Spheroid schreef op dinsdag 17 mei 2016 @ 12:08:
[...]
Ja.
Maar, ik denk dat je de menselijke natuur moet begrijpen en mee moet nemen in je maatregelen. Ik vrees dat het vrijwel onhaalbaar zal zijn om mensen volledig veganistisch te laten leven. Daarom denk ik dat je realistisch moet zijn: Inzetten op minder schaap- en rundconsumptie en meer kip is bijvoorbeeld haalbaarder en kan ook een reductie in uitstoot opleveren.
Het lijkt me dat je hier een aantal verschillende discussies vermengt, waardoor het bijna onmogelijk is om hierop te antwoorden. Ik doe evenwel een poging om eea te ontwarren.
1. we leven tegenwoordig in een maatschappij waarin menselijke slavernij (publiek) door niemand wordt verdedigd. Ondanks dat is het probleem absoluut gezien groter dan ooit (vanwege de toegenomen wereldbevolking). Toch denk ik niet dat de oplossing voor het probleem is om slavernij te gaan reguleren, en te gaan pleiten voor -- zoals dat zo 'mooi' heet -- "humanere" vormen van slavernij.
2. Er is niks moeilijks aan om volledig veganistisch te eten, en dit zou het zeker niet zijn als de prefab-voedselfabrikanten ermee zouden stoppen 'zinloos' dierlijke producten toe te voegen (denk <1% ei, melk, weipoeder, etc.) aan hun producten. Het probleem is grotendeels dat men het niet wil, omdat men niet wil nadenken over de vraag waarom we überhaupt andere dieren eten / vinden dat we dat mogen.
3. Vanwege de bestaande productiemethoden is het feitelijk onmogelijk te leven zonder te 'profiteren' van dierlijke producten, al was het maar omdat autobanden en wegen worden gemaakt met (behulp van) dierlijke producten. (Zie ook punt 2.) Dit zegt echter niks over de fysieke onmogelijkheid.
4. Je idee om over te stappen op 'kip', etc., wordt, neem ik aan, geïnspireerd door de gedachte dat het -- smaaktechnisch, "eiwittechnisch" of weet ik het -- wenselijk is om dierlijke producten te eten. Dit is het niet. Zo ongeveer elke smaak kun je, zo je dat wil, plantaardig namaken, en de ideeën over de wenselijkheid van de consumptie van dierlijk eiwit komen voort uit ~70 jaar -- zeer succesvolle -- "een bron van ..."-marketing. Uitspraken over "onhaalbaarheid" en "irrealisme" lijken me dus, vzv deze "gebaseerd zijn in kennis van de menselijke natuur", de plank misslaand.
Zoals je zelf ook wel weet zijn die maatregelen ineffectief en impopulair. Aanvullende plannen, zoals bijvoorbeeld rekeningrijden, zouden
effectief zijn, maar zijn niet of nauwelijks doorgevoerd te krijgen. We leven tenslotte in een democratie.
Een democratie zou ik het niet noemen, maar ik begrijp je punt.

Ik denk inderdaad dat ingrijpen in de keuken zeer impopulair zou zijn. En ik denk dat, áls je al in wil grijpen in de keuken, je dat beter dmv. een surgical strike kan doen (bijv. belasting op de vervuilendste vleessoorten) dan dmv. carpet bombing (proberen ál het vlees onbetaalbaar te maken).
Een probleem in deze discussie is dat veel mensen (ikzelf ook) niet alleen vleesconsumptie willen verminderen ter bestrijding van klimaatverandering, maar ook omdat men de huidige omgang met vlees onmenselijk vindt. Dierenrechten zijn imo echter in een discussie over klimaatverandering een red herring.
Ik denk niet dat er zinvolle top-down interventies in dit gebied gaan plaatsvinden totdat er reeds draagvlak voor bestaat, en dat vereist een inhoudelijk nogal 'ander' publiek debat over de relatie tussen voeding en gezondheid.
De reden waarom ik denk dat praten over onze rechtvaardiging voor diergebruik in een discussie over klimaatverandering geen red herring is, is omdat ik erg als voormalig niet-veganist inzie welke rol
species privilege -- en de 'wens' om dieren te (mogen) gebruiken/doden/eten -- speelt in discussies over de wenselijkheid van het überhaupt praten over de bijdrage van de veeteelt aan het klimaatprobleem, etc.. Het wordt bijna altijd afgedaan met "niet aan mensen
hun eten komen; 'erst das fressen'; etc.' -- m.a.w., valse dichotomieën, dooddoeners, taboeverklaringen, enz. En in dit kader is het ook nuttig om in gedachten te houden dat "biologische" veehouderij, terwijl dit vanuit een "welzijnsperspectief" (waarvan ik denk dat die nergens toe leidt) een oplossing lijkt, vanuit milieuperspectief alleen maar meer problemen oplevert, ipv minder, waardoor elke discussie onmogelijk wordt omdat het overduidelijke alternatief -- stoppen met diergebruik -- altijd buiten beeld blijft, want "onrealistisch", "naief", etc. (En iets vergelijkbaars geldt mbt 'kippen ipv runderen/schapen', vanwege de onmogelijkheid van het wegen van relatieve belangen.)
[...]
Ik ben meer geïnteresseerd in hoe we vandaag de dag effectief maatregelen kunnen nemen.
"Gezond" leven is in dat geval ook een red herring. Veel mensen (de meesten vrees ik vaak) willen helemaal niet zo nodig gezond leven. Die willen leuk leven, lekker eten, zich comfortabel vervoeren enzovoorts.
Maar mensen willen wel een goed functionerend lichaam hebben, en willen af van de haat/liefde verhouding met (veel) eten; en op het standaard westers dieet kunnen steeds meer mensen dat na hun 30e/40e in toenemende mate vergeten. Terwijl het probleem helemaal niet is dat mensen te veel eten, maar dat ze de verkeerde dingen eten. Alle dingen die jij noemt (leuk leven, lekker eten, etc.) zijn mogelijk terwijl je planten eet; het enige probleem is dat mensen verkeerde ideeën hebben meegekregen over hoe gezond te koken, en dat het ze vanwege bestaande instituties (restaurants, ideeën over 'lekker eten') lastig wordt gemaakt om zo te eten. Ik eet sinds ik veganist ben veel grotere porties, en veel gevarieerder dan voorheen, terwijl ik gezonder ben geworden, lichter ben geworden, en ook rustig (uiteraard ook veganistische) taart etc. kan eten zonder dat ik daar al te veel van merk. Natuurlijk geldt dat niet voor elke veganist, omdat de meesten hun eetpatronen wat minder rigoreus op de schop gooien dan wij hebben gedaan, maar principieel is er niks moeilijks aan eten/koken op de manier waarop wij dit nu doen. (Te weten, grotendeels in overeenstemming
hiermee, zij het met iets meer groenten/paddestoelen.)
Als je hen het stemrecht niet af wil nemen (en dat wil ik niet) zul je die factoren mee moeten nemen bij het ontwerpen van maatregelen ter bestrijding van klimaatverandering. En als je dat doet dan denk ik dat ijveren voor veganisme veel kanslozer is dan ijveren voor bevolkingskrimp.
Het probleem is denk ik vooral dat jij top-down denkt, en ik daar het nut niet zo van inzie, in elk geval niet in mijn rol als burger. (Natuurlijk denk ik dat het fijn zou zijn als ik of iemand met vergelijkbare informatie als ik zou mogen meepraten over informatieverstrekking mbt relatie voedsel <> gezondheid, etc., maar dat is een ander punt.) Mijn streven is dan ook niet om mensen dingen op te leggen, maar om ze uit te leggen waarom ze hun leven anders in willen richten. En daarvan denk ik dat het een zinvoller tijdbesteding is dan 'ijveren voor bevolkingskrimp', want voor de huidige generatie (die nog 30-70 jaar leeft) verandert dat niet zoveel.
Maar daar gaat het me dan ook niet om. Het gaat me om het hebben van een realistisch mensbeeld in de discussie. En daar ontbreekt het volgens mij aan als je ijvert voor veganisme.
Ik begrijp waarom je dat als niet-veganist zegt, maar ik denk niet dat je mij correct inschat.

Je kunt het zelfs uit plantaardig voedsel halen, als je beschikking hebt over de juiste planten. Dat is sinds we supermarkten hebben inderdaad geen enkel probleem, maar dat is het punt niet. Het was 2 miljoen jaar lang zonder dierlijk weefsel voor het overgrote deel van de menselijke populaties wél een probleem.
offtopic:
Om eerlijk te zijn geloof ik 'methodologisch' bijzonder weinig van dit soort reductionistische onderzoeken naar de noodzaak tot voldoende consumptie van individuele bestanddelen zoals 'dha/epa', o.a. omdat mensen die onderzoek doen naar 'het nut van omega-3' bijna altijd wel iets zullen vinden met een acceptabele p-waarde, vanwege publicatiedrang, maar ook omdat dergelijk onderzoek nogal eens wordt gefinancierd door betrokken industrieën, en onderzoekers de hand die hen voedt niet willen bijten, etc.. Vergelijkbaar met de rol van de 'merchants of doubt' in de tabaks- en AGW-discussies.
Ozzy schreef op dinsdag 17 mei 2016 @ 13:16:
[...]
Een "vegetarisch lichaam" heeft alleen ALA (Alfa-Linoleenzuur) nodig, die andere twee kan het lichaam op basis van ALA zelf aanmaken. Bij vleeseters werkt dat proces echter niet (goed) meer, omdat ze DHA/EPA ook via voeding binnen krijgen.
offtopic:
Ja, zelf slik ik dat spul ook niet, al is dat meer omdat ik überhaupt mijn twijfels heb bij dergelijke claims over de "noodzaak" van dergelijke individuele bestanddelen van planten voor "optimaal" functioneren. Maar in elk geval kunnen ook hypochonders/mensen die in het kader van plantaardige diëten ineens perfectie vereisen terwijl het ze voorheen een gemiddeld niet-veganistisch dieet volgden dat in zo ongeveer elk opzicht deficiënt is aan hun DHA/EPA komen.

En zoals je weet neemt de evolutie shortcuts. Het programmeert jager-verzamelaars niet om constant met specifieke biomoleculaire doelen bezig te zijn. Het programmeert een drive om eten naar binnen te werken, dat onder de meeste omstandigheden zal resulteren in een afdoende dieet. Zolang je je goed voortplant hoeft dat dieet voor evolutie niet eens gezond te zijn. Zodoende hebben onze instincten in de supermarkt dus een zeer ongezonde levensstijl tot gevolg.
Klopt, want de supermarkt ligt vol met producten die vol zitten met vet en simpele suikers. That said, m.i. leidt babbelen over 'drives' veel te vaak en makkelijk tot deterministisch denken / fatalisme. Waar zijn al onze andere 'drives' gebleven?
[...]
Vandaar dus het vandaag de dag moeilijk te overwinnen streven van veel mensen om te zwaar te zijn.
Maar dit is puur een functie van
wat je eet, niet van
hoeveel. Verder: zie boven.
Hieruit blijkt denk ik een belangrijke crux van onze onenigheid. We hebben een heel ander mensbeeld. Waarbij ik denk dat het jouwe naief is. Juist bij routinematig gedrag laten we ons snel leiden door instincten.
Tja, zoals ik hierboven al aangaf verbaast het me niet vreselijk dat je dat over mij denkt. Maar het punt is dat veganisme volgt uit een overtuiging die bijna iedereen reeds deelt -- de overtuiging dat het verkeerd is dieren onnodig te doen lijden. Het probleem is slechts dat mensen dat niet inzien, vanwege de opvoeding die we meekrijgen, die uitzonderlijk verwarrend is. Mocht je hier verder over na willen denken, zou ik je aanraden om
dit boek een keer te lezen (of
dit boek, als je de voorkeur geeft aan een meer academische variant op hetzelfde basale argument). (Ik verwacht dat je dit stimulerender zult vinden dan het -- zoveelste -- boek van De Waal (waarvan ik er zelf ook wel 1-2 heb gelezen).

)
En waar we dat niet doen, waar we bewust proberen om onszelf "goed", gezond, te gedragen, daar blijkt onze wilskracht heel snel uitgeput. Die wilskracht kun je trainen. Hoe meer mensen zich bijvoorbeeld een dieet opleggen, hoe meer ze verleidingen kunnen weerstaan. Zie bijv.:
https://en.wikipedia.org/...Key_experimental_evidence en ook het stukje over dieet.
Ja, diëten zijn vermoeiend, maar vooral omdat ze niet werken, en/of omdat ze "werken" door uithongering. Maar voor mij is dit geen dieet, en daarom -- en omdat ik niet doe aan calorische beperking -- is het ook geen moeite. Hoogstens is het af en toe ergerlijk dat mensen/instanties weigeren mee te werken, etc.
De dagelijkse werkelijkheid laat denk ik zien dat mensen maar heel moeilijk over te halen zijn om zich verstandig te gedragen, ook al is er heel veel bewijs dat dat in hun eigen best interest is. Onze laksheid om klimaatverandering te bestrijden is daar een voorbeeld van, maar ook bijvoorbeeld de moeite die het kost om mensen minder te laten roken.
Wederom, je verwart top-down nadenken over hoe anderen zouden moeten handelen met overtuigen. Zolang dat laatste niet gebeurt, zal er bijzonder weinig veranderen. Het bevreemdt mij eerlijk gezegd dat dit type discussies eigenlijk altijd de vorm hebben/krijgen van beleidsdiscussies, a. omdat niemand die aan dergelijke discussies deelneemt de mogelijkheid heeft om beleid te maken, en b., omdat 'beleid' pas kan ontstaan nadat ergens draagvlak voor is, en het probleem niet het beleid is, maar dat er geen draagvlak bestaat voor ander beleid (en, de keerzijde daarvan, dat institutionele spelers vnl. middels credentialisme burgers buitenspel zetten). Dus waarom niet gewoon nadenken en praten over de argumenten die je kunt inzetten in discussies met andere mensen?
[
Voor 6% gewijzigd door
foppe-jan op 17-05-2016 18:49
]
The new Ultimate Answer to the Ultimate Question of Life, The Universe, and Everything: Debt: The First 5,000 Years