@
niekovk: een gedicht kan, maar een boek ook...
Ik heb de afgelopen maanden een aantal uitgebreidere artikelen gepost in dit topic en die heb ik nu gebundeld en aangevuld in een boekje van 48 pagina's. Het is bedoeld als een soort overzichtswerk van onze argumenten en inzichten hier, en hopelijk bruikbaar voor velen.
Dank aan @
niekovk, @
ZuinigeRijder, @
Hans299, @
Rommelzolder en @
Jitta voor commentaar op een eerdere versie. Dit is versie 1.
Opmerkingen en aanvullingen zijn welkom voor versie 2.
Je kunt de bundel downloaden op: polderhuis.org/abn
De afsluitboete bestaat niet
Waarom gasverlaters zonder kosten van hun vaste lasten af komen
Samenvatting
:fill(white):strip_exif()/f/image/5GksPfd0rVKFyAHE8RY2Fj3v.png?f=user_large)
Gasverlaters die van hun vaste lasten voor gas af willen, zijn niet verplicht om de netbeheerder opdracht te geven tot het verwijderen van de gasaansluiting. Met het opzeggen van hun gasleveringscontract zeggen ze automatisch de Aansluit- en Transportovereenkomst (ATO) met de netbeheerder op. Normaal gesproken is na tien werkdagen die ATO beëindigd (artikel 3.6 Algemene Voorwaarden - AV). De grondslag voor het in rekening brengen van de vaste lasten vervalt daarmee ook. (Zie verder hoofdstuk 3:
De Aansluit- en Transportovereenkomst: het virtuele contract tussen de afnemer en de netbeheerder)
Juridisch gezien is de gasaansluiting het eigendom en de verantwoordelijkheid van de netbeheerder. De gasverlater kan en moet de netbeheerder wel gelegenheid geven om op initiatief van de laatste de aansluiting weg te halen. De kosten daarvan zijn dan voor de netbeheerder.
De twee veelgebruikte argumenten van netbeheerders waarom de gasverlater ook zou moeten betalen, als die geen opdracht tot verwijdering heeft gegeven, treffen geen doel, en wel hierom:
1. Met het eindigen van de ATO vervallen ook de Algemene Voorwaarden (AV) die daarbij horen. Een beroep op artikel 5.3b uit die AV om kosten van verwijdering in rekening te brengen is dus sowieso niet mogelijk na beëindiging van de ATO. Bovendien zou het gelijkstellen van een rechtmatige opzegging van de ATO op grond van artikel 3.6 aan het ‘handelen of nalaten’ in artikel 5.3b neerkomen op een juridische boobytrap, die de gasverlater niet had kunnen voorzien. (Zie verder Hoofdstuk 4:
Artikel 5.3 als de boobytrap van de netbeheerders)
2. De Tarievencode Gas (TCG) is een geformaliseerde gedragscode die alleen de netbeheerders bindt. De netbeheerders suggereren dat artikel 2.9.2 een verplichting tot betaling door de voormalig aangeslotene formuleert. Dit artikel beschrijft echter alleen maar hóe de netbeheerders afsluiting of verwijdering in rekening moeten brengen, in het geval dát ze dat kunnen doen. Bovendien veronderstelt dat artikel een voorafgaande offerte, en dus een opdracht. Het kader voor die Tarievencode Gas wordt bovendien gevormd door de Gaswet, die verwijdering van de aansluiting alleen tot taak van de netbeheerders rekent indien de aangeslotene daarom verzoekt. (Zie verder Hoofdstuk 5:
De Tarievencode Gas ontcijferd)
Gasverlaters kunnen dus zonder verdere kosten van hun vaste lasten voor gas af. Dat geldt voor eigenaar-bewoners, maar ook voor huurders, die niet zelf kunnen ‘beschikken’ (in de zin van beslissen) over de gasaansluiting. (Zie verder Hoofdstuk 6:
Huurders en de gasaansluiting)
Verhuizers naar een woning waar vanaf dat moment nooit gas wordt gebruikt hoeven zeker niet te betalen voor verwijdering van de gasaansluiting. Dat wordt zelfs erkend door de netbeheerders, tenminste als je ze er zelf op wijst. (Zie verder Hoofdstuk 7:
Nieuwe bewoners en de gasaansluiting)
Gasverlaters met een slotje op de meter zijn ook niet te verplichten tot het betalen voor verwijdering op initiatief van de netbeheerder, tenzij ze daar eerder uitdrukkelijk mee hebben ingestemd bij het plaatsen van dat slotje. (Zie verder Hoofdstuk 8:
Gasverlaters met een slotje)
Los van de vraag wie er juridisch gesproken moet betalen voor verwijdering van de gasaansluiting, zijn er ook serieuze kanttekeningen te plaatsen bij nut en noodzaak van individuele verwijdering van de gasaansluiting, en zijn er in het licht van de energietransitie naar aardgasvrije wijken alternatieven denkbaar die maatschappelijk en individueel veel minder kosten. Indien de netbeheerder desondanks aansluitingen op eigen initiatief verwijdert gaat dat ten koste van zijn operationele winst, en niet van de resterende aangeslotenen, zoals de netbeheerders nog weleens beweren. (Zie verder Hoofdstuk 9:
Nut, noodzaak en afwenteling bij verwijdering van de gasaansluiting)
De poging van de Tweede Kamer om de helft van de kosten van de verwijdering van de aansluiting bij de overige netgebruikers te leggen, dient in het licht van het bovenstaande vooral als reddingsboei voor de netbeheerders. Via het 50/50 voorstel van Van der Lee worden de kosten voor de netbeheerders van het door henzelf gekozen beleid stapsgewijs gesocialiseerd. (Zie verder Hoofdstuk 10:
Fifty-fifty: de ‘reddingsboei’ van Wiebes (en de netbeheerders))
Los van de Algemene Voorwaarden of de Tarievencode Gas verzet ook Europese en nationale regelgeving die zich richt op bescherming van consumenten zich tegen een onverwachte rekening van onbekende hoogte bij beëindiging van de overeenkomst met de netbeheerder. Deze dwingende consumentenbeschermende regelgeving gaat voor op welke privaatrechtelijke afspraken dan ook in de ATO. (Zie verder Hoofdstuk 11:
Consumentenbescherming)
Er is dus geen grond voor de veelbesproken ‘afsluitboete’ voor gasverlaters. Die ‘boete’ is slechts het resultaat van systematische suggestieve communicatie door de netbeheerders. De afsluitboete bestaat niet.
Inhoudsopgave
1 Het zal wel zo horen… p.4
2 Samenvatting. p.7
3 De ATO: het virtuele contract tussen de afnemer en de netbeheerder p.9
4 Artikel 5.3 als de boobytrap van de netbeheerders p.15
5 De Tarievencode Gas ontcijferd p.18
6 Huurders en de gasaansluiting p.24
7 Nieuwe bewoners en de gasaansluiting p.27
8 Gasverlaters met een slotje p.29
9 Nut, noodzaak en afwenteling bij verwijdering van de gasaansluiting p.31
10 Fifty-fifty: de ‘reddingsboei’ van Wiebes (en de netbeheerders) p.36
11 Consumentenbescherming p.43
12 Auteur & copyrights p.47
Je kunt de bundel downloaden op: polderhuis.org/abn