Hallo Vinyl-lovers,
Even mezelf voorstellen, ik ben Allan en net als velen onder jullie opgegroeid met vinyl, overstap gemaakt naar CDs, dan naar MP3/FLAC om uiteindelijk weer bij de eerste liefde terecht te komen.
Een audiofiel ben ik nooit geweest, een muziekliefhebber des te meer. SACD, klinkt mooi, maar met gewone CDs was ik al meer dan tevreden, zelfde met 24-bit audio...FLAC is al meer dan voldoende voor me.
Tussen 1980 en 1986 werden de kiemen gezaaid, met twee vrienden samen waren we gek op Heavy Metal en hadden het geluk om de volledige NWoBHM mee te maken.
Als ik mijn zakgeld spaarde kon ik ongeveer om drie weken een plaat kopen, mijn vrienden ook, dus spraken we af en spendeerde we elke zaterdag uren in het luisterhokje van de plaatselijke platenboerin,
een zeer vriendelijke dame die ons uren naar alles liet luisteren en dan kocht één van ons een plaat. De week erop hetzelfde scenario en dan kocht een ander een plaat. En natuurlijk namen de twee die die week geen plaat kochten onmiddellijk de "nieuwe" plaat op, op casette (en uren leuteren wat er nu eigenlijk beter was Maxell of TDK).
Toen ik in 1986 bij iemand voor het eerst een CD hoorde,was ik verkocht en kwamen bijna al mijn platen in de verkoop..maar gelukkig niet allemaal.
En dan decennia lang CDs kopen, qua muziekkeuze evolueren en nooit meer naar de platen omkijken.
Als jongere had ik helaas slechts een brakke plaenspeler,het merk weet ik niet meer, maar het ding was gemonteerd (samen met een versterker) in wat op een oude houten reiskoffer leek. Er was ook een gigantische deksel voor, ook in hout.
Je kon dus de gehele unit toeklappen en meenemen (er was zelfs een handvat). Alleen was het ding zo zwaar en lomp (ongeveer twee keer de breedte van de platter) dat een oude tante het me als geschenk gaf. Het merk ben ik al lang vergeten, maar ik denk dat het ofwel een Duitser was of een van de vele Philips-neven (Sierra ?)
Anyway, het speelde voor geen ruk, was lelijk en onhandig en het ondererp van vele grappen van mijn vrienden, maar het speelde mijn plaatjes af en ik was er tevreden mee.
Wat ik natuurlijk wilde was een mooie Technics of Thorens, maar die waren zo duur dat het een droom bleef.
Vorige maand kwam ik toevallig op een rommelmarkt een zeer mooie Technics SL-1500 tegen, dezelfde die een vriend van me had en waar we allemaal af moesten blijven.
Tot verbazing van mijn vrouw en kinderen, kocht ik toch wel zeker, niet wetend als het werkte. Nu de stofkap was bijna krasloos en alles zag er zeer netjes uit.
Ik ben op dit moment een tuinbureau aan het (laten) bouwen waar ik van plan ben om ook wat muziek te kunnen beluisteren, en een platenspeler met mijn oude LPs leek plots een leuk idee.
Thuisgekomen bleek natuurlijk dat geen enkele van mijn versterkers een Phono ingang had (duh!)...dus testen kon niet.
In het tuinbureau komt een B&W Zeppelin om vooral muziek van mijn netwerk te streamen, maar als ik daar de Technics aan zou kunnen koppelen zou dat dus ideaal zijn voor mij.
Dus kocht ik een Art djpre ii phono pre-amp om deze aan mijn Zeppelin te koppelen. Voor velen onder jullie misschien slechts een stuk speelgoed, maar voor mij meer dan voldoende.
Eindelijk kon ik mijn Technics laten proefdraaien, hij blonk ondertussen als een spiegeltje, want meer dan poetsen kon ik niet doen.
Helaas bleek ook deze oude strijder problemen te hebben om zijn snelheid te houden, op 45 toeren speelde hij wel constant, dus redeneerde ik dat het de motor niet kon zijn en ging ik online op zoek naar info.
Alles uit elkaar gehaald, printplaat er uit en de 5 potentiemeters onder handen genomen met Deoxit, daarna alle stof weggeblazen en alle contacten goed bekeken.
Toen ik hem weer in elkaar zette, was het even spannend...maar nu draaide hij als een zonnetje.
Nu, ik merk dat ik alweer veel te veel heb geschreven en nog niet halverwege mijn verhaal zit, en zelfs mijn vraag nog niet gesteld heb (ja, er komt uiteindelijk een vraag na dit lang betoog).
Dus deel 2 komt er vandaag of morgen wel aan, als ik weer wat tijd heb.
Overigens werd dit alles geschreven terwijl ik naar Double Live Gonzo van Ted Nugent aan het luisteren ben, op mijn oorspronkelijk exemplaar die 35 jaar geleden kocht.
[
Voor 0% gewijzigd door
chromium op 18-07-2015 15:28
. Reden: zpelling ]