Uit hetzelfde verhaal (of in ieder geval de anekdote ter introductie van de review/test) kan je opmaken dat de artiest wist dat 'ie naar de CD luisterde. Het was immers de eerste gemasterde CD van het bewuste studiowerk. Vervolgens krijgt hij een andere mastering. (Waarbij de auteur nadrukkelijk niet vermeld dat 'ie de artiest dezelfde CD opnieuw geeft.)dtjv schreef op dinsdag 23 juni 2009 @ 15:15:
[...]
Als je de moeite had genomen om de bron te lezen, weet je dat dat niet de manier was waarop dit voorbeeld ging.
Voorkennis? Ja natuurlijk is er sprake van voorkennis. De artiest weet dat 'ie in tweede instantie -letterlijk- Poging Twee ontvangt. Dat creëert dus de verwachting die je juist zo veel mogelijk wil voorkomen.
De sceptici willen ook wel eens te ver doorschieten. Dubbel blind testen is alleen dat: géén voorkennis, op geen enkele manier. Dat heeft niets te maken met de grootte van de testgroep. Als één audiofiel slaagt voor een dubbelblinde test is het ook al duidelijk dat er blijkbaar een hoorbaar verschil bestaat. Ook al zal niet iedereen dat verschil kunnen horen.[...]
De sceptici, waaronder jij, dragen steeds tests aan waaruit blijkt dat een grote groep mensen in dubbelblinde tests gemiddeld geen verschil kan horen tussen kabels, loopwerken, etc. Ik heb al vaker betoogd dat het volgens mij totaal niet interessant is wat er gemiddeld gehoord wordt of niet. Het is al goed genoeg als 1 iemand herhaaldelijk onder gecontroleerde omstandigheden deze verschillen kan aanwijzen. Ben je het daarmee eens?
kwestie van statistiek: 1 keer goed gokken: 50% kans op het goed hebben. Twee keer gokken: (0,5)2 = 0,25 = 25%. Drie? (0,5)3= 0,125 = 12,5%. En zo verder. Voor dingen als "4 van de 5 keer goed gokken" kan je ook bepalen wat de kans is. (Namelijk 0,15625, dus 15,6%.) Zo kan je altijd het eens worden waar aan moet worden voldaan.Als er namelijk geen verschil zou zijn, dan zou dit niet kunnen. En dan natuurlijk niet in een grote groep mensen die een test gedaan hebben net zo lang zoeken totdat je die ene vindt die alles goed heeft, want dat kan op toeval duiden.
Ah, de Fremer zoals hier?Als je echter iemand neemt die zegt: "Natuurlijk, dat verschil hoor ik meteen", en die dat dan ook kan bewijzen (zoals Michael Fremer van Stereophile regelmatig doet), dan lijkt het me toch redelijk onomstotelijk bewezen dat er überhaupt verschil is. Hoe klein dat verschil dan is, en of het door meer mensen te horen is, is natuurlijk ook interessant, maar niet voor de principiële discussie die hier gevoerd wordt. (N.B.: Ik vel geen oordeel over of verschillende kabels hun geld waard zijn, dat moet ieder voor zich maar uitmaken. Het gaat nu puur om of er überhaupt verschil tussen kabels zit.)
Maar elke keer als ik met een bron zoals Fremer aankom, wordt dit weggezet onder "statistisch niet significant". Ondanks het feit dat hij het herhaaldelijk en regelmatig gewoon aantoont.
http://gizmodo.com/521635...cable-record-demagnetizer
Niet blind getest, absoluut niet zelfs. En ze testen er een vinyl demagnetiser. Maakt niet uit dat er technisch gezien helemaal geen sprake kan zijn van magnetisme in vinyl. En ook niet door de "metallic impurities found in vinyl's black dye" want dat is gebonden metaal en kan, in chemische binding, niet sterk magnetisch zijn.
(Ok, hij heeft ook op AES met perfecte 5 uit 5 score versterkers blind uit elkaar gehouden. Dat is best aannemelijk. Maar dan hebben we het over iets waar redelijkerwijs ook wel iets aan verschil te verwachten valt.)
ALL-CAPS WITH NO PUNCTUATION IS SO MUCH TRUER TO THE WAY THOUGHTS HURTLE OUT OF THE HUMAN BRAIN THAN CAREFULLY MANICURED AND PUNCTUATED SENTENCES COULD EVER BE