Nee hoor, dat wordt helemaal niet zo gedaan.
Het werkt zo: de klant stuurt een machtiging naar het bedrijf. Het bedrijf moet die machtiging ongewijzigd bewaren. De gegevens uit de machtiging (denk aan IBAN etc) moeten natuurlijk wel gebruikt worden. Het bedrijf geeft zelf een uniek nummer aan de machtiging en in combinatie met hun incassonummer en de eerder genoemde gegevens leveren ze vervolgens een incasso-opdracht aan bij hun eigen bank. Die bank stuurt de opdracht door naar de bank van de klant en die haalt dan het geld van de rekening van de klant af.
Er is pas een echte controle als de klant een MOI indient. Die moet de klant indienen bij de eigen bank. Die stuurt het door naar de bank van het bedrijf. De bank van het bedrijf vraagt na bij het bedrijf. Het bedrijf geeft dan een kopie van de machtiging aan hun bank, die stuurt het weer door naar de bank van de klant. Deze bank van de klant controleert dan of de machtiging geldig is.
Dat moet door de bank van de klant gebeuren omdat de bank van het bedrijf natuurlijk niet kan controleren of een handtekening wel klopt (of in het geval van een digitale machtiging of die wel juist is uitgegeven).
De beslissing van de bank van de klant is bindend voor de bank van het bedrijf.
Als er wel een controle vooraf zou zijn, dan zou je achteraf dus geen MOI meer in hoeven te dienen.Er is dan helemaal geen reden voor het bestaan van dit traject. Zo'n controle of de machtiging wel klopt kost natuurlijk veel tijd en geld voor de banken. Drie keer raden waarom de systematiek zo is dat men alleen achteraf kijkt of alles wel goed is gegaan. Dat is natuurlijk wel een risico voor de banken, want ook al wordt bij een MOI gewerkt volgens het principe dat het een boekhoudkundige correctie is en de betaling nooit is gedaan zal bij een faillissement in het algemeen niet genoeg geld zijn om alle schulden te voldoen en is het maar de vraag of de bank van de klant wel de openstaande schuld betaald krijgt.
Hij was bij het eerste verslag ook al negatief, maar daar noemt men geen bedrag. Dus helaas is het niet mogelijk om te zien hoeveel geld er is teruggehaald.
Dat is al heel lang zo. Flexenergie/Energieflex had trouwens een jaar eerder een door de Consumentbond georganiseerde "energieveiling" gewonnen en werd dus aangeraden omdat ze het voordeligste waren.
Het wordt gezien als een boekhoudkundige correctie en dus alsof die betaling nooit is gedaan.
Dat betekent dat de klant zijn rekening nog niet heeft betaald en dus mag de curator die rekening alsnog laten betalen. Als je als klant helemaal geen voorschotten zou betalen dan zou je ook na een jaar de rekening krijgen en dan voor het hele jaar moeten betalen. Als de leverancier dan na 6 maanden failliet gaat moet je natuurlijk wel voor die 6 maanden betalen.
Hoe het precies werkt ligt ook aan de stand op de rekening. Als er een positief saldo is dan zal de uiteindelijke vordering van WE/curator op de bank afnemen. Als die al negatief is (of wordt) dan zal de vordering van de bank op WE/curator toenemen.
Maar technisch komt dit dus niet door de geslaagde MOI zelf. Dat is een betaling die als nooit gedaan wordt beschouwd en heeft het bedrijf dus geld uitgegeven wat het niet had. Daar hoeft op zich niets mis mee te zijn (veel bedrijven kunnen natuurlijk "rood staan" bij de bank) maar is dus niet aan de klant die de MOI doet aan indient of de bank die het gels moet terug betalen aan te rekenen. Dat is dan weer belangrijk omdat het daarom niet onder het fixatiebeginsel valt. Was dat wel zo geweest dan had de terugbetaling niet gedaan mogen worden.
In de praktijk zal het er waarschijnlijk wel op neer komen dat het uiteindelijk in de vordering van de bank komt omdat er een negatief saldo op de bankrekening staat.
Ja, dat zijn gewoon kosten per periode en onafhankelijk van je verbruik. Als je 3 weken op vakantie gaat en alles uitzet (zelfs je vriezer of koelkast) moet je voor die 3 weken ook gewoon betalen. Het is net een sportschoolabonnement: als je het niet gebruikt, betaal je toch