Wolly schreef op vrijdag 25 februari 2022 @ 21:09:
[...]
Stadsverwarming kan ook door andere bronnen worden voorzien, bijvoorbeeld industrie. Het hoeft dus geen gascentrale te zijn die de boel warmstookt.
En ongetwijfeld krijgt iedere gasgebruiker een paar m3 (of een paar miljoen m3) gas vanuit Rusland. Als ik @
Virtuozzo zijn
post zo lees dan is dat niet ten gunste van ons.
Hetzelfde kan dan natuurlijk gezegd worden over de olie uit schurkenstaten die wij maar wat graag gebruiken. Maar om daar nu een punt achter te zetten is een proces van vele jaren en waarschijnlijk is totale uitbanning van die vraag zelfs onmogelijk.
Dus of het nu helpt om de verwarming een graadje lager te zetten, misschien voor het moreel van Oekraine als wij dat massaal doen maar op het totale plaatje is dat natuurlijk 0,0 (en zijn we straks allemaal chagrijnig omdat we het koud hebben).
Of we realiseren ons dat we ons afhankelijk maken van schurkenstaten, en dat we zo onszelf juist voor de eigen toekomst onderuit halen.
We weten best hoe we van problemen uitdagingen kunnen maken. Zie al die eerdere discussie in het topic over moonshot economics. Onze opbouw na WOII rust volledig op dergelijke modellen.
Niet enkel beschermt het ons om los te koppelen van schurkenstaten, we stellen ons ook nog eens in staat om er mee te bouwen.
De enige reden waarom we dit niet doen, zit veel minder in invloed vanuit schurkenstaten dan dat het in eigen tuin zit. We hebben een kleine club oude multinationals die hier steeds minder voetafdruk hebben, vaak juist negatieve spin-off scheppen, maar die wel gewend zijn om geld te krijgen en hun positie beschermd te krijgen. Van ons, door ons.
Dat is wat eerder besproken is, de zogeheten ABDUP lobby. Het schept geen banen, we weten prima vanuit economische wetenschappen en Onderzoeksinstellingen dat schaakgrootte en gewicht een curve kennen t.a.v. voetafdruk en spin-off. Die multinationals kosten ons vermogen tot arbeidscreatie, zoals dat heet. Het zit ons dus niet enkel in de weg bij onderwerpen als pensioenen of energietransitie, het kost ons botweg groei.
Die multinationals zijn vanuit schaal, gewicht en positie vergeten wat het is om te werken. Ze opereren niet langer als ondernemingen, maar als externe consultatie. Nu ja, ze blokkeren effectief ons collectieve vermogen tot innovatie en correctie bij strategische uitdagingen.
Maar goed, dat is meer een onderwerp wat in detail in andere topics in AWM doorgespit is. Hoe dan ook, dit zit ons in de weg. En omdat we als samenleving daar voor kiezen, zitten we ons zelf - wederom - in de weg.
Niet omdat we dom zijn of zuur. Maar gewoon omdat dit soort onderwerpen weinig tot zelden onderwerp is van regulier gesprek in gezelschap bij de burger. Waardoor er geen impuls ligt om het als onderwerp in publiek debat te hebben. Waardoor politiek geen enkele druk voelt om er iets mee te doen.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.