Afgelopen woensdag voor de tweede keer op Assen geweest nadat de eerste keer op 17 augustus geheel verwaterd was en na 2 sessies was afgebroken ivm olie over 3/4 van de baan.
Heb een circuit motor gekocht en het was voor mij de eerste keer op een supersport (suzuki 600 k9). Braaf bij de organisatie aangegeven dat zowel de baan zgan was maar ook de motor. Dus ingedeeld in een langzamere groep. Eerste sessie, hmm dit remt voor geen meter, wat schakelt dit beroerd en wat een nare rijhouding. Toen ik afstapte had ik wat twijfels over de motor en of ik dit wel leuk zou blijven vinden op zo'n supersport...
Tweede sessie, het ging wat beter, mijn referentiekader (Tuono van 2014) begon wat te vervagen en ik raakte gewend aan de motor. Het lage tempo zorgde ervoor dat ik mij geheel bezig kon houden op rijlijnen en het wennen aan de motor. Tot de derde ronde kwam en het mijn beurt was om achter de marshall te rijden. Na een paar bochten ging ineens het gas erop en viel alles beter op zijn plek. Voor het eerste had ik het idee dat een supersport idd zijn sterke punten heeft op een circuit. Bij het nabespreken gaf de marshall aan mij even te willen testen en vroeg of ik niet naar een snellere groep wilde. Uhm, ja

.
Derde sessie kreeg ik de keuze tussen de snelste en een na snelste groep, voor de laatste gekozen. Was flink aanpoten (rondetijd ging 25s omlaag tov de vorige groep) en ik heb ook aangegeven na afloop dat dit voor mij wel de limiet was op dit moment. Marshall lachte een beetje en ging er verder niet op in. Had voor deze sessie een camera geleend, voor geintereseerden:
https://www.dropbox.com/s/lv0336yeeads0az/GOPR0313.mp4?dl=0 Zie genoeg ruimte voor verbetering.
De vierde sessie was erg scrappy (veel inhalen) en hebben we niet echt lekkere rondes kunnen maken. Maar waar mogelijk lag het tempo lekker en zat ik geheel in mijn comfort zone. Achteraf bleken de tijden ook redelijk in lijn te liggen met sessie 3, dus progressie

.
De vijfde en laatste sessie was vreemd, marshall reed hetzelfde tempo maar sommige uit de groep konden het tempo niet goed volgen, waarschijnlijk door vermoeidheid. In ronde 5 besloot de persoon voor mij de pits in te gaan omdat hij het tempo niet meer kon volgen. Resultaat, ik kwam het rechte stuk op en en zag de groep de H-bocht al in duiken. Aangezien onze marshall stekeblind was en een straf tempo bleef rijden betekende dat, doorrijden

. Na afloop miste hij er 2 in de groep (groep van 5) en had geen idee waar ze waren gebleven... Hoe dan ook, lege baan en een man met een missie om de aansluiting weer te vinden. Waren de beste bochten van de dag, niemand in de buurt, je eigen lijn en tempo bepalen, geen gedoe met de persoon voor je die een rare beweging maakt. Na strubben zat ik er al weer bij. Helaas reden we daarna op een langzame groep waardoor de rondetijd uiteindelijk wat tegenviel (2:25). Maar ik sloot de dag af met een heerlijk gevoel en de wetenschap dat er flinke progressie geboekt is.
Aanstaande woensdag voor de volgende en dit seizoen laatste keer. Het lijkt drooog te blijven en ik hoop die dag richting de 2:15 te kunnen. Ben bang dat dit wel eens een hele dure hobby kan gaan worden