Zaterdag de Vélomédiane Claude Criquielion gefietst. Na vorig jaar op 2 minuten na zilver gehaald te hebben had ik wat recht te zetten. De weersvoorspellingen vooraf waren dramatisch, maar op de dag zelf viel het allemaal heel erg mee.
Tot aan de eerste bevoorrading ging het allemaal als de brandweer en zat ik met een gemiddelde van 29.2 goed op koers. Rond de 100km begon het te regenen en had ik zelf een klein dipje, waarschijnlijk iets te weinig gegeten. Sowieso die dag amper gegeten, 160 km op 2 repen en een 1/2 sinaasappel; kreeg het gewoon niet weg.
Na een uurtje regenen werd het weer droog, maar de wegen bleven nat, wat het afdalen toch wat link maakt. De wegen waren over het algemeen redelijk schoon, alleen een nieuw geasfalteerde weg met een verse split laag zorgde voor wat hachelijke momentjes.
Rond de 135km werd het penibel of ik goud ging halen. De benen begonnen leeg te raken en steeds sneller moest ik naar het kleine blad schakelen. Op 140km heb ik de km-teller ipv afstand tijd laten weergeven en alles gegeven. De laatste afdaling naar la Roche ging kop over kop met een groepje van 3. Op de finish gaf de teller 5:49:01. Wetende dat ik bij in totaal wel meer als een minuut bij beide ravitailleringen had gestaan kwam ik tot de conclusie dat goud (5:50:00) op een haar na niet gehaald was...
Achteraf een beetje een dubbel gevoel, ik ben ruim een uur sneller als vorig jaar, maar had graag goud gehad. Volgend jaar beter, als ik dan de zelfde tijd fiets als gisteren heb ik sowieso goud, omdat ik dan in een andere categorie fiets

(ouder worden heeft ook z'n voordelen
Strava:
http://app.strava.com/activities/77324390
Raar... Is zo gek nog niet