CVTTPD2DQ schreef op zondag 12 maart 2023 @ 07:48:
We zijn het in veel opzichten eens, maar ik heb een wat meer cynische interpretatie: de middenklasse
wil dit allemaal. Lage lasten, veel kunnen consumeren, en niet hoeven nadenken over hoe het allemaal moet werken mochten ze ooit oud, ziek of gebrekkig worden.
En vooral geen tijd hoeven steken in saaie vergaderavondjes van je partij/zuil/schoolbestuur, want dan moet je niet alleen nedenken over wat je politiek wil (lastig!) je wordt ook nog eens geconfronteerd met hoe moeilijk het is die idealen in de praktijk te brengen.
We stemmen op politieke partijen die het allemaal voor ons claimen op te lossen zonder moeilijk te doen, en af en toe mekkeren we wat op "Den Haag", maar dat is eigenlijk precies dezelfde vorm van gemakszucht.
Ik ben iets minder cynisch, ik denk dat de meerheid van de mensen oprecht wel geïnteresseerd zijn in een goed functionerende democratie. Het disfunctioneren van de democratie is niet in z'n geheel terug te herleiden op de kiezer, het is wisselwerking tussen politiek, journalistiek en de kiezer. Zeker de journalistiek heeft bijgedragen aan een structurele kwaliteitsdaling qua informatie voorziening en controle op de democratie. Politiek en journalistiek behoren gescheiden te zijn met verschillende rollen (bestuur vs controle), maar ze zijn steeds meer met elkaar versmolten. Met politiek niet als een serieus instituut voor landsbestuur maar als entertainment.
Het belangrijkste hierin is de journalistiek het verschil is vergeten tussen neutraliteit en onafhankelijkheid. De nadruk is komen te liggen op neutraliteit, maar neutraliteit is als het aankomt op politiek en menselijk gedrag onmogelijk. Er is altijd een bias en pogingen tot neutraliteit zorgt er alleen voor dat die bias niet zichtbaar wordt. Z.g.n. neutrale journalistiek is hierdoor paradoxaal genoeg juist vaak partijdig en qua informatie voorziening laag.
Wat de journalistiek eigenlijk zou moeten omarmen is niet neutraliteit, maar onafhankelijkheid. D.w.z. dat ze afstand bewaren tot het gene waarin journalistiek in wordt bedreven en ze zich er niet door laten beïnvloeden. En vanwege het besef dat niemand neutraal is, moet je bias altijd juist expliciet maken. Dat maakt het voor lezer/kijker ook duidelijk om de informatie die ze krijgen in perspectief te plaatsen.
Talkshows zijn hiervan een goed voorbeeld, het is al decennia zo dat geen enkele talkshow nog serieus haar controlerende kritische functie uitoefent op de politiek. Een talkshow moet toch vooral leuk en gezellig zijn en politici komen ook alleen als ze garanties krijgen dat dat ze niet in de problemen worden gebracht. Talkshows zijn in journalistieke zin dus niet onafhankelijk.
rik86 schreef op zondag 12 maart 2023 @ 13:11:
Wat ik me gisteren opeens realiseerde, is het lagere geboortecijfer en t niet adequaat daarop anticiperen niet 1 van de grootste oorzaken van de problemen?
Er is verhoudingsgewijs veel meer geld en arbeidskracht nodig voor de oudere bevolking wat een grote belasting voor de collectieve uitgaven is waardoor het eeuwige groei mantra niet meer klopt. En daardoor is de capaciteit om andere problemen op te lossen ook beperkter
Het is een van de theorieën van Joseph Tainter dat problemen oplossen leidt tot complexiteit en complexiteit vraagt steeds meer energie en resources, wat ook weer leidt tot problemen.
Collapse of Complex Societies,As described in Tainter's Collapse of Complex Societies, societies become more complex as they try to solve problems. Social complexity can be recognized by numerous differentiated and specialised social and economic roles and many mechanisms through which they are coordinated, and by reliance on symbolic and abstract communication, and the existence of a class of information producers and analysts who are not involved in primary resource production. Such complexity requires a substantial "energy" subsidy (meaning the consumption of resources, or other forms of wealth).
When a society confronts a "problem," such as a shortage of energy, or difficulty in gaining access to it, it tends to create new layers of bureaucracy, infrastructure, or social class to address the challenge. Tainter, who first identifies seventeen examples of rapid collapse of societies, applies his model to three case studies: The Western Roman Empire, the Maya civilization, and the Chaco culture.
Tainter begins by categorizing and examining the often inconsistent explanations that have been offered for collapse in the literature. In Tainter's view, while invasions, crop failures, disease or environmental degradation may be the apparent causes of societal collapse, the ultimate cause is an economic one, inherent in the structure of society rather than in external shocks which may batter them: diminishing returns on investments in social complexity.
Onze samenleving wordt steeds complexer, maar we hebben daardoor ook steeds meer problemen. Al die problemen oplossen kosten energie, waarbij het alternatief niets doen is waardoor schade van de problemen uiteindelijk ten koste gaat van onze welvaart en samenleving.
Het is aan de samenleving zelf om keuzes te maken welke problemen opgelost worden en welke niet, reduceren van compliciteit is ook altijd een optie. Je ziet in de huidige politieke crisis dat de confrontatie met problemen wordt vermeden en hierdoor het risico op systeem falen toeneemt. Dit is al zichtbaar op terreinen die minder populair zijn bij de politiek en kiezer, zoals bijvoorbeeld de jeugdzorg. Er wordt gekozen die problemen niet op te lossen.
"When I am weaker than you I ask you for freedom because that is according to your principles; when I am stronger than you I take away your freedom because that is according to my principles"- Frank Herbert