t_captain schreef op woensdag 4 maart 2020 @ 22:46:
[...]
Dan is de vraag: waar blijft dat premieoverschot? Wordt de dekking tot 1650 euro duurder en de dekking daarboven goedkoper (zodat je uiteindelijk evenveel betaalt op een verzekering van 50k jaarinkomen)?
Of komen er van die verstopte solidariteitsafdrachten zoals in ZVW?
Waar ik me het meest aan stoor is dit:
Verplichte en voor iedereen gelijke dekkingen zijn an sich niet verkeerd. Solidariteit moet er zijn in een samenleving. De totale hoeveelheid solidariteit die we willen, dat is een van de belangrijkste politieke vraagstukken. Dat moet open en bloot, als centraal onderwerp van een terugkerend kamerdebat.
Maar het probleem is: de wetgever heeft de vreemde neiging om solidariteit te verstoppen. Het hoort in de sfeer inkomsten- en vermogens belasting en volksverzekeringen. Maar het zit ook in de nominale premie zorgverzekering (jong betaalt voor oud, rijk voor arm en man voor vrouw). In de toeslagen. In de inkomensafhankelijke premie ZVW. In de inkomensafhankelijke afbouw heffingskortingen (op zich is dat gewoon IB, maar dan een beetje meer stiekum, alsof niemand mag zien dat het tarief eigenlijk 55% is en geen 49%). In het lage BTW tarief. En nog op meer plekken.
Ook een AOV met vlakke premie is een vorm van solidariteit van rijk naar arm, jong naar oud, beroepsgroep naar beroepsgroep, man naar vrouw.
Kan al die solidariteit niet gewoon op 1 hoop? Zichtbaar en open voor debat?
Volgens mij hebben ze er nogal een handje van om zaken onnodig complex te maken. Daarnaast is de oplossing zelden passend voor het daadwerkelijke probleem. Of dit nu komt omdat ze stiekum iets anders willen aanpakken of dat ze gewoon niet verder komen dan surface level, geen idee.
Hoe dan ook, ik kan me niet onttrekken aan het gevoel dat de regering vreemde sprongen maakt en de rode draad een beetje kwijt is. Zo zeggen ze bv het probleem aan te willen pakken van uitbuiting & verplichte ZZPers. Prima doel. Maar dat ga je niet bereiken door die ZZPers te pesten met extra kosten terwijl ze er zelf niet voor gekozen hebben. Dat probleem moet je aanpakken bij de bron: die werkgevers die geen intern personeel willen voor bepaalde functies om kosten te besparen. Het zal hun werkelijk niet boeien of de verplichte ZZPer zn gezin kan voeden of niet, dus reken er maar niet op dat de ZZPer extra kosten kan doorberekenen aan ze.
ZZPers met een risicovak, maar die wel zelf kiezen voor ondernemerschap, die hebben onbetaalbare AOVs. Dat is een groot risico als sociale maatschappij en wat mij betreft terecht dat ze die willen beschermen. Daarbij is een AOV aanbieden die iedereen accepteert prima. Dat de rest v/d maatschappij daar wat voor in een pot stopt is ook prima. Maar wat is dan de toegevoegde waarde om de AOV zelf te verplichten voor iedereen, wetende dat je ontheffing verleend voor personen die al een AOV zelf hebben geregeld? Die premie gaat (voor zover we weten) niet terug in de algemene AOV pot. Het waarschijnlijke resultaat is dus dat vooral risicogroepen die nieuwe AOV gebruiken, waardoor de premie flink zal oplopen. Want ja, de lage risicogroep betaalt er immers niet meer aan mee door de ontheffing, dus wordt het een cadeautje uit eigen zak voor de bouwvakker & co.
Kortom: ik ben het helemaal eens dat het beter moet en dat begint mi ook met transparanter zijn. Bedenk dan vervolgens een simpele, sociale constructie waarbij de "sterken" de "zwakken" ondersteunen. Voor een AOV zou ik bv het veel logischer vinden om een aanpak te kiezen zoals de zorgverzekering: een basis die iedereeb krijgt (verplichte acceptatie) en de optie om een aanvullend pakket te nemen. Reken dan gewoon een inkomensafhankelijke bijdrage en je hebt volgens mij al een wat simpeler systeem waarbij je naar rato bijdraagt aan het sociale systeem. Bovendien beleg je dan de verzekering bij de markt (die daar al capaciteit en ervaring heeft) ipv een uitkeringsinstantie een nieuwe nevenfunctie geven (waarbij mijn vertrouwen in de kwaliteit niet heel hoog is).
Voor het probleem rondom verplichte ZZPers is het een stuk lastiger. Zo even heel snel gedacht zou je potentieel grenzen kunnen stellen aan verhouding intern vs extern obv functies. Of stel een wettelijk minimumloon vast voor ze, zodat ze in ieder geval niet onder de armoedegrens komen (hoewel een basisloon wss veel beter werkt, maar zo ver zijn we nog niet). Liever los je het echte probleem op: waarom gaat een bedrijf al het personeel ontslaan om ze uitsluitend extern in te huren? Om eoa reden is dat financieel een stuk aantrekkelijker zonder dat ze er voor op de vingers getikt worden...