Dat is volgens mij ook precies de reden dat iedereen daarom ook in verhouding belasting betaalt cq. moet betalen. Dan is het gewoon goed geregeld per persoon, want dan kan er gekeken worden naar wat voor hulp iemand nodig heeft, in plaats van hoeveel geld iemand heeft voor die hulp. Een hoop mensen hebben ook een totaal gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel voor hun eigen gezondheid. "Dat zie ik later wel weer" is dan het antwoord.Veder vind ik het ook vervelend dat iemand die niets spaart en alles uitgeeft, uiteindelijk dezelfde zorg gratis krijgt, waar ik veel voor moet betalen omdat ik zuiniger heb geleefd. Het is alleen lastig om onderscheid te maken tussen iemand die alles uitgeeft en iemand die gewoon veel minder (te besteden) had. En zelfs als iemand willens en wetens alles heeft opgemaakt, kunnen we als maatschappij die persoon niet zorg onthouden.
De overheid is overigens net zo schuldig aan dit probleem. Want die zit nu met 't punt dat ze via de belasting niet eens iedereen van de nodige zorg kunnen voorzien, terwijl dat wel één van de (vele) redenen is dát we belasting betalen. Er wordt ook door de overheid en overheidsinstanties (zoals zorg) teveel geld verkwist.
Ik denk dat dat ook het verschil is tussen mensen die wél FO kunnen worden, en mensen die dat niet kunnen. Dan is het niet eens interessant of je geheel of gedeeltelijk FO kunt worden en hoeveel/weinig geld je verdient, maar het maakt een behoorlijk verschil als je jezelf bewust bent van je financiële situatie... niet boven je stand leven, niet onnodig geld over de balk gooien omdat je zo nodig een grotere/snellere auto wilt, etc. Gewoon, kunnen genieten met wat je hebt of prettig vindt, en genoegen (kunnen) nemen met minder. De mensen die aan het einde van de rit zonder geld tóch al die hulp krijgen, hebben zich volgens mij toch wat laten leiden door de industrie: liefst met zoveel mogelijk consumptie, want "hij/zij heeft het toch ook?"
[ Voor 9% gewijzigd door Kapotlood op 21-07-2015 13:46 ]