Er zitten wel natuurlijke grenzen aan dat oh zo gewenste verband tussen "en de huren worden ook gewoon steeds hoger dus uiteindelijk komt er wel weer vraag naar koopwoningen en verkopen ze wel". Regionale verschillen spelen daar een sterke rol, maar denk ook aan de toekomstige consequenties van de huidige economische situatie en zaken als arbeidsmobiliteit.
Ik had recentelijk een leuke lunch met een kennis die actief is bij de Kredietbank. Een van de onderwerpen was de toenemende bezorgdheid in beleidsvorming over de mogelijkheden voor gezinnen die nu in de problemen komen om überhaupt nog in de toekomst de mogelijkheden te verkrijgen om terug deel te nemen aan die koopmarkt. Ze had het niet over situaties van lagere opleiding en inkomen trouwens. Behoefte is een factor, noodzaak een andere. Mogelijkheid een toenemend grotere factor. Natuurlijk, de overtuiging dat op magische wijze wel weer een balans gevonden zal worden heerst, vooralsnog echter zijn daar geen tekenen van te zien. Maar goed, ik neig dan ook meer naar de toetsingen vanuit IMF en AFM waar men zich begint af te vragen of we niet rekening moeten houden met een eventueel generatieverloop in een dergelijk structureel herstel (waarbij "herstel" de definitie volgt van de overheid in deze, een terugkeer naar de situatie zoals voorheen en gewenst - wat eigenlijk ook gewoon weer eenzelfde gespannen situatie is).
Ik ben het er trouwens mee eens dat er teveel bijgebouwd is vanuit het vreemde perspectief dat een bouwsector een hoeksteen van interne economie hoort te zijn op principiële basis. Het klopt trouwens dat er best wel wat scheef zit tussen segmenten, types en locaties objecten, dat vergeet men vaak.
JvS schreef op dinsdag 21 mei 2013 @ 19:49:
[...]
Media, onderzoekers, volk, vanallles. Maar dat controleren moet wel gedegen gebeuren. Degene die zeggen hoe ze aan hun cijfers komen en die een evenwichtig pakket aan producten gebruikt die ben ik geneigd om te geloven. Ik heb geen onderzoeken gezien of degelijk onderbouwde verhalen waarin geconcludeerd wordt dat de inflatie rond de invoering van de Euro erg hoog was. Ik hoor alleen op Forums veel mensen dat schreeuwen en af en toe een politicus (Vaak niet de meest betrouwbare) het aanhalen.
Nergens fatsoenlijke cijfers die dat staven. Alleen roepers. En die geloof ik niet.
Dat controleren is er echter in steeds mindere mate. Begrijpelijk, psychologisch gezien, echter wel iets wat toch steeds meer in beeld komt.
Dat je een onderzoek zelf niet hebt gezien, betekent echter niet vanzelfsprekend dat je dus moet bouwen op cijfers die je wel gezien hebt. Een beetje initiatief is in dat opzicht een vereiste bij onze inrichting van samenleving. De media fungeert allang niet meer als instrument van balans in deze.
Wat dat onderwerp van inflatie bij introductie van de euro aangaat, er zijn genoeg onderzoeken te vinden die beide kanten van het verhaal met cijfers staven. Logisch ook, welkom bij statistiek. Wat wel opvallend is, is dat zelfs in de rapportages vanuit de EC zelf naar voren komt dat er een structureel vertekenend effect is opgetreden in prijsniveau's - en dat is iets wat terdege een impact heeft gehad op consumptief gedrag maar ook op verschillende graadmeters van consumptief en andere indexen van vertrouwen in economische interactie. Ik zou zeggen, volg de link in mijn profiel en ga eens op zoek :-)
Perceptie is het punt daarbij. Iets wat ook opduikt in onderzoeken zoals die van Hartman, maar ook Traut-Mattausch en Herwartz. En die perceptie, ongeacht veelvoorkomende terminologische verwarring (maar niet altijd), heeft wel degelijk zijn effect. Enkel al omdat dit soort effecten direct gerelateerd zijn aan de basis van elke economische interactie: vertrouwen.
Dat er vanwege fouten gemaakt bij de introductie van de euro gaten zitten tussen de ervaring van inflatie en gemeten inflatie spreekt voor zich, is echter iets wat men nooit zo maar mag afdoen als "die cijfers zie ik niet dus is het niet relevant". Al was het enkel maar omdat mensen nu eenmaal geen getalletjes zijn, als dat nog niet duidelijk is enkel al in dit land met de recente stroom van "becijferd" beleid wat vervolgens ingetrokken moet worden omdat "vreemd genoeg" menselijk gedrag maar niet wil corresponderen aan het becijferde .... tja.
JvS schreef op dinsdag 21 mei 2013 @ 19:49:
Als je het systeem als geheel (dus de overheid, gecontroleerd door het volk (economen, journalisten, etc)) niet vertrouwt, dan val je in mijn ogen in de alu-hoedjes catagorie.
Toch is dat nu juist de vereiste van functioneren van een democratisch systeem zoals we dat over de tijd heen ingericht hebben. Men geeft een mandaat van macht, men mag echter nooit het vertrouwen geven omdat de basis van noodzakelijk functioneren menselijk gedrag is.
Er zijn instrumenten van controle, die functioneren echter in steeds mindere mate. Beeldvorming, selectief gebruik van informatie, allebei inmiddels toch een structureel probleem. Dat neemt echter niet weg dat het electoraat zijn verantwoordelijkheid gewoon zelf niet neemt, omdat het of geen deel meer neemt aan het proces en informatie zelf doet toetsen, of gewoon zowel mandaat als vertrouwen uit handen geeft (vanuit onzekerheid, angst, onbegrip, desinteresse, frustratie, enzovoorts).
[
Voor 10% gewijzigd door
Virtuozzo op 21-05-2013 20:14
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.