Wij (4 personen) zijn ook terug van vakantie. Door een beetje rare planning was het zo dat 2 man een week eerder gingen. Vervolgens 2 man, waar ik er een van was, op vrijdag vertrokken, waarna we elkaar gezamenlijk op zondag in Oostenrijk zouden ontmoeten. Van daaruit zouden we naar de Dolomieten gaan, en de week er op op zondag in Oostenrijk weer afscheid van elkaar nemen. Volgen jullie het nog?

Maakt niet uit.
Het was een geweldige trip.
Met 2 man op vrijdagmorgen elkaar begroet op een parkeerplaats langs de snelweg bij Luik; dit was het handigste trefpunt. Na een high-five, eigenlijk gelijk er vandoor gegaan. Intercoms ingeschakeld, en met Sena mesh werkt dat eigenlijk vrijwel feilloos. De eerste dag naar de Vogezen, dan een dag kronkelen in de Vogezen om te eindigen in het Schwarzwald. Dan van het Schwarzwald naar Oostenrijk waar we de overige 2 zouden ontmoeten.
Dit was in het "Obere Donautal" --> ook prachtig om doorheen te rijden, ik was niet teleurgesteld!
Bij een tankstop in Reutte hebben we nog even een foto gemaakt. Vlak voor het hotel, de Fernpass over en 1:30u verder, kom ik er achter dat mijn telefoon weg is...

Houd het er maar op dat ik wat heb afgevloekt op dat moment. Maar, ja niets meer aan te doen. KPN gebeld, nummer geblokkeerd. Via Google mijn telefoon geblokkeerd. Het thuisfront laten weten dat ik mijn telefoon kwijt ben, en in Italië regel ik wel een prepaid modelletje.
Even later telefoontje via mijn maat: een Oostenrijker heeft mijn telefoon gevonden en afgegeven bij het tankstation. Op de achterkant heb ik een aantal noodnummers geplakt (pro-tip!) en die hebben ze afgebeld.
Tja, dan maar naar dat tankstation gebeld ter verificatie, en afgesproken dat ik gelijk op de motor spring en de telefoon direct kom halen. 75km, 1:30u rijden. Enkele reis, dus in de schemering terug naar Reutte (Fernpass weer over), en daarna in het donker (jeuj, Fernpass wéér over) weer naar het hotel. Ondanks dat het gas er flink op stond, toch relatief rustig aan gedaan. Ik zag in het donker een vos en een hert voor me oversteken... ik had geen zin om daar te innig contact mee te gaan maken. 3 uurtjes en 150km later, kwam ik om 21:40u alsnog in het hotel aan, waar ze rekening met me hadden gehouden en ik nog een heerlijke lasagne kreeg voorgeschoteld.
Dan merk je pas hoe afhankelijk je bent van zo'n ding. Alle hotelreserveringen stonden daar in, maar je maakt er ook je foto's mee. Maar ook je bankieren app, en 2-factor authenticator... Daar sta je dan!
Goed, de dag erna gingen we richting Italië; in Bozen (Bolzano) konden we wennen aan de Italiaanse rijstijl: bij de verkeerslichten waar plek is erlangs, en bij groen als eerste wegwezen. Dat gaat een stuk vlotter dan hier.
Onze voorrijder had zich helaas vergist in een stukje route waardoor we wat te veel drukke weg hebben gehad. Maar omdat hij zelden voorrijdt, wilden we hem met zijn drieën niet voor het hoofd stoten en hebben we te lang niets gezegd.

De voorrijder heeft immers gelijk. Ach ja, kan gebeuren.
Deze vakantie hebben we eigenlijk op natuurlijke wijze vaak gerouleerd met voorrijden. Iedereen was goed op elkaar ingespeeld; we rijden dan ook al tientallen duizenden kilometers samen.
Ik was wel al in Süd-Tirol geweest (met auto); nog nooit in de Dolomieten. En ik moet zeggen: wat is het daar fantastisch. Prachtige natuur, mooie wegen. Ja, we hebben 2 dagen gehad die eindigden in regen, waardoor 2 passen zijn verknald. Dat heb je nou eenmaal niet in de hand.
Wat je ook niet in de hand hebt, is dat sommige passen nog wel eens afgesloten blijken te zijn. Omrijden wordt dan opeens een tijdrovende klus. Dat hebben we één keer gehad. Tijdens het omrijden komen we een ander bord tegen, dat die pas óók is afgesloten. Maar we waren nu al zo ver, dat we maar zijn doorgereden. Wat bleek: een aardverschuiving had de weg inclusief een auto beschadigd. Maar de locals hadden er al een gravelpad naast gemaakt voor het lokale verkeer. Nou ja, dat waren wij op dat moment ook.
De Kühtai vond ik wel héél mooi. Misschien kwam het door het goede weer, misschien doordat het de eerste échte pas was die we hebben gereden (ik tel de Fernpass niet mee), en misschien doordat er koeien en paarden over de weg lopen die laten indalen dat je écht op vakantie bent in de bergen. Hoe dan ook, ik vond hem gaaf.
Uiteraard hebben we zo'n beetje alle bekende passen wel gereden. Ik zou de namen niet eens meer allemaal weten te noemen. Zo'n beetje de enige die we NIET hebben gereden (naast de Silvretta vanwege afsluitingen, de Hahntenjoch vanwege >95dB, en de Timmelsjoch omdat je nu eenmaal keuzes moet maken), is de Stelvio. Dat wil zeggen, we zijn boven op de Stelvio geweest via de Bormio zijde. Vervolgens zijn we via de Umbrailpas verder gereden richting Oostenrijk. Boven op de Stelvio was het een dusdanig drukke kermis, dat we er al snel genoeg van hadden. Dat is duidelijk niet geschikt voor ons. Ook hebben we op de diverse passen genoeg gestuntel gezien. Wáárom moeten mensen bochten afsnijden? Wáárom moeten mensen per se op een tweebaans brede weg uiterst links gaan rijden voor een bocht naar rechts? Ik ben meermaals in verleiding gebracht om hem er gewoon tussen te zetten, maar om ongelukken te voorkomen heb ik me in weten te houden. Hoe dan ook, dat soort stuntelaars wordt blijkbaar extra aangetrokken door de reputatie van de Stelvio (
ojojoj), en dat risico gingen we niet extra opzoeken.
De Gavia pas is supervet. Houd je net als ik van dat krappe technische werk? Dan kun je dáár je lol wel op. Alleen, met een auto heb je daar gewoon niets te zoeken; véél te smal.
Jammer dat bij sommige passen het weer ook niet mee zat. Aan de Jaufenpass werd gewerkt, en die zou zijn afgesloten. Totdat je daadwerkelijk naar boven rijdt; dan wordt het verkeer met verkeerslichten geregeld. Het zal wel zijn om het gros van het verkeer tegen te houden. Op zich dus een lekker rustige pas om te rijden (let op: slecht wegdek). Maar eenmaal boven zit je nét in de wolken. Uitzicht? Niet bestaand. Rij je een paar honderd meter verder, dan kom je weer onder het wolkendek uit en verbeterde het zicht direct.
Nadat we in Oostenrijk weer afscheid hebben genomen van elkaar, ging ik solo verder: ik wilde nog een stukje Zwitserland zien. Wel heel goed lettend op de snelheid, heb ik bijna continu op cruise-control gereden. Eerst zat ik bij Samnaun richting Zwitserland achter een groepje Duitsers die het bochtenrijden niet echt gewend waren. Na er een hele tijd achter te hebben gehangen (inhalen zou me te hoge topsnelheden opleveren), waren er wat wegwerkzaamheden met een verkeerslicht. Dus, daar er rustig langs. Toen kon ik tenminste voorop rijden. Cruise control op 79 echte km/h ingesteld, 86 op de teller, en sturen maar. 3 ervan probeerde nog een tijdje te volgen, maar moesten op een gegeven moment toch afhaken.
Ik moet zeggen, Zwitserland is écht prachtig. Het eerste stuk naar de passen was simpelweg saai. Een lange weg, regelmatig werkzaamheden... Maar het was het waard! Achtereenvolgens de Fluelapass, Oberalppass (boven aan Andermatt), de Furkapass en de Grimselpass. Wow.
Één minpuntje: het was een zondag met prachtig weer. DRUK!! Maar dat moest ik er maar voor over hebben. Helaas ben ik daardoor niet gestopt bij Belvedère op de Furkapass, want van die hele kermis daar moest ik niets hebben.
Vanuit Innertkirchen heb ik nog een stukje gereden naar het Schwarzwald. Eerst nog de Brünigpass, Glaubenbüelenpass en Glaubenbergpass gereden, maar uiteindelijk zul je toch een bewoond gebied door moeten richting het noorden. Dat wist ik van tevoren; het ging het niveau van de vorige dag sowieso niet meer halen.
In Bad Säckingen ging ik de Rijn en daarmee automatisch de grens naar Duitsland over. Terwijl ik het in Zwitserland continu droog had gehouden, gingen in Duitsland de hemelpoorten nog even open. Maar toen ik
de Nonnenmatweiher passeerde en vlak bij het hotel was, kwam de zon weer door. De laatste 3km waren de wegen zelfs droog, en was mijn pak al weer droog gewaaid.
In het Schwarzwald had ik weer eens een ander hotel waar ik nog niet geweest was, maar waar het me wel prima beviel. Om vervolgens gisteren met super wisselvallig weer (van opklaring, bewolking, hoosbui, 5 minuten later uit je pak smelten, om weer een hoosbui in te rijden) naar huis te rijden. Ik had een bochtige route gemaakt. Die heb ik op een gegeven moment maar opgegeven, er was te veel troep de weg op gespoeld door de harde regen. Toen de tomtom naar Schengen ingesteld zonder snelwegen, om op die manier achter het ergste regenfront te blijven. Van daar uit zonder snelwegen naar Sankt Vith, en daar de snelweg op gegaan naar huis.
Dan resten mij natuurlijk nog een paar fotootjes te plaatsen:
Impressie vanuit de Dolomieten en Zwitserland |
:strip_exif()/f/image/0Wlq9JKcOqSs04yFwHf2IJvj.jpg?f=fotoalbum_medium)
De bergen komen vanuit de Allgäu in zicht. | :strip_exif()/f/image/7iVBLHFcr9H7Z0Rl0wFKKyKC.jpg?f=fotoalbum_medium)
Mooi he, boven op de Grimselpass? | :strip_exif()/f/image/bK5NMGtVyQ2DVvpjP6NhjPBY.jpg?f=fotoalbum_medium)
|
:strip_exif()/f/image/CigBcgnPcDVnxu9gEefBu7u7.jpg?f=fotoalbum_medium)
| :strip_exif()/f/image/oNCm6p0oqbBMeWUY5vQXyTPo.jpg?f=fotoalbum_medium)
Ik had nog even een Rail Away momentje.
| :strip_exif()/f/image/8YzKaBBDQE9JyoEWfngVU8Wm.jpg?f=fotoalbum_medium)
|
:strip_exif()/f/image/LBqvboqMAPv13fxtsUzlMcMN.jpg?f=fotoalbum_medium)
Op de foto valt het gelukkig weg, maar dit was drukker dan Scheveningen, Valkenburg a/d Geul én Cochem bij elkaar. Geen parkeerplek meer vrij, dus dat was een foto maken en wegwezen.
| :strip_exif()/f/image/QZIjWyQhPsdy6anYYgzI1zrC.jpg?f=fotoalbum_medium)
Deze motor komt ook overal
| :strip_exif()/f/image/QeIz8VmuxzR9lufZU5KWAiw1.jpg?f=fotoalbum_medium)
Dit had zó een reclamefoto kunnen zijn. Maar ja, 80.000km op de teller. Iemand nog een net ingereden Tracer 9 GT kopen?
|
:strip_exif()/f/image/EaBSDXaOOMRwsC8m4NU50kCJ.jpg?f=fotoalbum_medium)
| :strip_exif()/f/image/SDPax0aJOOcdr4LGoYVns1NZ.jpg?f=fotoalbum_medium)
| :strip_exif()/f/image/Yi559vWx16yNFk9eLriNcKlV.jpg?f=fotoalbum_medium)
|
:strip_exif()/f/image/dOloc0rxY2ppg0mIapI8eubD.jpg?f=fotoalbum_medium)
Maar in de Dolomieten gaat het uiteindelijk om dit soort rotsformaties, toch?
| :strip_exif()/f/image/yL71obIlniwPiN0BCtFZuvcM.jpg?f=fotoalbum_medium)
Of deze?
| :strip_exif()/f/image/Zt5J0E6sE4NoQD9M7PrOmAEl.jpg?f=fotoalbum_medium)
Alles nog ok?
|
:strip_exif()/f/image/YJwgcfZo1CZZIx6BN1gQCwBe.jpg?f=fotoalbum_medium)
Ja hoor.
|
:strip_exif()/f/image/ifUshh7RXYwi7HfK3bMS8h43.jpg?f=fotoalbum_medium)
| :strip_exif()/f/image/r1uYNxDr3vvfExflvc6OQxCx.jpg?f=fotoalbum_medium)
Even wegdromen...
|
| :strip_exif()/f/image/tkLLw9t08Y4KTCIbY3jFC4us.jpg?f=fotoalbum_medium)
Best handig, zo'n fotograaf onder de vangrail om je op de foto te zetten | |
Ik heb nu ook een soort van 'zee-benen'. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik bochten ben aan het maken.

Al met al ben ik nu 4729 km verder in 12 dagen.
En absoluut op dit moment een gelukkiger mens dan 14 dagen geleden.
[
Voor 70% gewijzigd door
DrivinUCrazy op 10-09-2025 17:53
]