SkiFan schreef op vrijdag 11 september 2020 @ 14:38:
@
Virtuozzo De waanbeelden van sommigen omtrent vrije markt denken hebben de afgelopen tijd mede door Covid al aardig wat klappen gekregen. Brexit wordt daarin de volgende stap. Ergens moet de waarheid toch die leugens keren. Laten we hopen dat we binnenkort bruinrechts in het parlement met hun leugens kunnen confronteren.
Is dat zo? Ja, her en der wat bewustzijn inzake supply chains, maar ik zie geen tekenen van een bewustzijnsverandering ten aanzien van basale frames.
Dat gezegd, ik begrijp waar je vandaan komt, maar laten we even heel cru de Britse dynamiek onder de loep leggen. Met leugens heeft het niets te maken. Absoluut, het zijn leugens, het is theater, maar dat is de crux niet. En daarmee is dit geen kwestie van waarheid / onwaarheid.
Bij die crux ligt een bijna banaal samengesteld probleem van menselijk gedrag. We hebben basisbehoeften, onze gedragslijnen zijn nog altijd van dien aard dat die veel dichter daar bij aansluiten dan bij varianten van gedragslijnen die meer een match zijn bij het leven in reële omstandigheden die we scheppen vanuit het maken van gereedschappen waar we van denken dat ze geen invloed uitoefenen op onze gedragslijnen. Daar bovenop komt dat we altijd als eerste in onze perceptie leven, altijd als eerste resonantie vinden bij wat op korte afstand ligt en dat we - los van alle tegenwoordige frames - een algemeen cultuur-historisch fundament hebben waarbij de mens bovenaan staat en als individu sturend en beslissend is.
De crux is dat we een eigenaardige diersoort zijn. Dat zorgt voor kwetsbaarheden en beperkingen die gevoelig liggen.
De mens leeft in zijn of haar perceptie, het is dan ook niet vreemd dat geloofsgedrag een primaire driver is. En aangezien de mens ongeacht alle overtuigingen niet rationeel is en nog steeds doodgewoon een diersoort is onze sociale psychologie niet conform onze overtuigingen. Dat verschil is verantwoordelijk voor vrijwel elke leercurve waar we tegen aanlopen als individu / groep / soort.
Voor de rest, zie hieronder.
Alles is een kerk. Al is het volgende misschien beter gezegd: alles menselijk is een gemeenschap, disfunctie daarbinnen is iets wat we maar al te snel en graag gebruiken, maar het is wat van gemeenschap een kerk maakt. Het is dat de afgelopen paar duizend jaar we enkel de ervaring hebben in deze met confessioneel geloofsgedrag (zie het verschil tussen "geloof" en "religie") waardoor we nog niet de les verwerkt hebben dat marketing, social engineering en "moderne" constructs als nudging niets anders zijn. Gebruiksgerichte organisatie van geloofsgedrag.
In mijn optiek ligt de uitdaging dan ook niet in het zoeken van allerlei wegen om dat geloofsgedrag uit te bannen. Even heel cru, het mag duidelijk zijn dat het a) een enorme motor is en b) een enorm verbinding potentieel heeft. De problematiek is complex, maar het ontkennen van menselijke aard (zie rationaliteit, geloofsgedrag et alii) werkt niet.
Het zekeren ervan in schepping en onderhoud van hoekstenen van beschaafde samenleving is juist datgene wat tot nu toe langzaam aan ruimte en stimulus geschapen heeft voor het kanaliseren ervan in verbinding. Dat zekeren is een proces van kennis, kunde, communicatie en - even heel bot gezegd - het integreren van empathische interactie (saillant, hier zit een puntje waar economen, pedagogen en theologen elkaar ontmoeten, loop / werk / leef eens in de schoenen van een ander en draag zorg voor ruimte voor horizontale en verticale mobiliteit).
Het VK is een interessante petrischaal in al die opzichten voor al dat soort overwegingen.
- Het is een subtiel maar sterk gesegregeerde samenleving, met lage verticale en zeer kostbare horizontale mobiliteit.
- Kennis is gespecialiseerd, blikveld als component is daarbij volledig afwezig.
- Kunde is een toolbox voor (beheersing) prijs van arbeid en niets meer dan dit.
- Communicatie is verworden tot commerciële achterklap zonder enige toetsing of zelfs maar prikkel voor geduld erbij.
- En die empathische interactie is vermaakt (dankzij het slim scheppen van negatieve voedingsbodems waardoor mensen emotie leidend laten zijn) tot gereedschap voor juist het verwijderen van zowel empathie als interactie.
Het resultaat daarvan mag er zijn: een overheersend conservatief amalgaam van groepsdynamica waar het eigenlijk enkel nog maar gaat om het (vr)eten, gratificatie op korte afstand en passief conformisme onder barrage van overal uitgesloten staan van vermogen tot invloed voor meer dan de korte afstand.
Het is niet vreemd dat dit een voedingsbodem is geworden voor grootschalige social engineering voor selectief economische doelstellingen. Het potentieel van "greater than the sum of parts" van dat amalgaam van groepsdynamica krimpt jaar na jaar vanuit afbraak van hoekstenen en mechanismen van onderhoud alsmede het steeds dieper in de moderne varianten van de kerk komen. Correctie is iets wat nauwelijks tractie kan krijgen aangezien alle prikkels op korte afstand liggen en gratificatie daarbij de driver - men is vervallen van consumptieve economie naar consumptieve samenleving.
En nu verder.
Een crisis legt enkel bloot wat aanwezig is. Dat kan twee kanten uitgaan, daar zitten wel condities bij, en het VK voldoet niet aan de condities voor impuls tot aanpassing van gedragslijnen voor correcties. Het is een schoolvoorbeeld van een ander probleem van ons moderne technisch-economische denken. Van A naar Beter, lineair perspectief. De realiteit is op zijn best cyclisch voor varianten van iteraties, maar het is altijd een curve. Er zijn bot gezegd punten op de curve waarna correctie van de lijn niet meer mogelijk is.
Even heel hard. Voor ons is een mens een individu. Dat individu is alles wat er is. In de echte wereld is het individu een component van groep, de realiteit van wat een individu echt is ligt hard gevoelig. Een groep heeft ook gedragslijnen (waarbij een component / individu maar al te makkelijk ongeacht al zijn of haar vermeende individualiteit botweg ondergeschikt is en perceptie overneemt vanuit groepsfunctie), het heeft identiteit, het maakt beslissingen en keuzes.
Een land is - heel simplistisch gesteld - niet anders. Elke menselijke groep maakt ook eigen ontwikkelingen door. Kleutergedrag is landen aldus niet vreemd. Net als arrogantie, stupiditeit, het volledige spectrum van menselijk gedrag is ook aanwezig voor al die niveau's van groepsfuncties en groepsdynamica.
het VK gedraagt zich als een oude man die vastzit in overtuigingen, maar meer nog vastzit in bias, met allerlei interne onrust en frustraties, met als resultaat dat het zich als een paar eeuwen oude kleuter gedraagt.
Tegen een hek lopen verandert daar niets aan. Tegen een muur aanlopen ook niet. Een tik krijgen net zo min. Het wordt een drama van opnieuw opgroeien. En hopen dat de puberteit niet al te erg explodeert.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.