Kaspers schreef op woensdag 22 januari 2025 @ 17:59:- ( a) de aard en duur van de werkzaamheden;
- ( b) de wijze waarop de werkzaamheden en de werktijden worden bepaald;
- ( c) de inbedding van het werk en degene die de werkzaamheden verricht in de organisatie en de bedrijfsvoering van degene voor wie de werkzaamheden worden verricht;
- ( d) het al dan niet bestaan van een verplichting het werk persoonlijk uit te voeren;
- ( e) de wijze waarop de contractuele regeling van de verhouding van partijen tot stand gekomen is;
- ( f) de wijze waarop de beloning wordt bepaald en waarop deze wordt uitgekeerd;
- ( g) de hoogte van deze beloningen;
- ( h) de vraag of degene die de werkzaamheden verricht daarbij commercieel risico loopt;
- ( i) de vraag of degene die de werkzaamheden verricht zich in het economisch verkeer als ondernemer gedraagt of kan gedragen, bijvoorbeeld bij het verwerven van een reputatie, bij acquisitie, wat betreft fiscale behandeling, en gelet op het aantal opdrachtgevers voor wie hij werkt of heeft gewerkt en de duur waarvoor hij zich doorgaans aan een bepaalde opdrachtgever verbindt.
Volgens de kantonrechter wijzen de uitkomsten van het toetsen van invalshoeken b, c, e, f, g, h, i meer in de richting van een overeenkomst van opdracht dan een arbeidsovereenkomst.
Het betreft hier dus een ondernemer met een enkele opdrachtgever in de afgelopen 2 jaar.
Wel bijzonder dat het dus prima was om 2 x per maand een vaste factuur te sturen, ongeacht de hoeveelheid werk die is verricht. Je zou zeggen, in loondienst is dat ongeveer precies wat er gebeurt: elke periode een vast bedrag... Maar de rechter vind, omdat er een factuur wordt verstuurd en er geen loonbelasting wordt ingehouden, dat het daarom dus prima als opdracht wordt gezien. En helemaal in combinatie met de toelichting op puntje h: hij is ziek geweest, kreeg gewoon doorbetaald (want hij factureerde 2 x per maand een vast bedrag), maar omdat er in de opdracht stond dat " By Blue shall not provide any insurance coverage of any kind for Consultant or Consultant’s staff," en er ook geen verzekering was afgesloten voor die persoon A, is dat dus "zelfstandig".
Sowieso natuurlijk weer een vreemde zaak waarin de omgekeerde wereld zit, maar ik snap van de uitspraak totaal niets. En dan komt puntje i er nog overheen: omdat ie 2 x per maand een factuur stuurde, dat vanuit verschillende bedrijven heeft gedaan, en hij 5% aandeelhouder is dat dat hem juist tot 'zich als ondernemer gedraagt' maakt.
Volgens mij zou je met een andere rechter precies hetzelfde kunnen zeggen maar dan precies omgekeerde uitkomt: je factureert 2 x per maand, dat is gelijkwaardig aan 2 x per maand salaris ontvangen ongeacht hoeveel uur je werkt. Je werkt voor 1 opdrachtgever, en dus vast bedrag per maand. Ook als je ziek bent factureer je. En je factureert vanuit verschillende bedrijven? Dat is om bij controle zand in de ogen te gooien "fake zelfstandige".
Ik vind m bijzonder. Ook een bijzonder grote lul trouwens die persoon A, maar dat even terzijde.