Brent schreef op vrijdag 13 november 2020 @ 10:44:
[...]
Ik vraag me af hoe bestendig deze win voor de republikeinen is. Nog altijd stemmen de meesten niet-blanken democratisch. Het gaat hier als ik het goed begrijp met name om latino's, en vaak recente immigranten. Misschien heeft het te maken met hoe Zuid-Amerikaanse landen soms nog meer over-de-top kapitalistisch zijn dan de VS, misschien is Brazilië met zijn favela's daarom het gezochte model voor die libertarische gekken zoals Koch.
Zolang het medialandschap, de sociale geografie en de associaties van Big Tech niet dramatisch veranderen voor enorme en atypische snelle verschuivingen in gedragslijnen is de waarschijnlijkheid van realisatie van potentieel hoog. Zeer hoog. In Duitsland zitten de analyses van DGAP, TI en SWP op een lijn in deze, zij stellen dat de waarschijnlijkheid gegarandeerd is.
Saillant detail, de rol van Facebook als aanjager van libertarische agenda en zelfstandige macht. Tevens stellen zij dat de netwerkfenomenen die in de VS als dark money fringe omschreven worden, en dat slechts zelden, een zelfstandige macht met groot bereik en reëel vermogen tot beïnvloeding van groepsdynamica zijn met extreem vermogen tot beheersing van gescheiden stromen.
Men kan het verknoeien, absoluut. Maar goed, die berekening is er een die weinig reden tot optimisme geeft. Er is al sprake van een golfverschijnsel, als de Democraten dit keer wel een echt post mortem gaan doen en in de demografie duiken zullen ze daar achter komen. En dat ze op achterstand staan die structureel is. Men heeft niet eens bereik in de stromen en mechanismen. Dat opbouw vereist heel nauwkeurig inzicht, en flinke investering.
Ik zit daarbij te denken aan het tegenwoordige compromitteren van al die informatiestromen van overheid. De positiewisselingen. Men heeft geen eigen datasets meer. Aan conservatieve zijde wel, op zijn zachtst gezegd.
It’s always along game, and the real game is never on the field.
Termijnperspectief is er geen van optimisme.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.