:strip_exif()/u/289257/crop57c419e50f7c0_cropped.gif?f=community)
It’s supposed to be automatic, but actually you have to push this button.
:strip_icc():strip_exif()/u/134224/crop565f06e682bb1_cropped.jpeg?f=community)
| The Conjuring: The Devil Made Me Do It (2021) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 0 | Genre: Horror, Mystery, Thriller | Runtime: 112 min | MPAA: R Mja, deel zoveel in de Conjuring franchise. Wat kan ik zeggen, het wordt een beetje een soort Fast & The Furious reeks zo. Je weet precies wat je gaat krijgen, er zit een soort plottwist in die iedereen al aan ziet komen en het is zoals gebruikelijk heel lang nacht. De eerste vond ik best goed, en de eerste Annabelle ook wel. Daarna werd het een beetje same old gevoel, ook The Nun was minder dan ik gehoopt had. Elke film is gebaseerd op een zaak welke echt heeft plaatsgevonden, uiteraard aangedikt en geromantiseerd om het interessant te maken. Maar dan weer net niet teveel om het ongeloofwaardig te maken, in het genre dan. In dit verhaal moeten de Warrens de strijd aanbinden met een vloek. Deze vloek is redelijk complex, aangezien er meerdere slachtoffers nodig zijn. Een groot gedeelte van de film bestaat dan ook om uit te zoeken wat de vloek nu precies inhoud en waar de slachtoffers zullen vallen. En uiteraard zoeken wie er nu verantwoordelijk is. Tja, erg opzienbarend is het allemaal niet meer. De jumpscares met "EEN HEEL HARD GELUID" kennen we ondertussen wel. Echt, het zou regisseurs sieren als ze eens een keer niet zoiets zouden gebruiken, maar blijkbaar is dat net zoiets als hopen dat je ooit eens omhoog zal vallen. Ook is het wel jammer dat er niet zo diep wordt ingegaan op de motivatie van spoiler: . de uitspreker van de vloek Magere voldoende. | |
    6 / 10 | |
:strip_icc():strip_exif()/u/301255/crop5632215ae014a.jpeg?f=community)
| On My Skin: The Last Seven Days of Stefano Cucchi (2018) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.3 | Genre: Biography, Drama | Runtime: 100 min | MPAA: TV-MA Harde film, maar absoluut een aanrader. Mijn verwachting was een tamme weergave van een waargebeurd verhaal, jongeman die vastgenomen wordt door de Italiaanse politie en uiteindelijk komt te overlijden, die vlieger ging echter niet op. Pakkend, scherp in beeld gebracht zonder rauw te worden. Fijne regie, focus op het verhaal en de ervaring. Geen film voor gedachteloos entertainment, maar wel een die je meeneemt. | |
 0 / 10 | |
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.
:strip_icc():strip_exif()/u/23145/drorange.jpg?f=community)
| The Man from Earth (2007) |  |
| Tweakers: 6.0 | IMDb: 7.9 | Genre: Drama, Fantasy, Mystery | Runtime: 87 min | MPAA: Not Rated John Oldman (David Lee Smith) gaat er vandoor. Hij heeft op stel en sprong zijn baan aan de universiteit opgegeven en zijn collega's zoeken hem thuis op om afscheid te nemen. John vertelt hen dat dit is wat hij altijd doet als de mensen om hen heen zich realiseren dat hij niet ouder wordt - hij is namelijk een holbewoner die al 14000 rondloopt op aarde zonder ouder te worden. De premise van The Man from Earth is zeker interessant. Interessanter nog is de structuur van de film; dit is eigenlijkt een anderhalf uur lange discussie tussen een stel academici, die John ondervragen over zijn verleden en herkomst. De discussies worden nooit saai, maar naarmate ze richting theologische onderwerpen gingen werd het wat minder engagerend, vooral toen de film richting het einde naar 'jumping the shark' territorium dreef. Dat is jammer en ook niet nodig. David Lee Smith is een acteur die ik niet kende maar hij zet deze oude holbewoner erg intrigerend neer; iemand die veel gezien en meegemaakt heeft en zichzelf stoïcijns door de rationele en emotionele reacties van zijn ondervragers worstelt. Aardig om te zien. Ik zie dat de film veelal neergezet wordt als intellectuele SF maar dat vond ik het niet; ten eerste is het voor mij niet echt SF, meer een drama en ten tweede is er nogal wat aan te merken op de wetenschappelijke elementen in de film. Maar ja, dat is een beetje spijkers op laag water zoeken. Weinig films nemen de moeite om hun kijkers wat te leren en The Man From Earth is zeker een film waar je wat van kan opsteken. Misschien maakt het wat mensen nieuwsgierig en dat zou heel wat zijn. | |
 8 / 10 | |
| The Man from Earth: Holocene (2017) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 5.3 | Genre: Drama, Fantasy, Sci-Fi | Runtime: 98 min | MPAA: N/A Ik geef het toe: The Man From Earth greep me en toen ik na wat googlen zag dat er een sequel was, heb ik die meteen maar mee gebinged. Helaas, dit is geen Godfather Part 2. John Oldman, onze krasse jonge knar, heet inmiddels John Young (get it???). We zijn tien jaar later en John, die elke tien jaar iemand anders is, blijkt ondanks dat lange leven een voorkeur te hebben voor een carriere als universiteitsprofessor, want hij is een paar honderd kilometer verderop als theologische docent aan de slag gegaan. Holocene is alles wat het origineel niet is. De setting is niet meer beperkt tot een serie dialogen, de oudere acteurs van het origineel zijn grotendeels vervangen door een krat irritante high school students en alles wat intellectueel was aan de eerste film is vervangen door een totaal belachelijk thriller scenario. Kort gezegd, Holocene zuigt. Holocene faalt keihard omdat het alles weggooit dat het origineel zo leuk maakte. De focus ligt vooral op de studenten die John proberen te ontmaskeren waardoor de film een slecht geacteerd, totaal voorspelbaar thriller-achtig karakter krijgt. C-film niveau. Het schijnt de intentie te zijn dat er meer vervolgen komen en de aanleiding daarvoor wordt erin getimmerd door een werkelijk hilarisch belachelijke post-credits scene. In de categorie 'die twee uur krijg ik nooit meer terug'. | |
 2 / 10 | |
[Voor 31% gewijzigd door Dr. Strangelove op 05-06-2021 21:56]
These are my principles. If you don't like them, I have others.
/u/37667/Gundam1.png?f=community)
@Dr. Strangelove Deze heb ik lang geleden ooit eens gezien. Veel kan ik er mij niet meer van herinneren maar ik kan me wel vinden in jouw review al zou ik het waarschijnlijk een iets lagere score geven. Nu zie ik ook dat er een sequel bestaat... Volgens mij is dat niet echt nodig want dit doet een beetje afbreuk aan het einde van de 1ste film. Of herinner ik mij dat verkeerd?
edit:
De sequel heb je ook gezien dus
Liet deel 1 niet open of zijn verhaal waar was of niet of herinner ik mij dat verkeerd?
edit:
De sequel heb je ook gezien dus
Liet deel 1 niet open of zijn verhaal waar was of niet of herinner ik mij dat verkeerd?
[Voor 16% gewijzigd door D-Three op 05-06-2021 22:00]
:strip_icc():strip_exif()/u/149150/Androider.jpg?f=community)
| Nobody (2021) |  |
| Tweakers: 4.5 | IMDb: 7.4 | Genre: Action, Crime, Drama, Thriller | Runtime: 92 min | MPAA: R Deze had ik gemist toen die uitkwam een tijdje geleden, maar volledig ten onrechte zo blijkt. Ik snap ook feielijk niet dat er bij de genres geen comedy staat want dat vond ik het meest aanwezige doch meest subtiele aanwezig. Verhaal is kort samen te vatten. Een familie wordt overvallen en de vader heeft de kans om de inbraak te verijdelen maar beslist omdat niet te doen, dat is de duidelijke opbouw naar een reeks van verwijzingen dat hij een 'nietsnut' zou zijn. Om het tegendeel te bewijzen gaat hij 's nachts op weg om amok te maken en wonder boven wonder komt hij in een situatie waar hij de held kan zijn. Beetje bij beetje breek de film hier open naar meer actie en comedy. Je kan het vervolg natuurlijk wel al raden maar het blijft toch leuk om naar te kijken. Zeker op het einde had ik een beetje het A-Team gevoel van vroeger terug. Leuk om te zien | |
 7.5 / 10 | |
| The Forgotten Battle (2020) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 0 | Genre: Drama, War | Runtime: 124 min | MPAA: N/A Zoals sommigen van jullie wellicht vooraf gelezen hebben heb ik vanavond samen met mijn zoon De slag om de Schelde in de bioscoop gezien. Heerlijk om weer eens in de bios te kunnen zitten. Halve liter bier erbij en gaan met die banaan. DSodS heeft mij zeer positief verrast. En mijn zoon ook. Het ziet er allemaal prima uit. Je gaat echt terug in de tijd. De beelden, de soldaten, de voertuigen, de uniformen, zelfs de medailles, de huizen, het schilderijtje aan de muur. Zeer veel aandacht aan besteed. Groot compliment. Dat is het eerste dat opvalt. Er lopen 3 verhaal lijnen door elkaar. Daar moest ik (oude man) even aan wennen. Die verschillende verhaal lijnen zijn interessant en de moeite waard. Ik had sympathie met alle drie. Dat is best knap dat ze dat zo voor elkaar hebben gekregen. Er zaten een aantal scenes in die behoorlijk heftig waren. Gevecht scenes die vrij dicht op de persoon gefilmd zijn en daardoor extra diep binnen komen. Ik heb het in andere films nog niet zo gezien. Het voelde bijna persoonlijk. De zaal was ook helemaal stil. Een ander mooi aspect van DSodS is dat het verschil tussen goed en kwaad (nazi's en geallieerden) niet zo makkelijk aan te wijzen is. In een crisis situatie maken mensen keuzes. Die vallen achteraf goed of slecht uit. Dat is goed verbeeld en zonder direct oordeel. De beslissingen die van beide kanten genomen worden zijn begrijpelijk in die situatie. Toch zitten er voor mijn gevoel ook een aantal niets zeggende scenes in. Die hadden ze ook weg kunnen laten. Of op zijn minst in kunnen korten. Geen hals zaken hoor. Merk aan mezelf dat ik een beetje moeite heb om deze recensie te schrijven. Ben toch ietwat overdonderd door de kwaliteit van deze film. Moet nog even landen denk ik. Maar post het toch maar. | |
| 8 / 10 | |
AopenHX08 ZM400B Athlon64-X2-3800+ ArticFreezer64pro Asrock939Dual-Sata2 2x512MbDDR400 GigabyteR9700pro SBAudigy2 Inspire6700modded PCTVpro ADSL 6Mb/768 NEC2500a Pioneer105DVDrom iiyamaVMPro450 CanonIP4000 LogitechG5 200GbWD7200 80GbWD7200 WinXPhome
| De Oost (2020) |  |
| Tweakers: 5.0 | IMDb: 7.1 | Genre: Drama, Thriller, War | Runtime: 137 min | MPAA: N/A Vanavond De Oost gezien. Blank ingegaan dus ik had geen idee wat ik mocht verwachten. Zoon van een NSBer gaat na de oorlog naar Indië om daar de rust terug te brengen nadat de jappen zich hebben teruggetrokken. Hij weet zich in een bevoorrechte rol te duwen en wordt uiteindelijk onderdeel van een elite eenheid. Maar dan speelt zijn verleden hem parten. Een Nederlandse film van een behoorlijk niveau met haast Tarantino-achtige invloeden. Ik kende de regisseur nog niet, maar ben wel benieuwd nu wat ie in de toekomst nog meer maakt. Zeker een film die de moeite waard is om een avondje voor vrij te maken. | |
| 8 / 10 | |
:strip_icc():strip_exif()/u/32590/Meteora60.jpg?f=community)
:
[...]
Ik denk niet dat je een huidskleur wou benoemen, maar blanco bedoelde
Ik ga kapot hier van het lachen
[Voor 9% gewijzigd door Arjantje72 op 06-06-2021 00:28]
WP Te koop
:strip_icc():strip_exif()/u/23176/larryneus.jpg?f=community)
:strip_exif()/u/634/crop56eab269d97ab.gif?f=community)
/u/554190/crop5da505815651c.png?f=community)
| Happy Old Year (2019) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.2 | Genre: Drama, Romance | Runtime: 113 min | MPAA: N/A Wilde een goede film vandaag kijken en had nog even geen zin om Seven Samurai op te zetten, dus even door wat films op Prime en Netflix gebladerd. Het was helaas allemaal niks... tot ik deze opzette. Het gaat over een Thaise jonge vrouw die in haar (ouderlijk) huis een minimalistisch kantoor wil opzetten voor haar minimalistisch werk, aangestoken door haar tijd in Zweden. Het huis zit echter vol gestouwd met meuk, dus ze wil alles weggooien. Zo gezegd, zo gedaan. Of toch niet? Objecten die je in je bezit hebt, hebben allemaal een historie en vaak een connectie met relaties met andere personen. Zoiets weggooien is zoiets als het ontkennen dat deze relaties hebben bestaan. En daar zoomt deze film verder op in. De cinematografie is uitstekend en de hoofdrolspeelster acteert ook sterk. Er zitten misschien wat veel momenten in de film waarin ze een lange tijd in beeld is waarbij ze dan emoties toont, maar ik vond het verder een sterke film. Het was de Thaise inzending voor de Oscars dit jaar, maar werd niet genomineerd. De genomineerde films nog niet gezien. Die moeten dan wel echt goed zijn, denk ik dan. "Quo Vadis, Aida?" was in ieder geval wel genomineerd. Een film over de val van Srebrenica. Is volgens mij binnenkort in de bioscoop te zien (1 juli?). | |
 8.5 / 10 | |
jungletrain.net - 24/7 drum & bass radio
Steven Spielberg – 2000s – New Horizons
Tijd voor deel vier in mijn reviewserie van het werk van Steven Spielberg. In deze post al zijn werk uit het eerste decennium van de 21ste eeuw; zeven heel verschillende films waarin Spielberg laat zien zichzelf niet te willen herhalen en zich nog steeds ontwikkelt.
Vorige delen in deze serie:
Steven Spielberg – 1970s – The Boy Wonder
Steven Spielberg – 1980s – Superstar
Steven Spielberg – 1990s – The Stuff of Legend
Genereer je eigen UBB code review
Genereer je eigen UBB code review
Genereer je eigen UBB code review
Genereer je eigen UBB code review
Genereer je eigen UBB code review
Genereer je eigen UBB code review
Genereer je eigen UBB code review
En zo sluiten we weer een decennium af. Tot nu toe het meest wisselvallige, een paar steengoede films die laten zien dat Spielberg zich blijft ontwikkelen als regisseur, maar ook een paar minder geslaagde entries. Veel van deze films waren diep weggezakt in mijn herinnering en het was interessant om ze opnieuw te kijken en te herwaarderen. Nog zeven films te gaan, op naar het laatste deel in deze serie
Tijd voor deel vier in mijn reviewserie van het werk van Steven Spielberg. In deze post al zijn werk uit het eerste decennium van de 21ste eeuw; zeven heel verschillende films waarin Spielberg laat zien zichzelf niet te willen herhalen en zich nog steeds ontwikkelt.
Vorige delen in deze serie:
Steven Spielberg – 1970s – The Boy Wonder
Steven Spielberg – 1980s – Superstar
Steven Spielberg – 1990s – The Stuff of Legend
| A.I. Artificial Intelligence (2001) |  |
| Tweakers: 8.0 | IMDb: 7.2 | Genre: Drama, Sci-Fi | Runtime: 146 min | MPAA: PG-13 Een jaartje terug heb ik A.I. hier gereviewed en ik gaf hem toen een 8. Tot dat moment was het voor mij een van de slechtste Spielbergfilms maar toen ik hem vorig jaar zag raakte de emotionele impact van een klein jongetje dat verstoten wordt door zijn ouders me heel erg. Ik heb A.I. nu opnieuw gekeken en ik ga opnieuw mijn mening herzien. De film speelt zich af in de nabije toekomst waarin de samenleving door climate change aangewezen is geraakt op robots, of 'mechas' zoals ze in A.I. worden genoemd. David (Haley Joel Osment) is een revolutionaire mecha, een robotjongen die ontworpen is om zelfstandig te denken en dromen. Zijn ontwerper Professor Hobby (William Hurt) wil dit bereiken door David liefde te laten voelen voor zijn eigenaar. David wordt getest bij een echtpaar wiens zoon in coma ligt en met succes; hij hecht zich aan zijn moeder en zij aan hem. Als hun zoon echter ontwaakt uit zijn coma leidt dit eerst tot spanning en dan verstoting van David uit huishouden. David, geprogrammeerd om te houden van zijn moeder, gaat op zoek naar hereniging en acceptatie door haar. Toen ik de film vorig jaar keek werd ik vooral getroffen door de liefde die David voor zijn moeder heeft en hoe hij daarmee omgaat. Als je zelf vader bent heeft de film een hele andere dimensie dan toen ik hem in 2001 zag en hij raakte me heel erg. Maar nu ik de film opnieuw keek viel me op dat dit slechts de oppervlakte van A.I. is; dit is een film die fundamentele vragen stelt over wat het betekent om te leven, te denken en wat liefde precies is. A.I. is ontsprongen aan het meesterbrein van Stanley Kubrick. Kubrick was goed bevriend met Spielberg en vond dat deze meer geschikt was om de emotionele aspecten van het script goed te verfilmen; Spielberg nam de taak op zich maar liet Kubrick’s script grotendeels intact. A.I. is in feite een vrij episodische film die ruwweg in vier grote set pieces te verdelen is; het huiselijk leven (David’s liefde voor zijn moeder), de flesh fair (de houding van mensen ten opzichte van mecha’s), Sin City en Man Hattan (David als Pinocchio) en de controversiële afsluiting. Het is dat laatste half uur van de film dat me na deze laatste viewing eindeloos fascineert omdat het vragen oproept die op veel verschillende manieren beantwoord kunnen worden. Waar ligt de lijn tussen mecha en mens? Wat is het doel van de laatste momenten die we met David beleven en wat zegt dat over zijn, en onze toekomst? A.I. is voor mij zonder enige twijfel Spielberg’s meest ambitieuze werk tot dit moment in zijn oeuvre; een deel daarvan mag op het konto van Kubrick maar het is Spielberg die zijn script op een fascinerende, gevoelige en visueel ontzettend indrukwekkende manier verfilmd. Het is geen film voor iedereen; je moet de moeite nemen om onder het oppervlak te kijken en dat is niet vanzelfsprekend want de film is bij wijlen traag en in tegenstelling tot andere Spielbergfilms worden de thema’s niet met een moker erin gehamerd. Het is, net als 2001: A Space Odyssey een film die niet alles meteen prijsgeeft maar je dubbel en dwars beloont voor de tijd die je erin steekt. | |
 9 / 10 | |
| Minority Report (2002) |  |
| Tweakers: 6.5 | IMDb: 7.6 | Genre: Action, Crime, Mystery, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 145 min | MPAA: PG-13 Ook Minority Report heb ik vorig jaar gereviewed hier en ook deze heb ik nogmaals gekeken. Deze review behoefde niet veel herzieningen maar toch heb ik hem herschreven om wat beter in de serie te passen. John Anderton (Tom Cruise) is detective in de Pre-Crime divisie in Washington D.C. in de nabije toekomst. Pre-Crime kan door de visioenen van een drietal door drugs aangetaste kasplantjes moorden zien voor ze gebeuren. De daders in spé worden voor ze de moord kunnen begaan te grazen genomen en gevangengezet. Doordat Anderton een afwijkend visioen van een van de kasplantjes te zien krijgt komt hij in een lastig pakket te zitten en wordt zelf aangeduid als een target voor de rest van de Pre-Crime divisie, die overgenomen is door Treasury Agent Danny Witwer (Colin Farrell). Aan John om zijn onschuld te bewijzen voordat de tijd op is. Minority Report is near future SF, net als A.I. Waar die laatste een sterk filosofische boodschap heeft is Minority Report primair een thriller, maar wel eentje die poogt met de pre-crime aspecten een intellectueel en moreel interessante achtergrond te creëren. Zoals te verwachten is heeft de wetenschappelijke basis erachter een nogal hoog mumbo-jumbo gehalte maar wat vooral jammer is, is dat de morele kwesties rondom pre-crime niet aan de kijker voorgelegd worden om over te oordelen; de film doet dit zelf al voor je. Dat maakt de thema’s van Minority Report vrij dun en leidt tot een film die eigenlijk niet meer is dan een whodunnit. Daar is echter niks mis mee. Dit is opnieuw een lange Spielberg film, hij klokt in op bijna 2,5 uur, maar in die tijd zit je op het puntje van je stoel en blijf je tot het einde toe in spanning. Naast Cruise staan een hoop goede acteurs en samen leveren ze een hele rits memorabele scenes af. De sequence met Peter Stormare en zijn lovely assistant zijn heerlijk komisch en de spiders scene die erop volgt is virtuoos gefilmd. De hele sfeer van de film is vrij donker en grimmig en de grove film grain en overwegend grijstinten dragen daar sterk aan bij. Cruise doet zijn trademark character, de bijna onkreukbare held, en zoals altijd doet hij dat heel goed. De bijrollen van Lois Smith, Max von Sydow en Colin Farrell zijn ook erg overtuigend. Minority Report doet niet veel dingen fout; het is een zeer sterke actiethriller vanaf de eerste minuut en het einde van de film laat je grotendeels tevreden achter. Spielberg zet helaas de schmaltz nog even te hoog in de epiloog. Het doet denken aan het originele einde van Blade Runner. Dat was niet echt nodig en past niet bij de vrij donkere sfeer van de film. Terugkijkend naar Spielberg’s eerdere werk is Minority Report veel meer Jurassic Park dan A.I.; ondanks een intellectueel aandoende premise is er niet heel veel achter het gordijn. Gelukkig staat dit, net als in Jurassic Park, geen moment in de weg van het vermaak. | |
| 8.5 / 10 | |
| Catch Me If You Can (2002) |  |
| Tweakers: 6.0 | IMDb: 8.1 | Genre: Biography, Crime, Drama | Runtime: 141 min | MPAA: PG-13 Een terugkerend thema in Spielberg’s werk is de scheiding van zijn ouders. Zijn vader verliet zijn moeder toen hij 19 was en de impact hiervan op zijn films is terug te zien in veel van zijn vroege werk. De houding van Roy ten opzichte van zijn familie in Close Encounters, Elliott die bij zijn alleenstaande moeder woont in E.T., de eenzaamheid van kinderen die opgroeien zonder hun ouders in Empire of the Sun en Hook, het komt zo vaak terug in zijn werk. Catch Me If You Can is echter misschien wel het werk waarin dit het meest naar voren komt; de film reflecteert echter ook zaken die Spielberg naar verloop van tijd leerde over de reden dat zijn ouders uit elkaar gingen en dat maakt het misschien wel tot zijn meest persoonlijke film. Catch Me If You Can vertelt het op waarheid beruste verhaal van tiener Frank Abagnale Jr. (Leonardo DiCaprio) die bij zijn op het oog gelukkig getrouwde ouders woont maar zich ontpopt als één van de grootste oplichters uit de moderne geschiedenis. Als zijn moeder vreemd blijkt te gaan, rent Frank weg van huis. Hij slaagt erin zijn aanleg voor het misleiden van mensen te combineren met een talent voor het vervalsen van cheques. Zich uitgevend als piloot, arts en advocaat fraudeert hij voor miljoenen, maar haalt zich ook de aandacht van de FBI op de hals en probeert hen uit handen te blijven. Op het eerste gezicht is Catch Me If You Can een vrolijke lichte comedy die doet denken aan het betere werk van Blake Edwards (Breakfast at Tiffany’s, The Pink Panther). De stijl en look van de film is een perfecte homage aan de jaren '60, met mooie, lichte sets en al het beste wat de mode uit die tijd te bieden had. Het geeft de film een erg prettige feel, geholpen door een onweerstaanbaar charmante vertolking van Frank door DiCaprio. Dit was de film die mij ervan overtuigde dat hij echt een goed acteur was met een behoorlijke range; hij is echt perfect in deze rol. Tom Hanks is veel meer low key maar niet minder sterk als FBI-man Carl Hanratty. Hanratty is een workaholic, een saaie kantoorpik die niet weet hoe hij zijn pistool uit de holster moet halen, maar ook het karakter heeft van een bulldog die niet loslaat. Hanratty torst echter zijn eigen levenservaring met zich mee en heeft daardoor gevoel voor de tragiek van zijn prooi. Tragiek, want Catch Me If You Can is veel meer dan een comedy over twee mannen die elkaar achtervolgen. Frank's thuissituatie drijft hem weg van zijn ouders, maar bij alles wat hij doet lijkt de achterliggende gedachte te zijn dat hij zijn ouders weer bij elkaar wil brengen. Zijn vader (heerlijk neergezet door Christopher Walken) zit in de schulden en meermaals probeert Frank hem op de been te helpen met financiële support, zich niet realiserend dat wat mensen bij elkaar houdt of ze uit elkaar drijft veel fundamentelere redenen heeft. Ook reflecteert het Spielberg’s eigen inzichten over de redenen waarom zijn ouders uit elkaar zijn gegaan en dat dergelijke gebeurtenissen zelden op het conto van slechts één van beide partijen geschreven kunnen worden. Maar ook als je met dergelijke levenslessen niet lastiggevallen wil worden geeft Catch Me If You Can je die mogelijkheid. De film zit vol met heerlijk amusante scenes. Frank's telefoongesprekken met Hanratty, zijn verleiding door een hoertje in een chic hotel, het gezicht van Abagnale Sr. als hij hoort dat zijn zoon zich heeft uitgegeven voor een docent, het zijn maar een paar van de memorabele momenten in deze film. Na een paar mindere scores is dit ook weer eentje waarin de talenten van John Williams goed naar voren komen. De muziek is jazzy, vrolijk, licht en de perfecte begeleiding van de pasteltinten en die de film er zo goed uit doen zien. Catch Me If You Can is voor mij een perfecte feelgood movie, een film die je aanzet als je een boost nodig hebt. Een echte underrated classic. | |
| 9 / 10 | |
| The Terminal (2004) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.4 | Genre: Comedy, Drama, Romance | Runtime: 128 min | MPAA: PG-13 Naarmate ik bij de meer recente Spielberg films kom, worden ze ook onbekender voor me omdat ik veel van die films niet zo vaak heb gezien. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn maar in het geval van The Terminal is het me wel duidelijk: Ik vond het niet zo'n beste film toen ik hem in 2004 zag en tot nu toe heb ik ook niet de behoefte gehad om hem opnieuw te kijken. Terecht? Let's find out. In The Terminal raakt Viktor Navorski (Tom Hanks) na aankomst op JFK Airport in New York door een revolutie in zijn fictieve vaderland Krakhozia zijn paspoort kwijt. Viktor blijkt tussen de naden van het systeem door te vallen en zit vast in de terminal van het vliegveld; hij mag niet naar buiten en mag ook niet terug naar huis. Voor Dixon (Stanley Tucci), security chief van het vliegveld, is Viktor's aanwezigheid een doorn in het oog en hij probeert op verschillende manieren van hem af te komen. Viktor heeft echter zwaarwegende persoonlijke redenen om zich niet zomaar aan de kant te laten schuiven en door zijn eigen doorzettingsvermogen, creativiteit en wat hulp van werknemers van het vliegveld met wie hij vriendschappen opbouwt slaagt hij erin een bestaan te creëren voor zichzelf. The Terminal is een wat vreemde film; het is comedy en drama maar in tegenstelling tot Catch Me If You Can, die beide genres zeer effectief combineert, mist de film voor mij een zekere gravitas die ik in een Spielbergfilm verwacht. Zeker, er worden thema's aangesneden als burgerlijke ongehoorzaamheid ten opzichte van autoriteit, de tragiek van blinde verliefdheid op de verkeerde persoon en het meest nog de behoorlijk uitgekauwde boodschap dat als je maar doorzet je krijgt wat je verdient, maar ligt er allemaal heel dik bovenop en na de ruim twee uur die de film duurt voel je je nogal murw gebeukt door al dit goed bedoelde advies. Het helpt niet dat The Terminal nogal zwaar leunt op humor om die boodschap over te brengen en het scenario is gewoon te zwak om dat overtuigend doen. De grappen herhalen zich nogal eens (hoe vaak kan je lachen om iemand die uitglijdt over een natte vloer?) of slaan de plank gewoon mis. Dat de film geen onvoldoende krijgt van me is volledig op het conto van Tom Hanks te schrijven. Hij zet Navorski erg sterk neer en zijn karakter wekt veel sympathie op, en het voelt ook alsof hij die sympathie verdient. In eerste instantie lijkt Hanks terug te vallen op de maniertjes die hij zo succesvol gebruikte in Forrest Gump, maar Navorski is een interessanter karakter dan Gump; waar die laatste door toeval en onnozelheid slaagt in het leven, is Navorski iemand die ondanks de taal- en kennisbarrières die er voor hem zijn door zijn eigen intelligentie en doorzettingsvermogen zijn einddoel bereikt. Hanks draagt deze film in zijn eentje en houdt hem kijkbaar. De rest van de cast is een mixed bag. Stanley Tucci is voortreffelijk als Dixon, de security chief. Dixon is een interessante man en waardig tegenspeler voor Navorski: Hij is een professional die altijd binnen de lijntjes kleurt maar met een situatie te maken krijgt waarin de regels hem niet helpen. Zijn werkwijze is niet altijd sympathiek maar vanuit zijn situatie begrijpelijk. Catherina Zeta Jones is de love interest, de stewardess die een spark heeft met Navorski maar moeite heeft haar relatie met een getrouwde man op te zeggen. Ik heb wat moeite te zien hoe haar rol essentieel is voor het verhaal maar ze doet haar best en het mag best gezegd worden, ze is zelfs in haar saaie stewardess outfit een prachtige verschijning. De rest van de supporting cast heeft kleinere rollen en daar zitten nogal wat clunkers tussen, wat op een gegeven moment gaat irriteren. The Terminal is geen slechte film; het verhaal kabbelt rustig voort en is goed gestructureerd en Hanks laat zien zelfs met minder materiaal enorm veel te kunnen. Maar het is ook geen film die veel nieuws te melden heeft en er blijft vrijwel niets van hangen als de aftiteling rolt. | |
| 6 / 10 | |
| War of the Worlds (2005) |  |
| Tweakers: 6.2 | IMDb: 6.5 | Genre: Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 116 min | MPAA: PG-13 Some aliens like music, some aliens want to phone home and some aliens just want to watch the world burn. Voor de derde keer verkent Spielberg buitenaarde sferen, maar dit keer hebben de visitors minder prettige plannen met ons. Zo licht van toon als zijn vorige twee films waren, zo donker is War of the Worlds. Spielberg baseert zich opnieuw op bestaand materiaal, maar hij is in dit geval niet de eerste: Het boek van H.G. Wells is waarschijnlijk een van de meest geadapteerde boeken ooit, en de moeder van een heel eigen SF-subgenre, de invasion movie. Ray Ferrier (Tom Cruise) is een gescheiden, lousy dad die zijn kinderen op bezoek heeft voor het weekend. Zijn opvoedkundige skills zijn aan zoon Robbie (Justin Chatwin) en dochter Rachel (Dakota Fanning) niet besteed en de beide tieners laten dat op elk hun eigen wijze goed merken. De huiselijke idylle wordt wreed verstoord door de invasie van een buitenaards ras dat zich voortbeweegt in gigantische tripods en iedereen methodisch uit de weg ruimt. Ray neemt zijn kinderen op sleeptouw om te ontsnappen aan de tripods én de hordes medevluchtelingen die allemaal hun leven proberen te redden. War of the Worlds is dus een invasion movie maar in tegenstelling tot veel van deze films blijft de focus heel nauw: Geen heldhaftige presidenten die hun volk redden, geen monumenten die opgeblazen worden, geen halfgestoorde wetenschappers die aan plot exposition doen. Dit is het verhaal van Ray en zijn kinderen en de hel waaraan zij proberen te ontsnappen. Ook blijft Spielberg dicht bij het source material. De film is een gecondenseerde versie van het boek en de belangrijkste plotelementen en sommige set pieces zijn rechtstreeks van Wells overgenomen. Spielberg voegt ook zijn eigen creativiteit toe aan de mix en dat leidt tot een aantal behoorlijk indrukwekkende scenes, met als hoogtepunt het passeren van een sneltrein door een dorp. Dit is er eentje die in de top tien van Spielberg's beste scenes kan, mijn bek zakte gewoon open van de fantastische combinatie van horror en humor die hierdoor tegelijk werd opgeroepen. Geniaal. Helaas zijn deze scenes het enige memorabele aan de film. Of het aan Wells ligt of niet, maar het verhaal van War of the Worlds vind ik gewoon niet zo sterk. Ja, het is de daddy van de invasion movie misschien, maar er is een reden dat er in de eeuw erna allerlei plotelementen aan zijn toegevoegd. We leren weinig tot niets over de aliens; Ray en zijn kinderen wekken sympathie op (geholpen door prima acteerwerk van Cruise en Fanning), maar hun verhaal is erg lineair; het einde van het boek wordt ook gehandhaafd en dat is naar mijn mening een grove fout. Niet dat ik op een Independence Day-achtige scene zat te wachten maar het biedt niet de juiste closure omdat het te passief aanvoelt. Dit is sinds ik de film in 2005 in de bios zag mijn tweede viewing en de derde zal nog wel even duren. War of the Worlds is beter dan ik me herinnerde maar niet veel. Het is een enorm donkere, sfeervolle en visueel indrukwekkende film maar dramatisch heeft het te weinig om het lijf. Er zijn parallellen met 9/11 die interessant zijn maar voor hedendaags publiek waarschijnlijk niet eens opvallen, Spielberg geeft Wells' verhaal wat meer persoonlijkheid door zijn trademark family life thema's toe te passen maar de som van dit alles is een film die voelt alsof hij net wat meer wil vertellen dan hij eigenlijk doet. | |
| 6 / 10 | |
| Munich (2005) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Drama, History, Thriller | Runtime: 164 min | MPAA: R 'Every civilization finds it necessary to negotiate compromises with its own values'. Vroeg in Munich worden we geconfronteerd met deze woorden van Golda Meir (Lynn Cohen), gesproken als reactie op de kidnapping en dood van 9 Israëlische teamleden op de Olympische Spelen van München in 1972. Het is dan al duidelijk dat Spielberg met Munich voor hem ongebaand territorium bewandelt. Munich is een thriller en een karakterstudie maar bovenal is het Spielberg's eerste echte politieke film en voor een regisseur die naam en reputatie gebouwd heeft met licht entertainment is het zeker een risicovol project. Avner Kaufmann (Eric Bana) is een agent van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Hij wordt gevraagd zijn relatief rustige taken en familieleven op te geven om een speciale missie te gaan uitvoeren voor zijn land; het opsporen en doden van 11 Palestijnen die betrokken zijn bij de planning van de aanslag in München. Avner accepteert de missie, en krijgt een team toegewezen door zijn handler Ephraim (Geoffey Rush). Naarmate zij afrekenen met meer targets eist de emotionele impact van hun daden zijn tol op Avner en zijn team (Daniel Craig, Matthieu Kassovitz, Ciaran Hinds en Hanns Zischler). Spielberg maakt twee statements met Munich. De film werd bij release aangevallen door zowel Palestijnse als Israëlische groeperingen omdat beiden ervan overtuigd waren dat ze zwart werden gemaakt. Het is voor mij zonneklaar dat Spielberg hier geen partij kiest en zeer duidelijk maakt dat hij geen heil ziet in de oog om oog, tand om tand mentaliteit die de relatie tussen beide partijen typeert. Het is triest om te zien dat de recente ellende in het Midden-Oosten de film nog steeds zeer relevant maakt. Daarnaast is Munich een heldere aanklacht tegen het beleid van de regering Bush in de nasleep van 9/11. De parallellen tussen Israëls beslissing om vergeldingsacties uit te voeren en de aanval van de VS op Irak zijn duidelijk aanwezig en ook de discussie over de aanwezigheid van WMDs in Irak komt even langs in een scene waarin Avner van Ephraim eist dat hij bewijs laat zien dat zijn slachtoffers inderdaad betrokken waren bij de aanslag. Het laatste frame van de film vormt een uitroepteken achter die boodschap. Het thema van de film is dus duidelijk en verwoord in het citaat aan het begin van deze review; hoever gaan we om onze vijanden te verslaan voordat we niks beter zijn dan zij zelf? Maar uiteindelijk komen we hier voor een avond entertainment en niet een politiek pamflet. Gelukkig levert Munich hier ook; het is een sterke thriller met veel spannende momenten en veel karakterontwikkeling. We zien hoe Avner en zijn team al doende het vak van aanslagplegers leren maar ook ambivalenter worden over de taak die hun is toebedeeld; Bana doet fantastisch werk in de hoofdrol en het benadrukt voor mij opnieuw hoe jammer het is dat hij verdwenen is van de Hollywood A-list. Verder ziet de film er heerlijk sfeervol uit; Spielberg haalt inspiratie uit de beste William Friedkin en John Frankenheimer classics. De jaren ’70 setting is prachtig neergezet met de kostuums, straatbeelden en auto’s. Special mention voor de Snoek waarin louche information broker Louis (Matthieu Amalric) Avner naar zijn Papa (Michael Lonsdale) brengt. Net als The Terminal en War of the Worlds was het pas de tweede keer dat ik Munich zag; dit is echt zeker een return to form van Spielberg na twee mindere films en eentje waarin hij opnieuw laat zien niet bang is om zichzelf uit te dagen om nieuwe genres te verkennen en politiek kleur te bekennen. | |
| 9 / 10 | |
| Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 6.1 | Genre: Action, Adventure | Runtime: 122 min | MPAA: PG-13 Jarenlang heb ik naar deze film uitgekeken. In mijn vriendenkring was bijna twee decennia lang hét terugkerende topic als het om film ging: Wanneer komt Indy 4? In 2008 was het eindelijk zover. Spielberg, Ford, Lucas, the gang was back together. En de rest van de cast was steengoed ook; de verwachtingen waren hoog. Omdat het zo lang duurde om Indy weer op het witte doek te brengen is het inmiddels begin jaren ’50 en hebben we Nazi’s ingewisseld voor Sovjets. Een krat commies onder leiding van Irina Spalko (Cate Blanchett) heeft Indy te grazen genomen om in Area 51 een alien skull te vinden, die hen kan helpen om mind control powers te krijgen. Met hulp van Mutt (Shia LeBoeuf) gaat Indy op zoek naar zijn oude vriend Oxley (John Hurt) die de sleutel tot het geheim zou hebben. Crystal Skull begint erg goed. De openingsscene met de hot rod en de army colonne werkt supergoed en drijft op zijn Hitchcocks de spanning op, om die even te laten schieten en over te gaan naar een effectieve herintroductie van onze held. De scenes in Area 51 werken verder redelijk en de knipogen naar de eerdere films zijn heerlijk om te zien. Helaas is het downhill from there. Het plot van Crystal Skull is erg onsamenhangend en de verschillende set pieces hangen zeer losjes aan elkaar. Ik heb de film nu denk ik 4 keer gezien en ik heb nog steeds niet helder hoe het causaal allemaal aan elkaar hangt. Vervelender nog is dat de emotionele drive die zo sterk aanwezig is in de betere films van Spielberg hier afwezig is; er is geen chemie tussen Ford en LaBeouf waardoor de reveal halverwege de film weinig impact heeft. De rollen van Karen Allen en John Hurt zijn erg één-dimensionaal, vooral Hurt spreekt alleen maar gibberish tot het allerlaatst waardoor we weinig met hem meevoelen. Ook Ray Winstone is underused. Het aparte is dat de film best dialog-heavy is maar veel daarvan is exposition en te weinig is character development. Ook is het niet grappig; van de humor van Raiders en Crusade is niks te vinden en ook The Temple of Doom is van een veel hoger niveau. Dan het acteerwerk; het is een genot om Ford terug te zien maar hoewel hij de beste lines in de film heeft en er met zijn leeftijd op een slimme en effectieve manier wordt omgesprongen heb je vooral een gevoel van ‘what could have been’. LaBeouf is matig en niet amusant, Blanchett speelt op de automatische piloot met een van de slechtste russische accenten die ik ooit in een film gehoord heb en Karen Allen en John Hurt zijn gewoon wasted. En dan ben ik nog niet klaar; één van de meest bekritiseerde aspecten van Skull is de CGI en ik ben het ermee eens, die is, zelfs voor een tien jaar oude film, niet al te best. Veel erger nog is de algehele look van de film. Douglas Slocombe was de cinematographer van de drie eerste films maar was inmiddels retired en sinds Schindler’s List was Janusz Kaminski de vaste partner van Spielberg achter de camera. Kaminski kreeg als opdracht mee om de look en feel van Slocombe’s werk te imiteren maar is daar wat mij betreft niet in geslaagd. De film ziet er overbelicht en kunstmatig uit en mist de meer realistische sfeer die de vorige films karakteriseerde. De Indiana Jones films zijn mijn favoriete filmserie maar Crystal Skull is helaas op afstand de matigste entry. We hadden na bijna 20 jaar wachten op meer gerekend en ik hoop dat James Mangold volgend jaar een mooie swan song kan afleveren met Harrison Ford want hij, en de fans, verdienen dat. | |
 5.5 / 10 | |
En zo sluiten we weer een decennium af. Tot nu toe het meest wisselvallige, een paar steengoede films die laten zien dat Spielberg zich blijft ontwikkelen als regisseur, maar ook een paar minder geslaagde entries. Veel van deze films waren diep weggezakt in mijn herinnering en het was interessant om ze opnieuw te kijken en te herwaarderen. Nog zeven films te gaan, op naar het laatste deel in deze serie
These are my principles. If you don't like them, I have others.
:strip_icc():strip_exif()/u/149636/imagesCADH1FG8.jpg?f=community)
| Cruella (2021) |  |
| Tweakers: 8.5 | IMDb: 0 | Genre: Comedy, Crime | Runtime: 134 min | MPAA: PG-13 Zelf had niet niet echt interesse in deze film, maar mijn vrouw wilde Cruella graag zien. Het was al laat en besloten een deel gisteren te bekijken en de rest de dag erna. Uiteindelijk zat we aan de buis gekluisterd tot aan de aftiteling. De film heeft mij positief verrast. Het voelde helemaal niet des Disney's, maar eerder een film van Guy Ritchie bijvoorbeeld. Geen verhaallijn voor kinderen eigenlijk. Niet omdat er veel geweld etc in zit. Het is geen sprookje wat wordt verteld, maar echt een film. Het acteerwerk is ook gewoon goed. Emma Stone als Cruella én Estella steelt wel de show. De film heeft een verhaal te vertellen met actie, humor en emotie en zit goed in elkaar. Is het een iconische film en zal het eindigen in de top 100 IMDb? Nee dat denk ik niet.. Desalniettemin een dikke 8,0 van mij | |
| 8 / 10 | |
/u/60597/crop5e56eb57d66d4_cropped.png?f=community)
En dat was het dan... één van de meest bizarre en 'vreemde' films die ik ooit gezien heb (en dat zijn er heel wat de afgelopen tientallen jaren).
https://www.netflix.com/nl-en/title/80185763
En ja, ik heb van tevoren de diverse commentaren alhier en reviews her en der gelezen. Maar dat maakte me toch nieuwsgierig. Ook vanwege Jennifer Lawrence die altijd prettig is om naar te kijken.
Al in het begin was het duidelijk dat er nogal wat bijbelse referenties in zitten.
Maar dat het zo absurdistisch zou worden. Pas in het laatste half uur gaat het letterlijk helemaal los. En pas de laatste paar minuten is het een horror film.
Tja; wat moet je hier nou van vinden?
Ik ziet het meer als het aan de kaak stellen van bijbelse idioterie en welke catastrofale gevolgen godsdienstachtige verheerlijkingen kunnen en zullen hebben.
https://www.netflix.com/nl-en/title/80185763
En ja, ik heb van tevoren de diverse commentaren alhier en reviews her en der gelezen. Maar dat maakte me toch nieuwsgierig. Ook vanwege Jennifer Lawrence die altijd prettig is om naar te kijken.
Al in het begin was het duidelijk dat er nogal wat bijbelse referenties in zitten.
Maar dat het zo absurdistisch zou worden. Pas in het laatste half uur gaat het letterlijk helemaal los. En pas de laatste paar minuten is het een horror film.
Tja; wat moet je hier nou van vinden?
Ik ziet het meer als het aan de kaak stellen van bijbelse idioterie en welke catastrofale gevolgen godsdienstachtige verheerlijkingen kunnen en zullen hebben.
spoiler:
En dat aan het einde dan alles weer opnieuw begint. Tja... 
History repeats itself zullen we dan maar denken.
Leuk detail; het liedje tijdens de aftiteling... 'The End of the World (Cover by Patti Smith)'
History repeats itself zullen we dan maar denken.
Leuk detail; het liedje tijdens de aftiteling... 'The End of the World (Cover by Patti Smith)'
[Voor 0% gewijzigd door tweakduke op 07-06-2021 13:33. Reden: Spoiler tag toegevoegd]
Ik vraag me af of ik A.I. wel gezien heb. Denk het eigenlijk niet... schande! Bedankt voor de tip!:
Steven Spielberg – 2000s – New Horizons
Tijd voor deel vier in mijn reviewserie van het werk van Steven Spielberg. In deze post al zijn werk uit het eerste decennium van de 21ste eeuw; zeven heel verschillende films waarin Spielberg laat zien zichzelf niet te willen herhalen en zich nog steeds ontwikkelt.
Vorige delen in deze serie:
Steven Spielberg – 1970s – The Boy Wonder
Steven Spielberg – 1980s – Superstar
Steven Spielberg – 1990s – The Stuff of Legend
Genereer je eigen UBB code review
A.I. Artificial Intelligence (2001) [Afbeelding: A.I. Artificial Intelligence (2001)] Tweakers: 8.0 | IMDb: 7.2 | Genre: Drama, Sci-Fi | Runtime: 146 min | MPAA: PG-13 Een jaartje terug heb ik A.I. hier gereviewed en ik gaf hem toen een 8. Tot dat moment was het voor mij een van de slechtste Spielbergfilms maar toen ik hem vorig jaar zag raakte de emotionele impact van een klein jongetje dat verstoten wordt door zijn ouders me heel erg. Ik heb A.I. nu opnieuw gekeken en ik ga opnieuw mijn mening herzien.
De film speelt zich af in de nabije toekomst waarin de samenleving door climate change aangewezen is geraakt op robots, of 'mechas' zoals ze in A.I. worden genoemd. David (Haley Joel Osment) is een revolutionaire mecha, een robotjongen die ontworpen is om zelfstandig te denken en dromen. Zijn ontwerper Professor Hobby (William Hurt) wil dit bereiken door David liefde te laten voelen voor zijn eigenaar. David wordt getest bij een echtpaar wiens zoon in coma ligt en met succes; hij hecht zich aan zijn moeder en zij aan hem. Als hun zoon echter ontwaakt uit zijn coma leidt dit eerst tot spanning en dan verstoting van David uit huishouden. David, geprogrammeerd om te houden van zijn moeder, gaat op zoek naar hereniging en acceptatie door haar.
Toen ik de film vorig jaar keek werd ik vooral getroffen door de liefde die David voor zijn moeder heeft en hoe hij daarmee omgaat. Als je zelf vader bent heeft de film een hele andere dimensie dan toen ik hem in 2001 zag en hij raakte me heel erg. Maar toen ik de film nu opnieuw keek viel me op dat dit slechts de oppervlakte van A.I. is; dit is een film die fundamentele vragen stelt over wat het betekent om te leven, te denken en wat liefde precies is.
A.I. is ontsprongen aan het meesterbrein van Stanley Kubrick. Kubrick was goed bevriend met Spielberg en vond dat deze meer geschikt was om de emotionele aspecten van het script goed te verfilmen; Spielberg nam de taak op zich maar liet Kubrick’s script grotendeels intact. A.I. is in feite een vrij episodische film die ruwweg in vier grote set pieces te verdelen is; het huiselijk leven (David’s liefde voor zijn moeder), de flesh fair (de houding van mensen ten opzichte van mecha’s), Sin City en Man Hattan (David als Pinocchio) en de controversiële afsluiting.
Het is dat laatste half uur van de film die me na deze laatste viewing eindeloos fascineert omdat hij vragen oproept die op veel verschillende manieren beantwoord kunnen worden. Waar ligt de lijn tussen mecha en mens? Wat is het doel van de laatste momenten die we met David beleven en wat zegt dat over zijn, en onze toekomst?
A.I. is voor mij zonder enige twijfel Spielberg’s meest ambitieuze werk tot dit moment in zijn oeuvre; een deel daarvan mag op het konto van Kubrick maar het is Spielberg die zijn script op een fascinerende, gevoelige en visueel ontzettend indrukwekkende manier verfilmd. Het is geen film voor iedereen; je moet de moeite nemen om onder het oppervlak te kijken en dat is niet vanzelfsprekend want de film is bij wijlen traag en in tegenstelling dat andere Spielbergfilms worden de thema’s niet met een moker erin gehamerd. Het is, net als 2001: A Space Odyssey een film die niet alles meteen prijsgeeft maar je dubbel en dwars beloont voor de tijd die je erin steekt.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10
Genereer je eigen UBB code review
Minority Report (2002) [Afbeelding: Minority Report (2002)] Tweakers: 6.5 | IMDb: 7.6 | Genre: Action, Crime, Mystery, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 145 min | MPAA: PG-13 Ook Minority Report heb ik vorig jaar gereviewed hier en ook deze heb ik nogmaals gekeken. Deze review behoefde niet veel herzieningen maar toch heb ik hem herschreven om wat beter in de serie te passen.
John Anderton (Tom Cruise) is detective in de Pre-Crime divisie in Washington D.C. in de nabije toekomst. Pre-Crime kan door de visioenen van een drietal door drugs aangetaste kasplantjes moorden zien voor ze gebeuren. De daders in spé worden voor ze de moord kunnen begaan te grazen genomen en gevangengezet. Doordat Anderton een afwijkend visioen van een van de kasplantjes te zien krijgt komt hij in een lastig pakket te zitten en wordt zelf aangeduid als een target voor de rest van de Pre-Crime divisie, die overgenomen is door Treasury Agent Danny Witwer (Colin Farrell). Aan John om zijn onschuld te bewijzen voordat de tijd op is.
Minority Report is near future SF, net als A.I. Waar die laatste een sterk filosofische boodschap heeft is Minority Report primair een thriller, maar wel eentje die poogt met de pre-crime aspecten een intellectueel en moreel interessante achtergrond te creëren. Zoals te verwachten is heeft de wetenschappelijke basis erachter een nogal hoog mumbo-jumbo gehalte maar wat vooral jammer is, is dat de morele kwesties rondom pre-crime niet aan de kijker voorgelegd om over te oordelen; de film doet dit zelf al voor je. Dat maakt de thema’s van Minority Report vrij dun en leidt tot een film die eigenlijk niet meer is dan een whodunnit.
Daar is echter niks mis mee. Dit is opnieuw een lange Spielberg film, hij klokt in op bijna 2,5 uur, maar in die tijd zit je op het puntje van je stoel en blijf je tot het einde toe in spanning. Naast Cruise staan een hoop goede acteurs en samen leveren ze een hele rits memorabele scenes af. De sequence met Peter Stormare en zijn lovely assistant zijn heerlijk komisch en de spiders scene die erop volgt is virtuoos gefilmd. De hele sfeer van de film is vrij donker en grimmig en de grove film grain en overwegend grijstinten dragen daar sterk aan bij. Cruise doet zijn trademark character, de bijna onkreukbare held, en zoals altijd doet hij dat heel goed. De bijrollen van Lois Smith, Max von Sydow en Colin Farrell zijn ook erg overtuigend.
Minority Report doet niet veel dingen fout; het is een zeer sterke actiethriller vanaf de eerste minuut en het einde van de film laat je grotendeels tevreden achter. Spielberg zet helaas de schmaltz nog even te hoog in de epiloog. Het doet denken aan het originele einde van Blade Runner. Dat was niet echt nodig en past niet bij de vrij donkere sfeer van de film.
Terugkijkend naar Spielberg’s eerdere werk is Minority Report veel meer Jurassic Park dan A.I.; ondanks een intellectuele aandoende premise is er niet heel veel achter het gordijn. Gelukkig staat dit, net als in Jurassic Park, geen moment in de weg van het vermaak.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8.5 / 10
Genereer je eigen UBB code review
Catch Me If You Can (2002) [Afbeelding: Catch Me If You Can (2002)] Tweakers: 6.0 | IMDb: 8.1 | Genre: Biography, Crime, Drama | Runtime: 141 min | MPAA: PG-13 Een terugkerend thema in Spielberg’s werk is de scheiding van zijn ouders. Zijn vader verliet zijn moeder toen hij 19 was en de impact hiervan op zijn films is terug te zien in veel van zijn vroege werk. De houding van Roy ten opzichte van zijn familie in Close Encounters, Elliott die zijn alleenstaande moeder woont in E.T., de eenzaamheid van kinderen die opgroeien zonder hun ouders in Empire of the Sun en Hook, het komt zo vaak terug in zijn werk. Catch Me If You Can is echter misschien wel het werk waarin dit het meest naar voren komt; de film reflecteert echter ook zaken die Spielberg naar verloop van tijd leerde over de reden dat zijn ouders uit elkaar gingen en dat maakt het misschien wel tot zijn meest persoonlijke film.
Catch Me If You Can vertelt het op waarheid beruste verhaal van tiener Frank Abagnale Jr. (Leonardo DiCaprio) die bij zijn op het oog gelukkig getrouwde ouders woont maar zich ontpopt als één van de grootste oplichters uit de moderne geschiedenis. Als zijn moeder vreemd blijkt te gaan, rent Frank weg van huis. Hij slaagt erin zijn aanleg voor het misleiden van mensen te combineren met een talent voor het vervalsen van cheques. Zich uitgevend als piloot, arts en advocaat fraudeert hij voor miljoenen, maar haalt zich ook de aandacht van de FBI op de hals en probeert hen uit handen te blijven.
Op het eerste gezicht is Catch Me If You Can een vrolijke lichte comedy die enigszins doet denken aan het betere werk van Blake Edwards (Breakfast at Tiffany’s, The Pink Panther). De stijl en look van de film is een perfecte homage aan de jaren 60, met mooie, lichte sets en al het beste wat de mode uit die tijd te bieden had. Het geeft de film een erg prettige feel, geholpen door onweerstaanbaar charmante vertolking van Frank door DiCaprio. Dit was de film die mij ervan overtuigde dat hij echt een goed acteur was met een behoorlijke range; hij is echt perfect in deze rol. Tom Hanks is veel meer low key maar niet minder sterk als FBI-man Carl Hanratty. Hanratty is een workaholic, een saaie kantoorpik die niet weet hoe hij zijn pistool uit de holster moet halen, maar ook het karakter heeft van een bulldog die niet loslaat. Hanratty torst echter zijn eigen levenservaring met zich mee en heeft daardoor gevoel voor de tragiek van zijn prooi.
Tragiek, want Catch Me If You Can is veel meer dan een comedy over twee mannen die elkaar achtervolgen. Frank's thuissituatie drijft hem weg van zijn ouders, maar bij alles wat hij doet lijkt de achterliggende gedachte te zijn dat hij zijn ouders weer bij elkaar wil brengen. Zijn vader (heerlijk neergezet door Christopher Walken) zit in de schulden en meermaals probeert Frank hem op de been te helpen met financiële support, zich niet realiserend dat wat mensen bij elkaar houdt of ze uit elkaar drijft veel fundamentelere redenen heeft. Ook reflecteert het Spielberg’s eigen inzichten over de redenen waarom zijn ouders uit elkaar zijn gegaan en dat dergelijke gebeurtenissen zelden op het conto van slechts één van beide partijen geschreven kunnen worden.
Maar ook als je met dergelijke levenslessen niet lastiggevallen wil worden geeft Catch Me If You Can je die mogelijkheid. De film zit vol met heerlijk amusante scenes. Frank's telefoongesprekken met Hanratty, zijn verleiding door een hoertje in een chic hotel, het gezicht van Abagnale Sr. als hij hoort dat zijn zoon zich heeft uitgegeven voor een docent, het zijn maar een paar van de memorabele momenten in deze film. Na een paar mindere scores is dit ook weer eentje waarin de talenten van John Williams goed naar voren komen. De muziek is jazzy, vrolijk, licht en de perfecte begeleiding van de pasteltinten en die de film er zo goed uit doen zien.
Catch Me If You Can is voor mij een perfecte feelgood movie, een film die je aanzet als je een boost nodig hebt. Een echte underrated classic.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10
Genereer je eigen UBB code review
The Terminal (2004) [Afbeelding: The Terminal (2004)] Tweakers: N/A | IMDb: 7.4 | Genre: Comedy, Drama, Romance | Runtime: 128 min | MPAA: PG-13 Naarmate ik bij de meer recente Spielberg films kom, worden ze ook onbekender voor me omdat ik veel van die films niet zo vaak heb gezien. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn maar in het geval van The Terminal is het me wel duidelijk: Ik vond het niet zo'n beste film toen ik hem in 2004 zag en tot nu toe heb ik ook niet de behoefte gehad om hem opnieuw te kijken. Terecht? Let's find out.
In The Terminal raakt Viktor Navorski (Tom Hanks) na aankomst op JFK Airport in New York door een revolutie in zijn fictieve vaderland Krakhozia zijn paspoort kwijt. Viktor blijkt tussen de naden van het systeem door te vallen en zit vast in de terminal van het vliegveld; hij mag niet naar buiten en mag ook niet terug naar huis. Voor Dixon (Stanley Tucci), security chief van het vliegveld, is Viktor's aanwezigheid een doorn in het oog en hij probeert op verschillende manieren van hem af te komen. Viktor heeft echter zwaarwegende persoonlijke redenen om zich niet zomaar aan de kant te laten schuiven en door zijn eigen doorzettingsvermogen, creativiteit en wat hulp van werknemers van het vliegveld met wie hij vriendschappen opbouwt slaagt hij erin een bestaan te creëren voor zichzelf.
The Terminal is een wat vreemde film; het is comedy en drama maar in tegenstelling tot Catch Me If You Can, die beide genres zeer effectief combineert, mist de film voor mij een zekere gravitas die ik in een Spielbergfilm verwacht. Zeker, er worden thema's aangesneden als burgerlijke ongehoorzaamheid ten opzichte van autoriteit, de tragiek van blinde verliefdheid op de verkeerde persoon en het meest nog de behoorlijk uitgekauwde boodschap dat als je maar doorzet je krijgt wat je verdient, maar ligt er allemaal heel dik bovenop en na de ruim twee uur die de film duurt voel je je nogal murw gebeukt door al dit goed bedoelde advies.
Het helpt niet dat The Terminal nogal zwaar leunt op humor om die boodschap over te brengen en het scenario is gewoon te zwak om dat overtuigend doen. De grappen herhalen zich nogal eens (hoe vaak kan je lachen om iemand die uitglijdt over een natte vloer?) of slaan de plank gewoon mis.
Dat de film geen onvoldoende krijgt van me is volledig op het conto van Tom Hanks te schrijven. Hij zet Navorski erg sterk neer en zijn karakter wekt veel sympathie op, en het voelt ook alsof hij die sympathie verdient. In eerste instantie lijkt Hanks terug te vallen op de maniertjes die hij zo succesvol gebruikte in Forrest Gump, maar Navorski is een interessanter karakter dan Gump; waar die laatste door toeval en onnozelheid slaagt in het leven, is Navorski iemand die ondanks de taal- en kennisbarrières die hij heeft door zijn eigen intelligentie en doorzettingsvermogen zijn einddoel bereikt. Hanks draagt deze film in zijn eentje en houdt hem kijkbaar.
De rest van de cast is een mixed bag. Stanley Tucci is voortreffelijk als Dixon, de security chief. Dixon is een interessante man en waardig tegenspeler voor Navorski: Hij is een professional die altijd binnen de lijntjes kleurt maar met een situatie te maken krijgt waarin de regels hem niet helpen. Zijn werkwijze is niet altijd sympathiek maar vanuit zijn situatie begrijpelijk. Catherina Zeta Jones is de love interest, de stewardess die een spark heeft met Navorski maar moeite heeft haar relatie met een getrouwde man op te zeggen. Ik heb wat moeite te zien hoe haar rol essentieel is voor het verhaal maar ze doet haar best en het mag best gezegd worden, ze is zelfs in haar saaie stewardess outfit een prachtige verschijning. De rest van de supporting cast heeft kleinere rollen en daar zitten nogal wat clunkers tussen, wat op een gegeven moment gaat irriteren.
The Terminal is geen slechte film; het verhaal kabbelt rustig voort en is goed gestructureerd en Hanks laat zien zelfs met minder materiaal enorm veel te kunnen. Maar het is ook geen film die veel nieuws te melden heeft en er blijft vrijwel niets van hangen als de aftiteling rolt.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10
Genereer je eigen UBB code review
War of the Worlds (2005) [Afbeelding: War of the Worlds (2005)] Tweakers: 6.2 | IMDb: 6.5 | Genre: Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 116 min | MPAA: PG-13 Some aliens like music, some aliens want to phone home and some aliens just want to watch the world burn. Voor de derde keer verkent Spielberg buitenaarde sferen, maar dit keer hebben de visitors minder prettige plannen met ons. Zo licht van toon als zijn vorige twee films waren, zo donker is War of the Worlds. Spielberg baseert zich opnieuw op bestaand materiaal, maar hij is in dit geval niet de eerste: Het boek van H.G. Wells is waarschijnlijk een van de meest geadapteerde boeken ooit, en de moeder van een heel eigen SF-subgenre, de invasion movie.
Ray Ferrier (Tom Cruise) is een gescheiden, lousy dad die zijn kinderen op bezoek heeft voor het weekend. Zijn opvoedkundige skills zijn aan zoon Robbie (Justin Chatwin) en dochter Rachel (Dakota Fanning) niet besteed en de beide tieners laten dat op elk hun eigen wijze goed merken. De huiselijke idylle wordt wreed verstoord door de invasie van een buitenaards ras dat zich voortbeweegt in gigantische tripods en iedereen methodisch uit de weg ruimt. Ray neemt zijn kinderen op sleeptouw om te ontsnappen aan de tripods én de hordes medevluchtelingen die allemaal hun leven proberen te redden.
War of the Worlds is dus een invasion movie maar in tegenstelling tot veel van deze films blijft de focus heel nauw: Geen heldhaftige presidenten die hun volk redden, geen monumenten die opgeblazen worden, geen halfgestoorde wetenschappers die aan plot exposition doen. Dit is het verhaal van Ray en zijn kinderen en de hel waaraan zij proberen te ontsnappen. Ook blijft Spielberg dicht bij het source material. De film is een gecondenseerde versie van het boek en de belangrijkste plotelementen en sommige set pieces zijn rechtstreeks van Wells overgenomen. Spielberg voegt ook zijn eigen creativiteit toe aan de mix en dat leidt tot een aantal behoorlijk indrukwekkende scenes, met als hoogtepunt het passeren van een sneltrein door een dorp. Dit is er eentje die in de top tien van Spielberg's beste scenes kan, mijn bek zakte gewoon open van de fantastische combinatie van horror en humor die hierdoor tegelijk werd opgeroepen. Geniaal.
Helaas zijn deze scenes het enige memorabele aan de film. Of het aan Wells ligt of niet, maar het verhaal van War of the Worlds vind ik gewoon niet zo sterk. Ja, het is de daddy van de invasion movie misschien, maar er is een reden dat er in de eeuw erna allerlei plotelementen aan zijn toegevoegd. We leren weinig tot niets over de aliens; Ray en zijn kinderen wekken sympathie op (geholpen door prima acteerwerk van Cruise en Fanning), maar hun verhaal is erg lineair; het einde van het boek wordt ook gehandhaafd en dat is naar mijn mening een grove fout. Niet dat ik op een Independence Day-achtige scene zat te wachten maar het biedt niet de juiste closure omdat het te passief aanvoelt.
Dit is sinds ik de film in 2005 in de bios zag mijn tweede viewing en de derde zal nog wel even duren. War of the Worlds is beter dan ik me herinnerde maar niet veel. Het is een enorm donkere, sfeervolle en visueel indrukwekkende film maar dramatisch heeft het te weinig om het lijf. Er zijn parallellen met 9/11 die interessant zijn maar voor hedendaags publiek waarschijnlijk niet eens opvallen, Spielberg geeft Wells' verhaal wat meer persoonlijkheid door zijn trademark family life thema's toe te passen maar de som van dit alles is een film die voelt alsof hij net wat meer wil vertellen dan hij eigenlijk doet.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10
Genereer je eigen UBB code review
Munich (2005) [Afbeelding: Munich (2005)] Tweakers: N/A | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Drama, History, Thriller | Runtime: 164 min | MPAA: R 'Every civilization finds it necessary to negotiate compromises with its own values'. Vroeg in Munich worden we geconfronteerd met deze woorden van Golda Meir (Lynn Cohen), gesproken als reactie op de kidnapping en dood van 9 Israëlische teamleden op de Olympische Spelen van München in 1972. Het is dan al duidelijk dat Spielberg met Munich voor hem ongebaand territorium bewandelt. Munich is een thriller en een karakterstudie maar bovenal is het Spielberg's eerste echte politieke film en voor een regisseur die naam en reputatie gebouwd heeft met licht entertainment is het zeker een risicovol project.
Avner Kaufmann (Eric Bana) is een agent van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Hij wordt gevraagd zijn relatief rustige taken en familieleven op te geven om een speciale missie te gaan uitvoeren voor zijn land; het opsporen en doden van 11 Palestijnen die betrokken zijn bij de planning van de aanslag in München. Avner accepteert de missie, en krijgt een team toegewezen door zijn handler Ephraim (Geoffey Rush). Naarmate zij afrekenen met meer targets eist de emotionele impact van hun daden zijn tol op Avner en zijn team (Daniel Craig, Matthieu Kassovitz, Ciaran Hinds en Hanns Zischler).
Spielberg maakt twee statements met Munich. De film werd bij release aangevallen door zowel Palestijnse als Israëlische groeperingen omdat beiden ervan overtuigd waren dat ze zwart werden gemaakt. Het is voor mij zonneklaar dat Spielberg hier geen partij kiest en zeer duidelijk maakt dat hij geen heil ziet in de oog om oog, tand om tand mentaliteit die de relatie tussen beide partijen typeert. Het is triest om te zien dat de recente ellende in het Midden-Oosten de film nog steeds zeer relevant maakt.
Daarnaast is Munich een heldere aanklacht tegen het beleid van de regering Bush in de nasleep van 9/11. De parallellen tussen Israëls beslissing om vergeldingsacties uit te voeren en de aanval van de VS op Irak zijn duidelijk aanwezig en ook de discussie over de aanwezigheid van WMDs in Irak komt even langs in een scene waarin Avner van Ephraim eist dat hij bewijs laat zien dat zijn slachtoffers inderdaad betrokken waren bij de aanslag. Het laatste frame van de film vormt een uitroepteken achter die boodschap. Het thema van de film is dus duidelijk en verwoord in het citaat aan het begin van deze review; hoever gaan we om onze vijanden te verslaan voordat we niks beter zijn dan zij zelf?
Maar uiteindelijk komen we hier voor een avond entertainment en niet een politiek pamflet. Gelukkig levert Munich hier ook; het is een sterke thriller met veel spannende momenten en veel karakterontwikkeling. We zien hoe Avner en zijn team al doende het vak van aanslagplegers leren maar ook ambivalenter worden over de taak die hun is toebedeeld; Bana doet fantastisch werk in de hoofdrol en het benadrukt voor mij opnieuw hoe jammer het is dat hij verdwenen is van de Hollywood A-list. Verder ziet de film er heerlijk sfeervol uit; Spielberg haalt inspiratie uit de beste William Friedkin en John Frankenheimer classics. De jaren ’70 setting is prachtig neergezet met de kostuums, straatbeelden en auto’s. Special mention voor de Snoek waarin louche information broker Louis (Matthieu Amalric) Avner naar zijn Papa (Michael Lonsdale) brengt.
Net als The Terminal en War of the Worlds was het pas de tweede keer dat ik Munich zag; dit is echt zeker een return to form van Spielberg na twee mindere films en eentje waarin hij opnieuw laat zien niet bang is om zichzelf uit te dagen om nieuwe genres te verkennen en politiek kleur te bekennen.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10
Genereer je eigen UBB code review
Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008) [Afbeelding: Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008)] Tweakers: N/A | IMDb: 6.1 | Genre: Action, Adventure | Runtime: 122 min | MPAA: PG-13 Jarenlang heb ik naar deze film uitgekeken. In mijn vriendenkring was bijna twee decennia lang hét terugkerende topic als het om film ging: Wanneer komt Indy 4? In 2008 was het eindelijk zover. Spielberg, Ford, Lucas, the gang was back together. En de rest van de cast was steengoed ook; de verwachtingen waren hoog.
Omdat het zo lang duurde om Indy weer op het witte doek te brengen is het inmiddels begin jaren ’50 en hebben we Nazi’s ingewisseld voor Sovjets. Een krat commies onder leiding van Irina Spalko (Cate Blanchett) heeft Indy te grazen genomen om in Area 51 een alien skull te vinden, die hen kan helpen om mind control powers te geven. Met hulp van Mutt (Shia Leboeuf) gaat Indy op zoek naar zijn oude vriend OXley die de sleutel tot het geheim zou hebben.
Crystal Skull begint erg goed. De openingsscene met de hot rod en de army colonne werkt supergoed en drijft op zijn Hitchcocks de spanning op, om die even te laten schieten en over te gaan naar een effectieve herintroductie van onze held. De scenes in Area 51 werken verder redelijk en de knipogen naar de eerdere films zijn heerlijk om te zien.
Helaas is het downhill from there. Het plot van Crystal Skull is erg onsamenhangend en de verschillende set pieces hangen zeer losjes aan elkaar. Ik heb de film nu denk ik 4 keer gezien en ik heb nog steeds niet helder hoe het causaal allemaal aan elkaar hangt. Vervelender nog is dat de emotionele drive die zo sterk aanwezig is in de betere films van Spielberg hier afwezig is; er is geen chemie tussen Ford en LaBeouf waardoor de reveal halverwege de film weinig impact heeft. De rollen van Karen Allen en John Hurt zijn erg één-dimensionaal, vooral Hurt spreekt alleen maar gibberish tot het allerlaatst waardoor we weinig met hem meevoelen. Ook Ray Winstone is underused. Het aparte is dat de film best dialog-heavy is maar veel daarvan is exposition en te weinig is character development. Ook is het niet grappig; van de humor van Raiders en Crusade is niks te vinden en ook The Temple of Doom is van een veel hoger niveau.
Dan het acteerwerk; het is een genot om Ford terug te zien maar hoewel hij de beste lines in de film heeft en er met zijn leeftijd op een slimme en effectieve manier wordt omgesprongen heb je vooral een gevoel van ‘what could have been’. LaBeouf is matig en niet amusant, Blanchett speelt op de automatische piloot met een van de slechtste russische accenten die ik ooit in een film gehoord heb en Karen Allen en John Hurt zijn gewoon wasted.
En dan ben ik nog niet klaar; één van de meest bekritiseerde aspecten van Skull is de CGI en ik ben het ermee eens, die is, zelfs voor een tien jaar oude film, niet al te best. Veel erger nog is de algehele look van de film. Douglas Slocombe was de cinematographer van de drie eerste films maar was inmiddels retired en sinds Schindler’s List was Janusz Kaminski de vaste partner van Spielberg achter de camera. Kaminski kreeg als opdracht mee om de look en feel van Slocombe’s werk te imiteren maar is daar wat mij betreft niet in geslaagd. De film ziet er overbelicht en kunstmatig uit en mist de meer realistische sfeer die de vorige films karakteriseerde.
De Indiana Jones films zijn mijn favoriete filmserie maar Crystal Skull is helaas op afstand de matigste entry. We hadden na bijna 20 jaar wachten op meer gerekend en ik hoop dat James Mangold volgend jaar een mooie swan song kan afleveren met Harrison Ford want hij, en de fans, verdienen dat.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]5.5 / 10
En zo sluiten we weer een decennium af. Tot nu toe het meest wisselvallige, een paar steengoede films die laten zien dat Spielberg zich blijft ontwikkelen als regisseur, maar ook een paar minder geslaagde entries. Veel van deze films waren diep weggezakt in mijn herinnering en het was interessant om ze opnieuw te kijken en te herwaarderen. Nog zeven films te gaan, op naar het laatste deel in deze serie
Minority Report is een van mijn favoriete films. Die moet ik echt weer eens uit de kast trekken.
Catch Me If You Can had ik gisteren opgezet, maar ik was blijkbaar niet in de stemming voor een Hollywood film, want het boeide me niet zo. Zelfs Jaws kon ik niet in komen en dat vind ik toch een hele goede film, maar het kan zijn dat die begin scene gewoon wat minder is. Dat heb ik overigens wel vaker met films. Een comedy kan ik ook niet elke avond opzetten. Zo had ik Pitch Perfect ook opgezet, maar die vond ik nog niet eens remotely grappig. Die ga ik ook geen tweede kans geven, denk ik.
The Terminal vond ik vroeger best leuk, maar heb ik al een tijdje niet meer gezien, dus ik durf niet zo 1 2 3 te zeggen of ik tot een veel hoger cijfer kom.
War Of The Worlds en Munich niet gezien. Naar die laatste ben ik nu toch wel nieuwsgierig!
jungletrain.net - 24/7 drum & bass radio
:strip_exif()/u/23102/anandus.gif?f=community)
:strip_exif()/u/21673/Landsschap-03.gif?f=community)
| So What Is Love (2019) |  |
| Tweakers: 6.5 | IMDb: 6.9 | Genre: Comedy | Runtime: 103 min | MPAA: N/A Wat is dan liefde is een 13 in een dozijn romantische chick flick welke nergens weet te overtuigen maar ook nergens dermate door de fundering zakt dat het irritant wordt. Een film om met je vriendin te bekijken en om daarna weer te vergeten. Nergens echt overtuigend of bijzonder grappig. Een 6 tot 6.5 lijkt mij de max hier. | |
 6.5 / 10 | |
| It Chapter Two (2019) |  |
| Tweakers: 7.3 | IMDb: 6.5 | Genre: Drama, Fantasy, Horror | Runtime: 169 min | MPAA: R It chapter two is het logisch vervolg op het eerste deel. Ik vond het prima. Een goede absurdistische en spannende sfeer zonder echt eng te worden. De vibe uit het eerste deel wordt duidelijk doorgezet, mede door de flashbacks en revisits van bekende locaties. De ondersteunende muziek is mooi en past erg goed bij dit genre. Ik heb vele teleurgestelde reacties gehoord over Chapter Two maar wat mij betreft is dit wat het moet zijn. Ik heb mij prima vermaakt. | |
| 8 / 10 | |
Zeker eentje die de moeite waard is, al is het maar omdat de meningen erover zo uiteen lopen. Maar één manier om te weten in welk kamp je zit
Zo'n film die gewoon oerdegelijk in elkaar zit. Hoog op mijn lijstje van 'rewatchables'.Minority Report is een van mijn favoriete films. Die moet ik echt weer eens uit de kast trekken.
Catch Me If You Can moet even op gang komen misschien. Het is bijna een Coen-brothers achtige-film in de zin dat het enigszins voortkabbelt maar op een gegeven moment realiseer je je dat je meegesleept wordt.
Ben benieuwd wat je vindt; er zijn mensen die hem in de top-5 van Spielbergfilms zetten (maar dat zijn er niet veel
).Munich is echt wel een aanrader. WotW kan ik dat niet noemen, op die ene scene na mis je er weinig aan.
These are my principles. If you don't like them, I have others.
Klopt; ook is hij aan boord geklommen met een script van Lucas dat hij niet al te zeer wilde bekritiseren. BFF misschien, maar na 20 jaar wachten en veel failed attempts was het misschien beter geweest de waarheid te zeggen. Of misschien was dat juist het probleem en was het 'let's get this over with'.
Skull faalt voor mij vooral op het emotionele vlak echter, gewoon te weinig betrokkenheid met de personages. Als script en cinematografie dan ook zo tegenvallen blijft er weinig over. Misschien is mijn 5,5 nog wel genereus, maar ja, Indy he
These are my principles. If you don't like them, I have others.
Thanks
Ik vind het op zich wel leuk om op deze manier films te kijken en te zien hoe een filmmaker zich ontwikkelt dus ergens smaakt het wel naar meer, maar ik moet een thema of een persoon vinden die me net zo aanspreekt als Spielberg, en dat zijn er maar weinig (Martin Scorsese misschien). Daar speelt natuurlijk een hoop jeugdsentiment ook mee, veel van deze films ken ik uit mijn jeugd en heb ik op een of andere manier heel goede herinneringen aan, zelfs de objectief gezien mindere entries.
Voor ik met de Spielbergserie begon was ik eigenlijk van plan alle Bondfilms te reviewen; echter dat is al best vaak gedaan en om eerlijk te zijn, veel van die films lijken heel erg op elkaar. Ik heb het idee niet weggegooid maar als ik het doe dan worden het reviews die heel anders van opzet zijn dan de Spielbergserie.
These are my principles. If you don't like them, I have others.
Ik was helemaal mee in je lijst met afvinken dat ik die ook allemaal gezien heb, tot in 'Munich' tegen kwam. Die heb ik zeker nooit gezien, bedankt, weeral eentje voor bij op de lijst...:
Steven Spielberg – 2000s – New Horizons
Tijd voor deel vier in mijn reviewserie van het werk van Steven Spielberg. In deze post al zijn werk uit het eerste decennium van de 21ste eeuw; zeven heel verschillende films waarin Spielberg laat zien zichzelf niet te willen herhalen en zich nog steeds ontwikkelt.
Vorige delen in deze serie:
Steven Spielberg – 1970s – The Boy Wonder
Steven Spielberg – 1980s – Superstar
Steven Spielberg – 1990s – The Stuff of Legend
Genereer je eigen UBB code review
A.I. Artificial Intelligence (2001) [Afbeelding: A.I. Artificial Intelligence (2001)] Tweakers: 8.0 | IMDb: 7.2 | Genre: Drama, Sci-Fi | Runtime: 146 min | MPAA: PG-13 Een jaartje terug heb ik A.I. hier gereviewed en ik gaf hem toen een 8. Tot dat moment was het voor mij een van de slechtste Spielbergfilms maar toen ik hem vorig jaar zag raakte de emotionele impact van een klein jongetje dat verstoten wordt door zijn ouders me heel erg. Ik heb A.I. nu opnieuw gekeken en ik ga opnieuw mijn mening herzien.
De film speelt zich af in de nabije toekomst waarin de samenleving door climate change aangewezen is geraakt op robots, of 'mechas' zoals ze in A.I. worden genoemd. David (Haley Joel Osment) is een revolutionaire mecha, een robotjongen die ontworpen is om zelfstandig te denken en dromen. Zijn ontwerper Professor Hobby (William Hurt) wil dit bereiken door David liefde te laten voelen voor zijn eigenaar. David wordt getest bij een echtpaar wiens zoon in coma ligt en met succes; hij hecht zich aan zijn moeder en zij aan hem. Als hun zoon echter ontwaakt uit zijn coma leidt dit eerst tot spanning en dan verstoting van David uit huishouden. David, geprogrammeerd om te houden van zijn moeder, gaat op zoek naar hereniging en acceptatie door haar.
Toen ik de film vorig jaar keek werd ik vooral getroffen door de liefde die David voor zijn moeder heeft en hoe hij daarmee omgaat. Als je zelf vader bent heeft de film een hele andere dimensie dan toen ik hem in 2001 zag en hij raakte me heel erg. Maar toen ik de film nu opnieuw keek viel me op dat dit slechts de oppervlakte van A.I. is; dit is een film die fundamentele vragen stelt over wat het betekent om te leven, te denken en wat liefde precies is.
A.I. is ontsprongen aan het meesterbrein van Stanley Kubrick. Kubrick was goed bevriend met Spielberg en vond dat deze meer geschikt was om de emotionele aspecten van het script goed te verfilmen; Spielberg nam de taak op zich maar liet Kubrick’s script grotendeels intact. A.I. is in feite een vrij episodische film die ruwweg in vier grote set pieces te verdelen is; het huiselijk leven (David’s liefde voor zijn moeder), de flesh fair (de houding van mensen ten opzichte van mecha’s), Sin City en Man Hattan (David als Pinocchio) en de controversiële afsluiting.
Het is dat laatste half uur van de film die me na deze laatste viewing eindeloos fascineert omdat hij vragen oproept die op veel verschillende manieren beantwoord kunnen worden. Waar ligt de lijn tussen mecha en mens? Wat is het doel van de laatste momenten die we met David beleven en wat zegt dat over zijn, en onze toekomst?
A.I. is voor mij zonder enige twijfel Spielberg’s meest ambitieuze werk tot dit moment in zijn oeuvre; een deel daarvan mag op het konto van Kubrick maar het is Spielberg die zijn script op een fascinerende, gevoelige en visueel ontzettend indrukwekkende manier verfilmd. Het is geen film voor iedereen; je moet de moeite nemen om onder het oppervlak te kijken en dat is niet vanzelfsprekend want de film is bij wijlen traag en in tegenstelling dat andere Spielbergfilms worden de thema’s niet met een moker erin gehamerd. Het is, net als 2001: A Space Odyssey een film die niet alles meteen prijsgeeft maar je dubbel en dwars beloont voor de tijd die je erin steekt.
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10
Genereer je eigen UBB code review
Minority Report (2002) [Afbeelding: Minority Report (2002)] Tweakers: 6.5 | IMDb: 7.6 | Genre: Action, Crime, Mystery, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 145 min | MPAA: PG-13 Ook Minority Report heb ik vorig jaar gereviewed hier en ook deze heb ik nogmaals gekeken. Deze review behoefde niet veel herzieningen maar toch heb ik hem herschreven om wat beter in de serie te passen.
John Anderton (Tom Cruise) is detective in de Pre-Crime divisie in Washington D.C. in de nabije toekomst. Pre-Crime kan door de visioenen van een drietal door drugs aangetaste kasplantjes moorden zien voor ze gebeuren. De daders in spé worden voor ze de moord kunnen begaan te grazen genomen en gevangengezet. Doordat Anderton een afwijkend visioen van een van de kasplantjes te zien krijgt komt hij in een lastig pakket te zitten en wordt zelf aangeduid als een target voor de rest van de Pre-Crime divisie, die overgenomen is door Treasury Agent Danny Witwer (Colin Farrell). Aan John om zijn onschuld te bewijzen voordat de tijd op is.
Minority Report is near future SF, net als A.I. Waar die laatste een sterk filosofische boodschap heeft is Minority Report primair een thriller, maar wel eentje die poogt met de pre-crime aspecten een intellectueel en moreel interessante achtergrond te creëren. Zoals te verwachten is heeft de wetenschappelijke basis erachter een nogal hoog mumbo-jumbo gehalte maar wat vooral jammer is, is dat de morele kwesties rondom pre-crime niet aan de kijker voorgelegd om over te oordelen; de film doet dit zelf al voor je. Dat maakt de thema’s van Minority Report vrij dun en leidt tot een film die eigenlijk niet meer is dan een whodunnit.
Daar is echter niks mis mee. Dit is opnieuw een lange Spielberg film, hij klokt in op bijna 2,5 uur, maar in die tijd zit je op het puntje van je stoel en blijf je tot het einde toe in spanning. Naast Cruise staan een hoop goede acteurs en samen leveren ze een hele rits memorabele scenes af. De sequence met Peter Stormare en zijn lovely assistant zijn heerlijk komisch en de spiders scene die erop volgt is virtuoos gefilmd. De hele sfeer van de film is vrij donker en grimmig en de grove film grain en overwegend grijstinten dragen daar sterk aan bij. Cruise doet zijn trademark character, de bijna onkreukbare held, en zoals altijd doet hij dat heel goed. De bijrollen van Lois Smith, Max von Sydow en Colin Farrell zijn ook erg overtuigend.
Minority Report doet niet veel dingen fout; het is een zeer sterke actiethriller vanaf de eerste minuut en het einde van de film laat je grotendeels tevreden achter. Spielberg zet helaas de schmaltz nog even te hoog in de epiloog. Het doet denken aan het originele einde van Blade Runner. Dat was niet echt nodig en past niet bij de vrij donkere sfeer van de film.
Terugkijkend naar Spielberg’s eerdere werk is Minority Report veel meer Jurassic Park dan A.I.; ondanks een intellectuele aandoende premise is er niet heel veel achter het gordijn. Gelukkig staat dit, net als in Jurassic Park, geen moment in de weg van het vermaak.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8.5 / 10
Genereer je eigen UBB code review
Catch Me If You Can (2002) [Afbeelding: Catch Me If You Can (2002)] Tweakers: 6.0 | IMDb: 8.1 | Genre: Biography, Crime, Drama | Runtime: 141 min | MPAA: PG-13 Een terugkerend thema in Spielberg’s werk is de scheiding van zijn ouders. Zijn vader verliet zijn moeder toen hij 19 was en de impact hiervan op zijn films is terug te zien in veel van zijn vroege werk. De houding van Roy ten opzichte van zijn familie in Close Encounters, Elliott die zijn alleenstaande moeder woont in E.T., de eenzaamheid van kinderen die opgroeien zonder hun ouders in Empire of the Sun en Hook, het komt zo vaak terug in zijn werk. Catch Me If You Can is echter misschien wel het werk waarin dit het meest naar voren komt; de film reflecteert echter ook zaken die Spielberg naar verloop van tijd leerde over de reden dat zijn ouders uit elkaar gingen en dat maakt het misschien wel tot zijn meest persoonlijke film.
Catch Me If You Can vertelt het op waarheid beruste verhaal van tiener Frank Abagnale Jr. (Leonardo DiCaprio) die bij zijn op het oog gelukkig getrouwde ouders woont maar zich ontpopt als één van de grootste oplichters uit de moderne geschiedenis. Als zijn moeder vreemd blijkt te gaan, rent Frank weg van huis. Hij slaagt erin zijn aanleg voor het misleiden van mensen te combineren met een talent voor het vervalsen van cheques. Zich uitgevend als piloot, arts en advocaat fraudeert hij voor miljoenen, maar haalt zich ook de aandacht van de FBI op de hals en probeert hen uit handen te blijven.
Op het eerste gezicht is Catch Me If You Can een vrolijke lichte comedy die enigszins doet denken aan het betere werk van Blake Edwards (Breakfast at Tiffany’s, The Pink Panther). De stijl en look van de film is een perfecte homage aan de jaren 60, met mooie, lichte sets en al het beste wat de mode uit die tijd te bieden had. Het geeft de film een erg prettige feel, geholpen door onweerstaanbaar charmante vertolking van Frank door DiCaprio. Dit was de film die mij ervan overtuigde dat hij echt een goed acteur was met een behoorlijke range; hij is echt perfect in deze rol. Tom Hanks is veel meer low key maar niet minder sterk als FBI-man Carl Hanratty. Hanratty is een workaholic, een saaie kantoorpik die niet weet hoe hij zijn pistool uit de holster moet halen, maar ook het karakter heeft van een bulldog die niet loslaat. Hanratty torst echter zijn eigen levenservaring met zich mee en heeft daardoor gevoel voor de tragiek van zijn prooi.
Tragiek, want Catch Me If You Can is veel meer dan een comedy over twee mannen die elkaar achtervolgen. Frank's thuissituatie drijft hem weg van zijn ouders, maar bij alles wat hij doet lijkt de achterliggende gedachte te zijn dat hij zijn ouders weer bij elkaar wil brengen. Zijn vader (heerlijk neergezet door Christopher Walken) zit in de schulden en meermaals probeert Frank hem op de been te helpen met financiële support, zich niet realiserend dat wat mensen bij elkaar houdt of ze uit elkaar drijft veel fundamentelere redenen heeft. Ook reflecteert het Spielberg’s eigen inzichten over de redenen waarom zijn ouders uit elkaar zijn gegaan en dat dergelijke gebeurtenissen zelden op het conto van slechts één van beide partijen geschreven kunnen worden.
Maar ook als je met dergelijke levenslessen niet lastiggevallen wil worden geeft Catch Me If You Can je die mogelijkheid. De film zit vol met heerlijk amusante scenes. Frank's telefoongesprekken met Hanratty, zijn verleiding door een hoertje in een chic hotel, het gezicht van Abagnale Sr. als hij hoort dat zijn zoon zich heeft uitgegeven voor een docent, het zijn maar een paar van de memorabele momenten in deze film. Na een paar mindere scores is dit ook weer eentje waarin de talenten van John Williams goed naar voren komen. De muziek is jazzy, vrolijk, licht en de perfecte begeleiding van de pasteltinten en die de film er zo goed uit doen zien.
Catch Me If You Can is voor mij een perfecte feelgood movie, een film die je aanzet als je een boost nodig hebt. Een echte underrated classic.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10
Genereer je eigen UBB code review
The Terminal (2004) [Afbeelding: The Terminal (2004)] Tweakers: N/A | IMDb: 7.4 | Genre: Comedy, Drama, Romance | Runtime: 128 min | MPAA: PG-13 Naarmate ik bij de meer recente Spielberg films kom, worden ze ook onbekender voor me omdat ik veel van die films niet zo vaak heb gezien. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn maar in het geval van The Terminal is het me wel duidelijk: Ik vond het niet zo'n beste film toen ik hem in 2004 zag en tot nu toe heb ik ook niet de behoefte gehad om hem opnieuw te kijken. Terecht? Let's find out.
In The Terminal raakt Viktor Navorski (Tom Hanks) na aankomst op JFK Airport in New York door een revolutie in zijn fictieve vaderland Krakhozia zijn paspoort kwijt. Viktor blijkt tussen de naden van het systeem door te vallen en zit vast in de terminal van het vliegveld; hij mag niet naar buiten en mag ook niet terug naar huis. Voor Dixon (Stanley Tucci), security chief van het vliegveld, is Viktor's aanwezigheid een doorn in het oog en hij probeert op verschillende manieren van hem af te komen. Viktor heeft echter zwaarwegende persoonlijke redenen om zich niet zomaar aan de kant te laten schuiven en door zijn eigen doorzettingsvermogen, creativiteit en wat hulp van werknemers van het vliegveld met wie hij vriendschappen opbouwt slaagt hij erin een bestaan te creëren voor zichzelf.
The Terminal is een wat vreemde film; het is comedy en drama maar in tegenstelling tot Catch Me If You Can, die beide genres zeer effectief combineert, mist de film voor mij een zekere gravitas die ik in een Spielbergfilm verwacht. Zeker, er worden thema's aangesneden als burgerlijke ongehoorzaamheid ten opzichte van autoriteit, de tragiek van blinde verliefdheid op de verkeerde persoon en het meest nog de behoorlijk uitgekauwde boodschap dat als je maar doorzet je krijgt wat je verdient, maar ligt er allemaal heel dik bovenop en na de ruim twee uur die de film duurt voel je je nogal murw gebeukt door al dit goed bedoelde advies.
Het helpt niet dat The Terminal nogal zwaar leunt op humor om die boodschap over te brengen en het scenario is gewoon te zwak om dat overtuigend doen. De grappen herhalen zich nogal eens (hoe vaak kan je lachen om iemand die uitglijdt over een natte vloer?) of slaan de plank gewoon mis.
Dat de film geen onvoldoende krijgt van me is volledig op het conto van Tom Hanks te schrijven. Hij zet Navorski erg sterk neer en zijn karakter wekt veel sympathie op, en het voelt ook alsof hij die sympathie verdient. In eerste instantie lijkt Hanks terug te vallen op de maniertjes die hij zo succesvol gebruikte in Forrest Gump, maar Navorski is een interessanter karakter dan Gump; waar die laatste door toeval en onnozelheid slaagt in het leven, is Navorski iemand die ondanks de taal- en kennisbarrières die hij heeft door zijn eigen intelligentie en doorzettingsvermogen zijn einddoel bereikt. Hanks draagt deze film in zijn eentje en houdt hem kijkbaar.
De rest van de cast is een mixed bag. Stanley Tucci is voortreffelijk als Dixon, de security chief. Dixon is een interessante man en waardig tegenspeler voor Navorski: Hij is een professional die altijd binnen de lijntjes kleurt maar met een situatie te maken krijgt waarin de regels hem niet helpen. Zijn werkwijze is niet altijd sympathiek maar vanuit zijn situatie begrijpelijk. Catherina Zeta Jones is de love interest, de stewardess die een spark heeft met Navorski maar moeite heeft haar relatie met een getrouwde man op te zeggen. Ik heb wat moeite te zien hoe haar rol essentieel is voor het verhaal maar ze doet haar best en het mag best gezegd worden, ze is zelfs in haar saaie stewardess outfit een prachtige verschijning. De rest van de supporting cast heeft kleinere rollen en daar zitten nogal wat clunkers tussen, wat op een gegeven moment gaat irriteren.
The Terminal is geen slechte film; het verhaal kabbelt rustig voort en is goed gestructureerd en Hanks laat zien zelfs met minder materiaal enorm veel te kunnen. Maar het is ook geen film die veel nieuws te melden heeft en er blijft vrijwel niets van hangen als de aftiteling rolt.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10
Genereer je eigen UBB code review
War of the Worlds (2005) [Afbeelding: War of the Worlds (2005)] Tweakers: 6.2 | IMDb: 6.5 | Genre: Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 116 min | MPAA: PG-13 Some aliens like music, some aliens want to phone home and some aliens just want to watch the world burn. Voor de derde keer verkent Spielberg buitenaarde sferen, maar dit keer hebben de visitors minder prettige plannen met ons. Zo licht van toon als zijn vorige twee films waren, zo donker is War of the Worlds. Spielberg baseert zich opnieuw op bestaand materiaal, maar hij is in dit geval niet de eerste: Het boek van H.G. Wells is waarschijnlijk een van de meest geadapteerde boeken ooit, en de moeder van een heel eigen SF-subgenre, de invasion movie.
Ray Ferrier (Tom Cruise) is een gescheiden, lousy dad die zijn kinderen op bezoek heeft voor het weekend. Zijn opvoedkundige skills zijn aan zoon Robbie (Justin Chatwin) en dochter Rachel (Dakota Fanning) niet besteed en de beide tieners laten dat op elk hun eigen wijze goed merken. De huiselijke idylle wordt wreed verstoord door de invasie van een buitenaards ras dat zich voortbeweegt in gigantische tripods en iedereen methodisch uit de weg ruimt. Ray neemt zijn kinderen op sleeptouw om te ontsnappen aan de tripods én de hordes medevluchtelingen die allemaal hun leven proberen te redden.
War of the Worlds is dus een invasion movie maar in tegenstelling tot veel van deze films blijft de focus heel nauw: Geen heldhaftige presidenten die hun volk redden, geen monumenten die opgeblazen worden, geen halfgestoorde wetenschappers die aan plot exposition doen. Dit is het verhaal van Ray en zijn kinderen en de hel waaraan zij proberen te ontsnappen. Ook blijft Spielberg dicht bij het source material. De film is een gecondenseerde versie van het boek en de belangrijkste plotelementen en sommige set pieces zijn rechtstreeks van Wells overgenomen. Spielberg voegt ook zijn eigen creativiteit toe aan de mix en dat leidt tot een aantal behoorlijk indrukwekkende scenes, met als hoogtepunt het passeren van een sneltrein door een dorp. Dit is er eentje die in de top tien van Spielberg's beste scenes kan, mijn bek zakte gewoon open van de fantastische combinatie van horror en humor die hierdoor tegelijk werd opgeroepen. Geniaal.
Helaas zijn deze scenes het enige memorabele aan de film. Of het aan Wells ligt of niet, maar het verhaal van War of the Worlds vind ik gewoon niet zo sterk. Ja, het is de daddy van de invasion movie misschien, maar er is een reden dat er in de eeuw erna allerlei plotelementen aan zijn toegevoegd. We leren weinig tot niets over de aliens; Ray en zijn kinderen wekken sympathie op (geholpen door prima acteerwerk van Cruise en Fanning), maar hun verhaal is erg lineair; het einde van het boek wordt ook gehandhaafd en dat is naar mijn mening een grove fout. Niet dat ik op een Independence Day-achtige scene zat te wachten maar het biedt niet de juiste closure omdat het te passief aanvoelt.
Dit is sinds ik de film in 2005 in de bios zag mijn tweede viewing en de derde zal nog wel even duren. War of the Worlds is beter dan ik me herinnerde maar niet veel. Het is een enorm donkere, sfeervolle en visueel indrukwekkende film maar dramatisch heeft het te weinig om het lijf. Er zijn parallellen met 9/11 die interessant zijn maar voor hedendaags publiek waarschijnlijk niet eens opvallen, Spielberg geeft Wells' verhaal wat meer persoonlijkheid door zijn trademark family life thema's toe te passen maar de som van dit alles is een film die voelt alsof hij net wat meer wil vertellen dan hij eigenlijk doet.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10
Genereer je eigen UBB code review
Munich (2005) [Afbeelding: Munich (2005)] Tweakers: N/A | IMDb: 7.5 | Genre: Action, Drama, History, Thriller | Runtime: 164 min | MPAA: R 'Every civilization finds it necessary to negotiate compromises with its own values'. Vroeg in Munich worden we geconfronteerd met deze woorden van Golda Meir (Lynn Cohen), gesproken als reactie op de kidnapping en dood van 9 Israëlische teamleden op de Olympische Spelen van München in 1972. Het is dan al duidelijk dat Spielberg met Munich voor hem ongebaand territorium bewandelt. Munich is een thriller en een karakterstudie maar bovenal is het Spielberg's eerste echte politieke film en voor een regisseur die naam en reputatie gebouwd heeft met licht entertainment is het zeker een risicovol project.
Avner Kaufmann (Eric Bana) is een agent van de Mossad, de Israëlische geheime dienst. Hij wordt gevraagd zijn relatief rustige taken en familieleven op te geven om een speciale missie te gaan uitvoeren voor zijn land; het opsporen en doden van 11 Palestijnen die betrokken zijn bij de planning van de aanslag in München. Avner accepteert de missie, en krijgt een team toegewezen door zijn handler Ephraim (Geoffey Rush). Naarmate zij afrekenen met meer targets eist de emotionele impact van hun daden zijn tol op Avner en zijn team (Daniel Craig, Matthieu Kassovitz, Ciaran Hinds en Hanns Zischler).
Spielberg maakt twee statements met Munich. De film werd bij release aangevallen door zowel Palestijnse als Israëlische groeperingen omdat beiden ervan overtuigd waren dat ze zwart werden gemaakt. Het is voor mij zonneklaar dat Spielberg hier geen partij kiest en zeer duidelijk maakt dat hij geen heil ziet in de oog om oog, tand om tand mentaliteit die de relatie tussen beide partijen typeert. Het is triest om te zien dat de recente ellende in het Midden-Oosten de film nog steeds zeer relevant maakt.
Daarnaast is Munich een heldere aanklacht tegen het beleid van de regering Bush in de nasleep van 9/11. De parallellen tussen Israëls beslissing om vergeldingsacties uit te voeren en de aanval van de VS op Irak zijn duidelijk aanwezig en ook de discussie over de aanwezigheid van WMDs in Irak komt even langs in een scene waarin Avner van Ephraim eist dat hij bewijs laat zien dat zijn slachtoffers inderdaad betrokken waren bij de aanslag. Het laatste frame van de film vormt een uitroepteken achter die boodschap. Het thema van de film is dus duidelijk en verwoord in het citaat aan het begin van deze review; hoever gaan we om onze vijanden te verslaan voordat we niks beter zijn dan zij zelf?
Maar uiteindelijk komen we hier voor een avond entertainment en niet een politiek pamflet. Gelukkig levert Munich hier ook; het is een sterke thriller met veel spannende momenten en veel karakterontwikkeling. We zien hoe Avner en zijn team al doende het vak van aanslagplegers leren maar ook ambivalenter worden over de taak die hun is toebedeeld; Bana doet fantastisch werk in de hoofdrol en het benadrukt voor mij opnieuw hoe jammer het is dat hij verdwenen is van de Hollywood A-list. Verder ziet de film er heerlijk sfeervol uit; Spielberg haalt inspiratie uit de beste William Friedkin en John Frankenheimer classics. De jaren ’70 setting is prachtig neergezet met de kostuums, straatbeelden en auto’s. Special mention voor de Snoek waarin louche information broker Louis (Matthieu Amalric) Avner naar zijn Papa (Michael Lonsdale) brengt.
Net als The Terminal en War of the Worlds was het pas de tweede keer dat ik Munich zag; dit is echt zeker een return to form van Spielberg na twee mindere films en eentje waarin hij opnieuw laat zien niet bang is om zichzelf uit te dagen om nieuwe genres te verkennen en politiek kleur te bekennen.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]9 / 10
Genereer je eigen UBB code review
Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008) [Afbeelding: Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008)] Tweakers: N/A | IMDb: 6.1 | Genre: Action, Adventure | Runtime: 122 min | MPAA: PG-13 Jarenlang heb ik naar deze film uitgekeken. In mijn vriendenkring was bijna twee decennia lang hét terugkerende topic als het om film ging: Wanneer komt Indy 4? In 2008 was het eindelijk zover. Spielberg, Ford, Lucas, the gang was back together. En de rest van de cast was steengoed ook; de verwachtingen waren hoog.
Omdat het zo lang duurde om Indy weer op het witte doek te brengen is het inmiddels begin jaren ’50 en hebben we Nazi’s ingewisseld voor Sovjets. Een krat commies onder leiding van Irina Spalko (Cate Blanchett) heeft Indy te grazen genomen om in Area 51 een alien skull te vinden, die hen kan helpen om mind control powers te geven. Met hulp van Mutt (Shia Leboeuf) gaat Indy op zoek naar zijn oude vriend OXley die de sleutel tot het geheim zou hebben.
Crystal Skull begint erg goed. De openingsscene met de hot rod en de army colonne werkt supergoed en drijft op zijn Hitchcocks de spanning op, om die even te laten schieten en over te gaan naar een effectieve herintroductie van onze held. De scenes in Area 51 werken verder redelijk en de knipogen naar de eerdere films zijn heerlijk om te zien.
Helaas is het downhill from there. Het plot van Crystal Skull is erg onsamenhangend en de verschillende set pieces hangen zeer losjes aan elkaar. Ik heb de film nu denk ik 4 keer gezien en ik heb nog steeds niet helder hoe het causaal allemaal aan elkaar hangt. Vervelender nog is dat de emotionele drive die zo sterk aanwezig is in de betere films van Spielberg hier afwezig is; er is geen chemie tussen Ford en LaBeouf waardoor de reveal halverwege de film weinig impact heeft. De rollen van Karen Allen en John Hurt zijn erg één-dimensionaal, vooral Hurt spreekt alleen maar gibberish tot het allerlaatst waardoor we weinig met hem meevoelen. Ook Ray Winstone is underused. Het aparte is dat de film best dialog-heavy is maar veel daarvan is exposition en te weinig is character development. Ook is het niet grappig; van de humor van Raiders en Crusade is niks te vinden en ook The Temple of Doom is van een veel hoger niveau.
Dan het acteerwerk; het is een genot om Ford terug te zien maar hoewel hij de beste lines in de film heeft en er met zijn leeftijd op een slimme en effectieve manier wordt omgesprongen heb je vooral een gevoel van ‘what could have been’. LaBeouf is matig en niet amusant, Blanchett speelt op de automatische piloot met een van de slechtste russische accenten die ik ooit in een film gehoord heb en Karen Allen en John Hurt zijn gewoon wasted.
En dan ben ik nog niet klaar; één van de meest bekritiseerde aspecten van Skull is de CGI en ik ben het ermee eens, die is, zelfs voor een tien jaar oude film, niet al te best. Veel erger nog is de algehele look van de film. Douglas Slocombe was de cinematographer van de drie eerste films maar was inmiddels retired en sinds Schindler’s List was Janusz Kaminski de vaste partner van Spielberg achter de camera. Kaminski kreeg als opdracht mee om de look en feel van Slocombe’s werk te imiteren maar is daar wat mij betreft niet in geslaagd. De film ziet er overbelicht en kunstmatig uit en mist de meer realistische sfeer die de vorige films karakteriseerde.
De Indiana Jones films zijn mijn favoriete filmserie maar Crystal Skull is helaas op afstand de matigste entry. We hadden na bijna 20 jaar wachten op meer gerekend en ik hoop dat James Mangold volgend jaar een mooie swan song kan afleveren met Harrison Ford want hij, en de fans, verdienen dat.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]5.5 / 10
En zo sluiten we weer een decennium af. Tot nu toe het meest wisselvallige, een paar steengoede films die laten zien dat Spielberg zich blijft ontwikkelen als regisseur, maar ook een paar minder geslaagde entries. Veel van deze films waren diep weggezakt in mijn herinnering en het was interessant om ze opnieuw te kijken en te herwaarderen. Nog zeven films te gaan, op naar het laatste deel in deze serie
Frank Darabont had ook nog een paar drafts neergepend, maar die werd afgewezen door Lucas. En dat terwijl Spielberg beweerde dat dit het beste script sinds The Lost Ark was. Dus misschien wilde hij idd zijn oude vriend niet voor het hoofd stoten. Toch hebben ze een hoop scenes uit zijn script gelift, maar het verhaal van Darabont leest toch meer als een ouderwets Indy avontuur dan het uiteindelijke resultaat.:
[...]
Klopt; ook is hij aan boord geklommen met een script van Lucas dat hij niet al te zeer wilde bekritiseren. BFF misschien, maar na 20 jaar wachten en veel failed attempts was het misschien beter geweest de waarheid te zeggen. Of misschien was dat juist het probleem en was het 'let's get this over with'.
Skull faalt voor mij vooral op het emotionele vlak echter, gewoon te weinig betrokkenheid met de personages. Als script en cinematografie dan ook zo tegenvallen blijft er weinig over. Misschien is mijn 5,5 nog wel genereus, maar ja, Indy he
https://indianajones.fand..._and_the_City_of_the_Gods
| Tallulah (2016) |  |
| Tweakers: 5.5 | IMDb: 6.7 | Genre: Comedy, Drama, Romance | Runtime: 111 min | MPAA: N/A Ben een beetje Netflix films aan het zoeken die de moeite waard zijn en ik nog niet gezien heb. Gezien het lage cijfer op imdb (6.7) had ik bij deze van tevoren nog mijn twijfels, maar ik werd aangenaam verrast. Het script is scherp en zit vol met allemaal kleine details die het realistisch maken, ondanks het wat vreemde verhaal. Ik vond het dan ook een genot om te kijken, van begin tot eind. Vooral Page en Janney spelen de sterren van de hemel. Wellicht zou ik het een nog hoger cijfer moeten geven. Voor mij was dit gewoon een perfecte film. Wat nu volgt is een kleine samenvatting van (het begin van) de film. Lees niet verder als je de film blind in wilt gaan. In de film speelt Page een zonderling genaamd Tallulah die in een busje leeft en van iedereen en alles steelt. Als ze dan op een gegeven moment per toeval bij een vrouw in een hotel belandt die een dochter van 1 jaar heeft, vraagt deze haar op het kindje te passen terwijl ze probeert overspel te plegen. De vrouw lijkt geen snars om het kindje te geven, en als ze ladderzat terug komt, besluit Tallulah impulsief om het kindje mee te nemen, met alle gevolgen van dien. | |
| 9 / 10 | |
jungletrain.net - 24/7 drum & bass radio
Film| Spiral: From the Book of Saw (2021) |  |
| Tweakers: 7.0 | IMDb: 5.5 | Genre: Crime, Horror, Mystery | Runtime: 93 min | MPAA: R De bioscoop is weer open, dus ik kies de enige optie die je als horrorliefhebber hebt: Spiral, het nieuwste deeI in de Saw franchise. Helaas is het wederzien met de bioscoop niet echt geweldig. Chris Rock heb ik nooit denderend gevonden, en ook hier trekt hij me niet over de streep. De film begint nog best aardig met een typische Jigsaw marteling, maar daarna zakt het tempo gedurende de eerste helft veel te ver in. Pas in de tweede helft krijg je weer wat leuke horror scenes te zien. Films uit dit genre kijk je niet vanwege het verhaal, maar om creatieve martel technieken te zien. Maar het wordt vrij duidelijk dat deze franchise dood is, want er is gewoon niks nieuws onder de zon. Been there, done that, seen it before. Het grootste probleem is eigenlijk dat je vooraf al weet dat het gros van de karakters de film niet gaat overleven, en je er dus ook geen band mee opbouwd en het je weinig kan schelen dat ze eraan gaan. It's a Saw movie, of course they're gonna die.... | |
| 5.5 / 10 | |
:strip_exif()/u/62078/suarez_goticon.gif?f=community)
/u/46804/crop5f989efcbb253.png?f=community)
| Alpha (2018) |  |
| Tweakers: 6.7 | IMDb: 6.7 | Genre: Action, Adventure, Drama | Runtime: 96 min | MPAA: PG-13 De film met waarschijnlijk de eerste (hoewel onbedoelde) "go fetch!" in de geschiedenis Het is 20.000 jaar geleden en Europa is in de laatste glaciale fase. Het landschap ziet er heel anders uit en lijkt meer op een soort tundra met her en der lage bergen en ondiepe valleien. Een beetje zoals IJsland er nu uit ziet. In deze setting volgen we een stam die in staat is om zelf vuur, kleding en stenen werktuigen te maken. Ze hebben wel een nederzetting maar zitten nog in de jagers/verzamelaarsfase. Hierdoor moeten ze om de zoveel tijd gaan jagen op The Great Beast, de bizon/buffel. Naast dat het noodzakelijk is om te overleven, is de jacht ook een overgangsritueel voor de jongeren van de stam. Helaas gaat het mis en de zoon van het stamhoofd verongelukt en wordt voor dood achtergelaten. De jongen herstelt en slaagt er in zichzelf te redden. Hij komt een groep wolven tegen en sluit, na een lang proces van wederzijds wantrouwen, vriendschap met één van de wolven (deze wordt ook achtergelaten door de roedel). Samen gaan ze er op uit om de weg terug naar de stam te vinden. Ondertussen moeten ze samen allerlei gevaren en uitdagingen zien te overwinnen. Roofdieren en vooral het weer zijn hun grootste vijanden. Ik heb werkelijk geen idee of dit een goede weergave is uit die periode, ik was er niet echt zelf bij Wel vind ik de presentatie, van de kleding, de taal (speciaal ontwikkeld voor de film) , werktuigen, rituelen etc. geloofwaardig overkomen. Ook het landschap is prachtig. Het is vrij kaal en desolaat maar het heeft wel wat. Ook her en der groepjes wilde dieren, die er gewoon zijn, vind ik mooi. De langzaam vormende band tussen de jongen en de wolf is goed opgebouwd, niet te snel en te sentimenteel. De jongen is ook iets anders dan de rest van de stam, hij is meer een denker en met meer gevoel. Of, als je het negatief ziet, gewoon de proto-emo  Met ongeveer anderhalf uur is het geen lange film maar net lang genoeg om op een rustige manier het verhaal te vertellen. Omdat het primair draait om de jongen en de wolf, worden er ook nauwelijks andere verhaallijntjes gevolgd. Alleen in het begin even van de stam en de stam leider maar dit is vooral als introductie van de setting. Geen epische stammenoorlogen of grootschalige jachten op de mammoet of sabeltandtijger. Gewoon, "a boy and his dog". Ik denk dat het geen film is om te kijken met mijn zevenjarige zoon. Als je kinderen hebt die wat ouder zijn (of er aan toe zijn) en geïnteresseerd zijn in de prehistorie en houden van honden, is dit een prima film om samen te zien. Ik had na het kijken wel de onbedwingbare behoefte om Paleowolf te luisteren  | |
 7 / 10 | |
[Voor 3% gewijzigd door Vrijdag op 07-06-2021 10:18]
:strip_icc():strip_exif()/u/33115/crop5d88889e7c133_cropped.jpeg?f=community)
| Palm Springs (2020) |  |
| Tweakers: 7.3 | IMDb: 7.4 | Genre: Comedy, Fantasy, Mystery, Romance | Runtime: 90 min | MPAA: R Initieel was mijn vrouw niet erg enthousiast om 'weer' een time-loop film te kijken, en ze kwam bijna op een punt dat ze de film wilde afzetten, tot het moment dat de tweede persoon in dezelfde tijdlus terecht kwam. Vanaf dat moment begon de dynamiek in de film af te wijken van het standaard stramien van één persoon die vast zit in een tijdlus, met leuke situaties tot gevolg. Uiteindelijk hebben mijn vrouw en ik de film met plezier tot het einde afgekeken. Dus zeker een leuke 'RomCom' om samen met je partner te kijken. :-) | |
| 7.5 / 10 | |
:strip_icc():strip_exif()/u/125546/crop56f434cb37821_cropped.jpeg?f=community)
| The Mitchells vs the Machines (2021) |  |
| Tweakers: 8.5 | IMDb: 7.8 | Genre: Animation, Adventure, Comedy, Family, Sci-Fi | Runtime: 113 min | MPAA: PG De Mitchells, een doorsnee familie, waarin vader (Rick) en puberende dochter (Katie) op gespannen voet met elkaar leven. Dochter is heel creatief en wil daar graag haar studie in gaan volgen, bij voorkeur in Los Angeles. Vader keurt het idee al meteen af en toont weinig interesse in de kwaliteiten van zijn dochter. Nadat Katie toch wordt aangenomen in Los Angeles besluit Rick om met de hele familie er een roadtrip vakantie van te maken. Tot frustratie van Katie, die zo de hele introductie mist. Tegelijk met de roadtrip is er in Silicon Valley een introductie van de nieuwe assistent, de vervanger van je smartphone, een heuse echte robot, waarbij de robot nogal een I, Robot vibe afgeeft. De aansturing van de robots, de AI (waarvan Olivia Colman geweldig is als voice actress), blijkt uiteindelijk te slim en plant een heel plan om de wereld over te nemen en de mensen uit de weg te ruimen. De familie Mitchell ontsnapt en heeft zich als doel gesteld de wereld te redden, met allemaal bijhorende komische capriolen. Grootste pluspunt van de hele film is voor mij wel de unieke animatiestijl, maar dat pluspunt is ook meteen het grootste minpunt. De animaties komen gelikt en vloeiend in beeld, maar soms is 't wel heel erg druk en flitsend allemaal. Waarschijnlijk om de aandacht van kinderen erbij te houden of zo, maar het is voor mij allemaal net te druk. Ander minpunt van de animaties is dat het allemaal te geforceerd voelt, met de grapjes die in beeld verschijnen. Het verhaal is hierna vrij dunnetjes en vooraf al helemaal uit te stippelen. Ga ik niet voor je doen, spoilers e.d. Het einde is uiteindelijk heel erg geforceerd en doet heel erg afbreuk aan waar naartoe is gewerkt. spoiler: einde . De robots hebben moeite om te ontcijferen wat de hond van de mitchells nu precies is. Dit zorgt voor kortsluiting en uiteindelijk vallen ze allemaal om. Idee is nogal gejat van Mars Attacks. De gehele film voelt cliché en matig op z'n best. De schrijvers wisten hoe de film moest beginnen en hoe de film moest eindigen, het midden is daarna gevuld op de automatische piloot of door AI? Geen idee, maar jammer is het wel. Ik had hoge verwachtingen door de reviews die ik hier zag en op IMDb, maar ik werd nogal teleurgesteld. Conclusie, goed geprobeerd, maar is 't gewoon net niet. | |
| 6 / 10 | |
/u/82145/dragon.png?f=community)
Dan moet je ook eens A Quest for Fire gaan kijken, wel een oudje maar die zul je dan denk ik ook best goed vinden.:
Genereer je eigen UBB code review
Alpha (2018) [Afbeelding: Alpha (2018)] Tweakers: 6.7 | IMDb: 6.7 | Genre: Action, Adventure, Drama | Runtime: 96 min | MPAA: PG-13 De film met waarschijnlijk de eerste (hoewel onbedoelde) "go fetch!" in de geschiedenis
Het is 20.000 jaar geleden en Europa is in de laatste glaciale fase. Het landschap ziet er heel anders uit en lijkt meer op een soort tundra met her en der lage bergen en ondiepe valleien. Een beetje zoals IJsland er nu uit ziet. In deze setting volgen we een stam die in staat is om zelf vuur, kleding en stenen werktuigen te maken. Ze hebben wel een nederzetting maar zitten nog in de jagers/verzamelaarsfase. Hierdoor moeten ze om de zoveel tijd gaan jagen op The Great Beast, de bizon/buffel. Naast dat het noodzakelijk is om te overleven, is de jacht ook een overgangsritueel voor de jongeren van de stam. Helaas gaat het mis en de zoon van het stamhoofd verongelukt en wordt voor dood achtergelaten.
De jongen herstelt en slaagt er in zichzelf te redden. Hij komt een groep wolven tegen en sluit, na een lang proces van wederzijds wantrouwen, vriendschap met één van de wolven (deze wordt ook achtergelaten door de roedel). Samen gaan ze er op uit om de weg terug naar de stam te vinden. Ondertussen moeten ze samen allerlei gevaren en uitdagingen zien te overwinnen. Roofdieren en vooral het weer zijn hun grootste vijanden.
Ik heb werkelijk geen idee of dit een goede weergave is uit die periode, ik was er niet echt zelf bij
Met ongeveer anderhalf uur is het geen lange film maar net lang genoeg om op een rustige manier het verhaal te vertellen. Omdat het primair draait om de jongen en de wolf, worden er ook nauwelijks andere verhaallijntjes gevolgd. Alleen in het begin even van de stam en de stam leider maar dit is vooral als introductie van de setting. Geen epische stammenoorlogen of grootschalige jachten op de mammoet of sabeltandtijger. Gewoon, "a boy and his dog".
Ik denk dat het geen film is om te kijken met mijn zevenjarige zoon. Als je kinderen hebt die wat ouder zijn (of er aan toe zijn) en geïnteresseerd zijn in de prehistorie en houden van honden, is dit een prima film om samen te zien.
[YouTube: 1 Hour Stone Age Prehistoric Meditative Shamanic ambient music (by Paleowolf)]
Ik had na het kijken wel de onbedwingbare behoefte om Paleowolf te luisteren
[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]7 / 10
https://www.imdb.com/title/tt0082484/?ref_=fn_al_tt_1
[Voor 0% gewijzigd door Grindtegel op 07-06-2021 16:43. Reden: typo's]
/u/292867/crop5630e1f334453_cropped.png?f=community)
Zeker Spiderman into the Spiderverse bekijken, minder humor maybe waar o zo veel betere film. Prachtanimaties ook.:
Genereer je eigen UBB code review
The Mitchells vs the Machines (2021) [Afbeelding: The Mitchells vs the Machines (2021)] Tweakers: 8.5 | IMDb: 7.8 | Genre: Animation, Adventure, Comedy, Family, Sci-Fi | Runtime: 113 min | MPAA: PG De Mitchells, een doorsnee familie, waarin vader (Rick) en puberende dochter (Katie) op gespannen voet met elkaar leven. Dochter is heel creatief en wil daar graag haar studie in gaan volgen, bij voorkeur in Los Angeles. Vader keurt het idee al meteen af en toont weinig interesse in de kwaliteiten van zijn dochter.
Nadat Katie toch wordt aangenomen in Los Angeles besluit Rick om met de hele familie er een roadtrip vakantie van te maken. Tot frustratie van Katie, die zo de hele introductie mist.
Tegelijk met de roadtrip is er in Silicon Valley een introductie van de nieuwe assistent, de vervanger van je smartphone, een heuse echte robot, waarbij de robot nogal een I, Robot vibe afgeeft. De aansturing van de robots, de AI (waarvan Olivia Colman geweldig is als voice actress), blijkt uiteindelijk te slim en plant een heel plan om de wereld over te nemen en de mensen uit de weg te ruimen. De familie Mitchell ontsnapt en heeft zich als doel gesteld de wereld te redden, met allemaal bijhorende komische capriolen.
Grootste pluspunt van de hele film is voor mij wel de unieke animatiestijl, maar dat pluspunt is ook meteen het grootste minpunt. De animaties komen gelikt en vloeiend in beeld, maar soms is 't wel heel erg druk en flitsend allemaal. Waarschijnlijk om de aandacht van kinderen erbij te houden of zo, maar het is voor mij allemaal net te druk. Ander minpunt van de animaties is dat het allemaal te geforceerd voelt, met de grapjes die in beeld verschijnen.
Het verhaal is hierna vrij dunnetjes en vooraf al helemaal uit te stippelen. Ga ik niet voor je doen, spoilers e.d.
spoiler: einde.De robots hebben moeite om te ontcijferen wat de hond van de mitchells nu precies is. Dit zorgt voor kortsluiting en uiteindelijk vallen ze allemaal om. Idee is nogal gejat van Mars Attacks.
De gehele film voelt cliché en matig op z'n best. De schrijvers wisten hoe de film moest beginnen en hoe de film moest eindigen, het midden is daarna gevuld op de automatische piloot of door AI? Geen idee, maar jammer is het wel. Ik had hoge verwachtingen door de reviews die ik hier zag en op IMDb, maar ik werd nogal teleurgesteld.
Conclusie, goed geprobeerd, maar is 't gewoon net niet.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10
Volledig eens. Tijdens mijn kijksessie kwam er wat tussendoor, waardoor ik halverwege (:
Genereer je eigen UBB code review
The Mitchells vs the Machines (2021) [Afbeelding: The Mitchells vs the Machines (2021)] Tweakers: 8.5 | IMDb: 7.8 | Genre: Animation, Adventure, Comedy, Family, Sci-Fi | Runtime: 113 min | MPAA: PG De Mitchells, een doorsnee familie, waarin vader (Rick) en puberende dochter (Katie) op gespannen voet met elkaar leven. Dochter is heel creatief en wil daar graag haar studie in gaan volgen, bij voorkeur in Los Angeles. Vader keurt het idee al meteen af en toont weinig interesse in de kwaliteiten van zijn dochter.
Nadat Katie toch wordt aangenomen in Los Angeles besluit Rick om met de hele familie er een roadtrip vakantie van te maken. Tot frustratie van Katie, die zo de hele introductie mist.
Tegelijk met de roadtrip is er in Silicon Valley een introductie van de nieuwe assistent, de vervanger van je smartphone, een heuse echte robot, waarbij de robot nogal een I, Robot vibe afgeeft. De aansturing van de robots, de AI (waarvan Olivia Colman geweldig is als voice actress), blijkt uiteindelijk te slim en plant een heel plan om de wereld over te nemen en de mensen uit de weg te ruimen. De familie Mitchell ontsnapt en heeft zich als doel gesteld de wereld te redden, met allemaal bijhorende komische capriolen.
Grootste pluspunt van de hele film is voor mij wel de unieke animatiestijl, maar dat pluspunt is ook meteen het grootste minpunt. De animaties komen gelikt en vloeiend in beeld, maar soms is 't wel heel erg druk en flitsend allemaal. Waarschijnlijk om de aandacht van kinderen erbij te houden of zo, maar het is voor mij allemaal net te druk. Ander minpunt van de animaties is dat het allemaal te geforceerd voelt, met de grapjes die in beeld verschijnen.
Het verhaal is hierna vrij dunnetjes en vooraf al helemaal uit te stippelen. Ga ik niet voor je doen, spoilers e.d.
spoiler: einde.De robots hebben moeite om te ontcijferen wat de hond van de mitchells nu precies is. Dit zorgt voor kortsluiting en uiteindelijk vallen ze allemaal om. Idee is nogal gejat van Mars Attacks.
De gehele film voelt cliché en matig op z'n best. De schrijvers wisten hoe de film moest beginnen en hoe de film moest eindigen, het midden is daarna gevuld op de automatische piloot of door AI? Geen idee, maar jammer is het wel. Ik had hoge verwachtingen door de reviews die ik hier zag en op IMDb, maar ik werd nogal teleurgesteld.
Conclusie, goed geprobeerd, maar is 't gewoon net niet.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]6 / 10
spoiler:
) op stop moest drukken. Daarna er geen moment meer aan gedacht de film te vervolgen. Jouw review onderstreept waarom. Vermakelijk, maar alleen als je kijklijst verder leeg is wat mij betreft.na het eerste grote gevecht
| First Reformed (2017) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.1 | Genre: Drama, Mystery, Thriller | Runtime: 113 min | MPAA: R Deze film volgt een dominee in een Amerikaanse kerk die ooit gesticht is door Nederlanders. De man van dienst is gespeeld door Ethan Hawke. Van die laatste heb ik nog nooit een slechte acteerprestatie gezien en in deze film is het weer niet anders; fenomenaal. Hoe is dit nooit genomineerd voor een Oscar? Kan me ook niet herinneren dat hier zo’n hippe actiegroep voor is opgetuigd. Verwacht overigens geen gestoorde-geloofsfanaat-die-de-boel-maniakaal-op-stelten-zet taferelen a la Paul Dano of Guy Pierce, maar een (behoudens de finale) zeer ingetogen rol. Uiteindelijk komt Reverend Toller in een situatie terecht waarin hij gaat twijfelen aan het geloof. Dit is allemaal heel subtiel in beeld gebracht. Ik heb zelf niks met geloof, maar je begrijpt de hoofdrolspeler en zijn innerlijke strijd perfect. De ingetogen soundtrack is door Lustmord opgemaakt en past ook bijzonder goed bij de algehele sfeer van de film. Voor de rest vind ik het vrij lastig hier zonder in spoilers te verzanden verder duiding te geven aan de film Op de een of andere manier is dit een zeer “ondergesneeuwde” titel. Ik lees zo nu en dan wel over film, maar deze zie je eigenlijk niet vaak genoeg terug op bijvoorbeeld lijstjes, terwijl hij daar wel op zijn plek is! | |
| 8 / 10 | |
Deze film kende ik nog niet. Klinkt goed!:
Genereer je eigen UBB code review
First Reformed (2017) [Afbeelding: First Reformed (2017)] Tweakers: N/A | IMDb: 7.1 | Genre: Drama, Mystery, Thriller | Runtime: 113 min | MPAA: R Deze film volgt een dominee in een Amerikaanse kerk die ooit gesticht is door Nederlanders. De man van dienst is gespeeld door Ethan Hawke. Van die laatste heb ik nog nooit een slechte acteerprestatie gezien en in deze film is het weer niet anders; fenomenaal. Hoe is dit nooit genomineerd voor een Oscar? Kan me ook niet herinneren dat hier zo’n hippe actiegroep voor is opgetuigd. Verwacht overigens geen gestoorde-geloofsfanaat-die-de-boel-maniakaal-op-stelten-zet taferelen a la Paul Dano of Guy Pierce, maar een (behoudens de finale) zeer ingetogen rol.
Uiteindelijk komt Reverend Toller in een situatie terecht waarin hij gaat twijfelen aan het geloof. Dit is allemaal heel subtiel in beeld gebracht. Ik heb zelf niks met geloof, maar je begrijpt de hoofdrolspeler en zijn innerlijke strijd perfect. De ingetogen soundtrack is door Lustmord opgemaakt en past ook bijzonder goed bij de algehele sfeer van de film. Voor de rest vind ik het vrij lastig hier zonder in spoilers te verzanden verder duiding te geven aan de film
Op de een of andere manier is dit een zeer “ondergesneeuwde” titel. Ik lees zo nu en dan wel over film, maar deze zie je eigenlijk niet vaak genoeg terug op bijvoorbeeld lijstjes, terwijl hij daar wel op zijn plek is![Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10
Ik ken overigens nog wel een vergelijkbare film die ik niet vaak genoeg kan aanraden: Calvary (2014), met Brendan Gleeson.
jungletrain.net - 24/7 drum & bass radio
| Paddleton (2019) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.2 | Genre: Comedy, Drama | Runtime: 89 min | MPAA: TV-MA Hoe is het mogelijk? Netflix heeft altijd de meest idiote suggesties voor mij, series en films waar ik van tevoren al van weet dat ik er geen klap aan ga vinden. Maar, zowaar, nu al de tweede avond op rij komt Netflix met een Netflix original film die niet op mijn watchlist binnen Netflix stond en die ik echt goed vind. Paddleton gaat over twee alleenstaande buurmannen die met elkaar hangen: steeds dezelfde Kung Fu film opnieuw kijken en een zelf verzonnen spel spelen (Paddleton). Een van de twee krijgt te horen dat hij terminale kanker heeft. De film is heel realistisch, het is zoals het is. Er zit een behoorlijke dosis humor in, wat de film ondanks het onderwerp leuk maakt om te kijken. Verwacht geen rare twists of supernaturale dingen, het is gewoon uit het leven gegrepen. Geen meesterwerk, maar hele fijne cinema. | |
| 8 / 10 | |
jungletrain.net - 24/7 drum & bass radio
| What Dreams May Come (1998) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.0 | Genre: Drama, Fantasy, Romance | Runtime: 113 min | MPAA: PG-13 Ik heb het boek niet gelezen, dus ik heb werkelijk geen idee of het een goede verfilming is. Dus de review is alleen gebaseerd op de film. Als de twee kinderen van Chris en Annie Nielsen omkomen in een verkeersongeluk valt Annie in een depressie. Pas veel later kan ze er uit komen en het leven weer oppakken. Chris is ondertussen alweer een tijd aan het werk als kinderarts. Tijdens één van zijn behandelingen wordt hij gebeld door zijn vrouw. Hij moet wat schilderijen ophalen voor een expositie. Hierdoor raakt hij ook betrokken bij een verkeersongeluk en overlijd. In het hiernamaals aangekomen wordt hij begeleid door Albert, die hem wegwijs maakt hoe de hemel "werkt". Ondertussen kan Annie het verlies niet meer aan en, overmand door verdriet en schuldgevoel, pleegt ze zelfmoord. Nu is het zo dat zelfmoordenaars niet in de hemel terecht komen maar in de hel. Het waarom wordt door Albert uitgelegd aan Chris. Chris is echter vastbesloten om zijn vrouw uit de hel te redden en samen met een tracker gaan ze de hel in om haar te zoeken, ondanks waarschuwingen dat het tevergeefs zal zijn. Je kan de film op een hoop manieren zien. Van moralistisch tot religieus. Ik zie de film als een ode aan liefde en de band die twee mensen met elkaar kunnen hebben. Er zitten enkele directe referenties in naar Dante's Inferno en Orpheus en Eurydice. En zelfs nog een kleine hint naar mijn favoriete schilderij "De tuin der lusten" van Jeroen Bosch. Hoewel het soms niet helemaal duidelijk is waarom karakters zo zijn en doen, wordt dit later in de film duidelijk, zonder teveel over expositie. De film is 23 jaar oud en dat zie je wel terug in de special effects, maar om de één of andere manier vond ik het niet storend. Het maakt het hiernamaals wat mij betreft wat dromeriger, waardoor het duidelijk contrasteert met het aardse leven. Er wordt ook veel met kleurcontrasten en accenten gewerkt, zoals bloemen, schilderijen etc. Wellicht komt het omdat Williams inmiddels niet meer onder ons is, maar ik vond dat hij gedurende de film vrij zelden écht blij was. Voor het grootste gedeelte zag ik hem wel lachen, maar nooit zijn ogen. Het soort lach van iemand die weet dat het einde er aan komt maar zich "groot" houdt voor anderen. Maar dat kan natuurlijk ook gewoon zijn acteertalent zijn en zoek ik er teveel achter. Op de bluray staat ook het alternatieve einde, welke ik eigenlijk veel sterker vind dan de bioscoopversie. Hierin wordt namelijk nog iets dieper ingegaan op wat je voor een ander over kan hebben om uiteindelijk voor altijd samen te zijn. Het geeft de film wat mij betreft meer diepgang en een emotionele lading. | |
| 8 / 10 | |
:strip_icc():strip_exif()/u/856/crop58b5845e39c29_cropped.jpeg?f=community)
| Spiral: From the Book of Saw (2021) | |
| Tweakers: 6.2 | IMDb: 5.5 | Genre: Crime, Horror, Mystery | Runtime: 93 min | MPAA: R Na de eerste Saw-film is het eigenlijk alleen maar bergafwaarts gegaan met de kwaliteit. Ik durf wel te stellen dat dit het dieptepunt is uit de reeks, voor zover je het nog een reeks kan noemen met al die spin-offs. Het verhaal is voorspelbaar. De gore scenes redden de film verder ook niet. | |
 4 / 10 | |
We gaan eraan! || Marktplaats-meuk. Afdingen mag! ;-) || slotje.com for sale || DM mij
/u/215060/crop60c87cf439ed8_cropped.png?f=community)
| Jurassic Park (1993) |  |
| Tweakers: 8.5 | IMDb: 8.1 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 127 min | MPAA: PG-13 We wisten niet welke film we wouden kijken afgelopen zondag, dus zijn we uiteindelijk maar weer begonnen aan Jurassic Park. Ons doel is om alle films op volgorde te gaan kijken, blijf het bijzonder knap vinden wat ze in die tijd (1993) hebben neergezet in de film wereld met de technologie van toen. Het verhaal dat iedereen nu wel moet kennen is dat de film gaat over een man die dinosaurus dna ontdekt in een versteende mug en dat gaat samenvoegen met het dna van een kikker en vervolgens levende dinosaurussen maakt, zijn doel is om een uniek thema park op te zetten. Dit gaat helaas compleet mis wanneer ze de grote test ronde gaan doen, een T-rex die uitbreekt en vervolgens de bezoekers van een clif afdrukt. Een clif die er trouwens een scene ervoor nog niet was en er nu op magische wijze opeens is of de T-rex moet op lucht hebben gestaan. De foutjes in de film is wel een dingetje, maar wat kan je verwachten bij een film uit 1993. | |
| 8 / 10 | |
| The Lost World: Jurassic Park (1997) |  |
| Tweakers: 5.7 | IMDb: 6.6 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi | Runtime: 129 min | MPAA: PG-13 Zoals gezegd gingen we de avond erop verder met het vervolg van Jurassic Park, iedereen is hier weer veilig terug in hun eigen land. Maar al snel word Ian Malcolm uitgenodigd bij John Hammond. Die vertelt hem dat er, naast het eiland waar Jurassic Park gebouwd werd (Isla Nublar), nog een tweede eiland bestaat, Isla Sorna (Site  , is waar dinosauriërs werden gekweekt voordat ze naar het park gingen. Nadat orkaan Clarissa Site B zwaar toetakelde, was men genoodzaakt de dinosauriërs vrij te laten op het eiland. Normaal gezien kunnen de dinosaurussen niet leven zonder dat de eigenaar van de parken, InGen, hun lysine geeft. Het blijkt echter dat Malcolm gelijk had en het leven een manier vindt om verder te bestaan: herbivoren eten lysine-rijk voedsel en carnivoren eten herbivoren. Eenmaal aangekomen op het eiland merken de expeditieleden dat ook het team van Peter Ludlow, de rijke hebzuchtige neef van Hammond die ondertussen gekozen is als nieuwe voorzitter van InGen, ook gearriveerd is op het eiland. Dit team is echter niet van plan om de dino's te bestuderen, maar om ze te vangen en daarmee een nieuw park te bouwen. | |
| 8 / 10 | |
| Jurassic Park III (2001) |  |
| Tweakers: 7.0 | IMDb: 5.9 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 92 min | MPAA: PG-13 Dinsdagavond was het tijd voor deel 3, de laatste in de originele trilogie want hierna kom je al snel aan bij de nieuwere films Jurassic World. Acht weken later heeft paleontoloog Dr. Alan Grant een nieuwe ontdekking gedaan over de intelligentie van Velociraptors, maar hij heeft moeite om financiering te krijgen voor zijn onderzoek. Paul en Amanda Kirby, een ogenschijnlijk rijk stel, bieden financiering aan voor het onderzoek van Grant als hij ze een luchttour over Isla Sorna geeft. Grant stemt met tegenzin toe en vliegt erheen met Paul, Amanda, Billy en de huurlingen van de Kirby's, Udesky, Cooper en de piloot Nash. Tijdens de vlucht ontdekt Grant dat de Kirby's van plan zijn om op het eiland te landen. Hij protesteert, maar Cooper slaat hem bewusteloos. Alleen wanneer Grant ontwaakt ontdekt hij dat een Spinosaurus de groep nadert, tijdens hun vlucht weten de overlevenden de Spinosaurus af te schudden, maar stuiten ze op een Tyrannosaurus. De Spinosaurus keert terug en de groep ontsnapt terwijl de twee dinosaurussen een gevecht aangaan, waarbij de Spinosaurus de Tyrannosaurus doodt. Al vrij snel word duidelijk dat Paul en Amanda niet zomaar naar het eiland toe wouden gaan, op zoek is naar hun zoon Eric en Amanda's vriend Ben, die vermist is geraakt op het eiland. Overheidsinstanties weigerden de Kirby's te helpen, dus namen ze Grant mee als expert vanwege zijn eerdere ervaring in Jurassic Park. Het zijn heerlijke films om een keer opnieuw te kijken, zal het iedereen aanraden | |
| 8 / 10 | |
" Power comes in response to a need, not a desire. You have to create that need.”
:strip_icc():strip_exif()/u/234769/tweakersavatar.jpg?f=community){kind=avatar}
| The Forgotten Battle (2020) | |
| Tweakers: 8.0 | IMDb: 0 | Genre: Drama, War | Runtime: 124 min | MPAA: N/A De eerste keer dit jaar dat ik in de bioscoop zat. Klaar om de slag om de schelde te zien. Een slag die voor mij idd een forgotten battle is. De aandacht gaat toch het meeste uit naar de slag om Arnhem. Qua aanbod was er weinig anders wat mijn interesse trok. Het vertrekpunt dat je drie verschillende personages volgt gedurende de slag om Zeeland is mooi benut om zo de verschillende kanten te belichten. Het helpt dat Netflix betrokken is bij de productie denk ik wel. Je merkt dat de film boven de zweem die hangt aan een doorsnee Nederlandse film uitkomt. Het geeft de effecten van oorlog goed weer. Het had niet misstaan om er een serie voor op Netflix van te maken. Het achtergrondverhaal per personage is iets te kort van aard om er echt een binding mee te krijgen. Een serie geeft je die mogelijkheid meer omdat je kunt inzoomen zonder het achterliggende verhaal uit het oog te verliezen. Al met al een film die het de moeite waard is om te zien in een Dolby Atmos zaal. De closeup gevechten komen zo beter binnen. | |
| 7.5 / 10 | |
:strip_exif()/u/3287/Piet_Icoon.gif?f=community)
Mogelijk Lichte spoiler voor deel 2 en 3?:
Genereer je eigen UBB code review
Jurassic Park (1993) [Afbeelding: Jurassic Park (1993)] Tweakers: 8.5 | IMDb: 8.1 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 127 min | MPAA: PG-13 We wisten niet welke film we wouden kijken afgelopen zondag, dus zijn we uiteindelijk maar weer begonnen aan Jurassic Park. Ons doel is om alle films op volgorde te gaan kijken, blijf het bijzonder knap vinden wat ze in die tijd (1993) hebben neergezet in de film wereld met de technologie van toen.
Het verhaal dat iedereen nu wel moet kennen is dat de film gaat over een man die dinosaurus dna ontdekt in een versteende mug en dat gaat samenvoegen met het dna van een kikker en vervolgens levende dinosaurussen maakt, zijn doel is om een uniek thema park op te zetten. Dit gaat helaas compleet mis wanneer ze de grote test ronde gaan doen, een T-rex die uitbreekt en vervolgens de bezoekers van een clif afdrukt. Een clif die er trouwens een scene ervoor nog niet was en er nu op magische wijze opeens is of de T-rex moet op lucht hebben gestaan. De foutjes in de film is wel een dingetje, maar wat kan je verwachten bij een film uit 1993.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10
Genereer je eigen UBB code review
The Lost World: Jurassic Park (1997) [Afbeelding: The Lost World: Jurassic Park (1997)] Tweakers: 5.7 | IMDb: 6.6 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi | Runtime: 129 min | MPAA: PG-13 Zoals gezegd gingen we de avond erop verder met het vervolg van Jurassic Park, iedereen is hier weer veilig terug in hun eigen land. Maar al snel word Ian Malcolm uitgenodigd bij John Hammond. Die vertelt hem dat er, naast het eiland waar Jurassic Park gebouwd werd (Isla Nublar), nog een tweede eiland bestaat, Isla Sorna (Site
Eenmaal aangekomen op het eiland merken de expeditieleden dat ook het team van Peter Ludlow, de rijke hebzuchtige neef van Hammond die ondertussen gekozen is als nieuwe voorzitter van InGen, ook gearriveerd is op het eiland. Dit team is echter niet van plan om de dino's te bestuderen, maar om ze te vangen en daarmee een nieuw park te bouwen.[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10
Genereer je eigen UBB code review
Jurassic Park III (2001) [Afbeelding: Jurassic Park III (2001)] Tweakers: 7.0 | IMDb: 5.9 | Genre: Action, Adventure, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 92 min | MPAA: PG-13 Dinsdagavond was het tijd voor deel 3, de laatste in de originele trilogie want hierna kom je al snel aan bij de nieuwere films Jurassic World.
Acht weken later heeft paleontoloog Dr. Alan Grant een nieuwe ontdekking gedaan over de intelligentie van Velociraptors, maar hij heeft moeite om financiering te krijgen voor zijn onderzoek. Paul en Amanda Kirby, een ogenschijnlijk rijk stel, bieden financiering aan voor het onderzoek van Grant als hij ze een luchttour over Isla Sorna geeft. Grant stemt met tegenzin toe en vliegt erheen met Paul, Amanda, Billy en de huurlingen van de Kirby's, Udesky, Cooper en de piloot Nash. Tijdens de vlucht ontdekt Grant dat de Kirby's van plan zijn om op het eiland te landen. Hij protesteert, maar Cooper slaat hem bewusteloos. Alleen wanneer Grant ontwaakt ontdekt hij dat een Spinosaurus de groep nadert, tijdens hun vlucht weten de overlevenden de Spinosaurus af te schudden, maar stuiten ze op een Tyrannosaurus. De Spinosaurus keert terug en de groep ontsnapt terwijl de twee dinosaurussen een gevecht aangaan, waarbij de Spinosaurus de Tyrannosaurus doodt. Al vrij snel word duidelijk dat Paul en Amanda niet zomaar naar het eiland toe wouden gaan, op zoek is naar hun zoon Eric en Amanda's vriend Ben, die vermist is geraakt op het eiland. Overheidsinstanties weigerden de Kirby's te helpen, dus namen ze Grant mee als expert vanwege zijn eerdere ervaring in Jurassic Park.
Het zijn heerlijke films om een keer opnieuw te kijken, zal het iedereen aanraden[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10
spoiler:
Even benieuwd. Ik heb ze alle 3 in de bios gezien. kan me van deel 2 en 3 eigenlijk voornamelijk herinderen dat ze tegenvielen
Maar jij beschrijft ze alsof ze alle 3 op een eiland afspeelden.
In mijn geheugen was deel 2 of 3 juist dat ze beesten mee naar new-york hadden gesleept. en daar aan het vechten/jagen waren.
Of ben ik het nu door de war en denk ik aan een godzilla film ?
Maar jij beschrijft ze alsof ze alle 3 op een eiland afspeelden.
In mijn geheugen was deel 2 of 3 juist dat ze beesten mee naar new-york hadden gesleept. en daar aan het vechten/jagen waren.
Of ben ik het nu door de war en denk ik aan een godzilla film ?
You cant build a better world for people.
Only people can build a better world for people.
Otherwise its just a fancy cage. T. Pratchett
Nee klopt dat gebeurd in deel 2 nog, vergeten erin te zetten:
[...]
Mogelijk Lichte spoiler voor deel 2 en 3?
spoiler:Even benieuwd. Ik heb ze alle 3 in de bios gezien. kan me van deel 2 en 3 eigenlijk voornamelijk herinderen dat ze tegenvielen
Maar jij beschrijft ze alsof ze alle 3 op een eiland afspeelden.
In mijn geheugen was deel 2 of 3 juist dat ze beesten mee naar new-york hadden gesleept. en daar aan het vechten/jagen waren.
Of ben ik het nu door de war en denk ik aan een godzilla film ?
!" Power comes in response to a need, not a desire. You have to create that need.”
| The Forgotten Battle (2020) | |
| Tweakers: 7.7 | IMDb: 0 | Genre: Drama, War | Runtime: 124 min | MPAA: N/A Eindelijk na zo'n 8 maanden weer eens naar de bioscoop. En dan meteen met zo'n mooie indrukwekkende film! Mooi gefilmd, vlot gemonteerd, goed geacteerd, realistisch voor zover ik kon zien. Met Dolby Atmos geluid een overweldigende ervaring, vooral tijdens de grote gevechtsscenes. Eerst in het oosten wanneer de Duitsers tegen de Russen vechten, daarna de scene in de lucht met de vliegtuigen, en als laatste de meest indrukwekkende scene: de daadwerkelijke slag op de dam tussen de Canadezen en de Duitsers. Die scene kan voor mij qua impact wedijveren met de landingscene van Saving Private Ryan. Diep respect voor al die soldaten, jonge mannen nog, die in een bijna zelfmoord actie recht op de wachtende machinegeweren en artillerie vuur af rennen. Ook de aankleding van de rustigere scenes, met de ondergelopen polders, de vluchtende Nazi's die vervolgens weer terug kwamen, het verzet en de marteling door de Nazi's, en vervolgens het fusilleren door de Nazi's geven allemaal een sterk tijdsbeeld. Zeker een film die ik nog wel eens wil zien! | |
| 8 / 10 | |
Je geeft wel erg veel van het verhaal weg in je review van JP3. Je beschrijft zo'n beetje de hele eerste helft.:
[...]
Nee klopt dat gebeurd in deel 2 nog, vergeten erin te zetten
Oh sorry dacht dat iedereen inmiddels de film al wel had gezien
" Power comes in response to a need, not a desire. You have to create that need.”
:strip_icc():strip_exif()/u/116600/crop5be04a1ae3ded_cropped.jpeg?f=community)
| Mortal Kombat (2021) |  |
| Tweakers: 5.0 | IMDb: 6.2 | Genre: Action, Adventure, Fantasy, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 110 min | MPAA: R Lang niet zo goed qua verhaal en karakters als het origineel, maar de fatalities etc. maken een hoop goed. De soundtrack komt ook niet in de buurt bij het origineel, maar is ook niet slecht. Acteurs waren matig op Sub Zero en Scorpion na. Die komen ook het dichtste bij het origineel, dus wellicht dat ze daarom ook het beste zijn. Dus een cijfer…… Leuk voor een keer, maar nu weer het origineel bekijken. Een originele 5 | |
 5 / 10 | |
/u/214241/crop606ff4c6908af_cropped.png?f=community)
| Infinite (2021) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 0 | Genre: Sci-Fi, Thriller | Runtime: N/A | MPAA: N/A The Matrix, maar dan voor voor kleuters. Deze film heeft alles wat The Matrix ook heeft... spoiler: Bullet mode. Onontdekte krachten. Keanu....euh Mark Wahlberg die wordt neergeschoten en weer tot leven komt. Een team wat 'The One' zoekt Etc ...behalve Keanu Reeves en enig niveau. | |
| 5 / 10 | |
Tomorrow is not today!
/u/737573/crop56cac2b232f50_cropped.png?f=community)
Is dat die film waarin een van de neanderthalers (zoon van de hoofdman?) Op een gegeven moment aangeeft dat hij zin heeft in seks met een serie grommen en vervolgens een meisje mee de grot in sleept?
Wilde die scène toevallig net in het 'Ik zoek een film"-topic posten. Maar de beschrijving op IMDB doet me denken dat dit hem best eens kan zijn.
Knowledge reigns supreme over nearly anything
| Jaws (1975) |  |
| Tweakers: 10.0 | IMDb: 8.0 | Genre: Adventure, Thriller | Runtime: 124 min | MPAA: PG Eerlijk is eerlijk. Het verhaal van Jaws is niet super spectaculair. De uitvoering daarentegen... Vooral de cinematografie is uitmuntend. Veel briljante en unieke shots. Best vaak is het een hele lange take, maar dan niet vanuit 1 hoek, maar met een vloeiende cameradans terwijl de acteurs meebewegen of enkel een soort van stoelendans van de acteurs. Ook veel shots waar iemand heel erg op de voorgrond is, terwijl er ook het een en ander op de achtergrond gebeurt. En dat allemaal terwijl het de film draagt, niet als een gimmick. Ook geen onzin CGI om de achtergrond op te vullen zoals tegenwoordig gangbaar is, maar ja, de film is dan ook uit 1975. Over CGI gesproken, thank god for no cgi shark. Ok, de haai ziet er - hoe zal ik het zeggen - niet altijd even realistisch uit, maar het oogt nog altijd 10 keer beter dan een CGI versie. En dan het einde. Normaal breien ze er zo'n 'after the thing' outro aan zodat je weet dat iedereen nog een 'happy rest of his/her life' heeft. Maar hier is het gewoon, klaar. Zoals het hoort imho. Ik heb overigens hetzelfde met de film Drive (2011). Verhaal niet zo bijzonder, maar de cinematografie is adembenemend. | |
| 9 / 10 | |
jungletrain.net - 24/7 drum & bass radio
CGI uit 1975 was sowieso denk ik niet overtuigend geweest
Het is wel onbedoeld dat er relatief weinig van de haai te zien was, wat de film juist effectiever maakte. De haai ('Bruce') was een mechanisch beest maar hij ging steeds stuk waardoor Spielberg min of meer gedwongen werd om hem heen te filmen en weinig materiaal had; in de editing room is het gelukkig allemaal meer dan goed gekomen
Persoonlijk vind ik de laatste scene met Quint erg realistisch overkomen (niet dat ik met enige regelmaat haaien van 7 meter boten zie bespringen en mensen opeten overigens), in elk geval een stuk overtuigender dan veel monsterfilms die later gemaakt zijn.
These are my principles. If you don't like them, I have others.
Quint is wel een grappig karakter,. Of nja, het zijn allemaal wel (beetje uitvergroot) leuke karakters. Ik moet ook wel lachen met die Iers/Britse liedjes.:
[...]
CGI uit 1975 was sowieso denk ik niet overtuigend geweest
Het is wel onbedoeld dat er relatief weinig van de haai te zien was, wat de film juist effectiever maakte. De haai ('Bruce') was een mechanisch beest maar hij ging steeds stuk waardoor Spielberg min of meer gedwongen werd om hem heen te filmen en weinig materiaal had; in de editing room is het gelukkig allemaal meer dan goed gekomen
Persoonlijk vind ik de laatste scene met Quint erg realistisch overkomen (niet dat ik met enige regelmaat haaien van 7 meter boten zie bespringen en mensen opeten overigens), in elk geval een stuk overtuigender dan veel monsterfilms die later gemaakt zijn.
Het verhaal over de USS Indianapolis is een goede serieuze ondertoon op het juiste moment. Helaas echt gebeurd. Brrr.
jungletrain.net - 24/7 drum & bass radio
| The Station Agent (2003) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.6 | Genre: Comedy, Drama | Runtime: 89 min | MPAA: R Fin (Peter Dinklage) leeft een teruggetrokken leven in een modeltreinenwinkeltje met zijn enige vriend Henry. Wanneer deze plotseling overlijdt, laat hij Fin een vervallen stationsdepot na in Newfoundland, een gehucht ergens in New Jersey. Fin, die ineens werk, inkomen en een dak boven zijn hoofd verloren heeft, gaat in het depot wonen. Hij ontmoet de praatgrage Joe (Bobby Cannavale) die een coffeestand uitbaat en Olivia (Patricia Clarkson), een gescheiden vrouw die uit verdriet over het verlies van haar zoontje ook haar toevlucht in Newfoundland gezocht heeft. Fin, Olivia en Joe bouwen een aparte vriendschap met elkaar op en het is bijzonder om deze acteurs en dit script zo feilloos samen te zien werken. Dinklage is natuurlijk een opvallende acteur en pas jaren na deze film echt bekend geworden met Game of Thrones maar zijn prestatie hier is, pardon the bad pun, eentje van formaat. Fin’s omgang met mensen, gevormd door hun reacties op hem, is prachtig ingehouden en subtiel. Clarkson, die ik alleen kende van een serie afleveringen van Frasier, is niet minder indrukwekkend als de gebroken vrouw die probeert haar leven invulling te geven en Cannavale schakelt naadloos tussen humor en drama. Wauw. The Station Agent is simpelweg de beste film die ik dit jaar gezien heb. Een prachtige karakterstudie, perfect geregisseerd, geacteerd en een mooi beeld van smalltown America. | |
| 9 / 10 | |
These are my principles. If you don't like them, I have others.
:strip_icc():strip_exif()/u/626559/crop59916d9743d5c_cropped.jpeg?f=community)
De film heeft mij ook erg positief verrast en het is ook mooi om te zien hoe Emma Stone in haal rol kruipt elke film weer.
:fill(white):strip_exif()/f/image/irdOIXS6cWM0phaXyupMxro9.png?f=user_large "https://tweakers.net/i/BHYC0X1xExNnmV8PqQW3K6lUWR0=/800x/filters:strip_exif()/f/image/irdOIXS6cWM0phaXyupMxro9.png?f=fotoalbum_large")
spoiler:
En ook een grappig toeval dat de butler weer een mooie rol speelt zoals in The Kingsman
There's no need to kneel, I'm a very democratic sort of lord.
| Wrath of Man (2021) |  |
| Tweakers: 8.0 | IMDb: 7.4 | Genre: Action, Thriller | Runtime: 119 min | MPAA: R Je kijkt de trailer en denkt: Jason Statham, altijd goed voor wat actie. Guy Ritchie is toch ook niet de minste regisseur, die heeft ook wel wat leuks op zijn cv staan. Uiteindelijk viel de film ons behoorlijk tegen. Er zit wel degelijk actie in, maar ook veel scenes die niet nodig zijn. Wij kijken een Statham film niet voor het verhaal. Dit is ook een van de weinige keren dat Guy Ritchie's bekende trucjes me juist tegen gingen staan tijdens het kijken. Ik vond Nobody nog beter dan Wrath of Man, en die vond ik al matig. | |
| 5 / 10 | |
| Mortal Kombat (1995) |  |
| Tweakers: 7.0 | IMDb: 5.8 | Genre: Action, Adventure, Fantasy | Runtime: 101 min | MPAA: PG-13 Na het kijken van de nieuwe MK gelijk de oude er maar achteraan. En ja, deze is toch de betere van de twee. Ok, de one-liners zijn wat cheesy, maar het verhaal is meer in lijn met de game. De acteurs (met name Liu Kang en Shang Tsung) zijn veel beter gekozen en de hele sfeer ademt meer MK dan de nieuwe versie. OK, de CGI is niet meer van deze tijd, maar het feit dat Goro een pop is i.p.v. CGI is wel de betere van de twee. Beetje als de TNMT, die moet je ook niet als CGI op beeld brengen. Dus zijn het de nostalgische gevoelens of is de eerste MK simpelweg de betere van de twee. Ik ga voor het laatste. Een cijfer…. Een 6.5. Geen 7, want de CGI heeft de tand des tijds niet doorstaan en het is nou eenmaal gewoon een lekkere popcorn film. Geen 6, want hij scoort sowieso beter dan de nieuwe MK. | |
| 6.5 / 10 | |
Geen idee, is alweer een tijd geleden dat ik hem heb gezien en die scene is me niet bij blijven hangen.:
[...]
Is dat die film waarin een van de neanderthalers (zoon van de hoofdman?) Op een gegeven moment aangeeft dat hij zin heeft in seks met een serie grommen en vervolgens een meisje mee de grot in sleept?
Wilde die scène toevallig net in het 'Ik zoek een film"-topic posten. Maar de beschrijving op IMDB doet me denken dat dit hem best eens kan zijn.
Zit niet in de film volgens mij.:
[...]
Is dat die film waarin een van de neanderthalers (zoon van de hoofdman?) Op een gegeven moment aangeeft dat hij zin heeft in seks met een serie grommen en vervolgens een meisje mee de grot in sleept?
Wilde die scène toevallig net in het 'Ik zoek een film"-topic posten. Maar de beschrijving op IMDB doet me denken dat dit hem best eens kan zijn.
QfF is inderdaad een prima film ondanks de ouderdom. Gewoon gaan kijken.
AopenHX08 ZM400B Athlon64-X2-3800+ ArticFreezer64pro Asrock939Dual-Sata2 2x512MbDDR400 GigabyteR9700pro SBAudigy2 Inspire6700modded PCTVpro ADSL 6Mb/768 NEC2500a Pioneer105DVDrom iiyamaVMPro450 CanonIP4000 LogitechG5 200GbWD7200 80GbWD7200 WinXPhome
:strip_icc():strip_exif()/u/43218/crop5cd29cf426461_cropped.jpeg?f=community)
| Rogue Hostage (2021) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 0 | Genre: Action, Thriller | Runtime: N/A | MPAA: N/A Op een rustige avond dachten we een leuke film te kijken. Ik heb eigenlijk zo'n slechte film gezien dat ik eigenlijk deze review schrijf als waarschuwing. - Slechte verhaallijn (Tyrese heeft PTSS maar daar wordt amper op in gegaan) - Slechte personage ontwikkelingen (hoe kennen ze elkaar nou echt, Tyrese en Sunny etc) - Acteren? Leken wel amateurs spoiler: ( de winkeldief was opeens haar beste vriendin ) de bodyguard was doorzeefd maar leefde opeens weer. Sam had de slechtste rol van zijn leven. Tip: Eerst score IMDB kijken voor een film te starten | |
 3 / 10 | |
| First Reformed (2017) | |
| Tweakers: 8.0 | IMDb: 7.1 | Genre: Drama, Mystery, Thriller | Runtime: 113 min | MPAA: R De film komt een beetje moeizaam op gang, maar dan houdt hij je in zijn greep en blijft boeiend tot het eind. Het gaat over een predikant in een monumentaal kerkje gesticht door Nederlandse kolonisten 250 jaar geleden. Het gaat niet zo goed met zijn gezondheid en zijn geloof wordt getest nadat een jonge vrouw zijn hulp inroept vanwege haar vriend. De film is lekker langzaam en heeft een fijne soundtrack. We worden langzaam bewust van de situatie en meegevoerd in wat er in het hoofd van de predikant zich afspeelt. Het einde is een beetje een puzzel. Ik heb er net een verklaring van gelezen en die is behoorlijk geloofwaardig. Bedankt voor de tip doomtech! | |
| 8 / 10 | |
jungletrain.net - 24/7 drum & bass radio
| Chaos Walking (2021) |  |
| Tweakers: 0.0 | IMDb: 5.7 | Genre: Action, Adventure, Fantasy | Runtime: 109 min | MPAA: PG-13 Prima film, ik vind het imdb cijfer iets aan de lage kant. Het is geen baanbrekend verhaal ofzo, maar de uitvoering is best aardig. De cast bestaat uit behoorlijk wat grote namen, en de meesten doen ook wel hun best om overtuigend over te komen. Alleen jammer dat het script ze nogal tegenwerkt Als je bedenkt wat Tom Holland en Daisy Ridley al op hun cv hebben staan, dan is dit voor hun beiden gewoon een paycheck film. Ze hoeven niet bijster diep te gaan met dit materiaal. Wat niet helpt, is dat ze totaal geen chemie hebben.De film is een redelijk tussendoortje, maar ook niet meer dan dat. | |
| 6 / 10 | |
:strip_exif()/u/7689/Copicon.gif?f=community)
eindelijk weer eens een goei film gezien | A Quiet Place (2018) |  |
| Tweakers: 7.0 | IMDb: 7.5 | Genre: Drama, Horror, Sci-Fi | Runtime: 90 min | MPAA: PG-13 veel is mij onduidelijk geleven na zien van de film, voornamelijk; hoe/wat/waar/waarom etc. over de 'demons' die de mensheid (of eigenlijk alle levende wezens) uitroeien. Ze worden getriggered door geluid - in de film wordt misschien 2/3minuten gesproken. Dit geeft een unieke ervaring, wij als kijkers vonden het erg geslaagd. De opvolger wordt dus in de bioscoop gekeken | |
| 8 / 10 | |
@Arjan90 we hadden m buiten gekeken op de beamer; lekker donker, buren hadden soort post-bbq (niet storend) maar iemand liet een glas vallen; wij beide gelijk "paniek" schrikken (totaal irrelevant aan de film, maar onderstreepte meer de emotie en beleving die wij als kijkers hadden.)
[Voor 7% gewijzigd door himlims_ op 18-06-2021 16:27]
ฅ ʕ•̫͡ᴥ•ʔ ฅ
RootGamer.com ☆ LINUX GAMES
🔧 Steam RootGamer_com · Æ Origin HollandHards · Ʊplay HollandHards
@himlims_ Die heb ik helemaal gemist. Maar verdorie, ik denk dat ik eerst een defibrillator moet klaarleggen. Ik ben niet zo'n held met dit soort films, hahaha! De trailer is al spannend Ziet er wel uniek uit qua principe en er is zelfs een opvolger!
Ziet er wel uniek uit qua principe en er is zelfs een opvolger!"Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid."
Dit is normaal ook niet helemaal mijn stiel, maar deze film vond ik heel gaaf! Zit stiekem ook een beetje te wachten op het vervolg en de recensies daarvan zijn best goed. Voor mij is dit in de bios in ieder geval iets too much, dus moet nog even geduld hebben.:
Genereer je eigen UBB code review
A Quiet Place (2018) [Afbeelding: A Quiet Place (2018)] Tweakers: 7.0 | IMDb: 7.5 | Genre: Drama, Horror, Sci-Fi | Runtime: 90 min | MPAA: PG-13 veel is mij onduidelijk geleven na zien van de film, voornamelijk; hoe/wat/waar/waarom etc. over de 'demons' die de mensheid (of eigenlijk alle levende wezens) uitroeien. Ze worden getriggered door geluid - in de film wordt misschien 2/3minuten gesproken. Dit geeft een unieke ervaring, wij als kijkers vonden het erg geslaagd. De opvolger wordt dus in de bioscoop gekeken[Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding][Afbeelding]8 / 10
@Arjan90 we hadden m buiten gekeken op de beamer; lekker donker, buren hadden soort post-bbq (niet storend) maar iemand liet een glas vallen; wij beide gelijk "paniek" schrikken (totaal irrelevant aan de film, maar onderstreepte meer de emotie en beleving die wij als kijkers hadden.)
| A Quiet Place Part II (2020) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.9 | Genre: Drama, Horror, Sci-Fi | Runtime: 97 min | MPAA: PG-13 Deel 1 vond ik heel aardig, maar niet eng en slechts sporadisch spannend. prima poging tot psychologische thriller maar niet de moeite waard om nog een keer te kijken. Waar de posters boven mij het spannende en enge vandaan halen is me echt een raadsel. Niet veel horrors of thrillers gezien denk ik. Deel 2 is wederom niet eng te noemen, gore zit er ook amper in. Maar de spanningsopbouw is een stuk beter. Horror kan ik dit geen seconde noemen, maar het is wel een uitstekende psychologische thriller. Er gebeurd eigenlijk verdomd weinig gedurende de film, maar ze weten je aandacht wel vast te houden en dat is een nette prestatie. Het enige jammere is de enorme voorspelbaarheid richting het einde, maar dat kan helaas bijna niet anders. Ik weet niet meer wat voor cijfer ik deel 1 heb gegeven. Ik denk ergens tussen de 6,5 en een 7,5. Deze is beter, dus een terechte 8. | |
| 8 / 10 | |
Beetje stil in het topic, zitten we allemaal EK voetbal te kijken ofzo
These are my principles. If you don't like them, I have others.
:strip_icc():strip_exif()/u/504144/crop56e1e4fab7d64.jpeg?f=community)
Speciaal voor jou dan wat reviews!:
Beetje stil in het topic, zitten we allemaal EK voetbal te kijken ofzo
Ik heb wegens enorme drukte al een tijdje geen reviews op dit forum geschreven, maar nu heb ik gelukkig wel weer lekker de tijd. Dus hierbij een selectie van de films die ik afgelopen maanden gezien heb.
| North by Northwest (1959) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 8.3 | Genre: Adventure, Mystery, Thriller | Runtime: 136 min | MPAA: Approved Roger Thornhill wordt verward met een spion, waarna hij betrokken raakt in een uitgebreid kat-muis spel. Het is een echte klassieke thriller van Hitchcock, maar zelf vond ik de film eerlijk gezegd niet al te spectaculair. De film was vermakelijk, spannend, en natuurlijk zoals we van Hitchcock gewend zijn goed gemaakt. Echter voelde het voor mij op geen enkele manier echt memorabel of bijzonder, in tegenstelling tot Vertigo en Rear Window van Hitchcock. Deze film is gewoon een leuke thriller dus voor de liefhebbers van het genre zeker een aanrader, maar niet echt veel meer. | |
| 7.5 / 10 | |
| Godzilla vs. Kong (2021) |  |
| Tweakers: 6.7 | IMDb: 6.5 | Genre: Action, Sci-Fi, Thriller | Runtime: 113 min | MPAA: PG-13 Wanneer ik zo'n film als dit opzet verwacht ik natuurlijk geen diepgaande themas of intrigerend plot. Ik zet mijn hersenen op pauze en verwacht wat leuke over de top actie, niets meer en niets minder. De film maakte deze verwachting gelukkig goed waar. De actie en settings zijn spectaculair, vermakelijk en mooi genoeg, ik heb me dus zeker vermaakt tijdens het kijken. Echter waren sommige van de menselijk personages niet alleen nutteloos, maar simpelweg irritant. Ik had bijna zin om sommige scenes over te slaan hierdoor. Daarnaast verwacht ik natuurlijk geen waterdicht plot, maar zelfs met deze lage verwachtingen liet het soms wat steken vallen. Eigenlijk is dit wel jammer, als de film gewoon meer Kong en Godzilla was, en minder mensen en plot eromheen, zou het een stuk leuker geweest kunnen zijn. Nog steeds een voldoende omdat het uiteindelijk wel gewoon leuk was. | |
| 6 / 10 | |
| God's Not Dead (2014) |  |
| Tweakers: 1.0 | IMDb: 4.7 | Genre: Drama | Runtime: 113 min | MPAA: PG Dit is mogelijk de slechtste film die ik ooit gezien heb. Normaal is een 1 het laagste punt die ik geef, maar voor deze film maak ik een uitzondering en geef ik een 0,5. Het is niet meer dan racistische kinderachtige slecht geschreven domme Amerikaanse christelijke propaganda. Het verhaal gaat over de student Josh. Zijn filosofie professor dwingt de hele klas ""God is Dead" op te schrijven in de eerste les, waarna Josh als enige weigert. Hierna krijgt hij de taak om zijn klas te overtuigen van Gods bestaan met 3 korte lezingen. Tegelijktijdig volgt de film nog wat subplots, zoals een priester, de haatdragende professor, een arrogante zakenman, en een islamitische vrouwelijke student. De film probeert de kijker te overtuigen hoe God goed is en hoe atheïsten moreel corrupt, haatdragend en dom zijn. Ook al ben ik zelf een atheist, ik heb niks tegen overduidelijk christelijke films. Kijk maar naar mijn review van Ben-Hur. Echter faalt God's Not Dead op elke mogelijke manier in deze boodschap. De argumenten die Josh maakt zijn gewoon pijnlijk inconsistent, hypocriet en vol met gaten. De schrijvers proberen de voor hun ogen typische liberale atheïstische filosofie docent af te schrijven als dom, terwijl ze zelf geen enkel woord van filosofie of ook maar van debat begrijpen. Technisch gezien is de film ook gewoon van belabberde kwaliteit, en daar bovenop is de film nog lekker racistisch. Echter, het aller ergste is nog hoe de morele boodschappen tegelijkertijd enorm geforceerd worden maar nog steeds haast beledigend en toon-doof aanvoelen. Dit is het beste zichtbaar in de aller laatste scene, dus natuurlijk grote spoilers: spoiler: de filosofieprofessor wordt voor de ogen van de priester door een auto aangereden. Je blikt terug op zijn leven, zijn vrouw was gestorven aan kanker en sindsdien was hij boos op God, wat zijn gedrag verklaard, waardoor hij eigenlijk geen echte atheist bleek te zijn. Al stervende weet de priester toch nog een geloofsbekentenis uit de professor te halen, omdat hij enorm bang is naar de hel te gaan. De film presenteert dit als een happy ending omdat hij "eindelijk God gevonden heeft". Ik heb er gewoon geen woorden voor hoe frustrerend en slecht dit einde is | |
 0.5 / 10 | |
| Ben-Hur (1959) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 8.1 | Genre: Adventure, Drama, History | Runtime: 212 min | MPAA: G Samen met Titanic en Lord of the Rings Return of the King is dit de film met de meeste Oscars, normaal geef ik niet veel om de Oscars maar dit is wel een goede indicatie van het enorme spektakel dat Ben-Hur brengt. De film speelt zich af tijdens het leven van Jesus Christus, maar het gaat over een Joodse prins uit Jerusalem die verraden wordt, waarna hij wraak zoekt. De christelijke boodschappen en waardes liggen dik op deze film, echter vond ik het hier totaal niet erg aangezien de boodschappen ongeacht de religie geslaagd en waar zijn. De film slaagt er ook goed in om de impact van Jesus op anderen te laten zien juist door het verhaal van Jesus weg te draaien. De enorme ontwikkeling en reis van Ben-Hur is veelzijdig en diepgaand. Het is een erg lange film met zijn drie en een half uur, maar het gebruikt deze lengte ook goed en vult het met meerdere enorm spectaculaire scenes. Ongeacht religieuze overtuiging is het hierdoor een erg goed te waarderen film. | |
| 8 / 10 | |
| The General (1926) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 8.1 | Genre: Action, Adventure, Comedy, Drama, War | Runtime: 67 min | MPAA: Passed Ik had niet verwacht dat een actiefilm uit 1926 zo spannend kon zijn. In de amerikaanse burgeroorlog stelen spionen van de Unie een trein, waarna de machinist ze alleen heldhaftig achterna gaat. Je leest het goed, de held van het verhaal is van de Confederatie, dat kon blijkbaar in 1926. De film volgt een erg duidelijke maar geslaagde structuur. Het is echt een perfect voorbeeld hoe een actiefilm alleen actie met duidelijke framing nodig heeft om een verhaal te vertellen. Het tempo gaat als een trein (pun intended) waardoor het constant vermakelijk blijft. Echter het beste zijn nog de praktische stunts van Buster Keaton. Elke stunt is volledig praktisch en echt levensgevaarlijk, en dat merk je in de spanning en realisme. Het geeft aan dat je geen kleur, dialoog, of ingewikkeld plot nodig hebt om op het puntje van je stoel te zitten. | |
| 8 / 10 | |
:strip_icc():strip_exif()/u/29353/60.jpg?f=community)
![[Afbeelding: Color Out of Space (2019)]](http://www.jeroensomhorst.eu/ubbgenerator/images/dd05b9af6ddb79a0ca509535a747e67d.jpg){kind=link}
Wow weer even wat klassiekers die hier langskomen. Mooi.
Mijn vriendin en ik hebben de afspraak om op vrijdag een film te kijken. Ze kiest de ene week een film en ik de andere. Enige regel is dat we niet iets opzetten waarvan we weten dat de ander niet leuk vind.
Ze heeft het boek van 1001 Movies You Must See Before You Die geregeld en daar komen er veel uit.
Genereer je eigen UBB code review
Mijn vriendin en ik hebben de afspraak om op vrijdag een film te kijken. Ze kiest de ene week een film en ik de andere. Enige regel is dat we niet iets opzetten waarvan we weten dat de ander niet leuk vind.
Ze heeft het boek van 1001 Movies You Must See Before You Die geregeld en daar komen er veel uit.
| Dead Man (1995) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.6 | Genre: Adventure, Drama, Fantasy, Western | Runtime: 121 min | MPAA: R Een film met Johnny Depp uit die 1001 lijst die we nog niet gezien hadden? Daar moet verandering in komen. Depp speelt een accountant die naar het wilde westen rijdt omdat hij daar een baan heeft gekregen. Eenmaal aangekomen in het westen gaat het natuurlijk mis. En is hij ten dode opgeschreven. Je volgt zijn verdere reis samen met de spirituele Nobody. Duidelijk een artistieke film. In het zwart wit en een niet main stream verhaal. Nobody is zeker spiritueel en welkome afwisseling van de overige meer standaard wild westen karakters. | |
| 7.5 / 10 | |
| Nuovo Cinema Paradiso (1988) |  |
| Tweakers: 7.0 | IMDb: 8.5 | Genre: Drama, Romance | Runtime: 155 min | MPAA: PG Heerlijke film. Ik begin er maar alvast mee. We volgen Toto in zijn leven en pakken hem op als zijn Alfredo overleden is. Hij herleefd zijn jeugd met als centrale punt een bioscoop in een Italiaans dorpje. Toto raakt bevriend met de projector Alfredo en dat wordt zijn vaderfiguur. Een film voor film liefhebbers, want het is een feest om de films en posters in de film te raden. Heerlijk nostalgisch ook. Één van mijn favorieten. | |
| 9 / 10 | |
| Skater Girl (2021) |  |
| Tweakers: 6.0 | IMDb: 6.7 | Genre: Drama, Family, Sport | Runtime: 107 min | MPAA: PG Ook films die niet in die 1001 lijst staan komen voorbij, zoals deze. Een tienermeisje in een conservatief Indiaas dorp raakt bevangen van skaten doordat een vrouw uit Londen en een man uit LA in het dorp belanden. Verfrissende setting dat zeker. Maar een sterke film? Nee. Twee buitenlanders die goed komen doen in een dorp en met liefdadigheid strooien. Goede bedoelingen natuurlijk, maar het levert gedoe op. Uiteindelijk komt het natuurlijk goed. Met het verhaal dan, niet echt met de film. Prima vermaakt en geen weggegooide tijd (de jonge Indiase is fijn om naar te kijken), maar ik zou er niet speciaal voor gaan zitten. | |
| 6 / 10 | |
| The Act of Killing (2012) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 8.2 | Genre: Documentary, Biography, Crime, History, War | Runtime: 117 min | MPAA: Not Rated Een documentaire van heel wat jaren in de maak. Een bizarre kun je wel zeggen. Indonesische doods-eskader leiders uit de jaren 60(?) vertellen hun acties aan de hand van het maken van een film. En wat ze hebben gedaan is erg, maar het is nog veel erger dat ze in Indonesië, volgens het beeld van deze film, op handen gedragen worden. Bij elke scène waren we ons aan het verbazen, hoe kan dit? Gelukkig zit er ook een komisch figuur in. Één van de leiders lijkt alles te willen doen om het verhaal goed te vertellen en accepteer alle rollen. Hoe hij er dan bijstaat en weer is getransformeerd in een ander persoon is bewonderenswaardig. Maar of bewondering voor zo'n persoon goed is? Zeker een aanrader, maar niet voor iedereen. | |
| 7.5 / 10 | |
| Delicatessen (1991) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.6 | Genre: Comedy, Crime | Runtime: 99 min | MPAA: R Zo daar komt even de jaren 90 om de hoek zetten. De hele film ademt begin jaren 90. Groezelig beeld alsof we in een grunge clip zitten. Het is een surrealistische zwarte comedy over een slager in een post-apocalytische wereld. Je kunt al raden wat de slager slacht. Maar ranzig wordt het nooit, alhoewel de ogen van de slager soms erg eng zijn om naar te kijken. Je bent bang dat ze er uit gaan vallen. Leuk om te kijken, maar wel gedateerd. Owh en Frans, maar dat kan ik wel waarderen. | |
| 7 / 10 | |
| I Am Not an Easy Man (2018) |  |
| Tweakers: 8.0 | IMDb: 6.3 | Genre: Comedy | Runtime: 98 min | MPAA: N/A Nog een Franse film en dat bevalt me wel. Heerlijke in your face film over het feit dat mannen onze wereld runnen. Een echte vrouwen jager, de eerste paar minuten zijn ongemakkelijk om naar te kijken, loopt tegen de lamp en ontwaakt in een wereld waar de rollen zijn omgedraaid. Mooi gedachten experiment en mannen worden even lekker op hun plek gezet. Zeker de moeite waard. | |
| 7 / 10 | |
Drukke we(e)k(en) gehad en geen zin om recensies te schrijven.:
Beetje stil in het topic, zitten we allemaal EK voetbal te kijken ofzo
[Voor 5% gewijzigd door P-Rock op 19-06-2021 22:42]
| A Scanner Darkly (2006) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 7.1 | Genre: Animation, Crime, Drama | Runtime: 100 min | MPAA: R Als Dr. Strangelove iedereen tot de orde roept kun je natuurlijk alleen maar gehoor geven. Na onlangs Dazed & Confused gezien te hebben (8*) een wat latere film van Linklater opgesnord. A Scanner Darkly. Gebaseerd op een verhaal van Philip K. Dick, wat kan er op papier misgaan zou je zeggen. Best wel wat blijkt na het kijken. Ik wist niet van tevoren dat dit niet een film is in de kenmerkende zin van het woord, maar meer een soort animatie/tekenfilm (dit is een beetje het nadeel van mijn tactiek om nooit teveel te lezen / trailers te kijken voor ik een film op zet). Als ik het goed heb begrepen is dit op een reguliere manier gefilmd en is vervolgens het materiaal digitaal geanimeerd. Denk in de stijl van die GTA loading screens en het spel XIII. Ik vind dit een zeer matig gelukt experiment. Het leidt heel erg af van het verhaal. De hoofdrolspelers zijn o.a. Keanu Reeves, Robert Downey Jr. en Woody Harrelson. Die tweede legt naar mijn idee in de basis een zeer goede rol neer. Echter stoorde ik me zeer aan de animatiestijl dat ik er niet van kon genieten. Datzelfde geldt eigenlijk voor het verhaal. Mensen kunnen zich met een soort omhulsel voordoen als iemand anders. In de wereld heerst een drugsepedemie en een undercoveragent tracht wat mensen te ontmaskeren. Zit een mooie plottwist in maar dan moet je wel door 1,5 uur vage animaties heenworstelen. | |
| 6 / 10 | |
Star Wars EP 1 was ook een technisch hoogstandje voor die tijd maar dat betekend niet automatisch dat het goed is
Laat ik toch proberen uit te leggen waarom het me tegenstaat. Als je bijvoorbeeld kijkt naar die scenes in het “drugshuis” daar zou alles heel smerig en slecht onderhouden moeten zijn. Dat zie je maar gedeeltelijk omdat heel veel wegvalt in de filter en het klinisch overkomt.
Zelfde met gezichtsuitdrukkingen, die komen bij mij niet goed over omdat er veel zaken/details wegvallen. Dit soort dingen zorgen ervoor dat ik niet in de film gezogen wordt en me constant af loop te vragen; hoe zou dit eruit zien zonder die filter?
Daarnaast snap ik je punt over het feit dat het wel een smaak ding is. Kan je voorstellen dat als je er een bak LSD zegels ingooit dit heel erg gaaf kan zijn. Dit is echter niet mijn ding
| Prospect (2018) |  |
| Tweakers: N/A | IMDb: 6.3 | Genre: Drama, Sci-Fi, Thriller, Western | Runtime: 100 min | MPAA: R Een vader en dochter reizen naar een afgelegen planeet, om daar naar edelstenen te graven die in de grond van een giftig bos 'groeien'. Al snel komen ze erachter dat ze niet de enigen zijn die op zoek zijn naar de waardevolle stenen. Dochterlief wil het liefst meteen weer vertrekken, maar vader is - na hun eerste vondst - verblind door hebzucht. Hij besluit om de mannen te beroven, met alle gevolgen van dien. Prospect laat zich nog het beste vergelijken met een sci-fi survival western; De actie is spaarzaam en er wordt meer nadruk gelegd op overleven en verkennen van de onbekende planeet. Dit is een prima debuutfilm van regisseurs- en schrijversduo Christopher Caldwell en Zeek Earl, waarvan de laatste ook de mooie cinematografie voor de rekening neemt. Voor een film van slechts $4.000.000 dollar ziet het er allemaal verrassend professioneel uit. De licht vervreemdende beelden, in combinatie met de belichting (in het bos hangt een constante waas van pluisjes en pollen die door het beeld heen dwarrelen), gaan gepaard met een prima soundtrack. De acteerprestaties zijn ook goed, met een mooie rol voor Pedro Pascal (The Mandalorian) en nieuwkomer Sophie Thatcher. Het verhaal is vrij rechttoe rechtaan, maar doetreffend uitgewerkt. Een vermakelijke sci-fi film. | |
| 7.5 / 10 | |