Een 3-daagse militaire operatie die precies 3 jaar geleden begon, en er is nog steeds geen einde in zicht.
Terwijl ik dit nu type, zo rond 04:00, precies 3 jaar geleden werden we wakker gebeld door mijn zwager in Oekraine. Het was een erg kort gesprek. "Het is begonnen". Dat was alles. We wisten genoeg.
Zorgen. Angst. Onzekerheid. Net zoals velen anderen probeerden we familie en vrienden uit Oekraine te krijgen, wat ook lukte. We hadden een vriendin uit Kyiv op bezoek die van het ene op het andere moment niet meer terug kon, en een half jaar bij ons heeft moeten wonen. Uiteindelijk hebben we alle mensen die we moesten helpen, kunnen helpen. Maar ik heb ook andere verhalen gehoord, waar het niet goed is afgelopen. Wij hadden geluk.
Al drie jaar oorlog.
Het nodigt uit om een overzicht te maken van alle dieptepunten. Maar dat lukt mij niet. Ik ben het moe. 3 jaar lang persoonlijke verhalen die we horen van familie, vrienden, kennissen en mensen die we hebben de afgelopen 3 jaar hebben leren kennen. Gewone mensen met bizarre verhalen over leed, pijn, en dood... heel veel dood. Of de persoonlijke verhalen van soldaten aan het front, die soms te bizar zijn. Allemaal verschrikkelijke verhalen. We zijn het gewoon zo moe, maar we moeten door. En we blijven de verhalen aanhoren, dat is het minste wat we kunnen doen voor de mensen die dit overkomt.
111 jaar geleden begon de 1e wereldoorlog, en 86 jaar geleden begon de 2e wereldoorlog. En nu, in 2025, is er weer een oorlog gaande op het Europese continent. De precieze cijfers weten we niet, maar we kunnen denk ik wel met zekerheid zeggen dat er tussen de 1 miljoen en 1,5 miljoen slachtoffers zijn gevallen (doden en gewonden, soldaten en burgers, aan beide zijden).
Nogmaals: 1 miljoen a 1,5 miljoen slachtoffers.
In Europa.
In 2025.
Om nog maar te zwijgen over het leed van mensen. Ontheemd, vluchtend of gevangen in bezet gebied moeten leven onder tiranie.
Je zou denken dat we in grofweg 100 jaar gegroeid zijn als mensheid, als maatschappij. Maar eigenlijk zijn we alleen technologisch gegroeid. We zijn niet minder wreed dan 100 jaar geleden. We hebben alleen betere technologie tot onze beschikking om wreedheden te begaan. Als je het mij vraagt zijn we er in 100 jaar op achteruit gegaan als maatschappij zijnde. 100 jaar geleden waren nog bereid om te vechten voor vrijheid en vrede, ook al ging het om de vrijheid van mensen in een ander land. Nu hebben we een oranje clown in het Witte Huis die van mening is dat een land dat is binnengevallen de oorlog is begonnen. En om het nog erger te maken: er zijn veel mensen (ook in Nederland) dit soort idioterie gelooft.
We leven in een wereld waar mensen die leven in vrijheid, een vrijheid waar voor gevochten is, waar letterlijk miljoenen mensen hun leven voor hebben gegeven, van mening zijn dat een tiranie beter is. Dat Rusland/Putin zo slecht nog niet is. Waar mensen van mening zijn dat Oekraine maar moet stoppen met vechten en maar moet accepteren dat ze onder Russische controle komen. Ik beschouw mijzelf niet als extreem dom en kan denk ik redelijk redeneren, maar dit kan ik werkelijk echt niet begrijpen. Om nog maar te zwijgen over sommige "journalisten" en een peroxide clown waar blijkbaar 25% van Nederland op stemt.
Het is zorgwekkend waar we, als "het vrije westen", naar toe bewegen. Rechts rukt op. In Nederland, Frankrijk, Belgie, Oostenrijk, Duitsland, Italie. En ik ben er nog niet over uit hoe ik de afgelopen maand en 4 dagen in de Verenigde Staten moet kwalificeren. We zijn blijkbaar vergeten wat de waarde van vrijheid en vrede is. Er leeft niemand meer die kan ons er aan kan herinneren hoe het grofweg 100 jaar geleden was. Blijkbaar willen we onszelf weer in ellende storten, om het zelf te beleven. Zodat we zelf kunnen ervaren hoe het is als we geen vrijheid en vrede hebben?? Want dan hechten na de ellende meer waarde aan vrijheid en vrede? Ik mis iets, ik begrijp het niet. Je zou verwachten dat iedereen klaar zou staan om tiranie te bevechten.
Geen overzicht. Geen diepere inzichten. Geen optimisch beeld dat dit het jaar is dat de oorlog zal eindigen. Eigenlijk, om heel eerlijk te zijn: Alleen maar teleurstelling dat we het tot hier hebben laten komen.
Ik voeg doorgaans weinig toe aan dit topic, maar dat heeft (gek genoeg) meer te maken met mijn persoonlijke betrokkenheid bij de oorlog. Ik volg dit topic wel, elke dag. Dank iedereen voor het blijven posten van informatie. De betrokkenheid, de hoop/wanhoop en inzichten zijn heel waardevol. Al is het alleen maar om te kunnen zien dat er nog steeds mensen zijn die wel heel veel waarde hechten aan vrijheid en vrede.
Слава Україні! Slava Ukraini! Glory to Ukraine!
Anyway, hier de cijfers van gisteren.
:strip_exif()/f/image/SHxMCLz3QNuSQnqQnp9a0MP8.jpg?f=fotoalbum_large)
edit: de NOS heeft wel een samenhangend verhaal weten te maken: https://nos.nl/artikel/25...-zit-oekraine-in-het-nauw
Terwijl ik dit nu type, zo rond 04:00, precies 3 jaar geleden werden we wakker gebeld door mijn zwager in Oekraine. Het was een erg kort gesprek. "Het is begonnen". Dat was alles. We wisten genoeg.
Zorgen. Angst. Onzekerheid. Net zoals velen anderen probeerden we familie en vrienden uit Oekraine te krijgen, wat ook lukte. We hadden een vriendin uit Kyiv op bezoek die van het ene op het andere moment niet meer terug kon, en een half jaar bij ons heeft moeten wonen. Uiteindelijk hebben we alle mensen die we moesten helpen, kunnen helpen. Maar ik heb ook andere verhalen gehoord, waar het niet goed is afgelopen. Wij hadden geluk.
Al drie jaar oorlog.
Het nodigt uit om een overzicht te maken van alle dieptepunten. Maar dat lukt mij niet. Ik ben het moe. 3 jaar lang persoonlijke verhalen die we horen van familie, vrienden, kennissen en mensen die we hebben de afgelopen 3 jaar hebben leren kennen. Gewone mensen met bizarre verhalen over leed, pijn, en dood... heel veel dood. Of de persoonlijke verhalen van soldaten aan het front, die soms te bizar zijn. Allemaal verschrikkelijke verhalen. We zijn het gewoon zo moe, maar we moeten door. En we blijven de verhalen aanhoren, dat is het minste wat we kunnen doen voor de mensen die dit overkomt.
111 jaar geleden begon de 1e wereldoorlog, en 86 jaar geleden begon de 2e wereldoorlog. En nu, in 2025, is er weer een oorlog gaande op het Europese continent. De precieze cijfers weten we niet, maar we kunnen denk ik wel met zekerheid zeggen dat er tussen de 1 miljoen en 1,5 miljoen slachtoffers zijn gevallen (doden en gewonden, soldaten en burgers, aan beide zijden).
Nogmaals: 1 miljoen a 1,5 miljoen slachtoffers.
In Europa.
In 2025.
Om nog maar te zwijgen over het leed van mensen. Ontheemd, vluchtend of gevangen in bezet gebied moeten leven onder tiranie.
Je zou denken dat we in grofweg 100 jaar gegroeid zijn als mensheid, als maatschappij. Maar eigenlijk zijn we alleen technologisch gegroeid. We zijn niet minder wreed dan 100 jaar geleden. We hebben alleen betere technologie tot onze beschikking om wreedheden te begaan. Als je het mij vraagt zijn we er in 100 jaar op achteruit gegaan als maatschappij zijnde. 100 jaar geleden waren nog bereid om te vechten voor vrijheid en vrede, ook al ging het om de vrijheid van mensen in een ander land. Nu hebben we een oranje clown in het Witte Huis die van mening is dat een land dat is binnengevallen de oorlog is begonnen. En om het nog erger te maken: er zijn veel mensen (ook in Nederland) dit soort idioterie gelooft.
We leven in een wereld waar mensen die leven in vrijheid, een vrijheid waar voor gevochten is, waar letterlijk miljoenen mensen hun leven voor hebben gegeven, van mening zijn dat een tiranie beter is. Dat Rusland/Putin zo slecht nog niet is. Waar mensen van mening zijn dat Oekraine maar moet stoppen met vechten en maar moet accepteren dat ze onder Russische controle komen. Ik beschouw mijzelf niet als extreem dom en kan denk ik redelijk redeneren, maar dit kan ik werkelijk echt niet begrijpen. Om nog maar te zwijgen over sommige "journalisten" en een peroxide clown waar blijkbaar 25% van Nederland op stemt.
Het is zorgwekkend waar we, als "het vrije westen", naar toe bewegen. Rechts rukt op. In Nederland, Frankrijk, Belgie, Oostenrijk, Duitsland, Italie. En ik ben er nog niet over uit hoe ik de afgelopen maand en 4 dagen in de Verenigde Staten moet kwalificeren. We zijn blijkbaar vergeten wat de waarde van vrijheid en vrede is. Er leeft niemand meer die kan ons er aan kan herinneren hoe het grofweg 100 jaar geleden was. Blijkbaar willen we onszelf weer in ellende storten, om het zelf te beleven. Zodat we zelf kunnen ervaren hoe het is als we geen vrijheid en vrede hebben?? Want dan hechten na de ellende meer waarde aan vrijheid en vrede? Ik mis iets, ik begrijp het niet. Je zou verwachten dat iedereen klaar zou staan om tiranie te bevechten.
Geen overzicht. Geen diepere inzichten. Geen optimisch beeld dat dit het jaar is dat de oorlog zal eindigen. Eigenlijk, om heel eerlijk te zijn: Alleen maar teleurstelling dat we het tot hier hebben laten komen.
Ik voeg doorgaans weinig toe aan dit topic, maar dat heeft (gek genoeg) meer te maken met mijn persoonlijke betrokkenheid bij de oorlog. Ik volg dit topic wel, elke dag. Dank iedereen voor het blijven posten van informatie. De betrokkenheid, de hoop/wanhoop en inzichten zijn heel waardevol. Al is het alleen maar om te kunnen zien dat er nog steeds mensen zijn die wel heel veel waarde hechten aan vrijheid en vrede.
Слава Україні! Slava Ukraini! Glory to Ukraine!
Anyway, hier de cijfers van gisteren.
:strip_exif()/f/image/SHxMCLz3QNuSQnqQnp9a0MP8.jpg?f=fotoalbum_large)
edit: de NOS heeft wel een samenhangend verhaal weten te maken: https://nos.nl/artikel/25...-zit-oekraine-in-het-nauw
Dagelijkse stats bronnen: https://x.com/GeneralStaffUA en https://www.facebook.com/GeneralStaff.ua