| One Battle After Another (2025) | ![]() |
| Tweakers: N/A | IMDb: 8.3 | Genre: Action, Crime, Drama | Runtime: 161 min | MPAA: R The revolution will not be televised. Viva la cinema! Maar ok, vamos. Laat ik eens rapido beginnen met het belangrijkste uit deze film: Bob. Hi, Bob. Bob is eigenlijk Pat en werd geregisseerd door Paul Thomas Anderson die eigenlijk geen Paul W.S. Anderson is maar wel net als in Taken z'n initialen verdraaid duidelijk moet neerzetten want het werk van deze meneer gaat dus over een ontvoerde dochter en niet over een verdwaald ruimteschip. Je zou bijna Wes Anderson bellen om er extra flair aan te geven. Leo speelt samen met Teyana Taylor een revolutionary; leden van een groepering die de staatsinrichting liever anders zouden willen zien en op een gedurfde manier best wel relevante dingen op het scherm tonen in een tijd waarin een Amerikaanse president roept dat congresleden moeten worden opgehangen terwijl mensen op straat door gemaskerde bendes worden opgepakt, wat het bijbehorende idee eng realistisch en relevant maakt. Daarnaast is er natuurlijk de heer Penn. Wat kan ik daar over zeggen hé? Er is niet voor niets een heel station naar de beste man vernoemd. Hij heeft het verdiend. Door continu met z'n kaken te klemmen geeft hij je als kijker een onovertroffen ongemakkelijk gevoel en wat het verhaal voor hem in petto heeft maakt een pijnlijk punt nog duidelijker. Wat dat betreft is het eigenlijk briljant dat één van de kerstmannen gespeeld wordt door Douglas uit The Chair Company. Hij lijkt onschuldig, maar er zit duidelijk meer achter die feestjes! | |
Dat zit wel Schnorr.












































