Firewalls. Chaos. Fasen van rouw.
Er zijn zat pogingen vanuit de Democraten, maar welgeteld zijn er de afgelopen twee weken slechts twee geweest die enige tractie in media gekregen hebben, en in beide gevallen liep de weg initieel via Internationale media.
Het Amerikaanse media landschap is op dit moment bruut. Vrijwel alle deuren zijn dicht, of er zit enorme druk op. Naar ik begrijp uit kringen van contacten en kennissen heeft men op redactionele niveaus te maken met zowel druk van boven / eigenaren, direct dan wel via hun fixers, als externe druk - bezoekjes en telefoontjes vanuit de netwerken die in de 2025 agenda aangewezen zijn daarvoor.
Los daarvan, er is ook een atmosfeer van zuiveringen / suggesties daarvan. Verkapt, commerciële narratieven, maar ook gewoon onverbloemd. Men is ook onderling wantrouwig en zelfs zuur, want er zijn er die zich lenen voor, die die rol / functie opnemen (zowel van propageren / normaliseren als pseudo-status quo / energie onttrekken aan potentieel momentum van weerstand) - en die krijgen toegang & middelen, anderen verliezen beide, of krijgen signalen daarvan.
Een grote factor is wel de rol van het informatie ecosysteem van PR, Policy Advisory & Publishing. Dat is voornamelijk een ecosysteem binnen het groot-zakelijk domein van de NYT, de NYC BlackRock dynamiek, en traditioneel-conservatieve denk tanks. Hier in Europa is er niet echt een equivalent, maar in de VS staat dit al decennia centraal bij wat aan topics geselecteerd en gedeselecteerd wordt voor content push via mensen werkzaam in media naar publicatie processen.
Dit fenomeen stond centraal bij het verwijderen van elke aandacht voor het probleem van greedflation, staat al decennia centraal bij toepassingen van cultural engineering als bijvoorbeeld copaganda, en stond na de Afgan Exit centraal bij elk ontwerp van anti-Biden narratief.
En daar is men volledig om. In praktische zin verwacht ik dan ook dat we hetzelfde gaan zien als in Hongarije, bij de transitie daar. Het media landschap wordt een machine voor toestemmingsprocessen.
Nu ja, tenzij op niveaus van redacties, desks, journalistiek en verslaggeving men en masse en georganiseerd er keihard tegen in gaat - in de komende maand. Daarna is het beschikbare tijdvenster weg.
Als er nu iets duidelijk zou mogen zijn, en dit is iets waar men in Europa stil bij moet staan, dat is het wel dat
a) we weer de bevestiging hebben van historische constante (signaalmechanismen zijn bepalend), dat
b) media allerlei pretenties en perspectieven kunnen hebben maar dat als puntje bij paaltje komt zij niet los van samenleving staan in observeren, maar net zo onderhevig aan wat losgelaten wordt als de rest, en
c) dat een media landschap niet geborgd in collectieve structuren van bestel geen systemisch verdediging heeft tegen subversie, en eigenlijk zelfs enkel stimuli heeft ten gunste van subversie.
Die drie punten zijn hard, het is een flink onprettige spiegel, maar onder de streep is dit de realiteit van de berekening en de analyse.
Wat de Democraten aangaat, ja, fasen van rouwe hebben hun effect. En ja, de oude DNC club van wannabes gevormd in Elite Capture verlammen weer de boel. Maar, als er hier een conclusie ligt dan is het wel dat:
a) een regulier media landschap geen alternatief is voor “eigen” signaalmechanismen wanneer er aanwezigheid is van rechts/conservatieve investeringen in beïnvloeding van dan wel elite capture bij traditionele media, en
b) dat big tech een actieve vijand is, en
c) dat je nergens komt als de deuren dichtgehouden worden, en dan ben je in de bepalende arena van deze tijd gewoon nergens meer. Als reguliere politieke beweging ben je dan dood.
Hier zitten enorme waarschuwingen voor de conforme politiek in het Nederlandse.
En dan in algemene zin, nee, men begrijpt niet wat er gebeurd. Vrijwel nergens. Ik kan in termen van consultancy en policy advisory het aantal core experts met eigen netwerk en toegang, die het echt begrijpen, tellen op twee handen en een voet, en dan is het op. Voor de rest zie ik nergens signaal dat men in bredere context begrijpt wat speelt, wat op het bord staat, en welk spelbord het überhaupt is.
Er is wel sprake van bewustwordingsprocessen, maar uiterst gebrekkig, en dat is in hoge mate niet eens product van overname informatie ecosystemen. Maar van onderwijs, van geinternaliseerde ideologie, en gecultiveerd consumptief gedrag bij aanwezige commerciële / arbeidsgelieerde condities.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.