IvoB2 schreef op dinsdag 21 maart 2023 @ 09:50:
[...]
Dat was aanvankelijk de gedachte ja.
Maar vervolgens ging het bij deze redeneringen dus duidelijk mis:
[...]
Wanneer de aanvankelijke doelstellingen dus verzanden in iets anders, zoals je hiervoor kan lezen louter economisch voordeel voor één groep te betalen door een andere groep, dan wat men aanvankelijk voor ogen had wordt het tijd om schoon schip te maken en toe te geven dat je fout zat of dat het de verkeerde kant opgaat en de doelstellingen verworden zijn tot iets anders en op kosten van anderen.
Doelstellingen bijsturen omdat ze uitmonden in iets heel anders dan aanvankelijk het doel was is geen teken van zwakte. Integendeel, niet kunnen of willen toegeven dat je gedwongen door de omstandigheden best bijstuurt om terug op het juiste spoor te komen is zwak beleid.
Beleid moet er op gericht zijn te sturen naar algemeen belang. Niet het hardnekkig behoudt van een economisch voordeel voor één groep binnen de samenleving.
Ik vraag me af of die conclusie (saldering opgezet als middel om zonnepanelen op dak te stimuleren tbv milieu, maar nu slecht want mensen doen alleen zonnepanelen op dak wanneer het hun geld oplevert klopt of zinnig is.
Het klimaat, duurzaamheid en energietransitie waren het doel en dat is het nu nog steeds op dit moment. Waar we het over hebben is alleen het middel om dat te bereiken.
Heeft ooit iemand gedacht dat saldering iets anders was dan het stimuleren van mensen om zonnepanelen te nemen middels een positieve financiele prikkel? Volgens mij niemand. Het is niet zo dat saldering in het begin iets heiligs en moois was, en nu is verworden tot iets afschuwelijks als mensen die iets doen om er beter van te worden.
Het klinkt niet altijd charmant, maar het doel heiligt de middelen is een bekend gezegde met een reden.
Ik begrijp wel dat ze misschien zonnepanelen op het dak iets willen afremmen om de handel gelegenheid te geven beter op de vraag in te spelen en de netbeheerders meer tijd te geven om het netwerk op orde te maken, maar in mijn beleving is dat een gevaarlijk spel dat ze spelen als ze daartoe de saldering willen afschaffen. Ik vraag me af of ze een realistische inschatting maken van het effect. En deze redenen zijn ook een andere kwestie dan of het financieel houdbaar is, en of je mensen zonder zonnepanelen financieel benadeeld.
Mensen laten betalen voor dingen waar ze zelf geen belang bij hebben is de basis van onze "verzorgingsstaat'. Ik betaal voor zwangerschapszorg en kinderopvang terwijl ik geen kinderen heb. Anderen betalen weer voor mijn doktersbezoek terwijl ze misschien nooit bij de dokter komen. Mensen zonder zonnepanelen betalen mee aan saldering, ik heb daar voordeel van. Ik betaal veel mee voor het prijsplafond terwijl ik daar zelf absoluut geen voordeel van heb.
Het is erg duidelijk dat het overgrote gedeelte van de mensheid pas in beweging komt wanneer je ze (hard) in de portomonee raakt. Ik denk dat dat geldt voor zowel mensen die te weinig geld hebben als mensen die er zat van hebben. Daarom werkt saldering zo goed. Uiteindelijk komt dat de energietransitie ten goede.
Ik sta zelf inmiddels neutraal tegenover het al of niet afschaffen van de saldering. Ik denk dat er goede redenen kunnen zijn om dat te doen. Ik denk ook dat dat waarschijnlijk andere redenen zijn dan de argumenten waarmee ze nu de massa proberen zover te krijgen tegen saldering te zijn, het mogelijk financiele aspect wat in principe in alle andere opzichten in Nederland moeiteloos wordt gebruikt.
En ik hoop dat het effect niet gaat zijn dat minder mensen nu zonnepanelen gaan nemen, en dus ook vooral mensen die daar erg veel baat bij zouden kunnen hebben, mensen met minder geld.
Ik zelf had liever gezien dat ze al het geld wat ze nu in het gedrocht prijsplafond hebben gestopt in een inhoudelijke verbetering voor bijvoorbeeld huurders hadden gestopt, iets wat de transitie ten goede komt ipv remt. Maar ik kan me ook weer voorstellen dat iemand die door de hoge energiekosten niet meer rond kan komen dat heel anders ervaart. Iets met, het is lastig om je zorgen te maken over 20 jaar in de toekomst, wanneer je nu geen eten kan betalen.
Wat ik wel denk is dat het enorm lastig is om mensen mee te krijgen in deze transitie. Je ziet het overal. Het is als agrariers die uit paniek alles doen om maatregelen mbt stikstof uit te stellen terwijl het duidelijk is dat er iets moet gebeuren. De mensen die makkelijk meekomen in de transitie zijn grotendeels al wel om. De rest verzet zich en zal moeten worden overgehaald. De hoge energieprijzen gaven de beweging een momentum, er kwamen eindelijk mensen in beweging die dat eerder niet deden. Ik vraag me af hoe ze willen bereiken dat ze deze mensen toch (weer) in beweging krijgen/houden, zonder bijvoorbeeld saldering.