jerh schreef op maandag 15 juli 2024 @ 10:52:
[...]
Wellicht iets te scherp neergezet, maar het is wel jouw perspectief wat je neerzet. Je schrijft bijvoorbeeld:
Maar moeilijke dingen doen geeft wel heel veel voldoening.
Dat gaat echt niet voor iedereen op. Dat probeerde ik duidelijk te maken. Het is heel lastig om iets te zeggen wat opgaat voor meer mensen dan jezelf, want er zijn altijd uitzonderingen. Ik vond het in ieder geval te generaliserend.
[...]
Dat ben ik niet met je eens. Je moet vaak ook veel geluk hebben op het juiste moment. Daar kan doorzettingsvermogen je zeker bij helpen, maar een garantie is het niet.
[...]
Herkenbaar. Ik ben nu 3 jaar RE en wil toch weer gaan werken. Ik mis de (intellectuele) uitdaging en het sociale contact. Je kan een gedeelte daarvan best invullen, maar het bleef bij mij toch klagen.
Het vinden van iets passends voor een beperkt aantal uren per week is daarentegen wel lastig heb ik inmiddels ontdekt. 32 of 40 uur is geen enkel probleem, maar minder dan 24 uur is het aanbod een stuk beperkter.
Het is ook mijn perspectief, maar ik zie om mij heen toch ook veel mensen hun doelen niet halen omdat ze er simpelweg niet consistent genoeg aan werken, of te vroeg stoppen omdat het moeilijk wordt. Vaak in combinatie met te snel te veel willen.
Talent is bijvoorbeeld een leuke bijkomstigheid, maar zonder constant werken aan vaardigheden komt een talent er niet. Het gaat ook om balans, en mogelijkheden uiteraard. Een beetje geluk is ook nodig, maar geluk en kansen krijgen zijn een startpunt, dat verlost (bijna) niemand van het werk dat gedaan moet worden.
In mijn ervaring is consistentie erg belangrijk, bij eigenlijk alles wat je wil bereiken. Uiteraard gelden er voor veel mensen niet die vrijheden om hun eigen doelen te kiezen, daar ben ik mij zeker van bewust. Die moeten gewoon op komen dagen binnen hun mogelijkheden.
Maar in het FO topic, maar ook daarbuiten zijn er zat mensen die wel mogelijkheden hebben en te lang blijven hangen in plannen, extra voorzieningen nemen waar die niet nodig zijn of niet consistent genoeg zijn bij het werken aan wat ze willen doen. Wat dat ook is, van pianospelen tot meer conditie krijgen of de knoop doorhakken om die wereldreis te gaan maken. Al die dingen hebben een component van dingen die moeten gebeuren, zaken die gedaan moeten worden om het doel te halen.
Men koopt wel de mooie racefiets, maar krijgt het niet voor elkaar om 3 keer per week een schema te volgen om op te bouwen over langere periode. En er een gewoonte van te maken. Zodat het ook daadwerkelijk kan lukken om het doel te halen. Niets is gegarandeerd natuurlijk en het niet halen en falen hoort erbij. Maar niet beginnen is denk ik erger. En je leert er altijd wat van als je iets voldoende tijd hebt uitgeprobeerd. Of het idee wel of niet voor jou iets was bijvoorbeeld.
Ervaren is gewoon belangrijk, maar even iets doen werkt voor mij niet, er moet voldoende tijd zijn om echt iets geprobeerd te hebben.
Wat je aanhaalt met werk heb ik ook gehad, ik was weliswaar niet FO, maar kon even niet werken. Ik miste ook de omgeving, de sociale contacten en de structuur die er als vanzelf voor zorgt dat er altijd wel iets te doen is wat in je straatje past (ook hier weer, vanaf een bepaald soort werk uiteraard). Ik was blij om weer aan de slag te gaan.
Overigens, bij veel (semi)overheid is het wel mogelijk om korter te werken. Of het met de huidige bezuinigingen door het kabinet wellicht tot een stop in vacatures leidt weet ik niet, maar gratis werk zal sowieso niet afgeslagen worden