. In een crisis situatie maken mensen keuzes. Die vallen achteraf goed of slecht uit. Dat is goed verbeeld en zonder direct oordeel. De beslissingen die van beide kanten genomen worden zijn begrijpelijk in die situatie. Toch zitten er voor mijn gevoel ook een aantal niets zeggende scenes in. Die hadden ze ook weg kunnen laten. Of op zijn minst in kunnen korten. Geen hals zaken hoor. Merk aan mezelf dat ik een beetje moeite heb om deze recensie te schrijven. Ben toch ietwat overdonderd door de kwaliteit van deze film. Moet nog even landen denk ik. Maar post het toch maar.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Ook goed aan deze film is dat er geen Hollywood superhelden zijn. Een flink aantal karakters waar je als kijker een band met opbouwt gaan dood. Ze worden neergeschoten en 't is gedaan; de realiteit van oorlog.

[Vrijdag]

Alpha (2018)
Tweakers: 6.7 | IMDb: 6.7 | Genre: Action, Adventure, Drama | Runtime: 96 min | MPAA: PG-13 De film met waarschijnlijk de eerste (hoewel onbedoelde) "go fetch!" in de geschiedenis Het is 20.000 jaar geleden en Europa is in de laatste glaciale fase. Het landschap ziet er heel anders uit en lijkt meer op een soort tundra met her en der lage bergen en ondiepe valleien. Een beetje zoals IJsland er nu uit ziet. In deze setting volgen we een stam die in staat is om zelf vuur, kleding en stenen werktuigen te maken. Ze hebben wel een nederzetting maar zitten nog in de jagers/verzamelaarsfase. Hierdoor moeten ze om de zoveel tijd gaan jagen op The Great Beast, de bizon/buffel. Naast dat het noodzakelijk is om te overleven, is de jacht ook een overgangsritueel voor de jongeren van de stam. Helaas gaat het mis en de zoon van het stamhoofd verongelukt en wordt voor dood achtergelaten. De jongen herstelt en slaagt er in zichzelf te redden. Hij komt een groep wolven tegen en sluit, na een lang proces van wederzijds wantrouwen, vriendschap met één van de wolven (deze wordt ook achtergelaten door de roedel). Samen gaan ze er op uit om de weg terug naar de stam te vinden. Ondertussen moeten ze samen allerlei gevaren en uitdagingen zien te overwinnen. Roofdieren en vooral het weer zijn hun grootste vijanden. Ik heb werkelijk geen idee of dit een goede weergave is uit die periode, ik was er niet echt zelf bij Wel vind ik de presentatie, van de kleding, de taal (speciaal ontwikkeld voor de film) , werktuigen, rituelen etc. geloofwaardig overkomen. Ook het landschap is prachtig. Het is vrij kaal en desolaat maar het heeft wel wat. Ook her en der groepjes wilde dieren, die er gewoon zijn, vind ik mooi. De langzaam vormende band tussen de jongen en de wolf is goed opgebouwd, niet te snel en te sentimenteel. De jongen is ook iets anders dan de rest van de stam, hij is meer een denker en met meer gevoel. Of, als je het negatief ziet, gewoon de proto-emo Met ongeveer anderhalf uur is het geen lange film maar net lang genoeg om op een rustige manier het verhaal te vertellen. Omdat het primair draait om de jongen en de wolf, worden er ook nauwelijks andere verhaallijntjes gevolgd. Alleen in het begin even van de stam en de stam leider maar dit is vooral als introductie van de setting. Geen epische stammenoorlogen of grootschalige jachten op de mammoet of sabeltandtijger. Gewoon, "a boy and his dog". Ik denk dat het geen film is om te kijken met mijn zevenjarige zoon. Als je kinderen hebt die wat ouder zijn (of er aan toe zijn) en geïnteresseerd zijn in de prehistorie en houden van honden, is dit een prima film om samen te zien. Ik had na het kijken wel de onbedwingbare behoefte om Paleowolf te luisteren
7 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[ Voor 3% gewijzigd door Vrijdag op 07-06-2021 10:18 ]

[Haay]

Palm Springs (2020)
Tweakers: 7.3 | IMDb: 7.4 | Genre: Comedy, Fantasy, Mystery, Romance | Runtime: 90 min | MPAA: R Initieel was mijn vrouw niet erg enthousiast om 'weer' een time-loop film te kijken, en ze kwam bijna op een punt dat ze de film wilde afzetten, tot het moment dat de tweede persoon in dezelfde tijdlus terecht kwam. Vanaf dat moment begon de dynamiek in de film af te wijken van het standaard stramien van één persoon die vast zit in een tijdlus, met leuke situaties tot gevolg. Uiteindelijk hebben mijn vrouw en ik de film met plezier tot het einde afgekeken. Dus zeker een leuke 'RomCom' om samen met je partner te kijken. :-)
7.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[JanW]

The Mitchells vs the Machines (2021)
Tweakers: 8.5 | IMDb: 7.8 | Genre: Animation, Adventure, Comedy, Family, Sci-Fi | Runtime: 113 min | MPAA: PG De Mitchells, een doorsnee familie, waarin vader (Rick) en puberende dochter (Katie) op gespannen voet met elkaar leven. Dochter is heel creatief en wil daar graag haar studie in gaan volgen, bij voorkeur in Los Angeles. Vader keurt het idee al meteen af en toont weinig interesse in de kwaliteiten van zijn dochter. Nadat Katie toch wordt aangenomen in Los Angeles besluit Rick om met de hele familie er een roadtrip vakantie van te maken. Tot frustratie van Katie, die zo de hele introductie mist. Tegelijk met de roadtrip is er in Silicon Valley een introductie van de nieuwe assistent, de vervanger van je smartphone, een heuse echte robot, waarbij de robot nogal een I, Robot vibe afgeeft. De aansturing van de robots, de AI (waarvan Olivia Colman geweldig is als voice actress), blijkt uiteindelijk te slim en plant een heel plan om de wereld over te nemen en de mensen uit de weg te ruimen. De familie Mitchell ontsnapt en heeft zich als doel gesteld de wereld te redden, met allemaal bijhorende komische capriolen. Grootste pluspunt van de hele film is voor mij wel de unieke animatiestijl, maar dat pluspunt is ook meteen het grootste minpunt. De animaties komen gelikt en vloeiend in beeld, maar soms is 't wel heel erg druk en flitsend allemaal. Waarschijnlijk om de aandacht van kinderen erbij te houden of zo, maar het is voor mij allemaal net te druk. Ander minpunt van de animaties is dat het allemaal te geforceerd voelt, met de grapjes die in beeld verschijnen. Het verhaal is hierna vrij dunnetjes en vooraf al helemaal uit te stippelen. Ga ik niet voor je doen, spoilers e.d. Het einde is uiteindelijk heel erg geforceerd en doet heel erg afbreuk aan waar naartoe is gewerkt. spoiler: einde De robots hebben moeite om te ontcijferen wat de hond van de mitchells nu precies is. Dit zorgt voor kortsluiting en uiteindelijk vallen ze allemaal om. Idee is nogal gejat van Mars Attacks. . De gehele film voelt cliché en matig op z'n best. De schrijvers wisten hoe de film moest beginnen en hoe de film moest eindigen, het midden is daarna gevuld op de automatische piloot of door AI? Geen idee, maar jammer is het wel. Ik had hoge verwachtingen door de reviews die ik hier zag en op IMDb, maar ik werd nogal teleurgesteld. Conclusie, goed geprobeerd, maar is 't gewoon net niet.
6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Grindtegel]

Vrijdag schreef op maandag 7 juni 2021 @ 09:57:

Alpha (2018)	[Afbeelding: Alpha (2018)]
Tweakers: 6.7 | IMDb: 6.7 | Genre: Action, Adventure, Drama | Runtime: 96 min | MPAA: PG-13 De film met waarschijnlijk de eerste (hoewel onbedoelde) "go fetch!" in de geschiedenis Het is 20.000 jaar geleden en Europa is in de laatste glaciale fase. Het landschap ziet er heel anders uit en lijkt meer op een soort tundra met her en der lage bergen en ondiepe valleien. Een beetje zoals IJsland er nu uit ziet. In deze setting volgen we een stam die in staat is om zelf vuur, kleding en stenen werktuigen te maken. Ze hebben wel een nederzetting maar zitten nog in de jagers/verzamelaarsfase. Hierdoor moeten ze om de zoveel tijd gaan jagen op The Great Beast, de bizon/buffel. Naast dat het noodzakelijk is om te overleven, is de jacht ook een overgangsritueel voor de jongeren van de stam. Helaas gaat het mis en de zoon van het stamhoofd verongelukt en wordt voor dood achtergelaten. De jongen herstelt en slaagt er in zichzelf te redden. Hij komt een groep wolven tegen en sluit, na een lang proces van wederzijds wantrouwen, vriendschap met één van de wolven (deze wordt ook achtergelaten door de roedel). Samen gaan ze er op uit om de weg terug naar de stam te vinden. Ondertussen moeten ze samen allerlei gevaren en uitdagingen zien te overwinnen. Roofdieren en vooral het weer zijn hun grootste vijanden. Ik heb werkelijk geen idee of dit een goede weergave is uit die periode, ik was er niet echt zelf bij Wel vind ik de presentatie, van de kleding, de taal (speciaal ontwikkeld voor de film) , werktuigen, rituelen etc. geloofwaardig overkomen. Ook het landschap is prachtig. Het is vrij kaal en desolaat maar het heeft wel wat. Ook her en der groepjes wilde dieren, die er gewoon zijn, vind ik mooi. De langzaam vormende band tussen de jongen en de wolf is goed opgebouwd, niet te snel en te sentimenteel. De jongen is ook iets anders dan de rest van de stam, hij is meer een denker en met meer gevoel. Of, als je het negatief ziet, gewoon de proto-emo Met ongeveer anderhalf uur is het geen lange film maar net lang genoeg om op een rustige manier het verhaal te vertellen. Omdat het primair draait om de jongen en de wolf, worden er ook nauwelijks andere verhaallijntjes gevolgd. Alleen in het begin even van de stam en de stam leider maar dit is vooral als introductie van de setting. Geen epische stammenoorlogen of grootschalige jachten op de mammoet of sabeltandtijger. Gewoon, "a boy and his dog". Ik denk dat het geen film is om te kijken met mijn zevenjarige zoon. Als je kinderen hebt die wat ouder zijn (of er aan toe zijn) en geïnteresseerd zijn in de prehistorie en houden van honden, is dit een prima film om samen te zien. [YouTube: 1 Hour Stone Age Prehistoric Meditative Shamanic ambient music (by Paleowolf)] Ik had na het kijken wel de onbedwingbare behoefte om Paleowolf te luisteren
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]7 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Dan moet je ook eens A Quest for Fire gaan kijken, wel een oudje maar die zul je dan denk ik ook best goed vinden.

https://www.imdb.com/title/tt0082484/?ref_=fn_al_tt_1

[ Voor 0% gewijzigd door Grindtegel op 07-06-2021 16:43 . Reden: typo's ]

[SadisticPanda]

JanW schreef op maandag 7 juni 2021 @ 13:59:

The Mitchells vs the Machines (2021)	[Afbeelding: The Mitchells vs the Machines (2021)]
Tweakers: 8.5 | IMDb: 7.8 | Genre: Animation, Adventure, Comedy, Family, Sci-Fi | Runtime: 113 min | MPAA: PG De Mitchells, een doorsnee familie, waarin vader (Rick) en puberende dochter (Katie) op gespannen voet met elkaar leven. Dochter is heel creatief en wil daar graag haar studie in gaan volgen, bij voorkeur in Los Angeles. Vader keurt het idee al meteen af en toont weinig interesse in de kwaliteiten van zijn dochter. Nadat Katie toch wordt aangenomen in Los Angeles besluit Rick om met de hele familie er een roadtrip vakantie van te maken. Tot frustratie van Katie, die zo de hele introductie mist. Tegelijk met de roadtrip is er in Silicon Valley een introductie van de nieuwe assistent, de vervanger van je smartphone, een heuse echte robot, waarbij de robot nogal een I, Robot vibe afgeeft. De aansturing van de robots, de AI (waarvan Olivia Colman geweldig is als voice actress), blijkt uiteindelijk te slim en plant een heel plan om de wereld over te nemen en de mensen uit de weg te ruimen. De familie Mitchell ontsnapt en heeft zich als doel gesteld de wereld te redden, met allemaal bijhorende komische capriolen. Grootste pluspunt van de hele film is voor mij wel de unieke animatiestijl, maar dat pluspunt is ook meteen het grootste minpunt. De animaties komen gelikt en vloeiend in beeld, maar soms is 't wel heel erg druk en flitsend allemaal. Waarschijnlijk om de aandacht van kinderen erbij te houden of zo, maar het is voor mij allemaal net te druk. Ander minpunt van de animaties is dat het allemaal te geforceerd voelt, met de grapjes die in beeld verschijnen. Het verhaal is hierna vrij dunnetjes en vooraf al helemaal uit te stippelen. Ga ik niet voor je doen, spoilers e.d. Het einde is uiteindelijk heel erg geforceerd en doet heel erg afbreuk aan waar naartoe is gewerkt. spoiler: einde De robots hebben moeite om te ontcijferen wat de hond van de mitchells nu precies is. Dit zorgt voor kortsluiting en uiteindelijk vallen ze allemaal om. Idee is nogal gejat van Mars Attacks. . De gehele film voelt cliché en matig op z'n best. De schrijvers wisten hoe de film moest beginnen en hoe de film moest eindigen, het midden is daarna gevuld op de automatische piloot of door AI? Geen idee, maar jammer is het wel. Ik had hoge verwachtingen door de reviews die ik hier zag en op IMDb, maar ik werd nogal teleurgesteld. Conclusie, goed geprobeerd, maar is 't gewoon net niet.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Zeker Spiderman into the Spiderverse bekijken, minder humor maybe waar o zo veel betere film. Prachtanimaties ook.

[mefjoew]

JanW schreef op maandag 7 juni 2021 @ 13:59:

The Mitchells vs the Machines (2021)	[Afbeelding: The Mitchells vs the Machines (2021)]
Tweakers: 8.5 | IMDb: 7.8 | Genre: Animation, Adventure, Comedy, Family, Sci-Fi | Runtime: 113 min | MPAA: PG De Mitchells, een doorsnee familie, waarin vader (Rick) en puberende dochter (Katie) op gespannen voet met elkaar leven. Dochter is heel creatief en wil daar graag haar studie in gaan volgen, bij voorkeur in Los Angeles. Vader keurt het idee al meteen af en toont weinig interesse in de kwaliteiten van zijn dochter. Nadat Katie toch wordt aangenomen in Los Angeles besluit Rick om met de hele familie er een roadtrip vakantie van te maken. Tot frustratie van Katie, die zo de hele introductie mist. Tegelijk met de roadtrip is er in Silicon Valley een introductie van de nieuwe assistent, de vervanger van je smartphone, een heuse echte robot, waarbij de robot nogal een I, Robot vibe afgeeft. De aansturing van de robots, de AI (waarvan Olivia Colman geweldig is als voice actress), blijkt uiteindelijk te slim en plant een heel plan om de wereld over te nemen en de mensen uit de weg te ruimen. De familie Mitchell ontsnapt en heeft zich als doel gesteld de wereld te redden, met allemaal bijhorende komische capriolen. Grootste pluspunt van de hele film is voor mij wel de unieke animatiestijl, maar dat pluspunt is ook meteen het grootste minpunt. De animaties komen gelikt en vloeiend in beeld, maar soms is 't wel heel erg druk en flitsend allemaal. Waarschijnlijk om de aandacht van kinderen erbij te houden of zo, maar het is voor mij allemaal net te druk. Ander minpunt van de animaties is dat het allemaal te geforceerd voelt, met de grapjes die in beeld verschijnen. Het verhaal is hierna vrij dunnetjes en vooraf al helemaal uit te stippelen. Ga ik niet voor je doen, spoilers e.d. Het einde is uiteindelijk heel erg geforceerd en doet heel erg afbreuk aan waar naartoe is gewerkt. spoiler: einde De robots hebben moeite om te ontcijferen wat de hond van de mitchells nu precies is. Dit zorgt voor kortsluiting en uiteindelijk vallen ze allemaal om. Idee is nogal gejat van Mars Attacks. . De gehele film voelt cliché en matig op z'n best. De schrijvers wisten hoe de film moest beginnen en hoe de film moest eindigen, het midden is daarna gevuld op de automatische piloot of door AI? Geen idee, maar jammer is het wel. Ik had hoge verwachtingen door de reviews die ik hier zag en op IMDb, maar ik werd nogal teleurgesteld. Conclusie, goed geprobeerd, maar is 't gewoon net niet.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Volledig eens. Tijdens mijn kijksessie kwam er wat tussendoor, waardoor ik halverwege (

spoiler:

na het eerste grote gevecht

) op stop moest drukken. Daarna er geen moment meer aan gedacht de film te vervolgen. Jouw review onderstreept waarom. Vermakelijk, maar alleen als je kijklijst verder leeg is wat mij betreft.

[doomtech]

First Reformed (2017)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.1 | Genre: Drama, Mystery, Thriller | Runtime: 113 min | MPAA: R Deze film volgt een dominee in een Amerikaanse kerk die ooit gesticht is door Nederlanders. De man van dienst is gespeeld door Ethan Hawke. Van die laatste heb ik nog nooit een slechte acteerprestatie gezien en in deze film is het weer niet anders; fenomenaal. Hoe is dit nooit genomineerd voor een Oscar? Kan me ook niet herinneren dat hier zo’n hippe actiegroep voor is opgetuigd. Verwacht overigens geen gestoorde-geloofsfanaat-die-de-boel-maniakaal-op-stelten-zet taferelen a la Paul Dano of Guy Pierce, maar een (behoudens de finale) zeer ingetogen rol. Uiteindelijk komt Reverend Toller in een situatie terecht waarin hij gaat twijfelen aan het geloof. Dit is allemaal heel subtiel in beeld gebracht. Ik heb zelf niks met geloof, maar je begrijpt de hoofdrolspeler en zijn innerlijke strijd perfect. De ingetogen soundtrack is door Lustmord opgemaakt en past ook bijzonder goed bij de algehele sfeer van de film. Voor de rest vind ik het vrij lastig hier zonder in spoilers te verzanden verder duiding te geven aan de film Op de een of andere manier is dit een zeer “ondergesneeuwde” titel. Ik lees zo nu en dan wel over film, maar deze zie je eigenlijk niet vaak genoeg terug op bijvoorbeeld lijstjes, terwijl hij daar wel op zijn plek is!
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[josh-hill]

doomtech schreef op maandag 7 juni 2021 @ 19:27:

First Reformed (2017)	[Afbeelding: First Reformed (2017)]
Tweakers: N/A | IMDb: 7.1 | Genre: Drama, Mystery, Thriller | Runtime: 113 min | MPAA: R Deze film volgt een dominee in een Amerikaanse kerk die ooit gesticht is door Nederlanders. De man van dienst is gespeeld door Ethan Hawke. Van die laatste heb ik nog nooit een slechte acteerprestatie gezien en in deze film is het weer niet anders; fenomenaal. Hoe is dit nooit genomineerd voor een Oscar? Kan me ook niet herinneren dat hier zo’n hippe actiegroep voor is opgetuigd. Verwacht overigens geen gestoorde-geloofsfanaat-die-de-boel-maniakaal-op-stelten-zet taferelen a la Paul Dano of Guy Pierce, maar een (behoudens de finale) zeer ingetogen rol. Uiteindelijk komt Reverend Toller in een situatie terecht waarin hij gaat twijfelen aan het geloof. Dit is allemaal heel subtiel in beeld gebracht. Ik heb zelf niks met geloof, maar je begrijpt de hoofdrolspeler en zijn innerlijke strijd perfect. De ingetogen soundtrack is door Lustmord opgemaakt en past ook bijzonder goed bij de algehele sfeer van de film. Voor de rest vind ik het vrij lastig hier zonder in spoilers te verzanden verder duiding te geven aan de film Op de een of andere manier is dit een zeer “ondergesneeuwde” titel. Ik lees zo nu en dan wel over film, maar deze zie je eigenlijk niet vaak genoeg terug op bijvoorbeeld lijstjes, terwijl hij daar wel op zijn plek is!
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Deze film kende ik nog niet. Klinkt goed!

Ik ken overigens nog wel een vergelijkbare film die ik niet vaak genoeg kan aanraden: Calvary (2014), met Brendan Gleeson.

[Vrijdag]

Grindtegel schreef op maandag 7 juni 2021 @ 16:41:
[...]

Dan moet je ook eens A Quest for Fire gaan kijken, wel een oudje maar die zul je dan denk ik ook best goed vinden.

https://www.imdb.com/title/tt0082484/?ref_=fn_al_tt_1

Ah bedankt voor de suggestie, ik zal er eens naar op zoek gaan

[josh-hill]

Paddleton (2019)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.2 | Genre: Comedy, Drama | Runtime: 89 min | MPAA: TV-MA Hoe is het mogelijk? Netflix heeft altijd de meest idiote suggesties voor mij, series en films waar ik van tevoren al van weet dat ik er geen klap aan ga vinden. Maar, zowaar, nu al de tweede avond op rij komt Netflix met een Netflix original film die niet op mijn watchlist binnen Netflix stond en die ik echt goed vind. Paddleton gaat over twee alleenstaande buurmannen die met elkaar hangen: steeds dezelfde Kung Fu film opnieuw kijken en een zelf verzonnen spel spelen (Paddleton). Een van de twee krijgt te horen dat hij terminale kanker heeft. De film is heel realistisch, het is zoals het is. Er zit een behoorlijke dosis humor in, wat de film ondanks het onderwerp leuk maakt om te kijken. Verwacht geen rare twists of supernaturale dingen, het is gewoon uit het leven gegrepen. Geen meesterwerk, maar hele fijne cinema.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Vrijdag]

What Dreams May Come (1998)
Tweakers: N/A | IMDb: 7.0 | Genre: Drama, Fantasy, Romance | Runtime: 113 min | MPAA: PG-13 Ik heb het boek niet gelezen, dus ik heb werkelijk geen idee of het een goede verfilming is. Dus de review is alleen gebaseerd op de film. Als de twee kinderen van Chris en Annie Nielsen omkomen in een verkeersongeluk valt Annie in een depressie. Pas veel later kan ze er uit komen en het leven weer oppakken. Chris is ondertussen alweer een tijd aan het werk als kinderarts. Tijdens één van zijn behandelingen wordt hij gebeld door zijn vrouw. Hij moet wat schilderijen ophalen voor een expositie. Hierdoor raakt hij ook betrokken bij een verkeersongeluk en overlijd. In het hiernamaals aangekomen wordt hij begeleid door Albert, die hem wegwijs maakt hoe de hemel "werkt". Ondertussen kan Annie het verlies niet meer aan en, overmand door verdriet en schuldgevoel, pleegt ze zelfmoord. Nu is het zo dat zelfmoordenaars niet in de hemel terecht komen maar in de hel. Het waarom wordt door Albert uitgelegd aan Chris. Chris is echter vastbesloten om zijn vrouw uit de hel te redden en samen met een tracker gaan ze de hel in om haar te zoeken, ondanks waarschuwingen dat het tevergeefs zal zijn. Je kan de film op een hoop manieren zien. Van moralistisch tot religieus. Ik zie de film als een ode aan liefde en de band die twee mensen met elkaar kunnen hebben. Er zitten enkele directe referenties in naar Dante's Inferno en Orpheus en Eurydice. En zelfs nog een kleine hint naar mijn favoriete schilderij "De tuin der lusten" van Jeroen Bosch. Hoewel het soms niet helemaal duidelijk is waarom karakters zo zijn en doen, wordt dit later in de film duidelijk, zonder teveel over expositie. De film is 23 jaar oud en dat zie je wel terug in de special effects, maar om de één of andere manier vond ik het niet storend. Het maakt het hiernamaals wat mij betreft wat dromeriger, waardoor het duidelijk contrasteert met het aardse leven. Er wordt ook veel met kleurcontrasten en accenten gewerkt, zoals bloemen, schilderijen etc. Wellicht komt het omdat Williams inmiddels niet meer onder ons is, maar ik vond dat hij gedurende de film vrij zelden écht blij was. Voor het grootste gedeelte zag ik hem wel lachen, maar nooit zijn ogen. Het soort lach van iemand die weet dat het einde er aan komt maar zich "groot" houdt voor anderen. Maar dat kan natuurlijk ook gewoon zijn acteertalent zijn en zoek ik er teveel achter. Op de bluray staat ook het alternatieve einde, welke ik eigenlijk veel sterker vind dan de bioscoopversie. Hierin wordt namelijk nog iets dieper ingegaan op wat je voor een ander over kan hebben om uiteindelijk voor altijd samen te zijn. Het geeft de film wat mij betreft meer diepgang en een emotionele lading.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[_NooT_]

Vrijdag schreef op dinsdag 8 juni 2021 @ 10:37:

What Dreams May Come (1998)	[Afbeelding: What Dreams May Come (1998)]
Tweakers: N/A | IMDb: 7.0 | Genre: Drama, Fantasy, Romance | Runtime: 113 min | MPAA: PG-13 Ik heb het boek niet gelezen, dus ik heb werkelijk geen idee of het een goede verfilming is. Dus de review is alleen gebaseerd op de film. Wellicht komt het omdat Williams inmiddels niet meer onder ons is, maar ik vond dat hij gedurende de film vrij zelden écht blij was. Voor het grootste gedeelte zag ik hem wel lachen, maar nooit zijn ogen. Het soort lach van iemand die weet dat het einde er aan komt maar zich "groot" houdt voor anderen. Maar dat kan natuurlijk ook gewoon zijn acteertalent zijn en zoek ik er teveel achter.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Ik weet zeker dat het zijn acteertalent is. Hij heeft verschillende keren laten zien dat hij uitstekend serieuze rollen kan spelen. In What dreams may come doet hij dat heel goed en in bijv. One hour photo, speelt hij een zeer overtuigende creep.

[X-DraGoN]

Dr. Strangelove schreef op zondag 6 juni 2021 @ 07:43:
Steven Spielberg – 2000s – New Horizons


...

---

Munich (2005)	[Afbeelding: Munich (2005)]
Tweakers: N/A | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Drama, History, Thriller | Runtime: 164 min | MPAA: R 'Every civilization finds it necessary to negotiate compromises with its own values'. Vroeg in Munich worden we geconfronteerd met deze woorden van Golda Meir (Lynn Cohen), gesproken als reactie op de kidnapping en dood van 9 Israëlische teamleden op de Olympische Spelen van München in 1972. Het is dan al duidelijk dat Spielberg met Munich voor hem ongebaand territorium bewandelt. Munich is een thriller en een karakterstudie maar bovenal is het Spielberg's eerste echte politieke film en voor een regisseur die naam en reputatie gebouwd heeft met licht entertainment is het zeker een risicovol project. Avner Kaufmann (Eric Bana) is een agent van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Hij wordt gevraagd zijn relatief rustige taken en familieleven op te geven om een speciale missie te gaan uitvoeren voor zijn land; het opsporen en doden van 11 Palestijnen die betrokken zijn bij de planning van de aanslag in München. Avner accepteert de missie, en krijgt een team toegewezen door zijn handler Ephraim (Geoffey Rush). Naarmate zij afrekenen met meer targets eist de emotionele impact van hun daden zijn tol op Avner en zijn team (Daniel Craig, Matthieu Kassovitz, Ciaran Hinds en Hanns Zischler). Spielberg maakt twee statements met Munich. De film werd bij release aangevallen door zowel Palestijnse als Israëlische groeperingen omdat beiden ervan overtuigd waren dat ze zwart werden gemaakt. Het is voor mij zonneklaar dat Spielberg hier geen partij kiest en zeer duidelijk maakt dat hij geen heil ziet in de oog om oog, tand om tand mentaliteit die de relatie tussen beide partijen typeert. Het is triest om te zien dat de recente ellende in het Midden-Oosten de film nog steeds zeer relevant maakt. Daarnaast is Munich een heldere aanklacht tegen het beleid van de regering Bush in de nasleep van 9/11. De parallellen tussen Israëls beslissing om vergeldingsacties uit te voeren en de aanval van de VS op Irak zijn duidelijk aanwezig en ook de discussie over de aanwezigheid van WMDs in Irak komt even langs in een scene waarin Avner van Ephraim eist dat hij bewijs laat zien dat zijn slachtoffers inderdaad betrokken waren bij de aanslag. Het laatste frame van de film vormt een uitroepteken achter die boodschap. Het thema van de film is dus duidelijk en verwoord in het citaat aan het begin van deze review; hoever gaan we om onze vijanden te verslaan voordat we niks beter zijn dan zij zelf? Maar uiteindelijk komen we hier voor een avond entertainment en niet een politiek pamflet. Gelukkig levert Munich hier ook; het is een sterke thriller met veel spannende momenten en veel karakterontwikkeling. We zien hoe Avner en zijn team al doende het vak van aanslagplegers leren maar ook ambivalenter worden over de taak die hun is toebedeeld; Bana doet fantastisch werk in de hoofdrol en het benadrukt voor mij opnieuw hoe jammer het is dat hij verdwenen is van de Hollywood A-list. Verder ziet de film er heerlijk sfeervol uit; Spielberg haalt inspiratie uit de beste William Friedkin en John Frankenheimer classics. De jaren ’70 setting is prachtig neergezet met de kostuums, straatbeelden en auto’s. Special mention voor de Snoek waarin louche information broker Louis (Matthieu Amalric) Avner naar zijn Papa (Michael Lonsdale) brengt. Net als The Terminal en War of the Worlds was het pas de tweede keer dat ik Munich zag; dit is echt zeker een return to form van Spielberg na twee mindere films en eentje waarin hij opnieuw laat zien niet bang is om zichzelf uit te dagen om nieuwe genres te verkennen en politiek kleur te bekennen.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}
....

Bedankt om deze onder de aandacht te brengen voor mij, nu weer kunnen afvinken en inderdaad een goede film gezien.

[pven]

Spiral: From the Book of Saw (2021)
Tweakers: 6.2 | IMDb: 5.5 | Genre: Crime, Horror, Mystery | Runtime: 93 min | MPAA: R Na de eerste Saw-film is het eigenlijk alleen maar bergafwaarts gegaan met de kwaliteit. Ik durf wel te stellen dat dit het dieptepunt is uit de reeks, voor zover je het nog een reeks kan noemen met al die spin-offs. Het verhaal is voorspelbaar. De gore scenes redden de film verder ook niet.
4 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[G_Dragon]

Jurassic Park (1993)
Tweakers: 8.5 | IMDb: 8.1 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 127 min | MPAA: PG-13 We wisten niet welke film we wouden kijken afgelopen zondag, dus zijn we uiteindelijk maar weer begonnen aan Jurassic Park. Ons doel is om alle films op volgorde te gaan kijken, blijf het bijzonder knap vinden wat ze in die tijd (1993) hebben neergezet in de film wereld met de technologie van toen. Het verhaal dat iedereen nu wel moet kennen is dat de film gaat over een man die dinosaurus dna ontdekt in een versteende mug en dat gaat samenvoegen met het dna van een kikker en vervolgens levende dinosaurussen maakt, zijn doel is om een uniek thema park op te zetten. Dit gaat helaas compleet mis wanneer ze de grote test ronde gaan doen, een T-rex die uitbreekt en vervolgens de bezoekers van een clif afdrukt. Een clif die er trouwens een scene ervoor nog niet was en er nu op magische wijze opeens is of de T-rex moet op lucht hebben gestaan. De foutjes in de film is wel een dingetje, maar wat kan je verwachten bij een film uit 1993.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

The Lost World: Jurassic Park (1997)
Tweakers: 5.7 | IMDb: 6.6 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi | Runtime: 129 min | MPAA: PG-13 Zoals gezegd gingen we de avond erop verder met het vervolg van Jurassic Park, iedereen is hier weer veilig terug in hun eigen land. Maar al snel word Ian Malcolm uitgenodigd bij John Hammond. Die vertelt hem dat er, naast het eiland waar Jurassic Park gebouwd werd (Isla Nublar), nog een tweede eiland bestaat, Isla Sorna (Site , is waar dinosauriërs werden gekweekt voordat ze naar het park gingen. Nadat orkaan Clarissa Site B zwaar toetakelde, was men genoodzaakt de dinosauriërs vrij te laten op het eiland. Normaal gezien kunnen de dinosaurussen niet leven zonder dat de eigenaar van de parken, InGen, hun lysine geeft. Het blijkt echter dat Malcolm gelijk had en het leven een manier vindt om verder te bestaan: herbivoren eten lysine-rijk voedsel en carnivoren eten herbivoren. Eenmaal aangekomen op het eiland merken de expeditieleden dat ook het team van Peter Ludlow, de rijke hebzuchtige neef van Hammond die ondertussen gekozen is als nieuwe voorzitter van InGen, ook gearriveerd is op het eiland. Dit team is echter niet van plan om de dino's te bestuderen, maar om ze te vangen en daarmee een nieuw park te bouwen.
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Jurassic Park III (2001)
Tweakers: 7.0 | IMDb: 5.9 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 92 min | MPAA: PG-13 Dinsdagavond was het tijd voor deel 3, de laatste in de originele trilogie want hierna kom je al snel aan bij de nieuwere films Jurassic World. Acht weken later heeft paleontoloog Dr. Alan Grant een nieuwe ontdekking gedaan over de intelligentie van Velociraptors, maar hij heeft moeite om financiering te krijgen voor zijn onderzoek. Paul en Amanda Kirby, een ogenschijnlijk rijk stel, bieden financiering aan voor het onderzoek van Grant als hij ze een luchttour over Isla Sorna geeft. Grant stemt met tegenzin toe en vliegt erheen met Paul, Amanda, Billy en de huurlingen van de Kirby's, Udesky, Cooper en de piloot Nash. Tijdens de vlucht ontdekt Grant dat de Kirby's van plan zijn om op het eiland te landen. Hij protesteert, maar Cooper slaat hem bewusteloos. Alleen wanneer Grant ontwaakt ontdekt hij dat een Spinosaurus de groep nadert, tijdens hun vlucht weten de overlevenden de Spinosaurus af te schudden, maar stuiten ze op een Tyrannosaurus. De Spinosaurus keert terug en de groep ontsnapt terwijl de twee dinosaurussen een gevecht aangaan, waarbij de Spinosaurus de Tyrannosaurus doodt. Al vrij snel word duidelijk dat Paul en Amanda niet zomaar naar het eiland toe wouden gaan, op zoek is naar hun zoon Eric en Amanda's vriend Ben, die vermist is geraakt op het eiland. Overheidsinstanties weigerden de Kirby's te helpen, dus namen ze Grant mee als expert vanwege zijn eerdere ervaring in Jurassic Park. Het zijn heerlijke films om een keer opnieuw te kijken, zal het iedereen aanraden
8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[Joosie200]

The Forgotten Battle (2020)
Tweakers: 8.0 | IMDb: 0 | Genre: Drama, War | Runtime: 124 min | MPAA: N/A De eerste keer dit jaar dat ik in de bioscoop zat. Klaar om de slag om de schelde te zien. Een slag die voor mij idd een forgotten battle is. De aandacht gaat toch het meeste uit naar de slag om Arnhem. Qua aanbod was er weinig anders wat mijn interesse trok. Het vertrekpunt dat je drie verschillende personages volgt gedurende de slag om Zeeland is mooi benut om zo de verschillende kanten te belichten. Het helpt dat Netflix betrokken is bij de productie denk ik wel. Je merkt dat de film boven de zweem die hangt aan een doorsnee Nederlandse film uitkomt. Het geeft de effecten van oorlog goed weer. Het had niet misstaan om er een serie voor op Netflix van te maken. Het achtergrondverhaal per personage is iets te kort van aard om er echt een binding mee te krijgen. Een serie geeft je die mogelijkheid meer omdat je kunt inzoomen zonder het achterliggende verhaal uit het oog te verliezen. Al met al een film die het de moeite waard is om te zien in een Dolby Atmos zaal. De closeup gevechten komen zo beter binnen.
7.5 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

[heuveltje]

G_Dragon schreef op woensdag 9 juni 2021 @ 08:51:

Jurassic Park (1993)	[Afbeelding: Jurassic Park (1993)]
Tweakers: 8.5 | IMDb: 8.1 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 127 min | MPAA: PG-13 We wisten niet welke film we wouden kijken afgelopen zondag, dus zijn we uiteindelijk maar weer begonnen aan Jurassic Park. Ons doel is om alle films op volgorde te gaan kijken, blijf het bijzonder knap vinden wat ze in die tijd (1993) hebben neergezet in de film wereld met de technologie van toen. Het verhaal dat iedereen nu wel moet kennen is dat de film gaat over een man die dinosaurus dna ontdekt in een versteende mug en dat gaat samenvoegen met het dna van een kikker en vervolgens levende dinosaurussen maakt, zijn doel is om een uniek thema park op te zetten. Dit gaat helaas compleet mis wanneer ze de grote test ronde gaan doen, een T-rex die uitbreekt en vervolgens de bezoekers van een clif afdrukt. Een clif die er trouwens een scene ervoor nog niet was en er nu op magische wijze opeens is of de T-rex moet op lucht hebben gestaan. De foutjes in de film is wel een dingetje, maar wat kan je verwachten bij een film uit 1993.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

The Lost World: Jurassic Park (1997)	[Afbeelding: The Lost World: Jurassic Park (1997)]
Tweakers: 5.7 | IMDb: 6.6 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi | Runtime: 129 min | MPAA: PG-13 Zoals gezegd gingen we de avond erop verder met het vervolg van Jurassic Park, iedereen is hier weer veilig terug in hun eigen land. Maar al snel word Ian Malcolm uitgenodigd bij John Hammond. Die vertelt hem dat er, naast het eiland waar Jurassic Park gebouwd werd (Isla Nublar), nog een tweede eiland bestaat, Isla Sorna (Site , is waar dinosauriërs werden gekweekt voordat ze naar het park gingen. Nadat orkaan Clarissa Site B zwaar toetakelde, was men genoodzaakt de dinosauriërs vrij te laten op het eiland. Normaal gezien kunnen de dinosaurussen niet leven zonder dat de eigenaar van de parken, InGen, hun lysine geeft. Het blijkt echter dat Malcolm gelijk had en het leven een manier vindt om verder te bestaan: herbivoren eten lysine-rijk voedsel en carnivoren eten herbivoren. Eenmaal aangekomen op het eiland merken de expeditieleden dat ook het team van Peter Ludlow, de rijke hebzuchtige neef van Hammond die ondertussen gekozen is als nieuwe voorzitter van InGen, ook gearriveerd is op het eiland. Dit team is echter niet van plan om de dino's te bestuderen, maar om ze te vangen en daarmee een nieuw park te bouwen.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Jurassic Park III (2001)	[Afbeelding: Jurassic Park III (2001)]
Tweakers: 7.0 | IMDb: 5.9 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 92 min | MPAA: PG-13 Dinsdagavond was het tijd voor deel 3, de laatste in de originele trilogie want hierna kom je al snel aan bij de nieuwere films Jurassic World. Acht weken later heeft paleontoloog Dr. Alan Grant een nieuwe ontdekking gedaan over de intelligentie van Velociraptors, maar hij heeft moeite om financiering te krijgen voor zijn onderzoek. Paul en Amanda Kirby, een ogenschijnlijk rijk stel, bieden financiering aan voor het onderzoek van Grant als hij ze een luchttour over Isla Sorna geeft. Grant stemt met tegenzin toe en vliegt erheen met Paul, Amanda, Billy en de huurlingen van de Kirby's, Udesky, Cooper en de piloot Nash. Tijdens de vlucht ontdekt Grant dat de Kirby's van plan zijn om op het eiland te landen. Hij protesteert, maar Cooper slaat hem bewusteloos. Alleen wanneer Grant ontwaakt ontdekt hij dat een Spinosaurus de groep nadert, tijdens hun vlucht weten de overlevenden de Spinosaurus af te schudden, maar stuiten ze op een Tyrannosaurus. De Spinosaurus keert terug en de groep ontsnapt terwijl de twee dinosaurussen een gevecht aangaan, waarbij de Spinosaurus de Tyrannosaurus doodt. Al vrij snel word duidelijk dat Paul en Amanda niet zomaar naar het eiland toe wouden gaan, op zoek is naar hun zoon Eric en Amanda's vriend Ben, die vermist is geraakt op het eiland. Overheidsinstanties weigerden de Kirby's te helpen, dus namen ze Grant mee als expert vanwege zijn eerdere ervaring in Jurassic Park. Het zijn heerlijke films om een keer opnieuw te kijken, zal het iedereen aanraden
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10

_{Genereer je eigen UBB code review}

Mogelijk Lichte spoiler voor deel 2 en 3?

spoiler:

Even benieuwd. Ik heb ze alle 3 in de bios gezien. kan me van deel 2 en 3 eigenlijk voornamelijk herinderen dat ze tegenvielen

Maar jij beschrijft ze alsof ze alle 3 op een eiland afspeelden.
In mijn geheugen was deel 2 of 3 juist dat ze beesten mee naar new-york hadden gesleept. en daar aan het vechten/jagen waren.

Of ben ik het nu door de war en denk ik aan een godzilla film ?

[G_Dragon]

heuveltje schreef op woensdag 9 juni 2021 @ 09:21:
[...]


Mogelijk Lichte spoiler voor deel 2 en 3?

spoiler:

Even benieuwd. Ik heb ze alle 3 in de bios gezien. kan me van deel 2 en 3 eigenlijk voornamelijk herinderen dat ze tegenvielen

Maar jij beschrijft ze alsof ze alle 3 op een eiland afspeelden.
In mijn geheugen was deel 2 of 3 juist dat ze beesten mee naar new-york hadden gesleept. en daar aan het vechten/jagen waren.

Of ben ik het nu door de war en denk ik aan een godzilla film ?

Nee klopt dat gebeurd in deel 2 nog, vergeten erin te zetten !