bangkirai schreef op donderdag 31 december 2009 @ 02:47:
Bovenstaande redenering is dus qua logica fout.
Zal proberen uit te leggen waarom:
1- één van de deeltjes van de definitie van God is, dat hij de alpha en de omega is, het begin en het einde dus.
2- jij maakt de opmerking hierboven: Stel dat God bestaat.
Dat betekent dus: als je de aanname doet, dat hij bestaat, dat er geen vervolg vraag meer is: wie heeft God dan geschapen.
Of je stelt dus nog steeds, dat God niet bestaat.
Maar je redenering hierboven is dus qua logica niet goed, wordt ook wel foute cirkelredenering genoemd.
Ah, dus als je de stelling poneert dat god bestaat, hypothetisch, for the sake of argument, dan mag je geen andere vragen meer stellen? Want dan is het antwoord op alles: zie bijbel? Dan maak je het de wereld wel
heel makkelijk: de bijbel bevat zoveel fouten dat hij niet waar kan zijn, dus de stelling 'als god bestaat', die tot gevolg zou moeten hebben dat de bijbel waar is,
kan niet waar zijn: de bijbel spreek zichzelf namelijk zo ontzettend vaak tegen dat als hij waar zou zijn, het universum waarschijnlijk per direct zou ophouden te bestaan.
Mx. Alba schreef op donderdag 31 december 2009 @ 09:22:
Geen nieuwsgierigheid? Als ik niet nieuwsgierig was geweest dan was ik nog steeds atheïst geweest, want dan was ik nooit verder gekomen dan mijn opvoeding. Dan had ik nooit interessante gesprekken gehad met mijn docent Latijn om erachter te komen hoe zijn (streng Christelijke) standpunt in elkaar zat. Elke stap van atheïsme via Paganisme tot Katholicisme die ik gemaakt heb werd ingegeven door nieuwsgierigheid.
Je verwart goedgelovigheid met nieuwsgierigheid. Nieuwsgierigheid betekent niet dat als iemand je een sprookje vertelt, dat je dan 'openminded' genoeg bent om erin te geloven. Nieuwsgierigheid betekent juist dat je niet zomaar aanneemt wat je hoort, en dat je meer wilt weten
voordat je het accepteert. In dit geval bedoelt gambieter: je stopt met nieuwsgierig zijn als je allerlei premissen uit de bijbel voor waar accepteert zonder bewijs ('gelooft'). Om succesvol te kunnen geloven,
moet je namelijk sommige vragen gewoon laten liggen, en minder kritisch zijn, anders kan je niet volharden in je geloof.
Het switchen van geloof naar geloof is geen nieuwsgierigheid. Je switcht als het goed is pas als je nieuwsgierigheid ophoudt, als je denkt dat alle (of op zijn minst toch alle belangrijke) vragen beantwoord zijn. Maar een weldenkend mens ziet dat sommige vragen nooit beantwoord kunnen worden. En geeft zich daarom niet over aan geloof, maar blijft vragen stellen, en blijft nieuwsgierig.
Een weldenkend mens zal nooit accepteren dat iemand zegt 'god is de alpha en de omega' en daarbij laat hij het zitten, want dat is goed genoeg. Een weldenkend mens kan creationisme en evolutie niet met elkaar verenigen via een rebranding naar 'Intelligent Design'
*), omdat ze keihard met elkaar in tegenspraak zijn. Een weldenkend mens accepteert de cirkelredenering 'god is almachtig' -> 'god heeft de bijbel geschreven' -> 'de bijbel is de waarheid' -> 'in de bijbel staat dat god almachtig is' -> 'god is almachtig' (back to square one) niet. Een weldenkend mens accepteert niet dat 'god is liefde' maar dat hij wel allerlei leed in de wereld toestaat, omdat 'god's wegen ondoorgrondelijk zijn'.
En waarom doet een weldenkend mens dat niet? Omdat hij nieuwsgierig
blijft, en graag wil weten hoe het
echt zit, en niet opgezadeld wil worden met dead-end redeneringen die alleen maar meer vragen oproepen. Een antwoord als "god is de alpha en de omega, dus god heeft altijd bestaan en er was dus geen begin en eind voor god, dus hoef je ook niet te vragen wie god gemaakt heeft" is gewoon eigenlijk de christelijke manier om te zeggen: hou nou eens je kop en stop met vragen, daar wordt niemand wijzer van. Geloof nou maar gewoon, dat doen we toch allemaal?
En daarnaast, als je erachter wil komen hoe een artiest in elkaar steekt, onderzoek je toch zijn kunstwerken? De Schepping is het Kunstwerk van God, en de beste manier om dat kunstwerk te onderzoeken is de wetenschap. Middels de wetenschap kom je meer te weten over God.
Niet echt. De wetenschap doet namelijk onderzoek op het natuurlijke vlak (menselijk waarneembaar, etc.), en sluit per definitie het bovennatuurlijke uit als onderzoeksveld. Het enige wat wetenschap doet, is bij iedere vooruitgang op een grensvlak met religie, de grens weer een klein stukje opschuiven, en het vroegere onverklaarbare, wat aan een godheid werd toegeschreven, verklaren en toe te kennen aan natuurlijke fenomenen. Dat maakt het speelveld van religies wel kleiner, maar schept weinig helderheid, omdat er zoveel ruimte tot fantaseren overblijft, dat de wetenschap niet kan beginnen te pretenderen hier ooit definitief iets over te zeggen.
*) gambieter ging al even in op je mening over ID, dat het net zo goed een 'theorie' is als evolutie, maar ik denk dat er een makkelijkere manier is om te laten zien waarom ID puur religie is, en geen wetenschap. Bekijk het volgende filmpje (haal ik in al dit soort topics wel een keer aan

):
Is nogal lang, maar het is een redelijk waterdicht verhaal dat ID als wetenschap onderuit haalt, met als basis het Kitzmiller vs. Dover Area School District proces. Maar waar ik even specifiek naar wil verwijzen, is het stuk tussen
55:34 en
1:00:44, over het boek Panda's and People. Dit boek was, tot het Kitzmiller proces, een van de basiselementen van het curriculum van ID educatie. Wat blijkt echter: in eerdere versies werd overal waar nu 'intelligent design' staat 'creationisme' gebruikt; volgens ID-voorstanders zijn creationisme en ID dus gewoon hetzelfde ding, alleen in een ander jasje. Leuk is overigens als je nu naar de website van het
Discovery Institute gaat; het enige wat je vindt over Of Panda's and People zijn links naar kritische artikelen zoals
deze, maar het boek zelf wordt niet meer op de site genoemd! Waarom niet? Omdat het volgens de uitspraak in het Kitzmiller proces pure religie is, en ja, dan kan je het niet meer gebruiken, onafhankelijk van het feit dat die klote-atheisten een fascistische censuur bedrijven.