Ik ga hier even schaamteloos de discussie onderbreken onderstaand, gigantisch, bericht posten

(David is trouwens een vriend van mij die ik inmiddels al ruim 12 jaar ken en met die ik bijna al mijn game-ervaringen gedeeld heb)
Het lezen van een artikel over 10 jaar World of Warcraft heeft mij even aan het denken gezet over mijn ervaringen met deze game waar ik ook al talloze uren besteed heb. Nou heb ik dan niet de prime-time van Classic en TBC meegemaakt, maar je ontkomt er niet aan bepaalde herinneringen te vormen die je altijd bij blijven. Dus ook al heb ik geen 10 jaar World of Warcraft meegemaakt, hier toch mijn 10 most memorable moments in WoW:
1. Mijn eerste ontmoeting met een Orc:
Het was mijn eerste character, een Human Warlock die ik op aandringen van David ooit gemaakt heb en nooit verder dan level 18 gekomen was. Vroeg of laat kwam ik in Westfall tegen. Toen was dat nog 'contested' territorium, waarvan ik niet wist wat dit inhield. Daar rende ik dus vrolijk rond met mijn Warlockje om vervolgens een groep orcs tegen te komen die onverstaanbaar aan het praten waren, naar mij zwaaiden (ik zwaaide terug) en met mij mee renden. Dit hielden ze een paar minuten vol totdat ze me in een mep afmaakten. Ja. Dat was mijn eerste ontmoeting met de tegenpartij. Dit speelde zich nog af tijdens Classic als ik mij niet vergis (ik herinner me nog dat David helemaal trots was om laterna door de Dark Portal te lopen terwijl die het FRAPSte)
2. Mijn terugkeer naar Azeroth:
Inmiddels zijn een expansions verder en stond Arthas voor de deur (einde TBC dus, ik heb WoW lang niet aangeraakt omdat het me niet trok'). Wederom gaf ik WoW een kans op aandringen van David. Deze keer bleek ik toch beduidend langer in het spel te blijven. Deze keer begon ik een Tauren Shaman (Horde dus) die ik tot level 48 geleveld had. Deels geboost en vooral veel zelf grinden op lange questlines en dungeons. Vooral de dungeons zorgden ervoor dat ik deze keer veel meer interesse in de game kreeg en de leuke elementen van WoW begon te zien.
3. Mijn eerste 'alt' (die geen alt bleek te zijn):
Rond de tijd dat mijn shaman op level 46-48 kwam begon ik een tweede character op diezelfde server, een Troll Hunter (even een tijdsindicatie: WotLK was net uit rond deze tijd) om 'wat afwisseling' te hebben van mijn Shaman. Al snel kwam ik erachter dat deze class mij veel en veel beter lag en voor ik het wist speelde ik alleen nog maar op mijn Hunter welke ik behoorlijk snel tot level 80 kon brengen, mijn eerste alt werd al snel mijn main.
4. Mijn eerste raid die geen normale raid was:
Zo, daar zit je dan, een level 78 hunter waar je gek op bent. Achievments en titles waren toen nog een stuk specialer dan tegenwoordig en de bekende 'For The Horde' raids waren nog een server-wide event dat met veel plezier gepland werd (cross-realm bestond nog niet). Zo kwam ik in mijn eerste raid-groep terecht. Een Raid-Groep van 40 man waar ik Azeroth mee afreisde om alle leiders van de tegenpartij te doden. Ik was meer dood dan alles andere op sommige momenten, maar het was wel een enorm leuke en spannende ervaring in mijn game-carrière. Deste trotser was ik dan ook toen we op het einde in stormwind de laatste leider afmaakten en ik mijn achievment en mount kreeg. Mijn WoW verslaving en liefde nam die dag een nieuw niveau aan.
5. Mijn eerste max level:
Dit is toch wel een van mijn mooiste herinneringen. Een ieder die MMORPGS speelt kent het gevoel. Dat gevoel dat je krijgt als je een character voor het eerst op het hoogste level krijgt. Een gevoel van voltooiing en vervulling. Je bent er. Max level. En nu? Nu begint de pret pas echt (zo zeggen ze), dus je bent gelijk (als nieuwe speler zoals ik toen) benieuwd naar wat iedereen zo geweldig vind aan het 'end-game' wat zoveel male beter moet zijn dan de reeds geweldige ervaring van 1 tot 80.
6. Mijn eerste 'echte' raid:
(Hier weer een tijds-indicator: Naxxramas was momenteel standaard raid-content, maar ulduar was nog niet in zicht, niet eens op PTR).
Ook dit was een fantastische ervaring. Mijn eerste keer Naxxramas met de guild (Ocularis Infernum, remember David?). Ik kwam daar dus binnen als jonge en onervaren speler/raider. Nooit een raid in geweest, en de dag en uren voor de raid hard zitten leren op tactics van de gevechten. spuugnerveus om voor de eerste keer met deze mensen die dagelijks raiden en op teamspeak zitten te raiden. Ik moest presteren en mocht niet falen, dit was mijn moment om me te profileren. En hoe ik dat deed. Mijn hoop was dat ik niet faalde, wat gebeurde was nog veel geweldiger. De toenmalige ClassLeader van de Hunters werd door de GM aangesproken om beter te moeten presteren omdat ik als (gemiddeld slechter gegeared dan de rest) nieuwe hunter beter presteerde dan hij. Vanaf die dag kreeg ik dan ook iedere dag een invite tot raids, gearde ik razendsnel en werd ik alleen maar beter. Inmiddels was ik volledig hooked aan deze game.
7. Promotie tot Classleader:
Inmiddels is Ulduar al een tijdje uit en begon onze guild (Inmiddels merged tot 'Permanent Solution') langzaam met Hardmodes en achievment-runs. Het was onze zoveelste poging op XT-002 Deconstructer Hardmode en ik nam het sleeptouw in handen om deze raid (ongevraagd dan wel) assistentie te leveren op Teamspeak met het aansturen van onze raid. Ik was die avond meer focused dan ooit en gebruikte mijn 'overschot' aan focus om raidmembers aan te sturen, te herinneren wanneer ze moesten lopen etc etc, alles terwijl ik mijn eigen DPS top hield en in leven bleef. En die avond hadden wij onze eerste Hardmode kill ooit binnen. Ik werd die avond dan ook in een party met de GM, RL en overige officers uitgenodigd (waardonder de toenmalige Hunter CL) met de vraag of ik interesse heb om de Hunter CL te vervangen, hij zelf gaf aan niet meer de tijd en aandacht te kunnen besteden en iedereen vond dat ik me de afgelopen maanden wel bewezen had. Paar minuten later werd ik promoted tot Hunter CL. Dit was welliswaar in een van de Top Progress Raid-Guilds op onze realm.
8. Mijn eerste Algalon kill:
Dit was vroeger nog een hele prestatie. Je moest eerst 5 hard-modes in Ulduar voltooien (wat al rampzalig genoeg was) om überhaupt toegang te krijgen tot Algalon. En dan kwam het: Algalon zelf. Deze hele encounter was een en al hard-mode en echt geen lachertje. We hadden het al enkele keren tevergeefs geprobeerd. Ik geloof het was de 6e of 7e keer dat we daadwerkelijk de kill kregen. Los van het feit dat het gevecht reuze uitdagend en vet was, is de hele dialoog rondom Algalon fantastisch en mooi als je het voor de eerste keer meemaakt en van de lore houdt.
9. Mijn eerste volwardige raid-leading:
Ondanks dat ik behoorlijk vroeg in mijn guild promotie tot officer maakte, en regelmatig assisteerde in het leiden van raids duurde het tot ICC (first wing) tot ik daadwerkelijk zelf een raid onder handen nam als Raidleader. Mijn ervaring met die raid zal mij dan ook altijd bij blijven als uniek. Het is toch even wat anders als je verantwoordelijk bent voor het aansturen en coördineren van 25 man dan dat je aan de zijlijn staat en hier en daar wat hulp biedt. Ik kwam er echter snel achter dat ik het behoorlijk leuk vond (echter niet lang deed omdat ik de neiging had te elitair en perfectionistisch te worden tijdens onze progress-runs).
10. Mijn eerste volwaardige Highmaul clear:
Yep, we maken nu een sprong van WotLK ICC tot helemaal naar WoD (Want Cata speelde ik niet en MoP deed ik alleen op t einde en heeft geen noemenswaardige memories voor mij), deze keer kwam ik niet door David terug, maar doordat ik de bevlieging kreeg terug te keren naar WoW na het zien van het veelbelovende Warlords of Draenor en we toen dachten dat het niet meer mogelijk zou zijn oude content eenvoudig te clearen.
Maar goed, daar sta je dan. De hunter in vergetenheid geraakt en in raids aan de slag gegaan met je nieuwe main: Protection Paladin. Cross-realm is inmiddels het normaalste van de wereld en een raid ga je dan ook meestal in met 90% mensen van andere realms. Ik heb Highmaul raid al een paar keer gedaan, maar vaak tevergeefs en niet verder dan 6/7 (onder leiderschap van anderen). Een avond besloot ik dan toch maar zelf het RLing weer onder handen te nemen. Om het allemaal goed te laten verlopen was een vereiste dat iedereen in mijn raid in staat was om op Teamspeak te komen en zodoende vormde zich na 1 uur dan een 13-man raid. Ik heb het in een eerdere post al eens over deze raid gehad. Het was fantastisch, het duurde lang, maar iedereen was focused en het lukte ons om de hele raid in een avond te clearen. De euforie was gigantisch en was te vergelijken met de vreugde die je hoorde als je guild voor het eerst een Ulduar Hardmode haalde. Ook ben ik erachter gekomen dat ik tegenwoordig (omdat ik zelf meer casual raid nu) een veel 'rustigere' raidleader geworden ben en ook geduldiger (wat je wel moet zijn als casual/pug).
He, he .. Dat waren mijn 10 meest memorable momenten en ervaringen in World of Warcraft. Grotendeels allemaal 'eerste dit' en 'eerste dat' ervaringen. Maar dat is denk ik vaak het geval. Al bij al moet ik zeggen dat ik World of Warcraft nog steeds een van de beste games ooit gemaakt vind. En de WoD uitbreiding mijn verwachtingen tot nu toe zwaar overtroffen heeft (en de eerste content-patch moet er nog aankomen).
WoW heeft in de afgelopen 10 jaar enorm veel veranderingen ondergaan, waarvan ik er een groot deel niet meegemaakt heb. De ervaringen die ik meegemaakt hebt zijn vaak ronduit k*t naar mijn gevoel (de vele hunter veranderingen die ervoor zorgden dat ik naar Paladin wisselde), maar ook veel middelmatig (cross-realm, voor en nadelen en nog steeds niet zeker wat ik ervan vind) of gewoon geweldig (Garrison, Heirlooms, diverse andere class changes).
Al bij al heb nooit het gevoel gehad dat het verspilde tijd, moeite of geld was gezien ik op het totaalplaatje altijd veel plezier eraan gehad heb. En dan heb ik het nog niet eens over de vele nachten in de guild-chat en teamspeak, de vele hilarische en serieuze gesprekken, en de vele leuke mensen die ik over heel de wereld heb mogen leren kennen (nouja, vooral russland, zweden en engeland

).
Zo. En nu maak ik een einde aan deze gigantische post. Ik hoop dat iemand zich hierin kan vinden en misschien net als ik even een moment neemt om aan zijn ervaringen en herinneringen te denken van een long-term dedication zoals ik met WoW
Het is een lang bericht, maar ik dacht dit kan ik hier wel met jullie delen. Ongetwijfeld dat jullie ook veel vergelijkbare momenten en kostbare herinneren te danken hebben aan WoW
Volg www.n1ntendo.nl voor alles Nintendo! (>'-')> <('-'<) ^(' - ')^ <('-'<) (>'-')> ... (╯°□°)╯︵ ┻━┻