Heel eerlijk gezegd ben ik vooral boos op de vakbonden. Die blijven zich als polderpartners opstellen. Op dit moment, vanuit een resourceschaartse gedacht, zijn verpleegkundigen goud waard. De maatschappij is afhankelijk van die capaciteit en onze vrijheid ook. Onderhandelen doe je vanuit een positie van macht. Juist nu moet dat als een hefboom gebruikt worden.Cyberpope schreef op vrijdag 14 januari 2022 @ 13:05:
[...]
Bingo.. maar het zit in de aard van het beestje van de zorg dat zij zich weg blijven cijferen. Vooral van verpleegkundigen. Die blijkbaar van minder waard worden geacht als de zoveelste telefoonwinkel.
Daarom zou ik zo hopen dat verpleegkundigen nu eens juist uit belang van de zorg en toekomstige patienten, massaal er het bijltje bij neergooien. Kijken wat makkelijker te vervangen is op korte termijn. Die zoveelste snuisterijen winkel of een langjarig opgeleide professional.
[...]
Degene die ik ken, hebben daar niet zo veel behoefte aan op dit moment. Rust heeft hogere prio als ontspanning.
Maar, de zorg redeneert vaak vanuit hun positie dat ze mensen willen helpen en dat ze zichzelf daarvoor wegcijferen. En ik heb een beetje het gevoel dat daar door de politiek en de samenleving misbruik van gemaakt wordt.
Mijn handelen tijdens deze crisis was eigenlijk best simpel. Ik wil dat elke Nederlander dezelfde zorg kan hebben die ik nodig heb gehad. Als ik mijn acute problemen nu zou hebben, dan had ik zeker nog meer permanente schade opgelopen die ik had.
[ Voor 8% gewijzigd door Adlermann op 14-01-2022 13:23 ]